ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΟ ΜΙΕΤ- ΑΜΕΡΙΚΗΣ 13

[...] Η συναγωγή των μελετημάτων αυτού του τόμου που έγραψα σε διαφορετικές περιόδους συνιστά ένα συνεχές επιχείρημα. Με αυτά προσπαθώ να περιγράψω τη σύσταση του αφηγηματικού ιδιόλεκτου, της ιδιαίτερης αφηγηματικής φωνής του Καζαντζάκη, ώστε να βοηθήσω τον αναγνώστη να κατανοήσει καλύτερα την τέχνη του, να τον βοηθήσω δηλαδή να ακουμπήσει το αυτί του με μεγαλύτερη ευαισθησία πάνω στις χαράξεις που αφήνει η φωνή του αφηγητή και οι μιμήσεις του των φωνών των χαρακτήρων του. Ας φανταστούμε, για παράδειγμα, τον Παπαδιαμάντη, τον Κ. Χατζόπουλο, τον Μυριβήλη, τον Καζαντζάκη σαν παραμυθάδες που μας αφηγούνται μια ιστορία˙ του καθενός η φωνή έχει ένα διαφορετικό τρόπο που θα μας πει την ιστορία του. Ακόμα κι αν τους λέγαμε να μας πουν την ίδια ιστορία, θα την έλεγαν διαφορετικά. Και ο τρόπος αυτός, το αφηγηματικό ιδιόλεκτο του καθενός πεζογράφου είναι νόημα. Είναι ένα σχήμα που διαμορφώνει ένα κοσμοείδωλο. [...]

(από το εισαγωγικό σημείωμα του βιβλίου)