ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΟ ΜΙΕΤ- ΑΜΕΡΙΚΗΣ 13

Τίτλος: Το Φάντασμα της Όπερας. Η επιστήμη στον πολιτισμό μας.
Συγγραφέας: Στέφανος Τραχανάς 
Έκδοση: Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης, Ηράκλειο, 2014
Σελίδες: 164
ISBN: 978-960-524-416-3
Τιμή με έκπτωση: 9,00€


Τούτο το βιβλίο χτίζεται πάνω σε μια αλληγορία. Στο Φάντασμα της Όπερας ένας ιδιοφυής συνθέτης με παραμορφωμένο πρόσωπο διευθύνει τις παραστάσεις από τα σκοτεινά υπόγεια της Όπερας του Παρισιού. Οι θεατές απολαμβάνουν τις δημιουργίες του, το πρόσωπό του όμως αρνούνται να το αντικρίσουν. Η επιστήμη, ως άλλο φάντασμα της όπερας, είναι μια δημιουργική δύναμη που επίσης κυβερνά τον κόσμο από το «υπόγειο». Εμφανίζεται όμως σε δύο διαφορετικές εκδοχές: το φάντασμα στη φύση και το φάντασμα στον πολιτισμό μας. Το φάντασμα στη φύση είναι οι θεμελιώδεις νόμοι που κυβερνούν τον φυσικό κόσμο από τα έγκατα της ύλης, ενώ το φάντασμα στον πολιτισμό μας είναι πλέον η ίδια η επιστήμη ως κοινωνικός θεσμός.
Και στις δύο εκδοχές του, το φάντασμα έχει ένα πολύ ανοίκειο πρόσωπο. Οι νόμοι του μικρόκοσμου είναι ό,τι πιο παράξενο έχουμε δει στη φύση μέχρι τώρα, ενώ και το πρόσωπο της ίδιας της επιστήμης ως κοινωνικού θεσμού δεν είναι περισσότερο προσφιλές στον σύγχρονο άνθρωπο.
Οι κοινωνίες μας θαυμάζουν την επιστήμη. Γνωρίζουν ότι σ’ αυτήν οφείλουν την υλική ευμάρεια που απολαμβάνουν. Όμως το αληθινό της πρόσωπο, τον θεμελιώδη αντιδογματισμό της, το πνεύμα του υγιούς σκεπτικισμού που τη χαρακτηρίζει, προτιμούν να μην το βλέπουν. Ας μένει καλύτερα στο σκοτάδι, στο υπόγειο. Το βιβλίο επιχειρεί να συμφιλιώσει τον αναγνώστη μ’ αυτές τις λιγότερο οικείες όψεις της επιστήμης, ενώ παράλληλα υπογραμμίζει και το ηθικό περιεχόμενο που ενυπάρχει στην επιστημονική μέθοδο καθ’ εαυτήν: το δικαίωμα να αμφιβάλλεις έλλογα και η υποχρέωση να σκέφτεσαι ελεύθερα, αναγνωρίζοντας ως μόνη αυθεντία την εμπειρική πραγματικότητα.



Τίτλος: Το Πρωτείο της Πολιτικής. Η σοσιαλδημοκρατία και η Ευρώπη του 20ού αιώνα
Συγγραφέας: Sheri Berman
Μετάφραση: Ελένη Αστερίου
Έκδοση: Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης, Ηράκλειο, 2014
Σελίδες: 542
ISBN: 978-960-524-415-6
Τιμή με έκπτωση: 13,50€

 
Τι είναι η σοσιαλδημοκρατία; Μια απονευρωμένη εκδοχή του μαρξισμού; Ιδεολογική στέγη των αριστερών που δείλιασαν μπροστά στην επανάσταση; Ή μήπως ένα πλαδαρό ιδεολόγημα για εκείνους που αμήχανα ζητούν έναν «καπιταλισμό με ανθρώπινο πρόσωπο»;
Το Πρωτείο της πολιτικής απαντά με σαφήνεια: η σοσιαλδημοκρατία είναι μια αυτοτελής πολιτική ιδεολογία, δοκιμασμένη με επιτυχία στην πράξη. Η άνευ προηγουμένου οικονομική ευημερία και κοινωνική ομαλότητα που γνώρισε η μεταπολεμική Ευρώπη υπήρξαν εν πολλοίς έργο του σοσιαλδημοκρατικού κινήματος. Απόρροια αμφισβήτησης του ορθόδοξου μαρξισμού και θεμελιωμένη στην πεποίθηση ότι την ιστορία την κινούν πρωτίστως πολιτικές και όχι οικονομικές δυνάμεις, η σοσιαλδημοκρατία κατάφερε ιστορικά να συνδυάσει τον παραγωγικό δυναμισμό του καπιταλισμού με την προστασία των κοινωνιών από τις επιπτώσεις του.
Στο Πρωτείο της Πολιτικής περιγράφεται η γέννηση και η εξέλιξη της σοσιαλδημοκρατικής ιδεολογίας και των ετερόκλητων πολιτικών κινημάτων που συνδέθηκαν με αυτήν. Όμως το βιβλίο δεν αποτελεί μια απλή ανασκόπηση του παρελθόντος. Η Σέρι Μπέρμαν υποστηρίζει ότι η σοσιαλδημοκρατία διατηρεί ανέπαφη την επικαιρότητά της και στον 21ο αιώνα. Κι αυτό γιατί το θεμελιώδες ερώτημα που έθεσε η σοσιαλδημοκρατία ―οφείλουν ή όχι τα κράτη να ελέγχουν τις δυνάμεις της αγοράς, κι αν ναι, σε ποιον βαθμό;― εξακολουθεί να αποτελεί το μείζον πολιτικό ζήτημα της παγκοσμιοποιημένης εποχής.




Τίτλος: Αντίπαλον Δέος. Έξωθεν φόβος και συλλογική δράση
Συγγραφέας: Γιάννης Δ. Ευρυγένης
Μετάφραση: Αθανάσιος Κ. Κατσικερός
Έκδοση: Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης, Ηράκλειο, 2014
Σελίδες: 448
ISBN: 978-960-524-346-3
Τιμή με έκπτωση: 14,40€


Τι είναι αυτό που ωθεί άτομα με διιστάμενα και, συχνά, συγκρουόμενα συμφέροντα να ενώνονται και να δρουν από κοινού; Το βιβλίο διερευνά τους τρόπους με τους οποίους ο φόβος των εξωτερικών απειλών διαμορφώνει τις πολιτικές ομάδες κατά τη θεμελίωσή τους και συμβάλλει στη διατήρησή τους, ενισχύοντας την ενότητά τους σε περιόδους κρίσης· αναπτύσσει τη θεωρία του «αρνητικού συνασπισμού», η οποία μελετά τη δυναμική που εκφράζει το γνωμικό «Ο εχθρός του εχθρού μου είναι φίλος μου» και, εν συνεχεία, σκιαγραφεί τον ρόλο της από την αρχαιοελληνική και ρωμαϊκή πολιτική σκέψη μέχρι τον Μακιαβέλλι και τους θεωρητικούς του κρατικού συμφέροντος, και από τον Χομπς και τους οπαδούς του —αλλά και τους επικριτές του— μέχρι τους υποστηρικτές του πολιτικού ρεαλισμού που κυριάρχησε τον 20ό αιώνα. Επικεντρώνοντας το ενδιαφέρον του στον ρόλο του φόβου και της εχθρότητας στη συγκρότηση της ταυτότητας των ατόμων και των ομάδων, φωτίζει μια σημαντική παράδοση της πολιτικής σκέψης και προσεγγίζει με καινοτόμο τρόπο κείμενα που θεωρούνται γνωστά. Το βιβλίο δείχνει ότι ο φόβος των εξωτερικών απειλών αποτελεί ουσιώδες στοιχείο της δημιουργίας και διατήρησης των πολιτικών ομάδων, ενώ η απουσία του καθιστά τον πολιτικό συν-ασπισμό μη βιώσιμο.

(Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου)