ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΟ ΜΙΕΤ- ΑΜΕΡΙΚΗΣ 13

Αλληλογραφία με τη Μουντίτα. Νίκος Καζαντζάκης – Έλλη Λαμπρίδη 1927–1957


Εισαγωγή-Επιμέλεια-Σχόλια: Γιολάντα Χατζή
Μορφωτικό Ίδρυμα Εθνικής Τραπέζης, Αθήνα 2018, σελ.485
ISBN: 978-960-250-711-7
Τιμή: 30,00€
Τιμή ΜΙΕΤ: 21,00€

Τίτλος: Ανδρέας Κάλβος, αλληλογραφία (2 τόμοι)
Επιμέλεια: Δημήτρης Αρβανιτάκης
Έκδοση: Μουσείο Μπενάκη, 2014
Σελίδες: 505
ISBN: 978-960-476-162-3
Τιμή με έκπτωση: 36,00€ (και οι δύο τόμοι)



Οι δύο τόμοι της Αλληλογραφίας του Ανδρέα Κάλβου, στο πλαίσιο της έκδοσης των Έργων του από το Μουσείο Μπενάκη, προσφέρουν για πρώτη φορά στο ελληνικό αναγνωστικό κοινό το σύνολο των επιστολικών τεκμηρίων, αποδέκτης ή αποστολέας των οποίων υπήρξε ο ποιητής, ικανοποιώντας ένα από τα μεγάλα desiderata της νεοελληνικής φιλολογίας. 388 επιστολές και σημειώματα φωτίζουν τις λεπτομέρειες του βίου και της πνευματικής του διαμόρφωσης, τα ποικίλα περιβάλλοντα μέσα στα οποία κινήθηκε (Ιταλία, Ελβετία, Αγγλία, Γαλλία, Ελλάδα) και τους ανθρώπους που σχετίστηκαν μαζί του.

Οι επιστολές δημοσιεύονται κατά χρονολογική σειρά, στην πρωτότυπη μορφή τους (στις ξενόγλωσσες παρέχεται και ελληνική μετάφραση), συνοδεύονται από λεπτομερειακό εκδοτικό σημείωμα και αναλυτικότατο σχολιασμό, ο οποίος φωτίζει όλες τις πτυχές που απαιτούνται για την κατανόηση των επιμέρους ζητημάτων αλλά και την παρακολούθηση της βιογραφίας του ποιητή. Η έκδοση ολοκληρώνεται από αναλυτικά ευρετήρια (επιστολογράφων, κυρίων ονομάτων, τόπων και εννοιών) και Βιβλιογραφία.

Τίτλος: «Με φιλίαν παντοτινήν και άδολη». Γράμματα του Ιωάννη Συκουτρή στις μαθήτριές του (1933-1937)
Εισαγωγή: Γεώργιος Α. Χριστοδούλου
Επιμέλεια: Ελένη Ράμφου 
Έκδοση: Μορφωτικό Ίδρυμα Εθνικής Τραπέζης, Αθήνα 2014
Σελίδες: 323
ISBN: 978-960-250-607-3
Τιμή με έκπτωση: 18,00€



Ο Ιωάννης Συκουτρής (1901-1937) υπήρξε όχι μόνο ιδανικός μελετητής της κλασικής, μεταγενέστερης και βυζαντινής επιστολογραφίας, αλλά και ο ίδιος δεινός επιστολογράφος. Από την πλούσια όμως αλληλογραφία του πολύ λίγα ίχνη έχουν περισωθεί, διασκορπισμένα σήμερα σε ποικίλους φορείς, ιδιωτικές ή δημόσιες βιβλιοθήκες και αρχεία, στην Ελλάδα και την Κύπρο, ίσως και αλλού. Τα περισσότερα έχουν, δυστυχώς, απολεσθεί. Σε αυτόν τον τόμο δημοσιεύονται οι επιστολές του Συκουτρή προς τις φοιτήτριές του στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών Αγλαΐα Φακάλου, Μαρία Κακισοπούλου, Μαρίκα Στρομπούλη και Ηρώ Κορμπέτη (που απόκεινται όλες τους, με εξαίρεση τις απευθυνόμενες στην Ηρώ Κορμπέτη, στο ΕΛΙΑ/ΜΙΕΤ).

Μέσα από την επιστολογραφία του σπουδαίου φιλολόγου με τις αγαπημένες του μαθήτριες αναδύονται οι βαθύτερες αναζητήσεις και οι έγνοιες του και φωτίζονται άγνωστες πτυχές της σκέψης και της προσωπικότητάς του. Τα γράμματα του Ιωάννη Συκουτρή προς την Αγλαΐα Φακάλου και τη Μαρία Κακισοπούλου φωτίζουν την καθημερινότητα του συγγραφέα τους, την πορεία της ακατάπαυστης εργασίας του, ακόμη και την κοινωνική του ζωή και τον ελεύθερο χρόνο του. Ο Δάσκαλος ξεδιπλώνει εκεί συναισθήματα, στοχασμούς και βαθύτερες αγωνίες, καταλείποντας το ίχνος του εσωτερικού του κόσμου όπως δεν κάνει σε κανένα άλλο κείμενό του. Επιπλέον οι επιστολές του προς τη Μαρίκα Στρομπούλη και την Ηρώ Κορμπέτη αναδεικνύουν γλαφυρά την αντίληψη και τη μέριμνά του για το παιδευτικό έργο. Μια προσωπική μαρτυρία, συναρπαστική για τον αναγνώστη και αναντικατάστατη για τον ερευνητή.

Τίτλος: Αγαπητέ μου Προυστ. Αλληλογραφία Αντρέ Ζιντ και Μαρσέλ Προυστ
Συγγραφέας: Αντρέ Ζιντ και Μαρσέλ Προυστ
Μετάφραση: Νάσος Δετζώρτζης
Εισαγωγή-Επιμέλεια: Αντιγόνη Βλαβιανού
Έκδοση: ΜΙΕΤ, Αθήνα, 2013
Σελίδες: 48
ISBN: 978-960-250-584-7
Τιμή με έκπτωση: 4,50€



Το 1988 ο λόγιος Νάσος Δετζώρτζης (1911-2003), περιπαθής αναγνώστης και μεταφραστής του Μαρσέλ Προυστ από το 1933, καταπιάνεται να μεταφράσει τρεις ολιγοσέλιδες επιστολές που αντάλλαξαν –εν είδει θερμής χειραψίας- ο Αντρέ Ζιντ και ο Μαρσέλ Προυστ τον Ιανουάριο του 1914. Τι καθιστά αυτή την πρώτη ανταλλαγή επιστολών μεταξύ Ζιντ και Προυστ τόσο σημαντική ως προς το έργο του Μαρσέλ Προυστ, έλκοντας συγχρόνως το ενδιαφέρον του Νάσου Δετζώρτζη, σε βαθμό να μεταφράσει την εν λόγω βραχύλογη επιστολογραφία; Στην επίμονη και επίπονη προσπάθεια εύρεσης εκδότη για τον πρώτο τόμο του μνημειώδους έργου του Αναζητώντας τον χαμένο χρόνο, ο Προυστ, τον Δεκέμβριο του 1912, προσέκρουσε στην απορριπτική κρίση της εκδοτικής επιτροπής της Nouvelle Revue Française. Αυτή η βιαστική και άδικη ετυμηγορία αποδίδεται στον Αντρέ Ζιντ (θα μείνει στην ιστορία των γραμμάτων ως «το λάθος του Ζιντ») και βασίστηκε λιγότερο στην ανάγνωση του χειρογράφου και περισσότερο στην ανάμνηση φευγαλέων συναντήσεων με τον Προυστ σε κοσμικούς κύκλους. Και είναι προς τιμήν του Ζιντ ότι, ένα χρόνο σχεδόν μετά από αυτή την αρχική του άρνηση, θα στραφεί προς τον Προυστ καταθέτοντας με συντριβή τη mea culpa του. Τη στιγμή ακριβώς που κορυφώνεται η λογοτεχνική μοναξιά του Προυστ, ο αναγνωρισμένος ήδη στον χώρο των γραμμάτων Αντρέ Ζιντ νιώθει την αδήριτη ανάγκη να στείλει και ο ίδιος μιαν επιστολή συγνώμης στον Προυστ, προτού καν ολοκληρώσει τη δεύτερη ανάγνωση του βιβλίου. Η επιστολή του Ζιντ σηματοδοτεί την ανατροπή της συγγραφικής μοίρας του Προυστ, καθώς στη συνέχεια με ομόφωνη απόφασή της η εκδοτική επιτροπή της Nouvelle Revue Française θα αναλάβει την έκδοση και των δύο επόμενων τόμων του έργου του.