ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΟ ΜΙΕΤ- ΑΜΕΡΙΚΗΣ 13

Τίτλος: Δημοσθένης Κοκκινίδης. Ομήρου Οδύσσεια
Κείμενα: Δ.Ν. Μαρωνίτης
Έκδοση: ΜΙΕΤ, Αθήνα 2012
Σελίδες: 227 με 99 έγχρωμες και 1 α/μ εικόνες
ISBN: 978-960-250-553-3
Τιμή με έκπτωση: 36,00€



Η έκδοση αυτή πραγματοποιήθηκε με την ευκαιρία της ομώνυμης έκθεσης που διοργάνωσε το Μορφωτικό Ίδρυμα Εθνικής Τραπέζης στον εκθεσιακό χώρο του Μεγάρου Εϋνάρδου (από 22 Νοεμβρίου 2012 έως 19 Ιανουαρίου 2013). Στις αρχές της δεκαετίας του ’90, ο Δημήτρης Μαρωνίτης πρότεινε στον Δημοσθένη Κοκκινίδη να ζωγραφίσει εικόνες της Οδύσσειας, την οποία τότε μετέφραζε. Το αρχικό σχέδιο ήταν να γίνει μια ειδική πολυτελής έκδοση, σε περιορισμένο αριθμό αντιτύπων, που θα συνοδευόταν από χειροποίητες ζωγραφιές. Ο Κοκκινίδης δέχτηκε μετά χαράς την πρόταση και στρώθηκε στη δουλειά. Αλλά ύστερα από δυο μήνες εργασία, αναπάντεχα το εκδοτικό πρόγραμμα ναυάγησε. Ο Κοκκινίδης όμως δεν διέκοψε την προσπάθεια. Στον ελεύθερο χρόνο που εξοικονομούσε, συνέχισε την εικονογράφηση των ραψωδιών της Οδύσσειας. Οι περιπέτειες του Οδυσσέα συγκινούσαν άλλωστε τον ζωγράφο από τα παιδικά του χρόνια. Όπως εξιστορεί στον πρόλογο αυτής της έκδοσης, ένα χειμωνιάτικο βράδυ της δεκαετίας του ’30, έζησε μια αξέχαστη εμπειρία ακούγοντας τον αγαπημένο θείο του Θεόφιλο να αφηγείται με τον αργό ρυθμό του παραμυθιού την περιπλάνηση και τα βάσανα του ομηρικού ήρωα. Από την επίμονη και πολύχρονη ενασχόληση με την εικονογράφηση της Οδύσσειας προέκυψε ένα σύνολο εικόνων, που συγκροτούν ένα ενιαίο έργο, ένα σύνθετο και αρτιωμένο ζωγραφικό κόσμο, όπου η λαχτάρα του νόστου συνυφαίνεται με την άγρια ομορφιά του ταξιδιού. Το έργο αυτό παρουσιάζει η παρούσα έκδοση, η οποία περιλαμβάνει επίσης μια μεστή επιτομή της Οδύσσειας, γραμμένη από τον Δημήτρη Μαρωνίτη.




Ο ΔΗΜΟΣΘΕΝΗΣ ΚΟΚΚΙΝΙΔΗΣ γεννήθηκε στον Πειραιά το 1929. Για δύο χρόνια φοίτησε στην τότε Ανωτάτη Εμπορική Σχολή. Από το 1952 μέχρι το 1957 σπουδάζει στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας. Ακολουθεί δίμηνη παραμονή του στο Άγιο Όρος (1958), όπου μελετά βυζαντινούς εικονογραφημένους κώδικες. Παίρνει διετή υποτροφία από την ιταλική κυβέρνηση (1958). Από το 1959 μέχρι το 1961 είναι υπεύθυνος του καλλιτεχνικού τμήματος του νεοϊδρυθέντος Εθνικού Οργανισμού Ελληνικής Χειροτεχνίας. Κατά τη δεκαετία του ’60, παράλληλα με τη ζωγραφική ασχολείται με το design για βιοποριστικούς λόγους. Σχεδιάζει αντικείμενα για την εγχώρια και τη διεθνή αγορά. Υπήρξε ιδρυτικό μέλος της «Ομάδας τέχνης α» (1961-67) και της «Ομάδας για την Επικοινωνία και την Εκπαίδευση μέσω της Τέχνης» (1976-81). Το 1975 γίνεται μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του Ιδρύματος Κρατικών Υποτροφιών (Ι.Κ.Υ.). Το 1976 εκλέγεται καθηγητής στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας. Διετέλεσε πρύτανης της Α.Σ.Κ.Τ. την περίοδο 1979-82. Από το 1981 έως το 1983 ήταν μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του Εθνικού Θεάτρου της Αθήνας. Είναι μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του Μορφωτικού Ιδρύματος της Εθνικής Τραπέζης από το 1995 και μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της Εταιρείας Σπουδών Νεοελληνικού Πολιτισμού και Γενικής Παιδείας από το 1997. Έχει πραγματοποιήσει 23 ατομικές εκθέσεις, από τις οποίες οι 14 παρουσιάστηκαν στην περιοχή της Αθήνας. 

Τίτλος: Εγκώμιο της Απραξίας
Συγγραφέας: François Jullien
Επιστημονική επιμέλεια: Παπασυριόπουλος Αργύρης, Κουμπιάς Νίκος
Μετάφραση: Σαμαρτζής Θάνος
Έκδοση: Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης, Ηράκλειο 2012
Σελίδες: 120
ISBN: 978-960-524-392-0
Τιμή με έκπτωση: 7,20 €




Ο ευρωπαίος άνθρωπος της πράξης λέει: για να είμαι αποτελεσματικός, πρέπει να θέσω έναν ξεκάθαρο στόχο και να αναζητήσω τα μέσα που θα οδηγήσουν στην πραγματοποίησή του με τον πιο άμεσο τρόπο.
Στην κινεζική σκέψη -όπως την παρουσιάζει εδώ ο Φρανσουά Ζυλλιέν, ένας από τους διαπρεπέστερους σινολόγους της εποχής μας- η αποτελεσματικότητα νοείται διαφορετικά.
Ο κινέζος στρατηγός δεν θέτει στόχους ούτε καταστρώνει σχέδια. Αυτό που κάνει είναι να προσπαθεί να ανιχνεύσει και να εκμεταλλευτεί την εσωτερική δυναμική της κατάστασης· να συντονιστεί με τη φυσική πορεία των πραγμάτων, ώστε να κάνει τις συνθήκες να δουλέψουν για λογαριασμό του.
Σύμφωνα με την κινεζική αντίληψη, τότε δρα κανείς με αληθινή αποτελεσματικότητα, όταν απλώς υποβοηθά αυτό που θα συμβεί ούτως ή άλλως. Όταν το αποτέλεσμα της δράσης του προκύπτει αβίαστα, ανεπαίσθητα, σαν από μόνο του.
Γιατί το μέγιστο κατόρθωμα είναι να ενεργήσεις έτσι ώστε να φαίνεται πως ο καθένας θα μπορούσε να καταφέρει αυτό που εσύ πέτυχες. Χωρίς αντίσταση, χωρίς κίνδυνο, χωρίς κόπο.



Ο François Jullien (1951) σπούδασε φιλοσοφία στην École Normale Superieur του Παρισιού και σινολογία στα πανεπιστήμια του Πεκίνου και της Σαγκάης. Διδάσκει στο Πανεπιστήμιο Paris VII-Denis Diderot. Με το έργο του, και χάρη στη διπλή ιδιότητα του φιλόσοφου και του σινολόγου, επιχειρεί τη συστηματική αντιπαραβολή ευρωπαϊκής και κινεζικής σκέψης. Μέχρι σήμερα, τα βιβλία του έχουν μεταφραστεί σε είκοσι γλώσσες. Σημαντικότερα έργα του: Proces ou creation (1989)· La propension des choses (1992)· Figures de l'immanence (1993)· Fonder la morale (1995)· Traite de l'efficacite (1997)· L'ombre au tableau (2004).  Στα ελληνικά κυκλοφορεί το Από την Ελλάδα στην Κίνα (Εξάντας 2002).

Τίτλος: Στον καιρό της σχόλης: Αναμνήσεις από την Κρήτη του 17ου αιώνα
Συγγραφέας: Τζουάνες Παπαδόπουλος
 Επιστημονική επιμέλεια: Alfred Vincent, Ναταλία Δεληγιαννάκη
Έκδοση: Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης, Ηράκλειο 2012
 Σελίδες: 336
 ISBN: 978-960-524-390-6
 Τιμή με έκπτωση: 18,00€

 Ο Τζουάνες Παπαδόπουλος, γεννημένος γύρω στα 1618 στο Χάνδακα, έζησε τα τελευταία ειρηνικά χρόνια της βενετοκρατίας και τη μακρόχρονη πολιορκία της πόλης του από τους Οθωμανούς. Πρόσφυγας από το 1669, κατέφυγε στα Επτάνησα, έμεινε πολλά χρόνια στην Ιστρία και τελικά εγκαταστάθηκε στην Πάδοβα. Εκεί έγραψε το 1696, στα ιταλικά, τις αναμνήσεις του από τη χαμένη πατρίδα. Μιλάει για τα πελώρια τείχη του Χάνδακα, τις εκκλησίες του, την κρήνη Μορεζίνι, παρουσιάζει συνήθειες και αφηγείται περιστατικά, αναφέρεται σε ενδυμασίες και διασκεδάσεις, λέει για τις καλλιέργειες και την κτηνοτροφία, θυμάται κάθε τόσο τα φαγητά και τα περίφημα κρητικά κρασιά... Σε μια αφήγηση ελεύθερη σαν κουβέντα, συγκερνά την πίκρα του για την απώλεια του τόπου του με το χιούμορ, τη νοσταλγία του με καυστικές παρατηρήσεις. Ο "καιρός της σχόλης" που βρήκε ο Τζουάνες στα ήσυχα γερατειά του μας χαρίζει ένα κείμενο μοναδικό στην αμεσότητά του, που φέρνει μπροστά μας ολοζώντανη την "αγαπημένη πατρίδα" του στην καθημερινότητά της και σε ιδιαίτερες, ευτυχισμένες και επώδυνες, ώρες της.

Τίτλος: Το θέαμα της οδύνης
Συγγραφέας: Λίλυ Χουλιαράκη
Επιστημονική επιμέλεια: Νίκος Μουζέλης 
Έκδοση: Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης, Ηράκλειο 2012 
Σελίδες: 400
ISBN: 978-960-524-377-7
Τιμή με έκπτωση:16,20€

 H τηλεόραση μας βομβαρδίζει καθημερινά με ειδήσεις για την ανθρώπινη οδύνη. Από τον σεισμό στην Αϊτή ώς τα θύματα της εξέγερσης στη Συρία, μας φέρνει σε επαφή με τον κόσμο που υποφέρει. Μας δίνει όμως τα εφόδια να ερμηνεύσουμε την οδύνη και να συμπάσχουμε μ' αυτούς που υποφέρουν; Ή μας κρατά περιχαρακωμένους στην ηθική της εγγύτητας, όπου μας ενδιαφέρει μόνο ό,τι συμβαίνει μεταξύ μας; Ίσως σε εποχές κρίσης η εγγύτητα να φαίνεται πιο σημαντική. Όμως, οι πιο απαιτητικές και αποκαλυπτικές ηθικές σχέσεις είναι εκείνες με τους μακρινούς πάσχοντες. Όχι με τους πάσχοντες τους οποίους αγαπάμε ή στους οποίους έχουμε υποχρέωση αλληλεγγύης, αλλά με τους ξένους, αυτούς που δεν γνωρίζουμε ούτε θα γνωρίσουμε ποτέ. Κι αυτό διότι με αυτούς τους πάσχοντες δεν υπάρχει προηγούμενη ηθική δέσμευση και, στην έκκλησή τους για βοήθεια, καλούμαστε να δράσουμε ως πολίτες του κόσμου, στην κυριολεξία ως κοσμοπολίτες. Με ποιον τρόπο η τηλεόραση ενθαρρύνει τον κοσμοπολιτισμό στην καθημερινή μας ζωή; Ποιες ηθικές πρακτικές συντηρεί απέναντι στους πάσχοντες άλλους, και ποιες σχέσεις εξουσίας αναπαράγει στο "παγκόσμιο χωριό" των σύγχρονων Μέσων Μαζικής Επικοινωνίας;


"Δεν υπάρχει αμφιβολία πως το βιβλίο ρίχνει άπλετο φως στον τρόπο με τον οποίο οι ειδήσεις για τις απόμακρες συμφορές παράγονται, καθώς και στις επιπτώσεις που έχουν και στους θεατές και στα θύματα. Η συγγραφέας χειρίζεται το πολύπλοκο αυτό θέμα με ενάργεια, διεισδυτικότητα και φαντασία. [...] Απ' αυτή τη σκοπιά, το βιβλίο αποτελεί πολύτιμη συμβολή στην επιστημονική μελέτη των σύγχρονων Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης. Συγχρόνως μας βοηθάει να καταλάβουμε μερικούς από τους μηχανισμούς μέσω των οποίων οι μεταεθνικές φαντασιακές κοινότητες δημιουργούνται, αναπαράγονται και μετασχηματίζονται."
[Από τον πρόλογο του Νίκου Μουζέλη]