Αρχαιολατρεία και Φιλελληνισμός. Συλλογή Θανάση και Μαρίνας Μαρτίνου
Συλλογικό
Κείμενα: Νικόλαος Χρ. Σταμπολίδης, Φανή-Μαρία Τσιγκάκου
Μεταφράσεις: Αλεξάνδρα Ντούμα (στην αγγλική γλώσσα), Valentina Di Napoli (από την ιταλική γλώσσα)
Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης, Αθήνα 2020 σ.438
ISBN: 978-618-5060-38-1
Τιμή: 50,00 €
Τιμή στο βιβλιοπωλείο μας 45,00 €
«Η αρχαιολατρική διανοητική διαδικασία «γεννά» τον φιλελληνισμό τουλάχιστον σε μια μερίδα της Ευρωπαϊκής διανόησης καθώς ταυτίζει τον γεωγραφικό χώρο όπου η αρχαιότητα, η μυθολογία και η ιστορία συμπλέκονται και αποτελούν τη ρίζα της κληρονομιάς του ευρωπαϊκού πολιτισμού. Έτσι, η ανάγκη της αποτίναξης του βάρβαρου ζυγού των Τούρκων, που οι Έλληνες της Επανάστασης ονομάζουν Περσιάνους, ανάγοντας την ονομασία τους στους θεωρούμενους βάρβαρους Πέρσες της αρχαιότητας, είναι προϋπόθεση για τη δημιουργία της σύγχρονης Ελλάδας.
Η εικόνα της προσωποποιημένης Ελλάδας, ως γυναίκας αλυσοδεμένης που κάθεται στα ταφικά μνημεία του Περικλή, του Θεμιστοκλή, του Λυκούργου, του Μιλτιάδη...και ακουμπά στον τάφο του Λεωνίδα, είναι ίσως η πρώτη από μια σειρά έργων που εικονογραφούν αυτό το προεπαναστατικό, φιλελληνικό πνεύμα. Πίσω από τη γυναικεία μορφή απεικονίζεται η στήλη με το επίγραμμα για τους 300 που έπεσαν στις Θερμοπύλες. Οι λέξεις "exoriare aliquis" που είναι χαραγμένες στον βράχο παραπέμπουν στα λόγια της Αινειάδας του Βιργιλίου: exoriare aliquis nostris ex ossibus ultor (ας βγει από τα κόκκαλά μας ο εκδικητής), που εμπεριέχει όχι μόνον τη δύναμη της εκδίκησης για την καταπίεση της σκλαβιάς αιώνων αλλά και τη λύτρωση της χώρας που γέννησε όλους αυτούς τους μεγάλους άνδρες και το πνεύμα τους και αναγεννά τη σύγχρονη Ελλάδα. Η ανάλογη φράση υπάρχει στη δεύτερη στροφή του Εθνικού Ύμνου, του Ύμνου εις την Ελευθερία, που γράφτηκε από τον Διονύσιο Σολωμό στη Ζάκυνθο, δυο χρόνια μετά την έναρξη της Επανάστασης του ΄21: απ΄τα κόκκαλα βγαλμένη των Ελλήνων τα ιερά...»
Η εικόνα της προσωποποιημένης Ελλάδας, ως γυναίκας αλυσοδεμένης που κάθεται στα ταφικά μνημεία του Περικλή, του Θεμιστοκλή, του Λυκούργου, του Μιλτιάδη...και ακουμπά στον τάφο του Λεωνίδα, είναι ίσως η πρώτη από μια σειρά έργων που εικονογραφούν αυτό το προεπαναστατικό, φιλελληνικό πνεύμα. Πίσω από τη γυναικεία μορφή απεικονίζεται η στήλη με το επίγραμμα για τους 300 που έπεσαν στις Θερμοπύλες. Οι λέξεις "exoriare aliquis" που είναι χαραγμένες στον βράχο παραπέμπουν στα λόγια της Αινειάδας του Βιργιλίου: exoriare aliquis nostris ex ossibus ultor (ας βγει από τα κόκκαλά μας ο εκδικητής), που εμπεριέχει όχι μόνον τη δύναμη της εκδίκησης για την καταπίεση της σκλαβιάς αιώνων αλλά και τη λύτρωση της χώρας που γέννησε όλους αυτούς τους μεγάλους άνδρες και το πνεύμα τους και αναγεννά τη σύγχρονη Ελλάδα. Η ανάλογη φράση υπάρχει στη δεύτερη στροφή του Εθνικού Ύμνου, του Ύμνου εις την Ελευθερία, που γράφτηκε από τον Διονύσιο Σολωμό στη Ζάκυνθο, δυο χρόνια μετά την έναρξη της Επανάστασης του ΄21: απ΄τα κόκκαλα βγαλμένη των Ελλήνων τα ιερά...»
Καθηγητής Νικόλαος Χρ. Σταμπολίδης
Διευθυντής Μουσείου Κυκλαδικής Τέχνης (από το βιβλίο)
Νεότερη ανάρτηση Παλαιότερη Ανάρτηση Αρχική σελίδα