ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΟ ΜΙΕΤ- ΑΜΕΡΙΚΗΣ 13

«Ο Έρασμος θεωρείται, ως ο κατεξοχήν εκπρόσωπος του λεγόμενου χριστιανικού ουμανισμού: αυτός ανέδειξε όσο κανένας άλλος την ανάγκη της ζεύξης του αρχαίου, ελληνικού κυρίως, πνεύματος με τις Γραφές και τη χριστιανική ευσέβεια. Διέτρεξε κατά μήκος και κατά πλάτος τον ευρωπαϊκό χώρο, ξεκινώντας βόρεια από τα κολεγιακά κέντρα της Αγγλίας, την Οξφόρδη και το Καίμπριτζ, και φτάνοντας μέχρι την παπική πρωτεύουσα, σε μια προσπάθεια να καταδείξει ότι τα ηθικά διδάγματα που φωλιάζουν στα έργα της ελληνορωμαϊκής γραμματείας βρίσκονται σε απόλυτη αρμονία με τη Βίβλο και τα κηρύγματα του Ιησού Χριστού, όπως μας τα παραδίδουν οι αποστολικές διδαχές.

Ο σπουδαίος αυτός άνθρωπος του πνεύματος πάσχισε σε όλη του τη ζωή να αποδείξει ότι με εργαλείο την τέχνη της φιλολογίας είναι εφικτό να αποκατασταθούν και να σχολιαστούν κείμενα της αρχαίας ελληνορωμαϊκής γραμματείας και η αυθεντική ευαγγελική παράδοση.

Δυστυχώς το έργο του δεν μελετήθηκε συστηματικά ούτε αναδείχθηκε από τους Έλληνες στοχαστές. Από τα συγγράμματα και τα δοκίμιά του μόνο το Laus Stultitiae (Μωρίας Εγκώμιον/Encomium moriae) μεταφράστηκε αρχικά στα ελληνικά από τον Κοσμά Κοκίδη και έπειτα από τον Στρατή Τσίρκα, ενώ το θέμα της ερασμικής και νεοελληνικής προφοράς σχολιάστηκε επανειλημμένα από τον Γιώργο Μπαμπινιώτη σε βιβλία και άρθρα του.

[...] Η πνευματική πορεία που ακολούθησε ο Έρασμος ξεσήκωσε θύελλα αντιδράσεων στον συντηρητικό κόσμο και τους οπαδούς της σχολαστικής παράδοσης, κυρίως από τότε που άρχισε να αμφισβητεί την εγκυρότητα κειμένων εμβληματικών για τη χριστιανοσύνη, ή μάλλον για την Αγία Έδρα, όπως η λατινική μετάφραση της Βίβλου από τον άγιο Ιερώνυμο, η περίφημη Βουλγάτα. Χαρακτηριστικά, έγραψε ο Έρασμος:

Παρακαλώ τους συκοφάντες μου να καταλάβουν πως αφιέρωσα τα νιάτα μου μελετώντας με πάθος τα αρχαία γράμματα και με πολλά ξενύχτια μπόρεσα να αποκτήσω μια μέτρια γνώση της λατινικής και της ελληνικής γλώσσας, όχι γιατί αναζητούσα κάποια μάταιη δόξα ή για να ευφράνω με ασήμαντες χαρές το πνεύμα μου, αλλά για να ομορφύνω τον ναό του Κυρίου, που τον ντροπιάζουν η αμάθεια και η βαρβαρότητα, για να τον στολίσω με πλούτη παραγνωρισμένα και να παρακινήσω τις γενναίες διάνοιες να αγαπήσουν τις άγιες Γραφές...».

(από το βιβλίο)

Στην έκδοση Τα Ἑλληνικά Ἀρχέτυπα, παρουσιάζονται και αναλύονται τα ελληνικά έντυπα βιβλία που τυπώθηκαν ως και το 1500, από τυπογραφικά κέντρα της Ιταλίας και ένα της Ολλανδίας. Δεν πρόκειται για αυτοτελείς ελληνικές και ελληνο-λατινικές εκδόσεις μόνο, αλλά και για λυτά μονόφυλλα ή αυτοτελή ελληνικά αποσπάσματα ενσωματωμένα σε ετερόγλωσσα αρχέτυπα. Στο βιβλίο αυτό καταγράφονται και όλα τα συγγράμματα της αρχαίας και βυζαντινής γραμματείας που μεταφράστηκαν στα λατινικά, αλλά και σε διάφορες εθνικές γλώσσες όπως: γαλλικά, ιταλικά, γερμανικά, ισπανικά και αγγλικά, και τυπώθηκαν σε διάφορες ευρωπαϊκές πόλεις του βιβλίου ως και το 1500. Από την καταγραφή αυτή, διαφαίνεται ακριβώς σε ποιο βαθμό η αρχαία γνώση, κατά θεματικές ενότητες –φιλοσοφία, ιστορία, ποίηση, γεωγραφία, αστρονομία, μαθηματικά κ.ά.– υπήρξε η βάση για τις σπουδές στις ανώτερες και ουμανιστικές σχολές της Ευρώπης, όχι μόνο κατά τον 15ο και τον 16ο αιώνα, αλλά και πολύ αργότερα.

Το δώρο, λοιπόν, που αποστέλλεται από εμένα σε εσένα ονομάζεται μεν με τα λόγια σκύλος, ενώ στην πραγματικότητα είναι κάτι από τα πλέον πολύτιμα και αξιόλογα για τις ανθρώπινες υποθέσεις. Διότι, ενώ τα άλλα ζώα φαίνεται ότι παρέχουν μία ωφέλεια το καθένα στους ανθρώπους και ότι έχουν μία και εξαίρετη αρετή, μόνο ο σκύλος από τα ζώα προσφέρει κάθε είδους ωφέλεια στους ανθρώπους και έχει στολιστεί με πολυαριθμότατες και υπέρτατες αρετές. Στα λιοντάρια ανθεί το θυμοειδές, ενώ στα βοοειδή η δικαιοσύνη και η καταλληλότητά τους για τη γεωργία, στα άλογα η υπερηφάνεια και η ευκινησία, στους όνους και στους ημιόνους, όπως θα μπορούσε να πει ο ποιητής, η καρτερία, η φιλοπονία και σε άλλα ζώα υπάρχουν άλλα εγγενή χαρακτηριστικά. Μόνο στον σκύλο δεν υπάρχει κάποιο επιπρόσθετο ιδιαίτερο χαρακτηριστικό, αλλά αυτός συγκεντρώνει όλες τις αρετές των υπολοίπων ζώων. Διότι η φύση του ζώου είναι χρήσιμη στις πόλεις, αλλά και στις γεωργικές εργασίες, όπως και στην ειρήνη και στον πόλεμο, συγχρόνως, όμως, και για ωφέλεια και για ευχαρίστηση. Δεν είναι εύκολο να διηγηθώ λεπτομερώς όλες, λοιπόν, τις αρετές του ζώου και τις ωφέλειες που παρέχει στους ανθρώπους. Νομίζω, όμως, ότι, εάν σου παρέδιδα και σου διηγούμουν μερικά μόνο παραδείγματα από τα πολλά, θα αρκούσαν και για τους δυο μας· σε εσένα για σύσταση και σε εμένα για επίδειξη. [...]

(Απόσπασμα από την έκδοση)

Τίτλος: Η Αρχιτεκτονική των Βιβλιοθηκών στον Δυτικό Πολιτισμό. Από τη Μινωική Εποχή στον Μιχαήλ Άγγελο
Συγγραφέας: Κ. Σπ. Στάικος 
Επιστημονική επιμέλεια:
Έκδοση: Εκδόσεις Άτων, Αθήνα 2016
Σελίδες: 453
ISBN: 978-618-82417-7-0
Τιμή στο βιβλιοπωλείο μας: 27,98€





Το βιβλίο Η Αρχιτεκτονική των Βιβλιοθηκών στον Δυτικό Πολιτισμό. Από τη Μινωική Εποχή στον Μιχαήλ Άγγελο, πραγματεύεται την αρχιτεκτονική εξέλιξη των χώρων που χρησιμοποιήθηκαν για τη φύλαξη κάθε είδους εγχάρακτου και γραπτού υλικού, από τη Μινωική εποχή ως την ιταλική Αναγέννηση. Σήμερα, αναφερόμαστε στις αίθουσες αυτές με τον όρο «Βιβλιοθήκη», ωστόσο η πορεία της προκειμένου να καταλήξει στη σύγχρονη μορφή της υπήρξε ταραχώδης. Μέσα από τα πέντε κεφάλαια του βιβλίου: Ελληνικός και Ρωμαϊκός Κόσμος, Βυζάντιο, Δυτικός Μεσαίωνας και Αναγέννηση, ο συγγραφέας Κ. Σπ. Στάικος, εκθέτει στον αναγνώστη τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του θαλάμου, όπου φυλάσσοταν και ταξινομούνταν τα βιβλία, στις δημόσιες, ιδιωτικές, μοναστηριακές και ανακτορικές βιβλιοθήκες. Σκοπός της έκδοσης αυτής είναι να γίνουν γνωστά στο ευρύ κοινό, τόσο τα αρχιτεκτονικά διακριτικά τους, όσο και τα πρόσωπα που συνέβαλαν ώστε να διασωθεί μέχρι σήμερα ο γραπτός πλούτος. Ιδιαίτερη μνεία γίνεται στις πολιτικές και θρησκευτικές συνθήκες υπό τις οποίες διαμορφώθηκαν αρχιτεκτονικά οι βιβλιοθήκες ανά εποχή και πολιτισμό.

(πηγή: Εκδόσεις Άτων)