Τίτλος: Ο ελληνικός κόσμος μετά τον Αλέξανδρο 323-30 π.Χ.
Μετάφραση: Μαργαρίτα Ζαχαριάδου
Έκδοση: ΜΙΕΤ, Αθήνα 2012
Σελίδες: 808 (τόμοι Α΄και Β΄) με 44 α/μ εικόνες, 9 χάρτες και 8 πίνακες
ISBN: 978-960-250-493-2 / 978-960-250-496-3 (πανόδετο)
Τιμή με έκπτωση: 36.00€ / 49.50€ (πανόδετο)
Το ζητούμενο για μια ιστορική μελέτη που φιλοδοξεί να επισκοπήσει μια ιστορική περίοδο στο σύνολό της είναι αφενός η περιεκτικότητά της, ο βαθμός σύνθεσης τον οποίο επιτυγχάνει, και αφετέρου το κατά πόσο προάγει την ιστορική έρευνα και μελέτη αναδεικνύοντας νέα στοιχεία και νέες πτυχές του υπό εξέταση αντικειμένου. Το εγχείρημα γίνεται ακόμη δυσκολότερο όταν η υπό εξέταση περίοδος είναι η ελληνιστική, εποχή δαιδαλώδης όσον αφορά τα ιστορικά γεγονότα καθώς και τις κοινωνικές, οικονομικές και ευρύτερα πολιτισμικές πτυχές που την ορίζουν, αλλά και, μέχρι πρόσφατα, μάλλον «υποτιμημένη» στο επίπεδο της ιστορικής μελέτης και έρευνας σε σύγκριση με την κλασική περίοδο της ελληνικής Αρχαιότητας.
Ο ελληνικός κόσμος μετά τον Αλέξανδρο, 323-30 π.Χ. του Γκρέιαμ Σίπλυ αποτελεί μείζονα συμβολή στη μελέτη της ελληνιστικής περιόδου, προάγοντας τη συνθετική θεώρηση της εποχής από το θάνατο του Αλέξανδρου ως το Άκτιο με κατευθυντήρια αρχή ότι τα ιστορικά γεγονότα, η κοινωνία και η κουλτούρα συγκροτούν ένα ενιαίο όλο. Η κατανομή της μελέτης σε δέκα μεγάλα κεφάλαια, όπου παρουσιάζονται συνθετικά δυναστείες, γεωγραφικές περιοχές και θέματα, και τα οποία συνοδεύονται από πλούσιο εικονογραφικό υλικό, χάρτες, πίνακες και διαγράμματα, βοηθά τον αναγνώστη να διατηρεί τον προσανατολισμό του στον ελληνιστικό λαβύρινθο. Χαρακτηριστικά του έργου είναι η κριτική προσέγγιση παλαιότερων γενικεύσεων για την ελληνιστική περίοδο, η εκτεταμένη χρήση των πρωτογενών γραπτών πηγών, αλλά και η αξιοποίηση των πιο πρόσφατων δεδομένων της ιστορικής και αρχαιολογικής έρευνας, ιδιαίτερα στον ελλαδικό χώρο. Η εξαντλητική βιβλιογραφική τεκμηρίωση και η κριτική παρουσίαση των πηγών και των μελετών για την ελληνιστική περίοδο συμπληρώνουν τη μεγάλη αυτή επισκόπηση της εποχής, η οποία, σύμφωνα με τον συγγραφέα, «δίκαια θα μπορούσε να χαρακτηριστεί η ελληνικωτάτη από όλες τις προβυζαντινές φάσεις της ελληνικής ιστορίας».
Τίτλος: Ελληνική βιβλιογραφία του 19ου αιώνα.Τόμος Β' 1819-1832Συγγραφέας: Φιλίππου Ηλιού κατάλοιπα
Επιμέλεια: Πόπη Πολέμη
Έκδοση: Μουσείο Μπενάκη & ΕΛΙΑ/ΜΙΕΤ, 2011,
Σελίδες: 751 (περιλαμβάνει τον Α' τόμο σε CD)
ISBN: 978-960-250-479-6
Τιμή με έκπτωση: 90,00€
Καρπός μακράς επεξεργασίας από το Βιβλιολογικό Εργαστήρι «Φίλιππος Ηλιού», ο Β’ τόμος της Ελληνικής Βιβλιογραφίας του 19ου αιώνα από τα κατάλοιπα του Φίλιππου Ηλιού, με εισαγωγή-επιμέλεια της Πόπης Πολέμη και επιστημονικούς συνεργάτες την Αναστασία Μυλωνοπούλου και την Ειρήνη Ριζάκη, αποτελεί οργανική συνέχεια του μνημειώδους Α’ τόμου (έτη 1801-1818) τον οποίο είχε δημοσιεύσει ο Φίλιππος Ηλιού το 1997 και, εξαντλημένος προ πολλού, συνοδεύει την τωρινή έκδοση σε CD. Η ιστορική και φιλολογική έρευνα αποκτά έτσι ένα ακόμη έργο αναφοράς, ενώ ολοκληρώνεται η τεκμηριωτική υποδομή για την ελληνική βιβλιοπαραγωγή των αμέσως προεπαναστατικών, των επαναστατικών και των καποδιστριακών χρόνων.
Ακολουθώντας τα πρότυπα που εγκαινίασε στον Α’ τόμο της Ελληνικής Βιβλιογραφίας ο Φίλιππος Ηλιού, επιχειρείται η αποτύπωση όλων των αυτοτελών εκδόσεων σε ελληνική γλώσσα, με αποδέκτες ελληνόφωνους και ελληνόγλωσσους πληθυσμούς. H συστηματική βιβλιογραφική καταγραφή των εντύπων συνδυάζεται και εδώ με τις εκτενείς εσωτερικές περιγραφές τους, την αποδελτίωση αγγελιών και βιβλιοκρισιών του σύγχρονου Τύπου, την ενσωμάτωση κάθε σχετικής πληροφορίας και την φωτομηχανική αναπαραγωγή όλων των προμετωπίδων. Παρέχεται συνεπώς στον χρήστη το συνολικό πλαίσιο για τη μελέτη της παραγωγής αλλά και, στην προοπτική μιας ιστορίας της ανάγνωσης, οι προϋποθέσεις για τη μελέτη της πρόσληψης του βιβλίου από το αναγνωστικό κοινό.
Τα βιβλία που καταγράφονται σε αυτόν τον τόμο τυπώθηκαν και διαβάστηκαν εν μέσω της δίνης που συντάραξε τον ευρύτερο οθωμανικό χώρο και είχε ως απτό αποτέλεσμα τη δημιουργία του πρώτου ανεξάρτητου εθνικού κράτους στην ευρύτερη περιοχή. Στη ριζική ανανέωση του κόσμου του βιβλίου που χαρακτηρίζει τα χρόνια αυτά (νέα τυπογραφικά/εκδοτικά κέντρα, νέο τιτλολόγιο, νέο γεωγραφικό στίγμα και σχετική διεύρυνση του αναγνωστικού κοινού) αντιστοιχεί μια λογιοσύνη η οποία επίσης ανανεώθηκε με ρυθμούς πρωτόγνωρους. 'Aνθρωποι του βιβλίου συνιστούν την κρίσιμη μάζα της διανόησης, την πρωτοπορία που σφράγισε το νέο ιδεολογικό και πολιτικό πεδίο και εν πολλοίς μετέτρεψε εκείνη τη χαμένη επανάσταση σε νικηφόρα.
Η διαφωτιστική εισαγωγή, με καίριους στατιστικούς δείκτες, και τα αναλυτικότατα ευρετήρια αρτιώνουν ένα πολύτιμο εργαλείο για την κοινωνική ιστορία της ελληνικής παιδείας, την ιστορία των ιδεών και των συλλογικών συνειδήσεων σε μια κρίσιμη περίοδο επαναστατικών ανατροπών. Εργαλείο εν τέλει εθνικής αυτογνωσίας.
Τίτλος: Ιστορία της αρχαίας ελληνικής κοινωνίαςΣυγγραφέας: Fritz Gschnitzer
Μετάφραση: Άγγελος Χανιώτης
Έκδοση: ΜΙΕΤ, Αθήνα 2011
Σελίδες: 557
ISBN: 978-960-250-481-9 / 978-960-250-480-2 (πανόδετο)
Τιμή με έκπτωση: 27,00€ / 36,00€ (πανόδετο)
Το βιβλίο αυτό, παρά τις τρεις δεκαετίες που μεσολάβησαν από τη συγγραφή του, παραμένει ένα μοναδικό εισαγωγικό εγχειρίδιο για την κοινωνική ιστορία της αρχαίας Ελλάδας με αφετηρία τους μυκηναϊκούς χρόνους. Τα άπειρα στοιχεία για την οργάνωση της μυκηναϊκής κοινωνίας που προέκυψαν από την αποκρυπτογράφηση της Γραμμικής Β επιτρέπουν να αρχίσει η εξέταση της ελληνικής κοινωνικής ιστορίας περίπου μισή χιλιετία πριν από τα ομηρικά έπη. Τα αποτελέσματα των σχετικών μελετών, που ήταν άλλοτε γνωστά μόνο στους κύκλους των ειδικών, αξιοποιούνται εδώ προσφέροντας μια εποπτική εικόνα για την πρωιμότατη φάση της ελληνικής ιστορίας, αλλά και μια πρωτότυπη παρουσίαση της κοινωνικής ιστορίας μέχρι τα τέλη του 4ου π.Χ. αιώνα. Ο συγγραφέας εξετάζει όλες τις κοινότητες που δημιουργήθηκαν και διαμορφώθηκαν από Έλληνες. Η πραγμάτευση της ιστορίας της ελληνικής κοινωνίας βασίζεται στη συνηθισμένη διαίρεση της ελληνικής ιστορίας σε περιόδους (μυκηναϊκοί χρόνοι, ομηρική, αρχαϊκή και κλασική εποχή). Κάθε περίοδος της γενικής ιστορίας έχει τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της και σε ό,τι αφορά την ιστορία της κοινωνίας. Η κοινωνία των μυκηναϊκών χρόνων, όπου κυριαρχούσαν τα μεγάλα ανάκτορα, είναι εντελώς διαφορετική από την κοινωνία της ομηρικής εποχής με τις ταπεινές Αυλές των ευγενών και τις μικρές πόλεις. Κι εκείνη πάλι διαφέρει ριζικά από τη λίγο πολύ δημοκρατική κοινωνία της κλασικής εποχής.
Ο Αυστριακός ιστορικός Φριτς Γκσνίτσερ (1929-2008) διετέλεσε καθηγητής Αρχαίας Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο της Χαϊδελβέργης (1961-1997) και μέλος της Ακαδημίας Επιστημών της Χαϊδελβέργης. Απέκτησε διεθνές κύρος ως ιστορικός της κοινωνίας και της πολιτειακής οργάνωσης της αρχαίας Ελλάδας, κυρίως με το βιβλίο του Εξαρτημένοι τόποι στην ελληνική αρχαιότητα (Μόναχο, 1958), στο οποίο εξετάζει συστηματικά έναν ιδιαίτερο τύπο εξαρτημένων οικισμών. Ακολούθησε το δίτομο έργο του Μελέτες για την ελληνική ορολογία της δουλείας, θεμελιώδες βοήθημα για τη μελέτη της δουλείας. Η Ιστορία της αρχαίας ελληνικής κοινωνίας (1981) έχει καθιερωθεί ως το κατεξοχήν εγχειρίδιο για τη διδασκαλία της αρχαίας ιστορίας στη Γερμανία. Οι πολυάριθμες μελέτες του σχετικά με την ομηρική κοινωνία, τα κείμενα της Γραμμικής Β, το αρχαίο ελληνικό δίκαιο και την ελληνική επιγραφική είναι συγκεντρωμένες στο δίτομο έργο Μικρά μελετήματα για την ελληνική και ρωμαϊκή αρχαιότητα (Στουτγάρδη 2001-2003).
Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση Αρχική σελίδα