Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΝΟΜΙΚΗ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΝΟΜΙΚΗ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Τι είναι Δίκαιο; Η νομική επιστήμη για όλους
Αναρτήθηκε από Βιβλιοπωλείο ΜΙΕΤ - Αμερικής 13 στις 6:34 π.μ.
Τι είναι Δίκαιο; Η νομική επιστήμη για όλους
Απόστολος Σ Γεωργιάδης
Πρόλογος: Προκόπης Παυλόπουλος
Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης, Ηράκλειο 2018, 601σελ.
ISBN: 978-960-524-508-5
Τιμή: 35,00€
Τιμή ΜΙΕΤ: 28,00€
Το ερώτημα «τι είναι δίκαιο;», που περιέχεται στον τίτλο του ανά χείρας βιβλίου, είναι πολύ παλαιό. Απασχολεί τους θεωρητικούς και τους φιλοσόφους του δικαίου από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι πρόκειται για ένα ερώτημα ανάλογο με εκείνο που απηύθυνε στο Πραιτώριο ο Πόντιος Πιλάτος προς τον Ιησού Χριστό: «Τι εστίν αλήθεια;»
Ωστόσο, με το παρόν βιβλίο δεν επιδιώκεται η συνέχιση της αναζήτησης μιας απάντησης, η οποία ίσως και να μην υπάρχει. Ο σκοπός του συγγραφέα εδώ είναι πολύ πιο απλός: Συνίσταται στην προσπάθεια να φέρει το δίκαιο και τη νομική επιστήμη πιο κοντά στον απλό πολίτη∙ να πάρει το δίκαιο από το επίπεδο της θεωρίας και να το κατεβάσει στην πραγματικότητα της καθημερινής ζωής∙ να καταστήσει σαφές στον μη ειδικό τι σημαίνουν και πώς εφαρμόζονται οι κανόνες δικαίου κάθε μέρα σε πλήθος ζητημάτων (εμπορικών, οικονομικών, οικογενειακών, κληρονομικών κλπ.) που δημιουργεί η συμβίωση των ανθρώπων σε μια κοινότητα.
Παρόλο που το δίκαιο είναι άμεσα και άρρηκτα συνδεδεμένο με την καθημερινή ζωή του ανθρώπου, δεν προσελκύει το ενδιαφέρον και την εμπιστοσύνη του στον ίδιο βαθμό με τις άλλες κοινωνικές και πολιτικές επιστήμες, όπως η ιστορία, η κοινωνιολογία, η φιλολογία, η ιστορία της τέχνης κλπ. Με τη φιλοδοξία να αντιστρέψει αυτή την εικόνα, ο συγγραφέας προσπαθεί όσο μπορεί πιο απλά και με τη χρήση πολλών παραδειγμάτων, να ανοίξει για τον μη νομικό ένα παράθυρο στον «παράδεισο» των νομικών εννοιών∙ να εξηγήσει τη λειτουργία πολλών θεσμών∙ να απλουστεύσει κατά το δυνατό νομικές κατασκευές που φαίνονται δυσνόητες∙ και να καταστήσει σαφές ότι ο νομοθέτης, μπορεί μεν μερικές φορές (ή εποχές) να υπερβάλλει στην παραγωγή νόμων (εξού και η γνωστή μας πολυνομία), αλλά κατά κανόνα δεν αυθαιρετεί! Πίσω από κάθε νομοθετική ρύθμιση κρύβεται η προσπάθεια επίλυσης προβλημάτων της καθημερινής ζωής και διευθέτησης συγκρουόμενων συμφερόντων των μελών της κοινωνίας.
Ο Απόστολος Σ. Γεωργιάδης υπήρξε Δάσκαλος πολλών γενεών Ελλήνων νομικών. Είναι επίτιμος και ομότιμος καθηγητής της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου της Αθήνας, καθώς και τακτικό μέλος της Ακαδημίας Αθηνών. Έχει συγγράψει πολλά νομικά έργα, και πρόσφατα κυκλοφόρησε το έργο του Αναζητώντας το Δίκαιο (Π. Ν. Σάκκουλας 2017).
(από το οπισθόφυλλο του βιβλίου)
Απόστολος Σ Γεωργιάδης
Πρόλογος: Προκόπης Παυλόπουλος
Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης, Ηράκλειο 2018, 601σελ.
ISBN: 978-960-524-508-5
Τιμή: 35,00€
Τιμή ΜΙΕΤ: 28,00€
Το ερώτημα «τι είναι δίκαιο;», που περιέχεται στον τίτλο του ανά χείρας βιβλίου, είναι πολύ παλαιό. Απασχολεί τους θεωρητικούς και τους φιλοσόφους του δικαίου από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι πρόκειται για ένα ερώτημα ανάλογο με εκείνο που απηύθυνε στο Πραιτώριο ο Πόντιος Πιλάτος προς τον Ιησού Χριστό: «Τι εστίν αλήθεια;»
Ωστόσο, με το παρόν βιβλίο δεν επιδιώκεται η συνέχιση της αναζήτησης μιας απάντησης, η οποία ίσως και να μην υπάρχει. Ο σκοπός του συγγραφέα εδώ είναι πολύ πιο απλός: Συνίσταται στην προσπάθεια να φέρει το δίκαιο και τη νομική επιστήμη πιο κοντά στον απλό πολίτη∙ να πάρει το δίκαιο από το επίπεδο της θεωρίας και να το κατεβάσει στην πραγματικότητα της καθημερινής ζωής∙ να καταστήσει σαφές στον μη ειδικό τι σημαίνουν και πώς εφαρμόζονται οι κανόνες δικαίου κάθε μέρα σε πλήθος ζητημάτων (εμπορικών, οικονομικών, οικογενειακών, κληρονομικών κλπ.) που δημιουργεί η συμβίωση των ανθρώπων σε μια κοινότητα.
Παρόλο που το δίκαιο είναι άμεσα και άρρηκτα συνδεδεμένο με την καθημερινή ζωή του ανθρώπου, δεν προσελκύει το ενδιαφέρον και την εμπιστοσύνη του στον ίδιο βαθμό με τις άλλες κοινωνικές και πολιτικές επιστήμες, όπως η ιστορία, η κοινωνιολογία, η φιλολογία, η ιστορία της τέχνης κλπ. Με τη φιλοδοξία να αντιστρέψει αυτή την εικόνα, ο συγγραφέας προσπαθεί όσο μπορεί πιο απλά και με τη χρήση πολλών παραδειγμάτων, να ανοίξει για τον μη νομικό ένα παράθυρο στον «παράδεισο» των νομικών εννοιών∙ να εξηγήσει τη λειτουργία πολλών θεσμών∙ να απλουστεύσει κατά το δυνατό νομικές κατασκευές που φαίνονται δυσνόητες∙ και να καταστήσει σαφές ότι ο νομοθέτης, μπορεί μεν μερικές φορές (ή εποχές) να υπερβάλλει στην παραγωγή νόμων (εξού και η γνωστή μας πολυνομία), αλλά κατά κανόνα δεν αυθαιρετεί! Πίσω από κάθε νομοθετική ρύθμιση κρύβεται η προσπάθεια επίλυσης προβλημάτων της καθημερινής ζωής και διευθέτησης συγκρουόμενων συμφερόντων των μελών της κοινωνίας.
Ο Απόστολος Σ. Γεωργιάδης υπήρξε Δάσκαλος πολλών γενεών Ελλήνων νομικών. Είναι επίτιμος και ομότιμος καθηγητής της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου της Αθήνας, καθώς και τακτικό μέλος της Ακαδημίας Αθηνών. Έχει συγγράψει πολλά νομικά έργα, και πρόσφατα κυκλοφόρησε το έργο του Αναζητώντας το Δίκαιο (Π. Ν. Σάκκουλας 2017).
Τίτλος:
Δίκαιο και Δικανική Κρίση
Συγγραφέας: Παύλος Σούρλας
Έκδοση: Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης, Ηράκλειο 2017
Σελίδες: 916
ISBN: 978-960-524-486-6
Τιμή στο βιβλιοπωλείο μας: 48,00€
Συγγραφέας: Παύλος Σούρλας
Έκδοση: Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης, Ηράκλειο 2017
Σελίδες: 916
ISBN: 978-960-524-486-6
Τιμή στο βιβλιοπωλείο μας: 48,00€
Τί είναι το δίκαιο και πώς οι δικαστές αντλούν από αυτό τις κρίσεις που
εκφέρουν, οφείλοντας μάλιστα να τις αιτιολογήσουν ως σύννομες; Όσο και
αν φαίνεται παράδοξο, οι απαντήσεις που δίνονται συνήθως στο ερώτημα
αυτό χαρακτηρίζονται από μία υπεραπλούστευση που δεν συνάδει με την
κρισιμότητά του. Κατά την κρατούσα άποψη, το δίκαιο είναι ένα σύνολο
κανόνων αρμοδίως τεθειμένων, ο κάθε κανόνας αποτελεί μία γενικού
χαρακτήρα γλωσσική πρόταση και η αιτιολόγηση της δικανικής κρίσης
γίνεται μέσω ενός απαγωγικού συλλογισμού, δηλαδή μιάς λογικής μετάβασης
από το γενικό στο ατομικό, με τη συνεπικουρία της σημασιολογικής
ανάλυσης των γλωσσικών εκφράσεων που απαρτίζουν το κείμενο του
εφαρμοζόμενου κανόνα, ώστε να εξαχθεί το ρυθμιστικό νόημα που
περιέκλεισε σε αυτό ο νομοθέτης.
Το παρόν βιβλίο, που απευθύνεται όχι μόνο στους νομικούς της θεωρίας και της πράξης αλλά και σε όλους όσους ενδιαφέρονται για βασικά ζητήματα της πρακτικής φιλοσοφίας, θέτει υπό αμφισβήτηση όλες αυτές τις παραδοχές. Εμβαθύνοντας στη σύγχρονη φιλοσοφική συζήτηση γύρω από την κανονιστικότητα και τους κανόνες, και ιδίως διαλεγόμενο με τις πιο πρόσφατες απόψεις που έχουν διατυπωθεί στο πεδίο της ηθικής θεωρίας, υποστηρίζει με αναλυτικά επιχειρήματα ότι η ισχύς του δικαίου δεν στηρίζεται στο ωμό γεγονός της θέσπισης των κανόνων του από πρόσωπα αρμόδια να καθιστούν τη βούλησή τους δεσμευτική για όλους, αλλά στην ερμηνεία των κρίσιμων «θεσμικών γεγονότων» υπό το πρίσμα όλων των συναφών αρχών πολιτικής ηθικής. Οι λόγοι με τους οποίους οι δικαστές αιτιολογούν τις κρίσεις τους δεν μπορούν να είναι άλλοι από τους ηθικούς λόγους που απευθύνονται προς τους πολίτες, ζητώντας από αυτούς να πράττουν σύμφωνα με το δίκαιο, ακόμη και όταν διαφωνούν ηθικά ή πολιτικά με το περιεχόμενό του. Μία βασική μεθοδολογική συνέπεια της φιλοσοφικής αυτής αφετηρίας είναι ότι η θεμελίωση των δικανικών κρίσεων έχει πάντοτε χαρακτήρα επιχειρηματολογικό και όχι λογικό.
Το παρόν βιβλίο, που απευθύνεται όχι μόνο στους νομικούς της θεωρίας και της πράξης αλλά και σε όλους όσους ενδιαφέρονται για βασικά ζητήματα της πρακτικής φιλοσοφίας, θέτει υπό αμφισβήτηση όλες αυτές τις παραδοχές. Εμβαθύνοντας στη σύγχρονη φιλοσοφική συζήτηση γύρω από την κανονιστικότητα και τους κανόνες, και ιδίως διαλεγόμενο με τις πιο πρόσφατες απόψεις που έχουν διατυπωθεί στο πεδίο της ηθικής θεωρίας, υποστηρίζει με αναλυτικά επιχειρήματα ότι η ισχύς του δικαίου δεν στηρίζεται στο ωμό γεγονός της θέσπισης των κανόνων του από πρόσωπα αρμόδια να καθιστούν τη βούλησή τους δεσμευτική για όλους, αλλά στην ερμηνεία των κρίσιμων «θεσμικών γεγονότων» υπό το πρίσμα όλων των συναφών αρχών πολιτικής ηθικής. Οι λόγοι με τους οποίους οι δικαστές αιτιολογούν τις κρίσεις τους δεν μπορούν να είναι άλλοι από τους ηθικούς λόγους που απευθύνονται προς τους πολίτες, ζητώντας από αυτούς να πράττουν σύμφωνα με το δίκαιο, ακόμη και όταν διαφωνούν ηθικά ή πολιτικά με το περιεχόμενό του. Μία βασική μεθοδολογική συνέπεια της φιλοσοφικής αυτής αφετηρίας είναι ότι η θεμελίωση των δικανικών κρίσεων έχει πάντοτε χαρακτήρα επιχειρηματολογικό και όχι λογικό.
Ετικέτες ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΟ ΜΙΕΤ, ΔΙΚΑΙΟ, ΝΟΜΙΚΗ, ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΕΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΚΡΗΤΗΣ, ΣΟΥΡΛΑΣ
Η Αλληλεγγύη ως θεμελιώδης αρχή δικαίου
Αναρτήθηκε από Βιβλιοπωλείο ΜΙΕΤ - Αμερικής 13 στις 4:33 π.μ.
Τίτλος:
Η Αλληλεγγύη ως θεμελιώδης αρχή δικαίου
Συγγραφέας: Στέργιος Μήτας
Έκδοση: Ίδρυμα Σάκη Καράγιωργα, Αθήνα 2016
Σελίδες: 216
ISBN: 978-960-7087-35-5
Τιμή στο βιβλιοπωλείο μας: 16,96€
Από τις "τρεις θεότητες του νεωτερικού πανθέου" (ελευθερία - ισότητα - αλληλεγγύη), η τρίτη υπήρξε η λιγότερο καλότυχη. Συζητήσεις γύρω από το νόημα και τα όρια της ελευθερίας, το βάθος και το πλάτος της ισότητας, δεν έλειψαν ποτέ. Όμως, η αλληλεγγύη παρέμεινε η αφανής πτυχή του τριπτύχου, σκιώδης για τη φιλοσοφία, την πολιτική θεωρία ή τη νομική επιστήμη. Τις λίγες, δε, φορές που η σιωπή γύρω από την έννοια λύεται, τούτο συμβαίνει με την πρόσληψή της είτε ως απλού φυσικού αισθήματος (κάτι εν ολίγοις, αδιάφορο για την έννομη συμβίωση)· είτε ως αυτοπροαίρετου καθήκοντος (κάτι που σε πολιτεία δικαίου συνιστά, απλά, μια αντίφαση).
Η μελέτη μας προτείνει ένα εναλλακτικό τύπο φιλοσοφικής θεμελίωσης της αλληλεγγύης, που επιτελεί κριτική λειτουργία, τόσο έναντι θεωριών που αρνούνται (ή αποσιωπούν) τη δεσμευτική υφή της αλληλεγγύης, όσο και ιστορικών-κοινωνικών συνθηκών που τη διακυβεύουν ευθέως.
Η αλληλεγγύη αναπαριστά, κατ' αρχάς, μια θεμελιώδη αρχή δικαιοσύνης, όρο δυνατότητας για έννομη συμβίωση άξια λόγου. Και, κατά δεύτερον, μια συμφυή αρχή συνταγματικού δικαίου, η οποία εγκλείει το εξής κανονιστικό περιεχόμενο: Στην καταφατική διάσταση της αρχής, καθένας αξιώνει από το οργανωμένο πολιτικό σύνολο βιοτική αυτοτέλεια, όπως επίσης, στην αποφατική διάσταση της αρχής, καθένας οφείλει να συμβάλλει στην κατοχύρωση της βιοτικής αυτοτέλειας των άλλων. Δομείται, έτσι, ένα θεμελιακό δίπολο δικαιώματος-χρέους το οποίο μάλιστα λειτουργεί αμφοτεροβαρώς: οι πολίτες αξιώνουν βιοτική αυτοτέλεια, σύστοιχη προς ένα χρέος αλληλεγγύης που υπέχουν αμοιβαίως, καθώς και η πολιτεία αξιώνει τη συμβολή των πολιτών στην εμπέδωση κοινωνικής αλληλεγγύης, σύστοιχα προς το χρέος που φέρει για εδραίωση θεσμών ουσιαστικού και εμβαθυμένου κοινωνικού κράτους.
(Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)
Συγγραφέας: Στέργιος Μήτας
Έκδοση: Ίδρυμα Σάκη Καράγιωργα, Αθήνα 2016
Σελίδες: 216
ISBN: 978-960-7087-35-5
Τιμή στο βιβλιοπωλείο μας: 16,96€
Από τις "τρεις θεότητες του νεωτερικού πανθέου" (ελευθερία - ισότητα - αλληλεγγύη), η τρίτη υπήρξε η λιγότερο καλότυχη. Συζητήσεις γύρω από το νόημα και τα όρια της ελευθερίας, το βάθος και το πλάτος της ισότητας, δεν έλειψαν ποτέ. Όμως, η αλληλεγγύη παρέμεινε η αφανής πτυχή του τριπτύχου, σκιώδης για τη φιλοσοφία, την πολιτική θεωρία ή τη νομική επιστήμη. Τις λίγες, δε, φορές που η σιωπή γύρω από την έννοια λύεται, τούτο συμβαίνει με την πρόσληψή της είτε ως απλού φυσικού αισθήματος (κάτι εν ολίγοις, αδιάφορο για την έννομη συμβίωση)· είτε ως αυτοπροαίρετου καθήκοντος (κάτι που σε πολιτεία δικαίου συνιστά, απλά, μια αντίφαση).
Η μελέτη μας προτείνει ένα εναλλακτικό τύπο φιλοσοφικής θεμελίωσης της αλληλεγγύης, που επιτελεί κριτική λειτουργία, τόσο έναντι θεωριών που αρνούνται (ή αποσιωπούν) τη δεσμευτική υφή της αλληλεγγύης, όσο και ιστορικών-κοινωνικών συνθηκών που τη διακυβεύουν ευθέως.
Η αλληλεγγύη αναπαριστά, κατ' αρχάς, μια θεμελιώδη αρχή δικαιοσύνης, όρο δυνατότητας για έννομη συμβίωση άξια λόγου. Και, κατά δεύτερον, μια συμφυή αρχή συνταγματικού δικαίου, η οποία εγκλείει το εξής κανονιστικό περιεχόμενο: Στην καταφατική διάσταση της αρχής, καθένας αξιώνει από το οργανωμένο πολιτικό σύνολο βιοτική αυτοτέλεια, όπως επίσης, στην αποφατική διάσταση της αρχής, καθένας οφείλει να συμβάλλει στην κατοχύρωση της βιοτικής αυτοτέλειας των άλλων. Δομείται, έτσι, ένα θεμελιακό δίπολο δικαιώματος-χρέους το οποίο μάλιστα λειτουργεί αμφοτεροβαρώς: οι πολίτες αξιώνουν βιοτική αυτοτέλεια, σύστοιχη προς ένα χρέος αλληλεγγύης που υπέχουν αμοιβαίως, καθώς και η πολιτεία αξιώνει τη συμβολή των πολιτών στην εμπέδωση κοινωνικής αλληλεγγύης, σύστοιχα προς το χρέος που φέρει για εδραίωση θεσμών ουσιαστικού και εμβαθυμένου κοινωνικού κράτους.
(Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)
Ετικέτες ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ, ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΟ ΜΙΕΤ, ΔΙΚΑΙΟ, ΙΔΡΥΜΑ ΣΑΚΗ ΚΑΡΑΓΙΩΡΓΑ, ΜΗΤΑΣ, ΝΟΜΙΚΗ, ΠΑΝΤΕΙΟ
Παλαιότερες αναρτήσεις Αρχική σελίδα
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)