Τίτλος: Αβραάμ Παυλίδης Νέα Ερείπια
Κείμενο: Ηρακλής Παπαϊωάννου
Έκδοση: Μορφωτικό Ίδρυμα Εθνικής Τραπέζης, Θεσσαλονίκη 2017
Σελίδες: 113
ISBN: 978-960-250-686-8
Τιμή στο βιβλιοπωλείο μας: 20,00€
«Πριν από είκοσι πέντε χρόνια ο Αβραάμ Παυλίδης ξεκίνησε να φωτογραφίζει εσωτερικούς χώρους, αθέατους μικρόκοσμους από τα σωθικά της ελληνικής επαρχίας. Η διεισδυτική ματιά του ανθολογήθηκε στο λεύκωμα Εστίες παράδοσης (2004). Στο Τελευταίο βλέμμα (2010) επέμεινε στη θεματική της εγκατάλειψης, ως ευλαβής προσκυνητής των ερειπίων που αφήνουν πίσω τους η ζωή που σβήνει και η νεωτερικότητα που ελαύνει. Το έργο του συνιστά καίρια πραγματεία για την απογύμνωση από έναν κόσμο λαϊκό, χειροποίητο, ανώνυμο, ο οποίος –χωρίς να αγνοούνται οι στρεβλώσεις και τα αόρατα δεσμά των μικρών κοινοτήτων- διέθετε τουλάχιστον την αυθεντικότητα της αναγκαιότητας. Σε μια εποχή που η γυαλιστερή θωριά του διαρκώς καινούριου θάμπωνε το βλέμμα, ο Παυλίδης ανίχνευε έρημες κατοικίες και καφενέδες σ’ όλη την επικράτεια. Μετά το 2010 και ενώ η χώρα είχε εισέλθει απότομα στα άπατα νερά της κρίσης, στράφηκε σε παρατημένες εγκαταστάσεις της βιομηχανικής κοινωνίας, που παρήγε μαζικά προϊόντα και συμπεριφορές, όπως εργοστάσια, στρατόπεδα, ξενοδοχεία, ψυχιατρεία…».
Κείμενο: Ηρακλής Παπαϊωάννου
Έκδοση: Μορφωτικό Ίδρυμα Εθνικής Τραπέζης, Θεσσαλονίκη 2017
Σελίδες: 113
ISBN: 978-960-250-686-8
Τιμή στο βιβλιοπωλείο μας: 20,00€
«Πριν από είκοσι πέντε χρόνια ο Αβραάμ Παυλίδης ξεκίνησε να φωτογραφίζει εσωτερικούς χώρους, αθέατους μικρόκοσμους από τα σωθικά της ελληνικής επαρχίας. Η διεισδυτική ματιά του ανθολογήθηκε στο λεύκωμα Εστίες παράδοσης (2004). Στο Τελευταίο βλέμμα (2010) επέμεινε στη θεματική της εγκατάλειψης, ως ευλαβής προσκυνητής των ερειπίων που αφήνουν πίσω τους η ζωή που σβήνει και η νεωτερικότητα που ελαύνει. Το έργο του συνιστά καίρια πραγματεία για την απογύμνωση από έναν κόσμο λαϊκό, χειροποίητο, ανώνυμο, ο οποίος –χωρίς να αγνοούνται οι στρεβλώσεις και τα αόρατα δεσμά των μικρών κοινοτήτων- διέθετε τουλάχιστον την αυθεντικότητα της αναγκαιότητας. Σε μια εποχή που η γυαλιστερή θωριά του διαρκώς καινούριου θάμπωνε το βλέμμα, ο Παυλίδης ανίχνευε έρημες κατοικίες και καφενέδες σ’ όλη την επικράτεια. Μετά το 2010 και ενώ η χώρα είχε εισέλθει απότομα στα άπατα νερά της κρίσης, στράφηκε σε παρατημένες εγκαταστάσεις της βιομηχανικής κοινωνίας, που παρήγε μαζικά προϊόντα και συμπεριφορές, όπως εργοστάσια, στρατόπεδα, ξενοδοχεία, ψυχιατρεία…».
Ηρακλής Παπαϊωάννου
(από τον κατάλογο)
Ετικέτες ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΟ ΜΙΕΤ, ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ, ΝΕΑ ΕΡΕΙΠΙΑ, ΠΑΥΛΙΔΗΣ, ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ, NEW RUINS
Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση Αρχική σελίδα