Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΑΝΤΙΠΑΛΟΝ ΔΕΟΣ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΑΝΤΙΠΑΛΟΝ ΔΕΟΣ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Βιβλιοπαρουσίαση του βιβλίου Αντίπαλον Δέος
Αναρτήθηκε από Βιβλιοπωλείο ΜΙΕΤ - Αμερικής 13 στις 7:15 π.μ.
Συγγραφέας: Γιάννης Δ. Ευρυγένης
Μετάφραση: Αθανάσιος Κ. Κατσικερός
Έκδοση: Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης, Ηράκλειο, 2014
Σελίδες: 448
ISBN: 978-960-524-346-3
Τιμή με έκπτωση: 14,40€
Αυτό το βιβλίο αφηγείται την ιστορία του πολιτικού στοχασμού από την κλασική αρχαιότητα ως τον 20ό αιώνα μέσα από το πρίσμα του «φόβου του εχθρού». Πρόκειται για ένα έργο το οποίο κινείται στον κλάδο της ιστορίας της πολιτικής σκέψης αλλά με πραγματική δεξιοτεχνία ο συγγραφέας διευρύνει τη συγκεκριμένη ειδικότητα ως τα απώτατα όριά της, κατορθώνοντας έτσι να αναδείξει την κεντρική της θέση στον αυτοπροσδιορισμό ολόκληρου του πεδίου της πολιτικής επιστήμης. Το οπωσδήποτε εντυπωσιακό αυτό επίτευγμα συντελείται χάρη στη διεπιστημονική στρατηγική του συγγραφέα ο οποίος αποδύεται σε ένα εγχείρημα συνδυασμού της κοινωνικής θεωρίας με την ιστορία των πολιτικών ιδεών - εγχείρημα που αποδεικνύεται ιδιαίτερα παραγωγικό.
Από την κοινωνική θεωρία δανείζεται τη θεωρία των ομάδων, τη θεωρία της συλλογικής δράσης αλλά ιδίως τη θεωρία της κοινωνικής σύγκρουσης που του επιτρέπει να εντοπίσει τον κρίσιμο ρόλο του φόβου του αντιπάλου ή του εχθρού στη συγκρότηση των ομάδων και στην ενίσχυση της συνοχής τους. Αν και αυτά τα στοιχεία συνιστούν συμβατικές περίπου παραδοχές στον χώρο της κοινωνιολογίας, η ανάγνωση των πηγών του πολιτικού στοχασμού μέσα από το πρίσμα του metus hostilis, του φόβου του εχθρού, κατά τη διατύπωση του ρωμαίου ιστορικού Σαλουστίου, αποδίδει μια πρωτότυπη και συναρπαστική διαδρομή στην ιστορία των πολιτικών ιδεών. Στην πραγματικότητα δεν θα ήταν υπερβολή να λεχθεί ότι ο συγγραφέας ξαναγράφει ολόκληρη την ιστορία της πολιτικής σκέψης από τη σκοπιά του metus hostilis και των καθοριστικών επιπτώσεών του. Γιατί όχι, θα μπορούσε να σχολιάσει κάποιος παρατηρητής: η ιστορία της πολιτικής σκέψης έχει πολλές φορές γραφτεί από τη σκοπιά μιας ιδέας, που ο εκάστοτε συγγραφέας θεωρεί ότι την υπερκαθορίζει, ελευθερία, ισότητα, κοινότητα, δημοκρατία, επανάσταση είναι μόνον μερικά παραδείγματα. Κανένας μελετητής ως τώρα πάντως δεν αφηγήθηκε αυτή την ιστορία από τη σκοπιά του metus hostilis. Αυτό κάνει ακριβώς ο Γιάννης Ευρυγένης και αυτό συνιστά τη συμβολή του και την πρωτοτυπία του έργου.
Διατρέχοντας την ιστορία των πολιτικών ιδεών ο συγγραφέας αναδεικνύει αγνοημένες πτυχές του στοχασμού όλων σχεδόν των συγγραφέων του κλασικού κανόνα, υποδεικνύοντας πόσα μπορούν ακόμη να λεχθούν για αυτά τα τόσο γόνιμα πνεύματα και τα κείμενά τους, για τα οποία συχνά σχηματίζει κανείς την εντύπωση ότι έχουν λεχθεί όλα όσα θα μπορούσαν να λεχθούν. Δεν είναι έτσι, μας καθιστά σαφές ο Ευρυγένης δοκιμάζοντας νέες και ενδιαφέρουσες αναγνώσεις του Θουκυδίδη, του Αριστοτέλη και των αρχαίων ρωμαίων ιστορικών, ιδίως του Σαλουστίου. Διά των αναλύσεων αυτών αναδεικνύεται η «πολιτική οικονομία του φόβου», του φόβου των εξωτερικών εχθρών ως σωτηρία για την πολιτεία. Ετσι καθίσταται δυνατόν να παρουσιαστεί και μια διαφορετική εκδοχή της ρωμαϊκής αντίληψης απέναντι στον κατ' εξοχήν εχθρό, την Καρχηδόνα, «η οποία πρέπει να καταστραφεί» (Carthago delenda est), όπως επαναλάμβανε ακούραστα ο Κάτων ο Πρεσβύτερος. Η διαφορετική αντίληψη, την οποία αναδεικνύει ο Ευρυγένης διά του πρίσματος του metus hostilis, είναι η χρησιμότητα του φόβου της Καρχηδόνας για τη διατήρηση της εσωτερικής ενότητας και της πατριωτικής εγρήγορσης της Ρώμης, πράγμα που εκφράζεται με την προτροπή ορισμένων, όπως ο ύπατος Νασικάς, ότι «η Καρχηδόνα πρέπει να σωθεί», σύμφωνα με τον Διόδωρο Σικελιώτη.
Χωρίς να ξεχνά τη συμβολή του ιερού Αυγουστίνου στη συζήτηση, ο συγγραφέας φαίνεται πραγματικά γοητευμένος από τους συγγραφείς που κυριαρχούν κατά τη νεωτερικότητα, τον Μακιαβέλι και τον Χομπς. Για τον Μακιαβέλι ο «αρνητικός συνασπισμός» συντελεί στην αντιμετώπιση τόσο των εσωτερικών διενέξεων όσο και των εξωτερικών κινδύνων, η συνάρθρωση του χειρισμού των οποίων συνιστά αποτελεσματική στρατηγική για την επιβίωση της πολιτείας. Για τον Χομπς ο φόβος αποτελεί θεμελιώδες κίνητρο της ανθρώπινης συμπεριφοράς, τόσο ως προς τη δημιουργία της πολιτείας όσο και της ζωής εντός αυτής. Αλλά και η συμπεριφορά των κρατών στο αναρχικό διεθνές περιβάλλον, που επίσης καθορίζεται από ίδιο κίνητρο, συμβάλλει εν τέλει στη διασφάλιση της ελευθερίας τους.
Ο συγγραφέας στρέφει την προσοχή του και στους επικριτές των Μακιαβέλι και Χομπς, που καταλαμβάνουν σημαντικό μέρος της νεότερης πολιτικής φιλολογίας, και αποκαλύπτει συστηματικά τις αδυναμίες της επιχειρηματολογίας τους. Ιδιαίτερα αξιόλογη είναι, κατά τη γνώμη μου, η συζήτηση της «μυωπικής» επίκρισης του Μακιαβέλι από τον Μποντέν, που αναδεικνύει τα πολλαπλά προβλήματα της θεωρίας της κυριαρχίας.
Αν και ήρωες της αφήγησης παραμένουν πραγματικά οι Μακιαβέλι και Χομπς, και άλλοι κορυφαίοι πολιτικοί στοχαστές της νεωτερικότητας, ο Λοκ, ο Ρουσσώ, ο Καντ και ο Χέγκελ, εμφανίζονται επίσης σε κάπως δευτερεύοντες ρόλους. Εκείνο όμως που ενισχύει πραγματικά την πρωτοτυπία του έργου είναι η στροφή του φακού στο καταληκτήριο κεφάλαιο στους θεωρητικούς της ισχύος και τους ανατόμους της εχθρότητας μεταξύ των κρατών κατά τον εικοστό αιώνα. Το τμήμα αυτό, με την παρουσίαση της πολιτικής σκέψης των Καρλ Σμιτ και των επιγόνων του στην Αμερική, όπως ο Χανς Μορκεντάου και η σχολή του ρεαλισμού, συνιστά πραγματική συμβολή στη θεωρία των διεθνών σχέσεων. Ισως ο ζήλος του συγγραφέα για την αποκατάσταση του Καρλ Σμιτ να είναι κάπως υπερβάλλων, αλλά και αυτό το μέρος του έργου, όπως ολόκληρο το βιβλίο του, συνιστά μια εντυπωσιακή συμβολή στην πολιτική επιστήμη.
Παρουσίαση του βιβλίου από τον Π. Κιτρομηλίδη στην εφημερίδα το ΒΗΜΑ
Ετικέτες ΑΝΤΙΠΑΛΟΝ ΔΕΟΣ, ΕΥΡΥΓΕΝΗΣ, ΠΕΚ, ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΣΚΕΨΗ, ΦΟΒΟΣ
ΝΕΕΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΕΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΚΡΗΤΗΣ
Αναρτήθηκε από Βιβλιοπωλείο ΜΙΕΤ - Αμερικής 13 στις 7:29 π.μ.
Τίτλος: Το Φάντασμα της Όπερας. Η επιστήμη στον πολιτισμό μας.
Συγγραφέας: Στέφανος Τραχανάς
Έκδοση: Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης, Ηράκλειο, 2014
Σελίδες: 164
ISBN: 978-960-524-416-3
Τιμή με έκπτωση: 9,00€
Τούτο το βιβλίο χτίζεται πάνω σε μια αλληγορία. Στο Φάντασμα της Όπερας ένας ιδιοφυής συνθέτης με παραμορφωμένο πρόσωπο διευθύνει τις παραστάσεις από τα σκοτεινά υπόγεια της Όπερας του Παρισιού. Οι θεατές απολαμβάνουν τις δημιουργίες του, το πρόσωπό του όμως αρνούνται να το αντικρίσουν. Η επιστήμη, ως άλλο φάντασμα της όπερας, είναι μια δημιουργική δύναμη που επίσης κυβερνά τον κόσμο από το «υπόγειο». Εμφανίζεται όμως σε δύο διαφορετικές εκδοχές: το φάντασμα στη φύση και το φάντασμα στον πολιτισμό μας. Το φάντασμα στη φύση είναι οι θεμελιώδεις νόμοι που κυβερνούν τον φυσικό κόσμο από τα έγκατα της ύλης, ενώ το φάντασμα στον πολιτισμό μας είναι πλέον η ίδια η επιστήμη ως κοινωνικός θεσμός.
Και στις δύο εκδοχές του, το φάντασμα έχει ένα πολύ ανοίκειο πρόσωπο. Οι νόμοι του μικρόκοσμου είναι ό,τι πιο παράξενο έχουμε δει στη φύση μέχρι τώρα, ενώ και το πρόσωπο της ίδιας της επιστήμης ως κοινωνικού θεσμού δεν είναι περισσότερο προσφιλές στον σύγχρονο άνθρωπο.
Οι κοινωνίες μας θαυμάζουν την επιστήμη. Γνωρίζουν ότι σ’ αυτήν οφείλουν την υλική ευμάρεια που απολαμβάνουν. Όμως το αληθινό της πρόσωπο, τον θεμελιώδη αντιδογματισμό της, το πνεύμα του υγιούς σκεπτικισμού που τη χαρακτηρίζει, προτιμούν να μην το βλέπουν. Ας μένει καλύτερα στο σκοτάδι, στο υπόγειο. Το βιβλίο επιχειρεί να συμφιλιώσει τον αναγνώστη μ’ αυτές τις λιγότερο οικείες όψεις της επιστήμης, ενώ παράλληλα υπογραμμίζει και το ηθικό περιεχόμενο που ενυπάρχει στην επιστημονική μέθοδο καθ’ εαυτήν: το δικαίωμα να αμφιβάλλεις έλλογα και η υποχρέωση να σκέφτεσαι ελεύθερα, αναγνωρίζοντας ως μόνη αυθεντία την εμπειρική πραγματικότητα.
Τίτλος: Το Πρωτείο της Πολιτικής. Η σοσιαλδημοκρατία και η Ευρώπη του 20ού αιώνα
Συγγραφέας: Sheri Berman
Μετάφραση: Ελένη Αστερίου
Έκδοση: Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης, Ηράκλειο, 2014
Σελίδες: 542
ISBN: 978-960-524-415-6
Τιμή με έκπτωση: 13,50€
Τι είναι η σοσιαλδημοκρατία; Μια απονευρωμένη εκδοχή του μαρξισμού; Ιδεολογική στέγη των αριστερών που δείλιασαν μπροστά στην επανάσταση; Ή μήπως ένα πλαδαρό ιδεολόγημα για εκείνους που αμήχανα ζητούν έναν «καπιταλισμό με ανθρώπινο πρόσωπο»;
Το Πρωτείο της πολιτικής απαντά με σαφήνεια: η σοσιαλδημοκρατία είναι μια αυτοτελής πολιτική ιδεολογία, δοκιμασμένη με επιτυχία στην πράξη. Η άνευ προηγουμένου οικονομική ευημερία και κοινωνική ομαλότητα που γνώρισε η μεταπολεμική Ευρώπη υπήρξαν εν πολλοίς έργο του σοσιαλδημοκρατικού κινήματος. Απόρροια αμφισβήτησης του ορθόδοξου μαρξισμού και θεμελιωμένη στην πεποίθηση ότι την ιστορία την κινούν πρωτίστως πολιτικές και όχι οικονομικές δυνάμεις, η σοσιαλδημοκρατία κατάφερε ιστορικά να συνδυάσει τον παραγωγικό δυναμισμό του καπιταλισμού με την προστασία των κοινωνιών από τις επιπτώσεις του.
Στο Πρωτείο της Πολιτικής περιγράφεται η γέννηση και η εξέλιξη της σοσιαλδημοκρατικής ιδεολογίας και των ετερόκλητων πολιτικών κινημάτων που συνδέθηκαν με αυτήν. Όμως το βιβλίο δεν αποτελεί μια απλή ανασκόπηση του παρελθόντος. Η Σέρι Μπέρμαν υποστηρίζει ότι η σοσιαλδημοκρατία διατηρεί ανέπαφη την επικαιρότητά της και στον 21ο αιώνα. Κι αυτό γιατί το θεμελιώδες ερώτημα που έθεσε η σοσιαλδημοκρατία ―οφείλουν ή όχι τα κράτη να ελέγχουν τις δυνάμεις της αγοράς, κι αν ναι, σε ποιον βαθμό;― εξακολουθεί να αποτελεί το μείζον πολιτικό ζήτημα της παγκοσμιοποιημένης εποχής.
Τίτλος: Αντίπαλον Δέος. Έξωθεν φόβος και συλλογική δράση
Συγγραφέας: Γιάννης Δ. Ευρυγένης
Μετάφραση: Αθανάσιος Κ. Κατσικερός
Έκδοση: Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης, Ηράκλειο, 2014
Σελίδες: 448
ISBN: 978-960-524-346-3
Τιμή με έκπτωση: 14,40€
Τι είναι αυτό που ωθεί άτομα με διιστάμενα και, συχνά, συγκρουόμενα συμφέροντα να ενώνονται και να δρουν από κοινού; Το βιβλίο διερευνά τους τρόπους με τους οποίους ο φόβος των εξωτερικών απειλών διαμορφώνει τις πολιτικές ομάδες κατά τη θεμελίωσή τους και συμβάλλει στη διατήρησή τους, ενισχύοντας την ενότητά τους σε περιόδους κρίσης· αναπτύσσει τη θεωρία του «αρνητικού συνασπισμού», η οποία μελετά τη δυναμική που εκφράζει το γνωμικό «Ο εχθρός του εχθρού μου είναι φίλος μου» και, εν συνεχεία, σκιαγραφεί τον ρόλο της από την αρχαιοελληνική και ρωμαϊκή πολιτική σκέψη μέχρι τον Μακιαβέλλι και τους θεωρητικούς του κρατικού συμφέροντος, και από τον Χομπς και τους οπαδούς του —αλλά και τους επικριτές του— μέχρι τους υποστηρικτές του πολιτικού ρεαλισμού που κυριάρχησε τον 20ό αιώνα. Επικεντρώνοντας το ενδιαφέρον του στον ρόλο του φόβου και της εχθρότητας στη συγκρότηση της ταυτότητας των ατόμων και των ομάδων, φωτίζει μια σημαντική παράδοση της πολιτικής σκέψης και προσεγγίζει με καινοτόμο τρόπο κείμενα που θεωρούνται γνωστά. Το βιβλίο δείχνει ότι ο φόβος των εξωτερικών απειλών αποτελεί ουσιώδες στοιχείο της δημιουργίας και διατήρησης των πολιτικών ομάδων, ενώ η απουσία του καθιστά τον πολιτικό συν-ασπισμό μη βιώσιμο.
Συγγραφέας: Στέφανος Τραχανάς
Έκδοση: Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης, Ηράκλειο, 2014
Σελίδες: 164
ISBN: 978-960-524-416-3
Τιμή με έκπτωση: 9,00€
Τούτο το βιβλίο χτίζεται πάνω σε μια αλληγορία. Στο Φάντασμα της Όπερας ένας ιδιοφυής συνθέτης με παραμορφωμένο πρόσωπο διευθύνει τις παραστάσεις από τα σκοτεινά υπόγεια της Όπερας του Παρισιού. Οι θεατές απολαμβάνουν τις δημιουργίες του, το πρόσωπό του όμως αρνούνται να το αντικρίσουν. Η επιστήμη, ως άλλο φάντασμα της όπερας, είναι μια δημιουργική δύναμη που επίσης κυβερνά τον κόσμο από το «υπόγειο». Εμφανίζεται όμως σε δύο διαφορετικές εκδοχές: το φάντασμα στη φύση και το φάντασμα στον πολιτισμό μας. Το φάντασμα στη φύση είναι οι θεμελιώδεις νόμοι που κυβερνούν τον φυσικό κόσμο από τα έγκατα της ύλης, ενώ το φάντασμα στον πολιτισμό μας είναι πλέον η ίδια η επιστήμη ως κοινωνικός θεσμός.
Και στις δύο εκδοχές του, το φάντασμα έχει ένα πολύ ανοίκειο πρόσωπο. Οι νόμοι του μικρόκοσμου είναι ό,τι πιο παράξενο έχουμε δει στη φύση μέχρι τώρα, ενώ και το πρόσωπο της ίδιας της επιστήμης ως κοινωνικού θεσμού δεν είναι περισσότερο προσφιλές στον σύγχρονο άνθρωπο.
Οι κοινωνίες μας θαυμάζουν την επιστήμη. Γνωρίζουν ότι σ’ αυτήν οφείλουν την υλική ευμάρεια που απολαμβάνουν. Όμως το αληθινό της πρόσωπο, τον θεμελιώδη αντιδογματισμό της, το πνεύμα του υγιούς σκεπτικισμού που τη χαρακτηρίζει, προτιμούν να μην το βλέπουν. Ας μένει καλύτερα στο σκοτάδι, στο υπόγειο. Το βιβλίο επιχειρεί να συμφιλιώσει τον αναγνώστη μ’ αυτές τις λιγότερο οικείες όψεις της επιστήμης, ενώ παράλληλα υπογραμμίζει και το ηθικό περιεχόμενο που ενυπάρχει στην επιστημονική μέθοδο καθ’ εαυτήν: το δικαίωμα να αμφιβάλλεις έλλογα και η υποχρέωση να σκέφτεσαι ελεύθερα, αναγνωρίζοντας ως μόνη αυθεντία την εμπειρική πραγματικότητα.
(Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Συγγραφέας: Sheri Berman
Μετάφραση: Ελένη Αστερίου
Έκδοση: Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης, Ηράκλειο, 2014
Σελίδες: 542
ISBN: 978-960-524-415-6
Τιμή με έκπτωση: 13,50€
Τι είναι η σοσιαλδημοκρατία; Μια απονευρωμένη εκδοχή του μαρξισμού; Ιδεολογική στέγη των αριστερών που δείλιασαν μπροστά στην επανάσταση; Ή μήπως ένα πλαδαρό ιδεολόγημα για εκείνους που αμήχανα ζητούν έναν «καπιταλισμό με ανθρώπινο πρόσωπο»;
Το Πρωτείο της πολιτικής απαντά με σαφήνεια: η σοσιαλδημοκρατία είναι μια αυτοτελής πολιτική ιδεολογία, δοκιμασμένη με επιτυχία στην πράξη. Η άνευ προηγουμένου οικονομική ευημερία και κοινωνική ομαλότητα που γνώρισε η μεταπολεμική Ευρώπη υπήρξαν εν πολλοίς έργο του σοσιαλδημοκρατικού κινήματος. Απόρροια αμφισβήτησης του ορθόδοξου μαρξισμού και θεμελιωμένη στην πεποίθηση ότι την ιστορία την κινούν πρωτίστως πολιτικές και όχι οικονομικές δυνάμεις, η σοσιαλδημοκρατία κατάφερε ιστορικά να συνδυάσει τον παραγωγικό δυναμισμό του καπιταλισμού με την προστασία των κοινωνιών από τις επιπτώσεις του.
Στο Πρωτείο της Πολιτικής περιγράφεται η γέννηση και η εξέλιξη της σοσιαλδημοκρατικής ιδεολογίας και των ετερόκλητων πολιτικών κινημάτων που συνδέθηκαν με αυτήν. Όμως το βιβλίο δεν αποτελεί μια απλή ανασκόπηση του παρελθόντος. Η Σέρι Μπέρμαν υποστηρίζει ότι η σοσιαλδημοκρατία διατηρεί ανέπαφη την επικαιρότητά της και στον 21ο αιώνα. Κι αυτό γιατί το θεμελιώδες ερώτημα που έθεσε η σοσιαλδημοκρατία ―οφείλουν ή όχι τα κράτη να ελέγχουν τις δυνάμεις της αγοράς, κι αν ναι, σε ποιον βαθμό;― εξακολουθεί να αποτελεί το μείζον πολιτικό ζήτημα της παγκοσμιοποιημένης εποχής.
(Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Συγγραφέας: Γιάννης Δ. Ευρυγένης
Μετάφραση: Αθανάσιος Κ. Κατσικερός
Έκδοση: Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης, Ηράκλειο, 2014
Σελίδες: 448
ISBN: 978-960-524-346-3
Τιμή με έκπτωση: 14,40€
Τι είναι αυτό που ωθεί άτομα με διιστάμενα και, συχνά, συγκρουόμενα συμφέροντα να ενώνονται και να δρουν από κοινού; Το βιβλίο διερευνά τους τρόπους με τους οποίους ο φόβος των εξωτερικών απειλών διαμορφώνει τις πολιτικές ομάδες κατά τη θεμελίωσή τους και συμβάλλει στη διατήρησή τους, ενισχύοντας την ενότητά τους σε περιόδους κρίσης· αναπτύσσει τη θεωρία του «αρνητικού συνασπισμού», η οποία μελετά τη δυναμική που εκφράζει το γνωμικό «Ο εχθρός του εχθρού μου είναι φίλος μου» και, εν συνεχεία, σκιαγραφεί τον ρόλο της από την αρχαιοελληνική και ρωμαϊκή πολιτική σκέψη μέχρι τον Μακιαβέλλι και τους θεωρητικούς του κρατικού συμφέροντος, και από τον Χομπς και τους οπαδούς του —αλλά και τους επικριτές του— μέχρι τους υποστηρικτές του πολιτικού ρεαλισμού που κυριάρχησε τον 20ό αιώνα. Επικεντρώνοντας το ενδιαφέρον του στον ρόλο του φόβου και της εχθρότητας στη συγκρότηση της ταυτότητας των ατόμων και των ομάδων, φωτίζει μια σημαντική παράδοση της πολιτικής σκέψης και προσεγγίζει με καινοτόμο τρόπο κείμενα που θεωρούνται γνωστά. Το βιβλίο δείχνει ότι ο φόβος των εξωτερικών απειλών αποτελεί ουσιώδες στοιχείο της δημιουργίας και διατήρησης των πολιτικών ομάδων, ενώ η απουσία του καθιστά τον πολιτικό συν-ασπισμό μη βιώσιμο.
(Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου) |
Ετικέτες ΑΝΤΙΠΑΛΟΝ ΔΕΟΣ, ΜΙΕΤ, ΠΕΚ, ΤΟ ΠΡΩΤΕΙΟ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ, ΤΟ ΦΑΝΤΑΣΜΑ ΤΗΣ ΟΠΕΡΑΣ
Παλαιότερες αναρτήσεις Αρχική σελίδα
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)