ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΟ ΜΙΕΤ- ΑΜΕΡΙΚΗΣ 13

Η Πολωνία υπέφερε τρομερά από τους Ναζί. Στο τέλος του πολέμου, οι νεκροί έφτασαν τα έξι εκατομμύρια: από αυτούς κάποιοι ήταν αθώοι πολίτες -οι μισοί Εβραίοι- οι υπόλοιποι όμως σκοτώθηκαν στον λυσσαλέο ανταρτοπόλεμο που έκαναν οι Πολωνοί.

Την 1η Αυγούστου 1944, ο Άντριου Μπόροβιτς, ένας δεκαπεντάχρονος εθελοντής της Αντίστασης, πέταξε μια χειροβομβίδα μέσα από ένα κλειστό παράθυρο πολυκατοικίας της Βαρσοβίας σε Γερμανούς στρατιώτες που έτρεχαν από κάτω. "Ένιωσα ότι είχα πια ενηλικιωθεί. Ήμουν στρατιώτης και το μόνο που έκανα ήταν να προσπαθήσω να σκοτώσω εχθρούς μας".

Η Εξέγερση της Βαρσοβίας κράτησε 63 μέρες. Ο Χίμλερ την περιέγραψε ως "τη χειρότερη οδομαχία μετά το Στάλινγκραντ". Και όμως στο μεγαλύτερο μέρος τους, οι εξεγερμένοι ήταν απλοί πολίτες και έφηβοι ελάχιστα εξοπλισμένοι - μερικοί μάλιστα ήταν και νεώτεροι από τον Άντριου.

Εκείνο το καλοκαίρι ο Άντριου γνώρισε τον κίνδυνο σε κάθε στιγμή, πάνω και κάτω από το έδαφος αφού οι Πολωνοί χρησιμοποιούσαν τους υπονόμους της πόλης για να σέρνονται κάτω από τις γραμμές των Γερμανών, στα διαλείμματα των άγριων αντεπιθέσεων. Τραυματίστηκε σε ανταλλαγή πυρών μόλις μια μέρα μετά τα δέκατα έκτα γενέθλιά του και δεν μπορούσε να κατέβει στους υπονόμους. Πιάστηκε αιχμάλωτος ενώ βρισκόταν ξαπλωμένος σε ένα πρόχειρο υπόγειο νοσοκομείο και αναρωτιόταν αν θα τον σκότωναν ή θα σωζόταν. Τότε ήταν που έμαθε και κάτι σημαντικό: υπήρχαν και σωστοί Γερμανοί όπως υπήρχαν και κακοί.

Βγαλμένη μέσα από ένα από τα πιο οδυνηρά επεισόδια του Παγκοσμίου Πολέμου, αυτή είναι η εκπληκτική ιστορία επιβίωσης και θάρρους όπως τη διηγείται ένας από τους λίγους εναπομείναντες βετεράνους του πιο γενναίου καλοκαιριού της Πολωνίας. Ο Άντριου Μπόροβιτς αφιερώνει αυτό το βιβλίο σε όλα τα αγόρια της Βαρσοβίας, "ιδιαίτερα σε εκείνα που δεν πρόλαβαν να μεγαλώσουν". 

(Από την παρουσίαση της έκδοσης)