Blogger Template by Blogcrowds.

ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ

Τίτλος: Πολιτική και Πολιτισμός Τόμος Α'-Β'
Συγγραφέας:Δήμος Μαυρομμάτης 
Έκδοση: Εκδόσεις Γράμμα, Αθήνα 2011 
Σελίδες: Τόμος Α' σσ. 511, Τόμος Β' σσ. 587 
ISBN: 978-960-6808-29-6, 978-960-6808-30-2 
Τιμή με έκπτωση: 27,00€ οι δύο τόμοι



Κυκλοφόρησε αυτές τις ημέρες το βιβλίο του Δήμου Μαυρομμάτη «Πολιτική και Πολιτισμός». Πρόκειται για μια δίτομη έκδοση η οποία περιλαμβάνει μια εκτεταμένη επιλογή δημοσιευμένων κειμένων του από το 1997 έως το 2000 που καθρεφτίζουν την πολιτική και πολιτιστική επικαιρότητα της εποχής. Κείμενα ενδεικτικά της πολιτικής σκέψης και της αναλυτικής προσέγγισης του αγωνιστή δημοσιογράφου, που σε μερικούς μήνες συμπληρώνονται δέκα χρόνια από το θάνατό του.

[ΚΟΙΝΟΣ ΤΟΠΟΣ έχει γίνει η "πολιτική κρίση", αντιμετωπίζεται όμως ως κρίση ενός περίεργα αυτονομημένου πολιτικού εποικοδομήματος, ανεξάρτητα από την "πολιτικήν κοινωνίαν", που ακόμη θεωρητικά το στηρίζει και το νομιμοποιεί. Όταν όμως η πολιτική κοινωνία νοσεί, το πολιτικό εποικοδόμημα είναι αδύνατον να παραμείνει αλώβητο. Στις δημοκρατίες και την πολιτική κοινωνία, [...], οι ηγεσίες είναι πολλές και τα μέλη τους άρχουν και άρχονται συγχρόνως. Και δεν είναι δυνατόν υπό τη μια τους εκδοχή να νοσούν και υπό την άλλη να διατηρούν τη πολιτική τους υγεία. [...] Η άρρωστη πόλη είναι φοβερή στην ανεύρεση κακών. Και ένας τρόπος να διαπιστωθεί αυτό είναι και μέσα από τη λειτουργία της ασκούμενης κριτικής για τα πολιτικά δρώμενα του εποικοδομήματος, ευθεία ή έμμεση[...]

Και όπως η κριτική απαιτεί κανόνες και πλαίσιο, προϋποθέσεις που μόνον η υγιής πολιτική κοινωνία εξασφαλίζει, ό,τι σήμερα εμφανίζεται και καταναλίσκεται ως κριτική είναι ο ισοπεδωτικός -δηλαδή μη πολιτικός- λόγος που επιδιώκει να ερεθίσει τη μικροαστική εχθρότητα για τους ηγέτες. [...] 
Γι' αυτό οι άνθρωποι βρίζουν και ξεχνούν για να ξαναβρίσουν ομοίως για τα νεότερα πράγματα και πρόσωπα της πάντα νέας και πάντα ίδιας επικαιρότητας. Και απολαμβάνουν τις ύβρεις, συνήθεις πλέον κυρίως στην τηλεόραση, τις εκπεμπόμενες με διάτρητα αριστοφανικά προσχήματα και όλο και πιο διαφανείς δήθεν υπαινιγμούς, σεξουαλικές συνήθως χυδαιότητες, υποκατάστατα της πολιτικής κριτικής, ίδιας για όλους τους πολιτικούς όλων των παρατάξεων.
Και μόνο αισθητικό να ήταν το πρόβλημα, θα ήταν επικίνδυνο, αφού η πολιτική κοινωνία μόνο στον πολιτισμό της μπορεί διαχρονικώς να εδράζεται. Είναι όμως χειρότερα.]

Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση Αρχική σελίδα