ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΟ ΜΙΕΤ- ΑΜΕΡΙΚΗΣ 13

Τίτλος: Η Πελοπόννησος. Από τον 4ο ως τον 8ο αιώνα. Αλλαγές και συνέχεια
Συγγραφέας: Άννα Αβραμέα  
Μετάφραση: Μαργαρίτα Κρεμμυδά  
Πρόλογος: Ελένη Αρβελέρ 
Εισαγωγή: Ελεωνόρα Κουντούρα  
Έκδοση: Αθήνα, ΜΙΕΤ, 2012  
Σελίδες: 431 με 12 πίνακες 
ISBN: 978-960-250-501-4 χαρτόδετο, 978-960-250-502-1 πανόδετο 
Τιμή με έκπτωση: 23,40 € χαρτόδετο, 32,40 € πανόδετο  


Καρπός πολυετούς ενασχόλησης και μελέτης, το βιβλίο της Άννας Αβραμέα για την Πελοπόννησο δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά στη γαλλική γλώσσα το 1997, από τις εκδόσεις του Πανεπιστημίου της Σορβόνης. Προλογίζοντας τη γαλλική έκδοση, η Ελένη Γλύκατζη Αρβελέρ έγραφε τότε ότι η συγκεκριμένη εργασία θα παρέμενε «για πολλά χρόνια έργο αναφοράς» για όσους μελετούν τον πελοποννησιακό χώρο κατά την ύστερη αρχαιότητα και την πρωτοβυζαντινή περίοδο. Ακολουθώντας την εξέλιξη του δημογραφικού ιστού, τις αλλαγές της κοινωνικής οργάνωσης και τους μετασχηματισμούς του φυσικού περιβάλλοντος, η Αβραμέα κατόρθωσε να ρίξει νέο φως στην ιστορία και τη γεωγραφία μιας νευραλγικής περιοχής που βρισκόταν μεταξύ του Ανατολικού και του Δυτικού Βυζαντινού κράτους, στο σταυροδρόμι των θαλάσσιων δρόμων που συνέδεαν την αρχαία με τη Νέα Ρώμη, την Κωνσταντινούπολη. Με αυτόν τον τρόπο, σημείωνε η Αρβελέρ, η Αβραμέα εγκαινίασε «μια νέα μορφή ιστορικής γεωγραφίας, της δυναμικής των μεταβολών».
Το πρώτο κεφάλαιο του βιβλίου ασχολείται με τη διοικητική και την εκκλησιαστική δομή της Πελοποννήσου. Το δεύτερο κεφάλαιο υπό τον τίτλο «Φυσικό περιβάλλον και ανθρώπινη  επέμβαση» αποτελεί ένα καινοτόμο για την εποχή κατά την οποία γράφηκε το βιβλίο πεδίο διερεύνησης της αμοιβαίας σχέσης ανθρώπου και περιβάλλοντος μέσω των σεισμών, μέσω των γεωμορφολογικών αλλοιώσεων που υφίσταται το τοπίο της Πελοποννήσου από τις προσχώσεις και την εξέλιξη του τοπίου από τη χρήση ή την εγκατάλειψη της γης. Στο τρίτο κεφάλαιο οι επιπτώσεις των επιδρομών των γερμανικών φυλών στον χώρο εξετάζονται συνδυαστικά από τις μαρτυρίες των αφηγηματικών πηγών και των αρχαιολογικών ευρημάτων. Το τέταρτο κεφάλαιο είναι αφιερωμένο στη διερεύνηση του προβλήματος της καθόδου των Σλάβων και της εγκατάστασής τους στην Πελοπόννησο. Στο πέμπτο κεφάλαιο εξετάζεται η εξέλιξη της μορφής και της λειτουργίας των πόλεων και των αγροτικών οικισμών. Το έκτο κεφάλαιο ανιχνεύει, μέσω των επιγραφών κυρίως, ποιες ήταν οι κατευθυντήριες δυνάμεις της κοινωνίας και ποιος ο ρόλος τους στη μορφή και την εξέλιξη του πελοποννησιακού χώρου.

Η ΑΝΝΑ ΑΒΡΑΜΕΑ (1934-2008), μετά τις σπουδές της στο Ιστορικό και Αρχαιολογικό Τμήμα της Φιλοσοφικής Σχολής Αθηνών, ειδικεύτηκε στο Παρίσι (1960-1963) στην Ιστορική Γεωγραφία, παρακολουθώντας μαθήματα στην École Pratique des Hautes Études, στο Collège de France και στο Institut de Géographie. Υπήρξε επιμελήτρια στην έδρα της Ιστορίας του Παντείου Πανεπιστημίου και για ένα διάστημα εργάστηκε στο Κέντρο Βυζαντινών Σπουδών του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών. Το 1971 άρχισε τη συνεργασία της με την Ακαδημία Αθηνών για το έργο της Διεθνούς Ένωσης Ακαδημιών Tabula Imperii Romani, ενώ από το 1980 ανέλαβε την εποπτεία ολόκληρου του έργου. Το 2002 ανακηρύχτηκε ομότιμη καθηγήτρια του Πανεπιστημίου Κρήτης, όπου είχε διδάξει επί δεκαοκτώ χρόνια Βυζαντινή Ιστορία στο Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας. Υπήρξε επίσης μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του ΜΙΕΤ (2001-2008).