ΝΕΑ ΣΕΙΡΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ & ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΕΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΚΡΗΤΗΣ
Αναρτήθηκε από Βιβλιοπωλείο ΜΙΕΤ - Αμερικής 13 στις 4:42 π.μ.Τίτλος: Αυτοί δεν είναι σαν εμάς
Συγγραφέας: Ian Goldin, Goeffrey Cameron, Meera Balarajan
Μετάφραση: Ελένη Αστερίου
Έκδοση: Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης, 2013
Σελίδες: 672
ISBN: 978-960-524-400-2
Τιμή με έκπτωση: 13.50€
Πολλοί πιστεύουν ότι η μετανάστευση είναι ένα φαινόμενο κυρίως των ημερών μας. Κι όμως, είναι παλιό όσο η ίδια η ανθρωπότητα. Η μετανάστευση είναι συνυφασμένη με την ανάδυση του πολιτισμού. Οι ανθρώπινες κοινωνίες, ωστόσο, αντιδρούσαν συνήθως αρνητικά στους νεοφερμένους. Ίσως ήταν ο αρχέγονος φόβος για τον «βάρβαρο», τον απολίτιστο κι απειλητικό ξένο...
Σήμερα ζούμε μια εποχή ταχύτατων αλλαγών: την εποχή της παγκοσμιοποίησης. Και η μετανάστευση παραμένει ένας από τους βασικούς μηχανισμούς της ανθρώπινης προόδου. Αλλά ο φόβος για τον «βάρβαρο» ζει και σήμερα, το ίδιο όπως παλιά. Στον δημόσιο διάλογο συνήθως παραβλέπεται πως κάθε επιστημονική ανάλυση του φαινομένου της μετανάστευσης καταλήγει –σχεδόν μονότονα– στο ίδιο συμπέρασμα. Η διεθνής μετανάστευση ωφελεί τους πάντες: τις χώρες προέλευσης, τις χώρες προορισμού, τους ίδιους τους μετανάστες. Οι εκκλήσεις για περιορισμό της μοιάζει να προδίδουν άγνοια συνδυασμένη με φόβο. Υπάρχει όμως και κάτι άλλο: στις πλούσιες χώρες οι πολίτες κάνουν λίγα παιδιά και ζουν πολλά χρόνια. Ο πληθυσμός τους γερνάει και σύντομα θ’ αρχίσει να συρρικνώνεται. Την ίδια στιγμή, η δεξαμενή των μεταναστών, που ακόμα φαντάζει ανεξάντλητη, θ’ αρχίσει γρήγορα να στερεύει. Η έλευση μεταναστών σήμερα αντιμετωπίζεται ως πρόβλημα. Αύριο θα γίνει το ζητούμενο. Και, ως συνήθως, κερδισμένες θα βγουν οι κοινωνίες που ήξεραν να προνοούν...
Μπορείτε να διαβάσετε την εισαγωγή και μέρος του πρώτου κεφαλαίου εδώ.
Βιβλιοκριτικές
Βασίλης Κ. Καλαμαράς, Από χώρα προέλευσης, χώρα προορισμού, ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ, 31/7/2013
Κωστής Παπαγιώργης, Αυτοί δεν είναι σαν κι εμάς... , ΕΠΕΝΔΥΤΗΣ, στήλη «Ισόπεδος διάβασις», 21/7/2013
Δείτε τις υπόλοιπες εκδόσεις της σειράς "Προοπτικές"
Δείτε τις υπόλοιπες εκδόσεις της σειράς "Προοπτικές"
Τίτλος: Η Σπασμένη Τζαμαρία
Συγγραφέας: Frederic Bastiat
Μετάφραση: Σαμαρτζής Θάνος
Έκδοση: Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης, 2013
Σελίδες: 118
ISBN: 978-960-524-398-2
Τιμή με έκπτωση: 9.00€
«Το κράτος πρέπει να προχωρήσει άμεσα στην εκτέλεση δημόσιων έργων. Ασχέτως τελικού αποτελέσματος, ένα είναι βέβαιο: το χρήμα θα κυκλοφορήσει κι η οικονομία θα κινηθεί!» Σ’ αυτό συμφώνησαν οι περισσότεροι.
«Να καταργήσουμε τους μεσάζοντες», πρότειναν κάποιοι άλλοι. «Δεν εξυπηρετούν κανέναν παρά μονάχα τον εαυτό τους!»
«Να κλείσουμε τα σύνορα στα εισαγόμενα προϊόντα!», δήλωσε με αποφασιστικότητα μια τρίτη φωνή. «Η κοινωνία θ’ αναγκαστεί να φτιάχνει τα αγαθά αυτά μόνη της. Θα απαιτηθούν παραπάνω εργατικά χέρια κι η απασχόληση στη χώρα μας μοιραία θα ενισχυθεί».
Βλέποντας πως είναι τόσο εύκολο να κάνεις έναν λαό πιο πλούσιο φτιάχνοντας λίγους νόμους, κάποιοι άλλοι, ριζοσπαστικότεροι, προχώρησαν τον ίδιο συλλογισμό δυο βήματα παραπέρα:
«Αν επιθυμούμε πραγματικά την οικονομική ανάπτυξη, η λύση είναι μία: να απαγορεύσουμε στους ανθρώπους να χρησιμοποιούν το δεξί τους χέρι... Για τις δουλειές που κάνουμε σήμερα, θα χρειάζονται τουλάχιστον οι διπλάσιοι εργαζόμενοι. Το πρόβλημα της ανεργίας θα λυθεί μια για πάντα!»
Σ’ αυτό το αγέραστο κείμενο, ο φιλοπαίγμων Φρεντερίκ Μπαστιά, ο κατά γενική ομολογία σημαντικότερος εκλαϊκευτής της κλασικής πολιτικής οικονομίας, απαντά: «Έλεος, κύριοι! Πίσω απ’ αυτό που βλέπουμε, υπάρχει και κάτι που δεν το βλέπουμε».
Ο Frederic Bastiat (1801-1850) είναι βασικός εκπρόσωπος του κλασικού οικονομικού φιλελευθερισμού. Μετά την Επανάσταση του 1848, εξελέγη βουλευτής στη Γαλλική Εθνοσυνέλευση. Χάρη στη διαύγεια των γραπτών του, με τον έντονα σκωπτικό, πολεμικό αλλά και παιδαγωγικό χαρακτήρα τους, έχει κατ’ επανάληψη χαρακτηριστεί ως ο σημαντικότερος εκλαϊκευτής της κλασικής πολιτικής οικονομίας.
Μπορείτε να διαβάσετε το πρώτο κεφάλαιο εδώ.
Βιβλιοκριτικές
Γιώργος Σαρηγιαννίδης, Η χαμένη γλώσσα του Μπαστιά, The Books’ Journal, Σεπτέμβριος 2013
Πάσχος Μανδραβέλης, Η σπασμένη τζαμαρία του κρατισμού, Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, 11/8/2013
Μιχαήλ Γελαντάλις, Ένας παραμυθάς της πολιτικής οικονομίας, ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ, 20/7/2013
Κωστής Παπαγιώργης, Η σπασμένη τζαμαρία, ΕΠΕΝΔΥΤΗΣ, στήλη «Ανισόπεδος διάβασις», 13/7/2013
Τίτλος: Εγκώμιο της Απραξίας
Συγγραφέας: François Jullien
Επιστημονική επιμέλεια: Παπασυριόπουλος Αργύρης, Κουμπιάς Νίκος
Μετάφραση: Σαμαρτζής Θάνος
Έκδοση: Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης, Ηράκλειο 2012
Σελίδες: 120
ISBN: 978-960-524-392-0
Τιμή με έκπτωση: 7,20 €
Ο ευρωπαίος άνθρωπος της πράξης λέει: για να είμαι αποτελεσματικός, πρέπει να θέσω έναν ξεκάθαρο στόχο και να αναζητήσω τα μέσα που θα οδηγήσουν στην πραγματοποίησή του με τον πιο άμεσο τρόπο.
Στην κινεζική σκέψη -όπως την παρουσιάζει εδώ ο Φρανσουά Ζυλλιέν, ένας από τους διαπρεπέστερους σινολόγους της εποχής μας- η αποτελεσματικότητα νοείται διαφορετικά.
Ο κινέζος στρατηγός δεν θέτει στόχους ούτε καταστρώνει σχέδια. Αυτό που κάνει είναι να προσπαθεί να ανιχνεύσει και να εκμεταλλευτεί την εσωτερική δυναμική της κατάστασης· να συντονιστεί με τη φυσική πορεία των πραγμάτων, ώστε να κάνει τις συνθήκες να δουλέψουν για λογαριασμό του.
Σύμφωνα με την κινεζική αντίληψη, τότε δρα κανείς με αληθινή αποτελεσματικότητα, όταν απλώς υποβοηθά αυτό που θα συμβεί ούτως ή άλλως. Όταν το αποτέλεσμα της δράσης του προκύπτει αβίαστα, ανεπαίσθητα, σαν από μόνο του.
Γιατί το μέγιστο κατόρθωμα είναι να ενεργήσεις έτσι ώστε να φαίνεται πως ο καθένας θα μπορούσε να καταφέρει αυτό που εσύ πέτυχες. Χωρίς αντίσταση, χωρίς κίνδυνο, χωρίς κόπο.
Ο François Jullien (1951) σπούδασε φιλοσοφία στην École Normale Superieur του Παρισιού και σινολογία στα πανεπιστήμια του Πεκίνου και της Σαγκάης. Διδάσκει στο Πανεπιστήμιο Paris VII-Denis Diderot. Με το έργο του, και χάρη στη διπλή ιδιότητα του φιλόσοφου και του σινολόγου, επιχειρεί τη συστηματική αντιπαραβολή ευρωπαϊκής και κινεζικής σκέψης. Μέχρι σήμερα, τα βιβλία του έχουν μεταφραστεί σε είκοσι γλώσσες. Σημαντικότερα έργα του: Proces ou creation (1989)· La propension des choses (1992)· Figures de l'immanence (1993)· Fonder la morale (1995)· Traite de l'efficacite (1997)· L'ombre au tableau (2004). Στα ελληνικά κυκλοφορεί το Από την Ελλάδα στην Κίνα (Εξάντας 2002).
Μπορείτε να διαβάσετε απόσπασμα του βιβλίου εδώ.
Βιβλιοκριτικές
Κωστής Παπαγιώργης, Ευρώπη εναντίον Κίνας, LIFO, 5/12/2012
Τίτλος: Το Σκανδιναβικό Μοντέλο. Αποτελεσματικότητα και αλληλεγγύη, συναίνεση και θεσμικός πειραματισμός
Συγγραφέας: Mary Hilson
Επιμέλεια: Θάνος Σαμαρτζής
Μετάφραση: Νίκος Κουμπιάς
Έκδοση: Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης, Ηράκλειο 2012
Σελίδες: 427
ISBN: 978-960-524-387-6
Τιμή με έκπτωση: 10,80€
Η Σκανδιναβία είναι μια σχετικά μικρή και αραιοκατοικημένη περιοχή στο βόρειο περιθώριο της Ευρώπης. Επί αιώνες, και μέχρι σχετικά πρόσφατα, τις σκανδιναβικές χώρες μάστιζαν η φτώχεια κι η μαζική μετανάστευση στο εξωτερικό. Ωστόσο, από τα μέσα του 20ού αιώνα, η Σκανδιναβία αποτελεί αντικείμενο παγκόσμιου θαυμασμού.
Το διεθνές ενδιαφέρον επικεντρώνεται κυρίως στο περίφημο σκανδιναβικό μοντέλο, όπως αυτό εκφράζεται στα πεδία της πολιτικής, της οικονομίας, της κοινωνικής πρόνοιας και των διεθνών σχέσεων. Το σκανδιναβικό μοντέλο είναι σήμερα συνώνυμο της οικονομικής αποτελεσματικότητας, της πολιτικής συναίνεσης και της κοινωνικής αλληλεγγύης, υπό την εγγύηση και στενή καθοδήγηση του κράτους. Η επιτυχία του μοντέλου οδήγησε και τις πέντε σκανδιναβικές χώρες ― Σουηδία, Δανία, Φινλανδία, Νορβηγία, Ισλανδία― στην επίτευξη ενός πολύ υψηλού βιοτικού επιπέδου, σε συνθήκες κοινωνικής ειρήνης.
Παρά την επιτυχία του, το σκανδιναβικό μοντέλο υφίσταται στις μέρες μας τις πιέσεις της παγκοσμιοποίησης, της δημογραφικής γήρανσης και της μετανάστευσης. Αρκετοί θεωρούν ότι είναι μοιραίο να παρακμάσει. Για πολλούς, όμως, η ευελιξία που έχει επιδείξει έως τώρα αποτελεί εχέγγυο για το μέλλον ― κι αυτό, χάρη στον μοναδικό σκανδιναβικό συνδυασμό ιδεαλισμού και πρακτικού πνεύματος. Το παρόν βιβλίο μελετά τα κύρια γνωρίσματα του σκανδιναβικού μοντέλου και πώς αυτά εξελίχθηκαν την τελευταία πεντηκονταετία, ενώ ταυτόχρονα εξετάζει τις μελλοντικές προοπτικές του.
Η ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ
Η Mary Hilson διδάσκει στο πανεπιστήμιο UCL στο Λονδίνο και συνεργάζεται με το Πανεπιστήμιο του Ελσίνκι. Έχει επίσης εκδώσει το Political Change and the Rise of Labour in Comparative Perspective: Britain and Sweden 1890-1920 (2006).
Συγγραφέας: Mary Hilson
Επιμέλεια: Θάνος Σαμαρτζής
Μετάφραση: Νίκος Κουμπιάς
Έκδοση: Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης, Ηράκλειο 2012
Σελίδες: 427
ISBN: 978-960-524-387-6
Τιμή με έκπτωση: 10,80€
Η Σκανδιναβία είναι μια σχετικά μικρή και αραιοκατοικημένη περιοχή στο βόρειο περιθώριο της Ευρώπης. Επί αιώνες, και μέχρι σχετικά πρόσφατα, τις σκανδιναβικές χώρες μάστιζαν η φτώχεια κι η μαζική μετανάστευση στο εξωτερικό. Ωστόσο, από τα μέσα του 20ού αιώνα, η Σκανδιναβία αποτελεί αντικείμενο παγκόσμιου θαυμασμού.
Το διεθνές ενδιαφέρον επικεντρώνεται κυρίως στο περίφημο σκανδιναβικό μοντέλο, όπως αυτό εκφράζεται στα πεδία της πολιτικής, της οικονομίας, της κοινωνικής πρόνοιας και των διεθνών σχέσεων. Το σκανδιναβικό μοντέλο είναι σήμερα συνώνυμο της οικονομικής αποτελεσματικότητας, της πολιτικής συναίνεσης και της κοινωνικής αλληλεγγύης, υπό την εγγύηση και στενή καθοδήγηση του κράτους. Η επιτυχία του μοντέλου οδήγησε και τις πέντε σκανδιναβικές χώρες ― Σουηδία, Δανία, Φινλανδία, Νορβηγία, Ισλανδία― στην επίτευξη ενός πολύ υψηλού βιοτικού επιπέδου, σε συνθήκες κοινωνικής ειρήνης.
Παρά την επιτυχία του, το σκανδιναβικό μοντέλο υφίσταται στις μέρες μας τις πιέσεις της παγκοσμιοποίησης, της δημογραφικής γήρανσης και της μετανάστευσης. Αρκετοί θεωρούν ότι είναι μοιραίο να παρακμάσει. Για πολλούς, όμως, η ευελιξία που έχει επιδείξει έως τώρα αποτελεί εχέγγυο για το μέλλον ― κι αυτό, χάρη στον μοναδικό σκανδιναβικό συνδυασμό ιδεαλισμού και πρακτικού πνεύματος. Το παρόν βιβλίο μελετά τα κύρια γνωρίσματα του σκανδιναβικού μοντέλου και πώς αυτά εξελίχθηκαν την τελευταία πεντηκονταετία, ενώ ταυτόχρονα εξετάζει τις μελλοντικές προοπτικές του.
Η ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ
Η Mary Hilson διδάσκει στο πανεπιστήμιο UCL στο Λονδίνο και συνεργάζεται με το Πανεπιστήμιο του Ελσίνκι. Έχει επίσης εκδώσει το Political Change and the Rise of Labour in Comparative Perspective: Britain and Sweden 1890-1920 (2006).
Μπορείτε να διαβάσετε μέρος του πρώτου κεφαλαίου εδώ.
Βιβλιοκριτικές
Τίτλος: Η Εταιρεία.Σύντομη ιστορία μιας ιδέας που άλλαξε τον κόσμο
Συγγραφείς: John Micklethwait & Adrian Wooldridge
Μετάφραση: Παπασυριόπουλος Αργύρης
Επιμέλεια: Σαμαρτζής Θάνος, Κουμπιάς Νίκος
Έκδοση: Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης, Ηράκλειο 2012
Σελίδες: 392
ISBN: 978-960-524-385-2
Τιμή με έκπτωση: 10,80€
Σύμφωνα με την πρόβλεψη του Χέγκελ, θεμέλιο της νεότερης κοινωνίας θα ήταν το κράτος· για τον Μαρξ, η κολλεκτίβα· για τον Λένιν και τον Χίτλερ, το πολιτικό κόμμα. Στους προνεωτερικούς χρόνους, ολόκληρη ακολουθία από αγίους και σοφούς είχαν ισχυριστεί το ίδιο για την ενοριακή εκκλησία, το φεουδαλικό τιμάριο, τη μοναρχία. Ο μεγαλόστομος ισχυρισμός του μικρού αυτού βιβλίου είναι πως τελικά όλοι τους έσφαλαν. Ο σημαντικότερος θεσμός στον κόσμο είναι η εταιρεία: σ’ αυτόν βασίστηκε η ευημερία της Δύσης, αυτός συνιστά την πιο αξιόπιστη ελπίδα για το μέλλον της λοιπής υφηλίου. Πράγματι, για τους περισσότερους από μας, μοναδικός πραγματικός ανταγωνιστής της εταιρείας όσον αφορά το πού αφιερώνουμε τον χρόνο και την ενέργειά μας είναι ένας θεσμός που τον παίρνουμε ως δεδομένο: η οικογένεια.
Η ιστορία της εταιρείας προσφέρεται για ένα συναρπαστικό αφήγημα. Ένας τύπος οργανισμού, ο οποίος πολύ συχνά ξεκινούσε ως ένα κρατικά επιχορηγούμενο ευαγές ίδρυμα, εξαπλώθηκε προς όλες τις κατευθύνσεις, αναδιαμορφώνοντας τη γεωγραφία, τον τρόπο διεξαγωγής του πολέμου, τις τέχνες, την επιστήμη και, ατυχώς, τη γλώσσα. Οι εταιρείες αποδείχτηκαν πανίσχυρες όχι απλώς επειδή βελτίωσαν την παραγωγικότητα, αλλά και επειδή διαθέτουν τα περισσότερα από τα νομικά δικαιώματα ενός ανθρώπου, δίχως όμως τους συνοδούς βιολογικούς περιορισμούς: δεν είναι καταδικασμένες να πεθάνουν λόγω γήρατος και μπορούν να αναπαράγονται σχεδόν κατά βούληση. Το βιβλίο που κρατάτε στα χέρια σας αποτελεί μια προσπάθεια να χαρτογραφηθεί η άνοδος αυτού του αξιοθαύμαστου οργανισμού.
ΟΙ ΣΥΓΓΡΑΦΕΙΣ
Ο John Micklethwait σπούδασε ιστορία στο πανεπιστήμιο της Οξφόρδης. Είναι ο διευθυντής του περιοδικού Economist. Ο Adrian Wooldridge σπούδασε ιστορία και φιλοσοφία στο πανεπιστήμιο της Οξφόρδης. Είναι αρχισυντάκτης στο περιοδικό Economist, όπου και διατηρεί τη στήλη Schumpeter.
Συγγραφείς: John Micklethwait & Adrian Wooldridge
Μετάφραση: Παπασυριόπουλος Αργύρης
Επιμέλεια: Σαμαρτζής Θάνος, Κουμπιάς Νίκος
Έκδοση: Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης, Ηράκλειο 2012
Σελίδες: 392
ISBN: 978-960-524-385-2
Τιμή με έκπτωση: 10,80€
Σύμφωνα με την πρόβλεψη του Χέγκελ, θεμέλιο της νεότερης κοινωνίας θα ήταν το κράτος· για τον Μαρξ, η κολλεκτίβα· για τον Λένιν και τον Χίτλερ, το πολιτικό κόμμα. Στους προνεωτερικούς χρόνους, ολόκληρη ακολουθία από αγίους και σοφούς είχαν ισχυριστεί το ίδιο για την ενοριακή εκκλησία, το φεουδαλικό τιμάριο, τη μοναρχία. Ο μεγαλόστομος ισχυρισμός του μικρού αυτού βιβλίου είναι πως τελικά όλοι τους έσφαλαν. Ο σημαντικότερος θεσμός στον κόσμο είναι η εταιρεία: σ’ αυτόν βασίστηκε η ευημερία της Δύσης, αυτός συνιστά την πιο αξιόπιστη ελπίδα για το μέλλον της λοιπής υφηλίου. Πράγματι, για τους περισσότερους από μας, μοναδικός πραγματικός ανταγωνιστής της εταιρείας όσον αφορά το πού αφιερώνουμε τον χρόνο και την ενέργειά μας είναι ένας θεσμός που τον παίρνουμε ως δεδομένο: η οικογένεια.
Η ιστορία της εταιρείας προσφέρεται για ένα συναρπαστικό αφήγημα. Ένας τύπος οργανισμού, ο οποίος πολύ συχνά ξεκινούσε ως ένα κρατικά επιχορηγούμενο ευαγές ίδρυμα, εξαπλώθηκε προς όλες τις κατευθύνσεις, αναδιαμορφώνοντας τη γεωγραφία, τον τρόπο διεξαγωγής του πολέμου, τις τέχνες, την επιστήμη και, ατυχώς, τη γλώσσα. Οι εταιρείες αποδείχτηκαν πανίσχυρες όχι απλώς επειδή βελτίωσαν την παραγωγικότητα, αλλά και επειδή διαθέτουν τα περισσότερα από τα νομικά δικαιώματα ενός ανθρώπου, δίχως όμως τους συνοδούς βιολογικούς περιορισμούς: δεν είναι καταδικασμένες να πεθάνουν λόγω γήρατος και μπορούν να αναπαράγονται σχεδόν κατά βούληση. Το βιβλίο που κρατάτε στα χέρια σας αποτελεί μια προσπάθεια να χαρτογραφηθεί η άνοδος αυτού του αξιοθαύμαστου οργανισμού.
ΟΙ ΣΥΓΓΡΑΦΕΙΣ
Ο John Micklethwait σπούδασε ιστορία στο πανεπιστήμιο της Οξφόρδης. Είναι ο διευθυντής του περιοδικού Economist. Ο Adrian Wooldridge σπούδασε ιστορία και φιλοσοφία στο πανεπιστήμιο της Οξφόρδης. Είναι αρχισυντάκτης στο περιοδικό Economist, όπου και διατηρεί τη στήλη Schumpeter.
Μπορείτε να διαβάσετε την εισαγωγή του βιβλίου εδώ.
Βιβλιοκριτικές
Συγγραφέας: Joseph R. Stayer
Μετάφραση: Σαμαρτζής Θάνος
Επιμέλεια: Κουμπιάς Νίκος
Έκδοση:
Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης, Ηράκλειο 2012
Σελίδες: 184
ISBN: 978-960-524-375-3
Τιμή με έκπτωση: 8,10€
Στις μέρες μας, η ύπαρξη του κράτους θεωρείται αυτονόητη.
Διαμαρτυρόμαστε για τις απαιτήσεις του. Παραπονούμαστε ότι παρεισφρέει
ολοένα και περισσότερο σε υποθέσεις που παλαιότερα θεωρούνταν ιδιωτικές.
Μας είναι, όμως, σχεδόν αδύνατο να φανταστούμε τη ζωή χωρίς αυτό. Στον
σημερινό κόσμο, η χειρότερη μοίρα που μπορεί να λάχει σ’ έναν άνθρωπο
είναι να μην έχει κράτος.
Οι παλιές μορφές κοινωνικής αναγνώρισης έχουν σήμερα πάψει να είναι
απόλυτα αναγκαίες. Ένας άνθρωπος μπορεί να ζήσει μια λίγο-πολύ
ολοκληρωμένη ζωή δίχως οικογένεια, δίχως μόνιμο τόπο κατοικίας, δίχως
θρησκευτική ένταξη. Αλλά αν δεν έχει κράτος, είναι ένα τίποτα. Δεν έχει
δικαιώματα, δεν έχει ασφάλεια, κι οι ευκαιρίες του για μια δημιουργική
προσωπική πορεία θα είναι μηδαμινές.
Δεν υπάρχει επί της γης σωτηρία έξω από το πλαίσιο ενός οργανωμένου
κράτους. Αφού δεν μπορούμε να ξεφύγουμε απ’ το κράτος, έχει σημασία να
το κατανοήσουμε. Ένας τρόπος να το πετύχουμε αυτό, είναι να μελετήσουμε
την ιστορία του — να εξετάσουμε πώς και πότε αναδύθηκε η συγκεκριμένη
μορφή οργάνωσης, τι είδους ανάγκες κάλυπτε, σε ποιες αρχές ήταν
βασισμένη. Μια μελέτη των καταβολών του νεότερου ευρωπαϊκού κράτους θα
μπορούσε ενδεχομένως να φωτίσει κάπως τα γνωρίσματα και τα προβλήματα
του κράτους των ημερών μας. Μπορεί να μας βοηθήσει να εντοπίσουμε τις
διαφορές ανάμεσα στους ποικίλους τύπους κράτους και να εξηγήσουμε για
ποιο λόγο ορισμένα κράτη διαθέτουν περισσότερο εύρυθμες και
αποτελεσματικές μορφές οργάνωσης από άλλα.
Μπορείτε να διαβάσετε μέρος του 1ου κεφαλαίου του βιβλίου εδώ.
Βιβλιοκριτικές
Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση Αρχική σελίδα