ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΟ ΜΙΕΤ- ΑΜΕΡΙΚΗΣ 13

Το βιβλίο συνιστά μία απόπειρα διερεύνησης της ελληνο-εβραϊκής ταυτοτικής αναφοράς στο πλαίσιο της σύγχρονης ελληνικής κοινωνίας, αφού η μοντέρνα εκδοχή της εβραϊκότητας ξεδιπλώνεται με ορόσημο την νεωτερικότητα. Μέσα από την εκπόνηση μιας επιτόπιας εμπειρικής έρευνας επιδιώκεται η διερεύνηση, αφενός του τρόπου με τον οποίο οι Έλληνες/δες Εβραίοι/ες αυτό-προσδιορίζονται, όσον αφορά την ατομική και συλλογική διάσταση της εθνικής, εθνοτικής και θρησκευτικής τους ταυτότητας, αφετέρου του τρόπου με τον οποίο διακλαδώνονται και συμπλέκονται οι μεταλλαγές και οι μεταμορφώσεις αυτής της ταυτότητας με ορόσημο το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Η έρευνα εστιάζει συγκριτικά, στις Ισραηλιτικές Κοινότητες των Αθηνών, της Θεσσαλονίκης, της Λάρισας και του Βόλου, και επιχειρεί να απαντήσει στα ακόλουθα ερωτήματα. Πως βλέπουν τον εαυτό τους οι Ελληνες/δες εβραίοι/ες: ως θρησκευτική μειονότητα, ως εθνοτική ομάδα ή απλώς ως κανονικά και πλήρη μέλη της ελληνικής κοινωνίας; Πως αντιλαμβάνονται την ιουδαϊκή τους ταυτότητα: ως θρησκευτική πίστη ή ένταξη, ως τήρηση των ιουδαϊκών τελετουργικών και εθίμων ή ως εθνο-πολιτισμική παράδοση; Ποιες είναι οι επιρροές της μεταβαλλόμενης (εκκοσμικευόμενης) ελληνικής κοινωνίας στην ελληνο-εβραϊκή ταυτότητα; Ποιο ρόλο παίζει το Ισραήλ στην ταυτοτική τους αναφορά; Πως βλέπουν τους μη Εβραίους, Έλληνες συμπολίτες; Με τη χρήση ποιοτικών και ποσοτικών μεθοδολογικών εργαλείων, μέσα από μια συγκριτική προοπτική τριών γενεών από το τραυματικό γεγονός του Ολοκαυτώματος, εξετάζονται οι εκφράσεις και οι συνιστώσες, οι υποδηλώσεις και οι συνισταμένες, οι διαφοροποιήσεις και οι περιδινήσεις του ταυτοτικού αυτό-προσδιορισμού των Ελλήνων/δων εβραίων, στη συνεχώς μεταβαλλόμενη και κατά επίπεδα εκκοσμικευμένη κοινωνική πραγματικότητα.

 Τίποτε δεν τονώνει το ηθικό τόσο, όσο η χαρά της ανακάλυψης. Το κλασικό αυτό βιβλίο -καθολικευμένο για την Επιστήμη, πολλαπλή και απέραντη στις μορφές της, αλλά μία στις αρχές της- θέτει τις ορθολογικές βάσεις και τις συνθήκες της επιστημονικής έρευνας. Έχοντας εκδοθεί σε δέκα γλώσσες, διαμορφώνει, επί έναν αιώνα, γενιές ερευνητών στην Ευρώπη, τις Αμερικές, την Ιαπωνία.

Υπό την ιδιότητα του πανεπιστημιακού δασκάλου, ο Καχάλ αφυπνίζει τα ευγενή κίνητρα για την πρόοδο της γνώσης. Στη θέληση, παρά στο ταλέντο, αποσκοπούν οι παραινέσεις, επειδή αυτή είναι εκπαιδεύσιμη και επειδή κάθε μέγα έργο στην Επιστήμη και στην Τέχνη είναι αποτέλεσμα ενός μεγάλου πάθους στην υπηρεσία μιας μεγάλης ιδέας. Ιδιαίτερα εμπεριστατωμένη, η ελληνική έκδοση παρουσιάζει το κείμενο στην ολότητά του, με τις μαρτυρίες εξεχουσών προσωπικοτήτων της Επιστήμης και των Γραμμάτων.

Η νατοϊκή στρατιωτική επέμβαση του 1999 σηματοδοτεί, παρά τη λεκτική αμφισημία της Απόφασης 1244 του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, την ουσιαστική απώλεια της επαρχίας του "Κοσόβου-Μετόχια" για τη Σερβία. Παρόλα αυτά, το ζήτημα του Κοσόβου παρέμεινε ένα από τα βασικά ζητήματα της σερβικής πολιτικής σκηνής και μετά τον Ιούνιο του 1999, καθώς συνέχισε να αντιμετωπίζεται από τη μεγάλη πλειονότητα του σερβικού πολιτικού κόσμου πρωτίστως ως ζήτημα υπεράσπισης της εδαφικής κυριαρχίας της Σερβίας, ξεκινώντας με μια σύντομη ανασκόπηση της πολιτικής που άσκησε το Βελιγράδι στο Κόσοβο κατά τη "γιουγκοσλαβική περίοδο" της ιστορίας του (1918-1999), η παρούσα μελέτη εξετάζει τους διπλωματικούς χειρισμούς των σερβικών κυβερνήσεων, όπως και την πολιτική στήριξης του σερβικού πληθυσμού που παρέμεινε στην επαρχία, την περίοδο διακυβέρνησης του Κοσόβου από τον ΟΗΕ, 1999-2008. Στη συνέχεια αναλύει την πολιτική του Βελιγραδίου από την κήρυξη της ανεξαρτησίας του Κοσόβου, τον Φεβρουάριο του 2008, έως και τα τέλη του 2016, δίνοντας ιδιαίτερη έμφαση σε ζητήματα όπως η προσφυγή στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης το 2008, και η πορεία των σχέσεων Βελιγραδίου-Πρίστινας στο πλαίσιο της διαδικασίας του λεγόμενου "Διαλόγου των Βρυξελλών", δηλαδή των διαπραγματεύσεων που διεξάγονται από το 2011 υπό την αιγίδα και μεσολάβηση της ΕΕ, με στόχο την εξομάλυνση των σχέσεων των δύο πλευρών.

(Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Διαθρησκειακός Διάλογος. Η συμβολή της Μελέτης των Θρησκειών στην κατανόηση της θρησκευτικής ετερότητας

Γρηγόριος Ζιάκας, Αγγελική Ζιάκα

Θεσσαλονίκη, Εκδόσεις Πανεπιστημίου Μακεδονίας 2016, 600 σελ.
ISBN: 978-618-5196-17-2
Τιμή: 25,00 €

Τιμή ΜΙΕΤ: 21,25 €

Στην παρούσα έρευνα αφενός μεν εξετάζουμε την βυζαντινή και μεταβυζαντινή γραμματεία για το Ισλάμ, που αναπτύχθηκε κατά τους μακρούς αιώνες συνάντησης του ελληνικού και χριστιανικού κόσμου της Ανατολής με τον μουσουλμανικό κόσμο, αφετέρου δε στρεφόμαστε προς τις πηγές, την ιστορία και τον πολιτισμό του Ισλάμ με μία νέα αντικειμενική και πηγαία οπτική της θρησκείας αυτής, σύμφωνα με τις απαιτήσεις της σύγχρονης έρευνας.

Η μελέτη περιλαμβάνει την εμπειρία μιας ολόκληρης ζωής του ελληνόφωνου χριστιανικού κόσμου της Ανατολής από την σχέση και συμβίωσή του με τον κόσμο του Ισλάμ, και δίνει στον αναγνώστη μία κατατοπιστική εικόνα για τις ποικίλες κατανοήσεις του Ισλάμ στο πέρασμα του χρόνου.

Κατά τη διαμορφωτική περίοδο του Ισλάμ (8ος-10ος αιώνας) παρατηρείται μια διεργασία αναζήτησης και υπέρβασης της εμμονής της «επιστήμης του ισλαμικού δικαίου» στον αμετακίνητο νόμο του Θεού. Δημιουργούνται διάφορες παρατάξεις, ρεύματα σκέψης και σχολές -σουννίτες, σιίτες, κανταρίτες, μουταζιλίτες, ιμπαντίνες κ.ά.-, οι οποίες διαλέγονται πάνω στα βασικά θεολογικά θέματα περί Θεού και κόσμου και αποφαίνονται. Έτσι γεννιέται το «kalãm», η μουσουλμανική θεολογία, η οποία παραλαμβάνει το προϋπάρχον θεολογικό σύστημα σκέψης και απόδειξης, ενδεδυμένο με τον φιλοσοφικό λόγο της αρχαιότητας, και πλαισιώνει τα αντικείμενα έρευνάς της για να διασαφήσει και συστηματοποιήσει τις αρχές της θείας αποκάλυψης. Με τον τρόπο αυτό ο λόγος τίθεται στην υπηρεσία της πίστης, και δημιουργείται ένας χώρος συνάντησης μεταξύ θρησκείας και φιλοσοφίας, αλλά και ένας χώρος ανταγωνισμού μεταξύ ανθρώπινου λόγου και θείας αποκάλυψης. Η διαπάλη μεταξύ λόγου και πίστης, θρησκείας και φιλοσοφίας που παρατηρείται στη θρησκευτική και φιλοσοφική σφαίρα, επεκτείνεται και στο πεδίο της πολιτικής. Αυτή την αλληλοδιείσδυση και διαλεκτική της μουσουλμανικής θεολογίας και σκέψης επιδιώκει να διαφωτίσει η παρούσα μελέτη.

(από το οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Η Διαταραχή Φάσματος Αυτισμού (ΔΦΑ) στη σύγχρονη θεώρησή της αφορά διαταραχή στην εξέλιξη του εγκεφάλου και του νευρικού συστήματος (DSM-5; American Psychiatric Association 2013). Χαρακτηρίζεται από μειωμένη κοινωνική αλληλεπίδραση και επικοινωνία, καθώς και από περιορισμένη, επαναλαμβανόμενη και στερεότυπη συμπεριφορά (ICD-10, 2010; DSM-5; American Psychiatric Association 2013). Οι ενδείξεις ξεκινούν πριν από την ηλικία των τριών ετών ενός παιδιού. Στις περιπτώσεις ατόμων με Υψηλής Λειτουργικότητας Αυτισμό (ΥΛΑ) δεν παρατηρείται καθυστέρηση στη γνωστική ανάπτυξη και στη γλώσσα, αλλά ελλείμματα στην κοινωνική αλληλεπίδραση και στην επικοινωνία καθώς και περιορισμένα ενδιαφέροντα. Η αιτιολογία της ΔΦΑ είναι άγνωστη. Γενετικές προδιαθέσεις και περιβαλλοντικοί παράγοντες έχουν συσχετιστεί με την παθογένεια αυτής (Yeargin-Allsopp et. al., 2003; Laidler, 2005; Newschaffer, 2006; Nassar et al., 2009; Charman, 2011; Regier, Kuhl, Narrow & Kupfer, 2012). [...]

(Από την Εισαγωγή)