ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΟ ΜΙΕΤ- ΑΜΕΡΙΚΗΣ 13

Διαμαντής Διαμαντόπουλος. Τερατολογίες από την Ιστορία του Ανθρώπου (Δίγλωσση έκδοση)
Συλλογικό

Ιστορικό Μουσείο Κρήτης, Εταιρεία Κρητικών Ιστορικών Μελετών, Ηράκλειο 2018, 80σελ.
ISBN: 978-960-9480-40-6
Τιμή: 20,00€
Τιμή ΜΙΕΤ: 16,00€






Ζωγράφος, γλύπτης και σκηνογράφος ο Διαμαντής Διαμαντόπουλος αποτελεί μια ξεχωριστή περίπτωση Νεοέλληνα καλλιτέχνη που υπηρετεί μια τέχνη με συνείδηση του κοινωνικού της ρόλου και των βίαιων ταξικών και θεσμικών συγκρούσεων που διατρέχουν την κοινωνία. Στην έκθεση του Ιστορικού Μουσείου Κρήτης παρουσιάζονται εννέα επιλεγμένα έργα του από τη Συλλογή Σύγχρονης Τέχνης του Ζαχαρία Πορταλάκη [Χρωματική σπουδή, Ta μωρά, Ο σκοτωμένος, Τερατολογία 12, Τερατολογία 14, Τερατολογία 16 (Η μάνα), Τερατολογία 18, Τερατολογία 19 και Τερατολογία 20]. Τα έργα αυτά εντάσσονται ίσως στην πιο αμφιλεγόμενη ενότητα του ζωγράφου, που ο ίδιος ονόμαζε «Ιστορία του Ανθρώπου» ή «Τερατολογίες». Φιλοτεχνούνται στην κρίσιμη μεταπολεμική περίοδο, από τα τέλη της δεκαετίας του 1940 ως τα τέλη της δεκαετίας του 1970, σε διάστημα 30 χρόνων, κατά το οποίο ο ζωγράφος σχεδόν εμμονικά επιστρέφει σε αυτά με συνεχείς παρεμβάσεις. Οι «Τερατολογίες» δέχθηκαν εντονότατη κριτική όταν παρουσιάστηκαν στο Καλλιτεχνικό και Πνευματικό Κέντρο «Ώρα», στην Αθήνα (1980), και συνεχίζουν να συγκεντρώνουν το ενδιαφέρον –ειδικών και μη– για την ευρηματική ζωγραφική γλώσσα που προτείνει σε αυτά ο Διαμαντόπουλος.

O Διαμαντής Διαμαντόπουλος γεννιέται το 1914 στη Μαγνησία της Μ. Ασίας. Έργα του πρωτοπαρουσιάζoνται το 1930 και προκαλούν το ενδιαφέρον ανθρώπων του πνεύματος όπως ο Πικιώνης και ο Τερζάκης. Το 1931 εισάγεται στη Σχολή Καλών Τεχνών και φοιτά με δάσκαλο τον Παρθένη. Το 1946 συμμετέχει σε ομαδική έκθεση Ελλήνων ζωγράφων στο Λονδίνο και το 1947 στην αίθουσα «Ρόμβος» της Αθήνας, μαζί με τους Γουναρόπουλο, Κανέλη, Μόραλη, Βακαλό, Αστεριάδη. Το 1950 διδάσκει στο «Ελληνικό Σπίτι» της Αγγελικής Χατζημιχάλη, ενώ την ίδια χρονιά αποφασίζει να «σιωπήσει» εκθεσιακά και να αφοσιωθεί αποκλειστικά στο έργο του (με εξαίρεση μια συμμετοχή το 1964 σε ομαδική έκθεση, «Για την Κύπρο», στη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών). Το 1975, ο Ασαντούρ Μπαχαριάν του Καλλιτεχνικού Πνευματικού Κέντρου «Ώρα» τον πείθει να διοργανώσει μεγάλη έκθεση στον χώρο του. Τα έργα του Διαμαντόπουλου προκαλούν γενική κατάπληξη και τον κατατάσσουν στους μεγάλους Έλληνες δημιουργούς της γενιάς του. Το 1977 συμμετέχει σε διεθνή έκθεση στο Βελιγράδι, ενώ το 1978 η Εθνική Πινακοθήκη διοργανώνει μεγάλη αναδρομική έκθεση (1930-1978) με 311 έργα του. Το 1982 συμμετέχει στα Ευρωπάλια και το 1983 στην Μπιενάλε της Βενετίας. Πεθαίνει στις 6 Ιουνίου του 1995.

(από την παρουσίαση της έκθεσης)