ΜΕΓΑΡΟ ΕΫΝΑΡΔΟΥ: ΔΗΜΟΣΘΕΝΗΣ ΚΟΚΚΙΝΙΔΗΣ - Ο ΔΑΣΚΑΛΟΣ
Αναρτήθηκε από Βιβλιοπωλείο ΜΙΕΤ - Αμερικής 13 στις 4:57 π.μ.Δέκα πέντε μαθητές τιμούν τον δάσκαλό τους
Το Μορφωτικό Ίδρυμα Εθνικής Τραπέζης διοργανώνει και παρουσιάζει την έκθεση:
ΔΗΜΟΣΘΕΝΗΣ ΚΟΚΚΙΝΙΔΗΣ, Ο ΔΑΣΚΑΛΟΣ
την Τρίτη 26 Μαρτίου 2013, στις 8 μ.μ. στο Μέγαρο Εϋνάρδου,
Αγίου Κωνσταντίνου 20 & Μενάνδρου.
Δέκα πέντε καλλιτέχνες, παλαιοί μαθητές του ζωγράφου Δημοσθένη Κοκκινίδη, από την Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών, δάσκαλοι και οι ίδιοι στις τέσσερις Σχολές Καλών Τεχνών της χώρας, πήραν την πρωτοβουλία να τιμήσουν τον δάσκαλό τους. Το Μορφωτικό Ίδρυμα πραγματοποιεί την ιδέα αυτή με μια ομαδική έκθεση.
Η έκθεση περιλαμβάνει τόσο ζωγραφικά έργα του Δημοσθένη Κοκκινίδη, όσο και ζωγραφικά έργα, κατασκευές και βίντεο-εγκαταστάσεις των καλλιτεχνών που μαθήτευσαν κοντά του στην Α.Σ.Κ.Τ.
Η έκθεση θα διαρκέσει ως τις 27 Απριλίου 2013.
Ώρες λειτουργίας: Τρίτη – Παρασκευή 10.00 π.μ – 2.00 μ.μ.,
Τετάρτη & Παρασκευή 6.00 – 8.00 μ.μ., Σάββατο 12 – 2 μ.μ.
Πληροφορίες τηλ.: 210 3234 267, 210 5223 101
Ώρες λειτουργίας: Τρίτη – Παρασκευή 10.00 π.μ – 2.00 μ.μ.,
Τετάρτη & Παρασκευή 6.00 – 8.00 μ.μ., Σάββατο 12 – 2 μ.μ.
Πληροφορίες τηλ.: 210 3234 267, 210 5223 101
Επιλογή κειμένων: Φίλιππος Ηλιού
Επιμέλεια, εισαγωγή: Πόπη Πολέμη
Έκδοση: Μ Ι Ε Τ, Αθήνα 2013
Σελίδες: σσ. 1-576 (τόμ.1ος) και σσ. 577-1179 (τόμ.2ος)
ISBN: 978-960-250-556-4 set
Τιμή με έκπτωση: 31,50 € ο κάθε τόμος
Η Εργογραφία του Κ. Θ. Δημαρά, την οποία μας κληροδότησε ο Φίλιππος Ηλιού, αριθμεί πάνω από 2.000 επιφυλλίδες στον ημερήσιο αθηναϊκό τύπο. Από τις στήλες της Πρωίας και της Πολιτείας στην αρχή (1931-1932) και ιδίως αργότερα του Ελευθέρου Βήματος (1936-1944) και του Βήματος (1945-1991), ο Δημαράς παρεμβαίνει σταθερά στον δημόσιο πνευματικό διάλογο. Με όχημα την εφημερίδα, αποσκοπεί να διαπλάσει, πέρα από το συνάφι των ειδικών, το ευρύτερο καλλιεργημένο κοινό. Με την επιλογή των 301 κειμένων του Κ. Θ. Δημαρά που συγκεντρώνονται στα Σύμμικτα Δ΄, κατατίθεται ένα σημαντικό δείγμα του ευρύτατου επιφυλλιδογραφικού του έργου, που καλύπτει όλο το χρονικό ανάπτυγμά του. Προσφέρεται έτσι και η ευκαιρία, μέσα από την πλούσια παρακαταθήκη των επιφυλλίδων, να διερευνηθεί η μακρά και πυκνή διαδρομή του συντάκτη τους. Μπορεί πράγματι κανείς, ξεφυλλίζοντας τους τόμους αυτούς, να παρακολουθήσει τον βηματισμό από τον ιδανισμό, τον ευσεβισμό και τον χριστιανικό κοινωνισμό στη λογοκρατία, τον επιστημονισμό και τον φιλοσοφημένο αγνωστικισμό (με αυτούς τους όρους περιέγραψε την πνευματική πορεία του Κ. Θ. Δημαρά ο Παναγιώτης Μουλλάς). Εξάλλου, κριτικός της λογοτεχνίας στην αρχή, ο Δημαράς γλιστρά σταδιακά από την αισθητική θεώρηση στην ιστορική. Και βέβαια από τη λογοτεχνία περνάει διαδοχικά στη μελέτη της ιστορίας της λογοτεχνίας, στην ιστορία των γραμμάτων και από εκεί στην ιστορία των ιδεών. Πλάι στις μετατοπίσεις, στις έξι δεκαετίες που καλύπτουν αυτοί οι δύο τόμοι μπορεί επίσης κανείς να διαγνώσει κάποιες σταθερές: υψηλή συνείδηση του ρόλου του διανοουμένου, αποφυγή προσωπικών αντεγκλήσεων, πίστη στην αγωγή. Το σώμα των επιφυλλίδων το διαπερνά ο απόηχος των ευρύτερων φιλολογικών και ιστοριογραφικών σχεδιασμών ή επιτευγμάτων του για να εκβάλει στο πλατύ κοινό, τις βεβαιότητες του οποίου ο Κ. Θ. Δημαράς επιχειρεί σταθερά να διεμβολίσει. Όσο για τη μέθοδο, αυτή είναι μία: συνδυασμός ηθικής και λογικής. Και το ζητούμενο στο βάθος ένα: η αλήθεια, που από μόνη της είναι επαναστατική. Και ασφαλώς η υψηλή εκλαΐκευση, η επιφυλλιδογραφική επίμονη δημόσια παρέμβαση του Δημαρά, αποτελεί οργανικό στοιχείο της προσφοράς του, πλάι στα έργα υποδομής και σύνθεσης που δημιούργησε, αλλά και τους θεσμούς που ιδεάστηκε ή εμψύχωσε.
STILL LIFE: ΑΡΙΣΤΟΥΡΓΗΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΚΑΛΩΝ ΤΕΧΝΩΝ ΤΗΣ ΒΟΣΤΩΝΗΣ
Αναρτήθηκε από Βιβλιοπωλείο ΜΙΕΤ - Αμερικής 13 στις 4:05 π.μ.
Επιμέλεια έκθεσης: Ronni Baer, Τ.Μαυρωτάς, Ε. Πολυχρονιάδου
Έκδοση: 'Ιδρυμα Β. & Μ. Θεοχαράκη
Σελίδες: 143
ISBN: 978-618-80324-1-5
Τιμή με έκπτωση: 18,00€
Το Ίδρυμα Β. & Μ. Θεοχαράκη σε συνεργασία με το Μουσείο Καλών Τεχνών της Βοστώνης παρουσιάζει την έκθεση «Still Life: Αριστουργήματα από το Μουσείο Καλών Τεχνών της Βοστώνης. Παράδοση και Καινοτομία».
Από την μεγάλη φλαμανδική σχολή, στον ιμπρεσιονισμό, τον μοντερνισμό και τη σύγχρονη τέχνη.
48 έργα με θέμα τη Νεκρή Φύση που προέρχονται αποκλειστικά από τις συλλογές του Μουσείου Καλών Τεχνών της Βοστώνης. Τα έργα, σημαντικών Ευρωπαίων και Αμερικανών ζωγράφων, διατρέχουν 5 αιώνες εικαστικής δημιουργίας, από τον 16ο έως και τον 21ο αιώνα από την περίφημη συλλογή του Μουσείου Καλών Τεχνών της Βοστώνης, μεταξύ των οποίων, οι: Edouard Vuillard, Gustave Courbet, Edouard Manet, Henri Matisse, Pierre-Auguste Renoir, Alfred Sisley, Jean Metzinger, James Ensor, Giorgio Morandi, Juan Gris και Georgia O'Keeffe. Η νεκρή φύση υπήρχε στην κλασική αρχαιότητα και εμφανίστηκε και πάλι ως ανεξάρτητο είδος στα τέλη του 16ου αιώνα. Λόγω των απεριόριστων δυνατοτήτων της και των επιλογών που επιτρέπει, η νεκρή φύση στη ζωγραφική προσφέρεται για καλλιτεχνικούς πειραματισμούς.
Η έκθεση περιλαμβάνει επιτραπέζια νεκρή φύση, νεκρές φύσεις vanitas, trompe l’oeil (οφθαλμαπάτη), έργα με θέμα τρόπαια και εκθέματα κυνηγιού, πίνακες που εκδηλώνουν ανατολίτικες επιρροές και μινιμαλιστικές τάσεις.
Το ελληνικό κοινό θα έχει τη μοναδική ευκαιρία να θαυμάσει 47 εξαιρετικά ζωγραφικά έργα και ένα video installation αντιπροσωπευτικά της Still Life από πολύ σημαντικούς καλλιτέχνες.
ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΩΝ ΒΙΒΛΙΩΝ ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗ Ν. ΜΑΡΩΝΙΤΗ
Αναρτήθηκε από Βιβλιοπωλείο ΜΙΕΤ - Αμερικής 13 στις 5:27 π.μ.
ΣΟΦΟΚΛΗΣ
ΑΙΑΣ
ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ-ΕΠΙΛΕΓΟΜΕΝΑ: ΔΗΜΗΤΡΗΣ Ν.
ΜΑΡΩΝΙΤΗΣ
Η έκδοση αυτή εντάσσεται στη σειρά Θεατρική Βιβλιοθήκη, η οποία χρηματοδοτείται
από το κληροδότημα Αλέξη Μινωτή εις μνήμην Κατίνας Παξινού. Ο Αίας είναι η
αρχαιότερη από τις σωζόμενες τραγωδίες του Σοφοκλή και η ακριβέστερη χρονολόγησή
της θα πρέπει να αναζητηθεί γύρω στα 450 π.Χ. Ο μύθος και η πλοκή του δράματος
προϋποθέτουν την Ιλιάδα και την Οδύσσεια αλλά και άλλα έπη του τρωικού κύκλου.
Οι λεπτομέρειές τους ανάγονται μάλλον στο γνωστό επεισόδιο του επικού κύκλου
που ονομάζεται Όπλων κρίσις. Με αυτό το θεματικό υλικό, ίσως και με κάποιες πρόσθετες
δραματικές πρωτοβουλίες του Αισχύλου (υποκείμενες στη χαμένη τριλογία: Όπλων κρίσις,
Θρήισσαι, Σαλαμίνιαι), υφαίνει ο Σοφοκλής τη δική του τραγωδία που
επονομάστηκε: Αίας μαστιγοφόρος, Αίαντος θάνατος ή απλώς Αίας. Οι σημαντικότερες
πράξεις του μύθου ανήκουν στον προδραματικό χρόνο και επισκιάζουν το δράμα με
μικρότερης ή μακρότερης έκτασης αναδρομικές διηγήσεις: εννοούνται το επεισόδιο
της κρίσης των όπλων, οι συνθήκες και η έκβασή του, η μήνις του ήρωα, η φονική
του μανία, που τρέπεται σε ζωοκτονία, η τύφλωσή του από την Αθηνά. Στα
εσωτερικά δρώμενα του δράματος ανήκουν τελικώς δύο μόνον πράξεις: η
προετοιμασία και η πραγματοποίηση της αυτοκτονίας· η έρις περί την ταφή του
ήρωα, που καταλήγει σε συμφιλιωτικό αποτέλεσμα. Μετά την αυτοκτονία του Αίαντα
και τους τυπολογικώς κατοχυρωμένους θρήνους, το δράμα εκτρέπεται σε αγώνα
λόγων: του Μενελάου με τον Τεύκρο· του Αγαμέμνονα με τον Τεύκρο· ώσπου να βρει
τη λύση του με τη συμφιλιωτική παρέμβαση του Οδυσσέα. Στα επιλεγόμενά του ο Δ.
Ν. Μαρωνίτης επισημαίνει μεταξύ άλλων: «Ο Σοφοκλής, για να συντάξει το δικό του
δράμα, μετέγραψε στο σύνολο και στα μέρη του το θέμα της ιλιαδικής συζυγικής
ομιλίας, με όλα τα βασικά της παρεπόμενα, συμπεριλαμβανομένων και των μοτίβων
της έριδας, της ταφής και του νεκρώσιμου νόστου. Η δραματική αυτή μεταμόρφωση
του ιλιαδικού προτύπου έδινε εξάλλου την ευκαιρία στον Σοφοκλή να υπογραμμίσει
και κάτι άλλο, πολύ σημαντικό κατά τη γνώμη μου: πώς, όταν περνούμε από τον
ηρωικό πόλεμο στην εμφύλια διαμάχη, από την ηρωική σύγκρουση στη μεταπολεμική
πολιτική κρίση, όλα γίνονται πολυπλοκότερα και παθολογικότερα. Στο σοφόκλειο
δράμα δεν εξαφανίζεται ο πρότυπος τυπολογικός ιστός της Ιλιάδας· τώρα όμως
μοιάζει με αξεδιάλυτο δίχτυ. Σε αυτό μάλιστα το τραγικό δίχτυ, στο οποίο έχει
πιαστεί ο Αίας, δεν ξεχωρίζουν πια εύκολα οι φίλοι από τους εχθρούς: ο Αχιλλέας
από τον Έκτορα. Ο σοφόκλειος Αίας συναιρεί τα δύο αυτά ηρωικά του πρότυπα και
συγχρόνως τα παραμορφώνει. Ίσως εδώ βρίσκεται η διαφορά του έπους από την
τραγωδία. Και αυτή τη διαφορά αναδεικνύει ο Σοφοκλής με την εκπληκτική του
τέχνη».
24 + 2 ΙΛΙΑΔΙΚΕΣ ΠΑΡΟΜΟΙΩΣΕΙΣ
ΚΕΙΜΕΝΟ-ΜΕΤΑΦΡΑΣΗ-ΠΡΟΛΟΓΟΣ-ΕΠΙΛΟΓΟΣ: Δ.Ν. ΜΑΡΩΝΙΤΗΣ
Ο Δ.Ν Μαρωνίτης, μετά την μετάφραση της Ιλιάδας, προσφέρει μια
ανθολογία ιλιαδικών παρομοιώσεων και μελέτη, όπως είχε κάνει παλαιότερα και με
τις ομηρικές παρομοιώσεις της Οδύσσειας. Στην προκείμενη έκδοση
ανθολογούνται 24+2 ιλιαδικές παρομοιώσεις. Οι πρόσθετες 2 επονομάζονται
«γέφυρες»: η μία εισόδου και η άλλη εξόδου. Στον κορμό των 24 επιλέγονται 17
παρομοιώσεις από την «Πατρόκλεια» (ραψωδίες Π-Ρ) και 7 από την «Έκτορος αναίρεσιν»
(ραψωδία Χ). Πρόκειται για δύο κορυφαία επεισόδια της Ιλιάδος με
ισόρροπη ανταπόκριση: στον βίαιο φόνο του Πατρόκλου από τον Έκτορα ανταποκρίνεται
ο εκδικητικός φόνος του Έκτορα από τον Αχιλλέα. Τα δρώμενα και τα παρεπόμενά
τους ρυθμίζουν την ποιητική ηθική του ιλιαδικού πολέμου σε τρεις διαδοχικές
βαθμίδες: φονική εμπάθεια, πένθιμη περιπάθεια, αμοιβαία συμπάθεια. Οι προκείμενες
24 παρομοιώσεις σημαδεύουν, καθεμιά με το ήθος και τον τρόπο της, τις κρίσιμες
φάσεις και αποφάσεις της τραγικής αυτής κλίμακας. Η παράθεση του αρχαίου
κειμένου δεν υπονοεί προκαταβολική υποτίμηση της μετάφρασης, η τελική εκτίμηση
της οποίας επαφίεται στον αναγνώστη. Εκείνος εξάλλου προσκαλείται, με οδηγό τις
24+2 παραδειγματικές αυτές παρομοιώσεις, να αναγνωρίσει εξ επαφής την
εξελισσόμενη τυπολογία και λειτουργία της ιλιαδικής (γενικότερα: της ομηρικής)
παρομοίωσης, για την οποία γίνεται λόγος και στον Επίλογο, επιμένοντας στον ακροαματικό
ορισμό και προορισμό της.
Νεότερες αναρτήσεις Παλαιότερες αναρτήσεις Αρχική σελίδα
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)