ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΟ ΜΙΕΤ- ΑΜΕΡΙΚΗΣ 13

Το Μορφωτικό Ίδρυμα Εθνικής Τραπέζης

διοργανώνει και παρουσιάζει την έκθεση:


Λευτέρης Ρόρρος

Έργα 1964-1966. Τα χρόνια του στρατού

Σας περιμένουμε την Τρίτη 24 Δεκεμβρίου μετά τις 13.00 στο βιβλιοπωλείο μας για την καθιερωμένη χριστουγεννιάτικη γιορτή και για τα εγκαίνια της έκθεσης

Σήμερα η Ιστορία μεταπηδά από το βιβλίο στο ψηφιακό περιβάλλον. Μετασχηματίζεται σε ψηφιακή υλικότητα, η οποία εκτίθεται στην οθόνη σε χώρους όπως το μουσείο, η ακαδημία, το αρχείο, η βιβλιοθήκη, το σπίτι. Η «Ιστορία σε έκθεση», ανοικτή πια στο βλέμμα του χρήστη/επισκέπτη, απαιτεί διαφορετικές από τις συνήθεις πρακτικές εργασίας και έρευνας προκειμένου να αποκτήσει την ψηφιακή μορφή της. Κομβικό ρόλο στις νέες πρακτικές παίζει η διαδικασία του σχεδιασμού, που προσδιορίζει τι είναι η ψηφιακή υλικότητα, πώς συμπεριφέρεται και πώς απεικονίζεται, προκειμένου να μεταδίδει νοήματα.

Το βιβλίο πραγματεύεται ζητήματα που αφορούν στο σχεδιασμό ψηφιακών εφαρμογών με ιστορικό περιεχόμενο, θέτοντας σε διάλογο πρακτικές που απασχολούν επιστήμονες από το χώρο τόσο των εφαρμοσμένων όσο και των ανθρωπιστικών επιστημών.

Το Μορφωτικό Ίδρυμα Εθνικής Τραπέζης διοργανώνει Έκθεση και δημοπρασία έργων τέχνης στο Μέγαρο Εϋνάρδου (Αγ. Κωνσταντίνου 20 & Μενάνδρου). Η έκθεση θα εγκαινιαστεί την Τρίτη 20 Νοεμβρίου 2018, στις 8.00 μ.μ., και η δημοπρασία θα πραγματοποιηθεί το Σάββατο 1 Δεκεμβρίου 2018, στις 7.00 μ.μ., από τον Πέτρο Βέργο.

Αφορμή για την έκθεση και τη δημοπρασία στάθηκε η ανάγκη χρηματοδότησης για την αποκατάσταση του κτιρίου του ΕΛΙΑ/ΜΙΕΤ, ενός τετραώροφου διατηρητέου, που έχει χαρακτηριστεί από το Υπουργείο Πολιτισμού «έργο τέχνης». Οι επισκευές για τη διάσωση του κτιρίου κρίνονται απαραίτητες τόσο για τη σωστή φύλαξη των συλλογών όσο και για την ασφάλεια των εργαζομένων και των ερευνητών. Στις συλλογές του ΕΛΙΑ/ΜΙΕΤ φυλάσσονται αρχεία ιστορικών προσωπικοτήτων και λογοτεχνών, φωτογραφίες και καρτ ποστάλ, βιβλία, περιοδικά και εφημερίδες, τεκμήρια της καλλιτεχνικής ζωής, χάρτες, εφήμερα. Τα πλούσια ίχνη δύο αιώνων επιτρέπουν την πολύτροπη κατανόηση και ανασύνθεση πτυχών της ιστορίας και του πολιτισμού της νεότερης και σύγχρονης Ελλάδας. Η πρόσβαση στις συλλογές του ΕΛΙΑ/ΜΙΕΤ είναι ελεύθερη και τις τελευταίες δεκαετίες αποτελεί μία από τις κυριότερες εστίες προαγωγής της έρευνας στον χώρο των ανθρωπιστικών σπουδών.

Το διατηρητέο τετραώροφο κτίριο του ΕΛΙΑ/ΜΙΕΤ αγοράστηκε το 1986 και αποκαταστάθηκε το 1990. Η συμβολή των εικαστικών τεχνών στην απόκτησή του ήταν καθοριστική, καθώς μέρος του κόστους καλύφθηκε από δύο δημοπρασίες έργων που προσέφεραν καλλιτέχνες και συλλέκτες. O διαρκής εμπλουτισμός των αρχειακών πηγών και η αύξηση των ερευνητών που καθημερινά τις αξιοποιούν συνέβαλε στην καταπόνηση του κτιρίου.

Για την κάλυψη του κόστους των εργασιών αυτών, το ΕΛΙΑ/ΜΙΕΤ στρέφεται στον κόσμο του πολιτισμού και των γραμμάτων, στους χρήστες των συλλογών του, στους παλιούς και νέους φίλους του και προχωρά σε ποικίλες δράσεις με στόχο τη συγκέντρωση χρημάτων. Μία από αυτές τις δράσεις είναι η έκθεση και η δημοπρασία έργων τέχνης. Απευθυνθήκαμε σε φίλους του Ιδρύματος, καλλιτέχνες, τις οικογένειές τους και συλλέκτες, προκειμένου να μας προσφέρουν έργα για τη δημοπρασία. Ομόθυμα και συγκινητικά, όλοι έσπευσαν να συνδράμουν, προσφέροντας έργα τους για τον σκοπό αυτόν. Συγκεντρώθηκαν περίπου εκατό έργα: ζωγραφικά, χαρακτικά, γλυπτά, σχέδια, φωτογραφίες των παρακάτω καλλιτεχνών.

Τζούλια Ανδρειάδου, Κωστής Αντωνιάδης, Μιχάλης Αρφαράς, Αντώνης Βολανάκης, Χρύσα Βουδούρουγλου, Ανδρέας Βουρλούμης, Άρις Γεωργίου, Μανόλης Γιανναδάκης, Δημήτρης Γράνης, Κλεοπάτρα Δίγκα, Θανάσης Εξαρχόπουλος, Κατερίνα Ζαχαροπούλου, Ειρήνη Ηλιοπούλου, Αλέξανδρος Ίσαρης, Στράτος Καλαφάτης, Μάρκος Καμπάνης, Ηρώ Κανακάκη, Βάσος Καπάνταης, Νίκη Καραγάτση, Κυριάκος Κατζουράκης, Μιχάλης Κατζουράκης, Μπόρις Κιρπότιν, Δημοσθένης Κοκκινίδης, Μαρία Κομπατσιάρη, Γιάννης Κόττης, Ευγενία Κουμαντάρου, Πελαγία Κυριαζή, Αλέξης Κυριτσόπουλος, Αλέκος Λεβίδης, Κλέαρχος Λουκόπουλος, Robert Mc Cabe, Κλειώ Μακρή, Θανάσης Μακρής, Μιχάλης Μανουσάκης, Τάσος Μαντζαβίνος, Γιώργος Μαυροΐδης, Χριστίνα Μήτρεντσε, Γιάννης Μιχαηλίδης, Γιάννης Μόραλης, Χρήστος Μποκόρος, Χρόνης Μπότσογλου, Χριστίνα Νάκου, Λία Ναλμπαντίδου, Νίκος Νικολάου, Κοσμάς Ξενάκης, Βάνα Ξένου, Ασπασία Παπαδοπεράκη, Νίκος Παπαδόπουλος, Αβραάμ Παυλίδης, Κοσμάς Παυλίδης, Νίκος Περάκης, Πάρις Πετρίδης, Γιώργος Ρόρρης, Κύριλλος Σαρρής, Δήμητρα Σιατερλή, Μάριος Σπηλιόπουλος, Παναγιώτης Τέτσης, Πραξιτέλης Τζανουλίνος, Βίκυ Τσαλαματά, Άννα Φιλίνη, Νίκος Χατζηκυριάκος-Γκίκας, Γιώργος Χατζημιχάλης, Μαρία Χουλάκη, Γιάννης Ψυχοπαίδης.

Εγκαίνια: Τρίτη 20 Νοεμβρίου 2018, στις 8.00 μ.μ.

Διάρκεια έκθεσης: Τρίτη 20 έως Παρασκευή 30 Νοεμβρίου 2018

Ωράριο λειτουργίας: Τρίτη έως Παρασκευή, 12.00 – 18.00, Σάββατο 11.00 – 17.00

Ημέρα δημοπρασίας: Σάββατο 1 Δεκεμβρίου 2018, στις 7.00 μ.μ.

Σπίτι στην Ελλάδα, 1995

Στην έκθεση παρουσιάζονται περίπου 20 σχέδια με κάρβουνο που αποτυπώνουν τοπία από την Ελλάδα και τη Βόρεια Καρολίνα των ΗΠΑ. Ο Δημοσθένης Κοκκινίδης, ομότιμος καθηγητής της ΑΣΚΤ, σημειώνει για τον Σωτήρη Ιατρίδη και τα έργα του: «Ο Σωτήρης Ιατρίδης είναι διακεκριμένος, εντός και εκτός Ελλάδος, για την προσφορά του στην ιατρική. Ταυτόχρονα όμως επί δεκαετίες διέθετε τον ελεύθερο χρόνο του στη ζωγραφική του σχεδίου, του σχεδίου με το απλούστερο μέσο έκφρασης: το μολύβι. Ένα, θα έλεγα, μέσο έκφρασης από τα πλέον δύσκολα. Και ομολογώ ότι με εντυπωσίασε το αποτέλεσμα της δουλειάς του. Κι αυτό, επειδή κατορθώνει να καταγράψει με επίμονο και ελεγχόμενο τρόπο τα θέματά του, δηλαδή το φυτικό και κτισμένο περιβάλλον. Με λεπτό και πυκνό τρόπο γραφής καταδεικνύει τη συναισθηματική σχέση του και την αγάπη του τόσο για την ίδια την τέχνη όσο και για το φυσικό περιβάλλον ως κίνητρο θεματικό και εκφραστικό. Τούτη την ψυχοσωματική ενέργεια του σχεδιάζειν ο Σωτήρης Ιατρίδης τη μεταδίδει ως ολοκληρωμένο αισθητικό –και φυσικά οπτικό –γεγονός, για τον καθένα που βλέπει τα σχέδιά του».

Ο Σωτήρης Ιατρίδης γεννήθηκε στην Αίγυπτο το 1925. Είναι ομότιμος καθηγητής Παθολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών. Έζησε τα παιδικά του χρόνια στην Αίγυπτο και αποφοίτησε από το Ελληνικό Γυμνάσιο. Μετά τη λήξη του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου σπούδασε στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών από όπου πήρε και το διδακτορικό του δίπλωμα. Έχοντας πλούσια επιστημονική και ερευνητική δράση ως ιατρός, διετέλεσε διευθυντής παθολογικών κλινικών στην Αθήνα, όπου και επί σειρά ετών δίδαξε κλινική παθολογία σε πεμπτοετείς φοιτητές της Ιατρικής. Από το 1959 έως το 1963 εργάστηκε ως ερευνητής στο Πανεπιστήμιο της Βόρειας Καρολίνας στις ΗΠΑ. Τα αποτελέσματα των ερευνών του έτυχαν μεγάλης αποδοχής από τη διεθνή επιστημονική κοινότητα, αναγορεύτηκε μάλιστα και τακτικό μέλος της Ακαδημίας Επιστημών της Νέας Υόρκης. Από τα δεκαεφτά του χρόνια ασχολήθηκε « συστηματικότερα» , όπως λέει ο ίδιος, με τη ζωγραφική. Συστηματικότερα, γιατί ήδη από παιδί προσπαθούσε να αποδώσει στο χαρτί με μολύβι ή κάρβουνο τα αντικείμενα και τα τοπία που υπήρχαν γύρω του. Είναι αυτοδίδακτος και δεν σταμάτησε ποτέ να ζωγραφίζει μέχρι σήμερα. Στα έργα του αποτυπώνει κυρίως τοπία από όλη την Ελλάδα, εκκλησίες, μοναστήρια, κτίσματα. Χρησιμοποίησε διάφορες τεχνικές (λάδι, παστέλ, κάρβουνο).

Η έκδοση αποτελεί τον συνοδευτικό κατάλογο της ομότιτλης έκθεσης, η οποία φιλοξενήθηκε στο Μουσείο Μπενάκη – Μουσείο Ισλαμικής Τέχνης, από τις 10 Νοεμβρίου 2016 μέχρι τις 12 Μαρτίου 2017. Περιλαμβάνεται το φωτογραφικό υλικό που ο καλλιτέχνης ταχυδρομούσε καθημερινά στους παραλήπτες του κατά τη διάρκεια των ταξιδιών του στην Ινδία, μεταφέροντας σκέψεις και συναισθήματα, προκαλώντας συνειρμούς, αλλά και υποβάλλοντας ένα κλίμα υπόγειων προσεγγίσεων δύο τόσο μακρινών πολιτισμών.

Στο βιβλιοπωλείο του Μορφωτικού Ιδρύματος Εθνικής Τραπέζης, Αμερικής 13,
εγκαινιάζεται τη Δευτέρα 28 Νοεμβρίου 2016, στις 7.00 μμ, η έκθεση:

ΤΑΣΟΣ ΜΑΝΤΖΑΒΙΝΟΣ
ΤΟ ΚΟΡΑΚΙ του ΕΝΤΓΚΑΡ ΑΛΛΑΝ ΠΟΕ

Η έκδοση αυτή πραγματοποιήθηκε με την ευκαιρία της ομώνυμης έκθεσης που διοργάνωσε το Μορφωτικό Ίδρυμα Εθνικής Τραπέζης στον εκθεσιακό χώρο του Μεγάρου Εϋνάρδου (14 Οκτωβρίου έως 3 Δεκεμβρίου 2016). Τα έργα που παρουσιάζονται (λάδια, ακουαρέλες και τέμπερες) αποτυπώνουν το τοπίο που ο καλλιτέχνης βλέπει από το παράθυρο του σπιτιού του στο Πετρί της Λέσβου. Τα έργα αυτά είναι αποτέλεσμα πολύχρονης δουλειάς που έγινε βήμα βήμα από το 2008 ως το 2015 και αποκαλύπτουν έναν άλλο Χρόνη Μπότσογλου, όχι τον ζωγράφο της ανθρώπινης μορφής, αλλά τον τοπιογράφο. Όπως σημειώνει η Μάρθα Χριστοφόγλου, στην περίπτωση του Μπότσογλου αυτή η στροφή ενός κατεξοχήν ανθρωποκεντρικού ζωγράφου προς την τοπιογραφία άργησε να πραγματοποιηθεί.


Ο ίδιος ο δημιουργός, στο βιβλίο του Το χρώμα της σπουδής (Αθήνα, 2005) ομολογεί: «Λέω, άμα γεράσω, όταν θα ’χω ξοφλήσει τα χρωστούμενα, χωρίς άλλη έγνοια θα κάτσω εδώ με ένα πολύ μεγάλο τελάρο για να ζωγραφίσω το βουνό. Λέω στα γεροντάματά μου θα ’χω τα μάτια για να μπορώ να δω τον κάμπο και το βουνό και τη θάλασσα. Θα ’χω κερδίσει τη σεμνότητα και την υπομονή για να δω τα δέντρα και τα σπαρτά να μεγαλώνουν». Ο Χρήστος Γ. Λάζος γράφει μεταξύ άλλων: «Για τον Χρόνη Μπότσογλου η ζωγραφική δεν είναι νατουραλιστική αναπαράσταση, είναι αναζήτηση και επινόηση της πραγματικότητας. Δεν ζωγραφίζει ό,τι ξέρει, ζωγραφίζει για να μάθει, για να κατανοήσει και για να εκφράσει τη δική του εμπειρία. […] Ο Χρόνης Μπότσογλου ζωγραφίζοντας το πραγματικό τοπίο δημιουργεί τον κόσμο μέσα στον οποίο κατοικεί και συγχρόνως σμιλεύει τον εαυτό του, φτιάχνει την ‘πραγματικότητα εικόνα’, δηλαδή την εικόνα που ενώνεται με την πραγματικότητα χωρίς να ταυτίζεται με αυτή. […] Το πορτρέτο του βουνού είναι η εικόνα που συλλαμβάνει και αποδίδει την ενότητα της μορφής του, τη φυσιογνωμία και το χαρακτήρα του, ό,τι το κάνει μοναδικό και ανεπανάληπτο. Και μαζί με αυτά είναι η σταθερή παρουσία του, η διάρκεια και η αλλαγή στο φως και το σκοτάδι κάθε ημέρας, κάθε εποχής. Είναι ο χρόνος που περνάει και το αλλάζει αργά και ανεπαίσθητα, ενώ το ίδιο κρατάει την ταυτότητα και το ύφος του. Είναι το μέγεθος, η δύναμη και οι ρίζες του. Είναι η αδιάκοπη συνέχεια της ατέρμονος ζωής του που το κάνει τόπο κατοικίας για ανθρώπους, ζώα και φυτά. Αν, λοιπόν, ζωγραφίζοντας το πορτρέτο του βουνού συγχρόνως σμίλευε το δικό του ύφος –αυτό που θα φανέρωνε την ιδιοτυπία του προσώπου του- και δημιουργούσε έναν κόσμο με το περιεχόμενο και το νόημα που θα του έδινε ο ίδιος, τότε το πορτρέτο του βουνού θα ήταν κομμάτι του κόσμου του και θα λειτουργούσε πράγματι ως προσωπογραφία του».

Ο ΧΡΟΝΗΣ ΜΠΟΤΣΟΓΛΟΥ γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1941. Μαθήτευσε στο φροντιστήριο του Σαραφιανού και σπούδασε στην ΑΣΚΤ της Αθήνας (1960-1965), στο εργαστήριο του Γιάννη Μόραλη, με υποτροφία του ΙΚΥ. Φοίτησε επίσης στο εργαστήριο της ΑΣΚΤ για την τέχνη του βιβλίου, κοντά στον Κώστα Γραμματόπουλο και τον Γιάννη Παπαδάκη. Μετά το στρατιωτικό του (1966-1968) πήγε στο Παρίσι για να συνεχίσει τις σπουδές του στην École des beaux-arts (1970-1972) με κρατική υποτροφία. Σε αυτό το διάστημα η ζωγραφική του έγινε πιο ρεαλιστική και συνδέθηκε με την πολιτική του στράτευση. Σε ανάλογο πνεύμα, συμμετείχε (μαζί με τους Γιάννη Βαλαβανίδη, Κλεοπάτρα Δίγκα, Κυριάκο Κατζουράκη και Γιάννη Ψυχοπαίδη) στην ίδρυση και τις εκθέσεις της ομάδας Νέοι Έλληνες Ρεαλιστές (1971-1973), η οποία παρουσίασε (στην Ελλάδα) έργα με κριτικό περιεχόμενο κατά την περίοδο της δικτατορίας. Η συμμετοχή του σε συλλογικές δραστηριότητες είχε ξεκινήσει πριν από τη δικτατορία, όταν ήταν μέλος της Ομάδας Τέχνης Α και συνεργαζόταν με την Επιθεώρηση Τέχνης. Συνεργάστηκε επίσης με το Ελεύθερο Θέατρο (1973), το Κέντρο Εικαστικών Τεχνών (1974-1976) και, αργότερα, έγινε μέλος της Ομάδας για την Επικοινωνία και την Εκπαίδευση στην Τέχνη, καθώς και του Κέντρου Χαρακτικής. Εκτός από τη ζωγραφική και τη γλυπτική, ασχολήθηκε με τη χαρακτική, την εικονογράφηση βιβλίων, καθώς και με εικόνες γεννημένες και επεξεργασμένες στον ηλεκτρονικό υπολογιστή, τις οποίες τύπωσε υπό τον τίτλο «99 εικόνες». Το 1989 εκλέχτηκε καθηγητής στην ΑΣΚΤ, όπου διατέλεσε πρύτανης (2001-2005) και δίδαξε ως το 2008. Έχει παρουσιάσει το έργο του σε περισσότερες από σαράντα ατομικές και εκατό ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Έχει τακτικά δημοσιεύσει κείμενά του για την Τέχνη σε περιοδικά, εφημερίδες, καθώς και σε συλλογικές εκδόσεις, πολλά από τα οποία συγκεντρώθηκαν στα βιβλία: Ημερολόγια-Ταξίδια (Γαβριηλίδης, 1994), Ψευτοδοκίμια: Κείμενα για την τέχνη (Καστανιώτης, 2000) και Το χρώμα της σπουδής (Πατάκης, 2005). Έχει επίσης εκδώσει την ποιητική συλλογή Σπουδή στο μαύρο (Περί Τεχνών, 1998), η οποία κυκλοφόρησε αντί καταλόγου στην ατομική του έκθεση Σπουδή στη μοναξιά στην Γκαλερί Ζουμπουλάκη.

5 Οκτωβρίου 2016 - 12 Νοεμβρίου 2016 

Στο βιβλιοπωλείο του Μορφωτικού Ιδρύματος Εθνικής Τραπέζης, Αμερικής 13, 

εγκαινιάζεται την Τετάρτη 5 Οκτωβρίου 2016, στις 8.00 μ.μ.

η έκθεση: Νέες προσκτήσεις ΕΛΙΑ / ΜΙΕΤ 2014–2015

Η έκθεση παρουσιάζει μια αντιπροσωπευτική επιλογή από το πρόσφατο υλικό που αποκτήθηκε από το ΕΛΙΑ / ΜΙΕΤ μέσω δωρεών και αγορών κατά τα έτη 2014 – 2015.

Μεταξύ άλλων παρουσιάζεται υλικό από τα αρχεία του καθηγητή αστικού δικαίου Γεωργίου Κουμάντου, του μεταλλειολόγου-μηχανικού Ιωάννη Λαμπρινίδη, της οινοποιητικής Ανωνύμου Εταιρείας Καμπά, του ποιητή και κριτικού Βύρωνα Λεοντάρη, του συγγραφέα Χρήστου Χρηστοβασίλη, της συγγραφέως Μαρίας Λαμπαδαρίδου-Πόθου, του γραφίστα, μεταφραστή, συγγραφέα και επιμελητή εκδόσεων Κάρολου Τσίζεκ, του καθηγητή του ΑΠΘ Ξενοφώντα Κοκκόλη, της αρχιτέκτονος και ιστορικού της πολεοδομίας Αλέκας Γερόλυμπου, του δοκιμιογράφου, μεταφραστή, ιστορικού και κριτικού του θεάτρου Μάριου Πλωρίτη, του ηθοποιού και σκηνοθέτη Νίκου Χατζίσκου και της ηθοποιού, συγγραφέως και μεταφράστριας Τιτίκας Νικηφοράκη, της ηθοποιού Αντιγόνης Βαλάκου, του Γιώργου Δέλλιου, του Κυψελιώτη επαγγελματία φωτογράφου Κώστα Ηγουμενίδη και των ερασιτεχνών φωτογράφων Ιωάννη Λάμπρου και Παντελή Βαφιαδάκη.

Διάρκεια Έκθεσης: 5 Οκτωβρίου έως 12 Νοεμβρίου 2016
Ώρες λειτουργίας: Δευτέρα και Τετάρτη 9.30 πμ – 3.30 μμ
Τρίτη, Πέμπτη, Παρασκευή 9.30 πμ- 8.00 μμ,
Σάββατο 10 πμ – 5.00 μμ
Τηλ. επικοινωνίας: 210 3614143

   

Την Τρίτη 24 Μαΐου 2016, στις 8 μμ, 

εγκαινιάζεται η έκθεση ζωγραφικής της 

Τζούλιας Ανδρειάδου, 

με τίτλο ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ 

στο βιβλιοπωλείο του ΜΙΕΤ, Αμερικής 13. 

Τα ΟΝΕΙΡΑ, όπως λέει η ίδια, αναδύθηκαν από μια νύχτα αϋπνίας. «Είναι όνειρα με κλειστά και μ’ ανοιχτά μάτια, που τα δούλεψα ως έργα κατευθείαν σε ακρυλικό και μεικτή τεχνική. Αυτά τα έργα έχουν ως οδηγό αρκετά στοιχεία, απ’ όσα αναφέρω στο βιβλίο μου Σε χαμηλή πτήση: (...) Το πέταγμα του πουλιού, η πτήση, το ταξίδι, αναζητά τον μυστικό κώδικα των ονείρων μου (...) Και κάπου αλλού γράφω: (…) Τις μικρές ώρες της νύχτας, η φαντασία μου συγκρούεται με τις αναμνήσεις μου σε ταχύτητες Εθνικής οδού (…) Παράλληλα με τα ακρυλικά, δούλευα και μια άλλη εκδοχή με μικρά, διαφανή έργα, ως ένα παιχνίδι μεικτής τεχνικής, που το συνεχίζω απελευθερωμένο από οποιοδήποτε εννοιολογικό στόχο, κάτι που απλώνεται στο χώρο της Τέχνης ως μόδα!» 

Ο Αντώνης Φωστιέρης γράφει στο συνοδευτικό έντυπο της έκθεσης: "Πρόκειται για την διακριτική, ειλικρινή και ουσιαστική αποτύπωση μιας απόλυτα προσωπικής – υπαρξιακής κατά βάθος – στάσης, που λόγω αυτής της ειλικρίνειάς της διαθέτει πολλαπλάσιο βάρος και αρθρώνει ακόμη πιο αποτελεσματικά τον δραστικό της λόγο, υπερβαίνοντας έτσι τον χαρακτήρα του ατομικού και αποκτώντας εντέλει διαστάσεις ευρύτερα κοινωνικές". 

Η ΤΖΟΥΛΙΑ ΑΝΔΡΕΙΑΔΟΥ σπούδασε ζωγραφική με τον Κώστα Ηλιάδη (Αθήνα 1956-59), τον André Lhôte και στην École des Beaux-Arts, με τον M. Brianchon (Παρίσι 1959-60). Έχει κάνει δεκαπέντε ατομικές εκθέσεις σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη (1968-1999). Από το 1960 έχει συμμετάσχει σε περισσότερες από εκατό ομαδικές εκθέσεις (Ελλάδα) συμπεριλαμβανομένων των Πανελληνίων (1960-1987), και την 3η Μπιενάλε Νέων (Παρίσι, 1963) και La peinture Grecque 1968–88 (Βρυξέλλες, 1988). Έργα της υπάρχουν σε διάφορες συλλογές (Εθνική Πινακοθήκη, Μορφωτικό Ίδρυμα Εθνικής Τράπεζας, Υπουργείο Πολιτισμού, Υπουργείο Αιγαίου, Ινστιτούτο Μεσογειακών Σπουδών, Μουσείο της Πόλεως των Αθηνών, Τελλόγλειο Ίδρυμα Τεχνών Α.Π.Θ., Πινακοθήκη Σύγχρονης Ελληνικής Τέχνης Καλαμάτας, Δημοτική Πινακοθήκη Αγρινίου, Μουσείο Νεοελληνικής Τέχνης Ρόδου κλπ.) Tο βιβλίο της Σε χαμηλή πτήση κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «Ευρασία» με πολλά από τα έργα της, πρόλογο του Γ. Κολοκοτρώνη, και αποσπάσματα από κριτικές. Από το 2011, το αρχείο της Τζούλιας Ανδρειάδου, βρίσκεται στο ISET (Ινστιτούτο Σύγχρονης Ελληνικής Τέχνης) και στο ΕΛΙΑ/ΜΙΕΤ (Ελληνικό Λογοτεχνικό και Ιστορικό Αρχείο/ Μορφωτικό Ίδρυμα Εθνικής Τραπέζης). 

 Διάρκεια έκθεσης: 24 Μαΐου – 23 Ιουλίου 2016 

Ώρες λειτουργίας: 

Δευτέρα και Τετάρτη 9.30 πμ – 3.30 μμ 

Τρίτη, Πέμπτη, Παρασκευή 9.30 πμ- 8.00 μμ,

Σάββατο 10 πμ – 5.00 μμ

Θόδωρος, γλύπτης. Στίγματα πορείας. Ίχνη σπουδών. 1947-1962

10 Μαρτίου 2016 - 23 Απριλίου 2016

Καλλιτέχνες : ΘΟΔΩΡΟΣ

Το Μορφωτικό Ίδρυμα Εθνικής Τραπέζης διοργανώνει και παρουσιάζει την έκθεση:

ΘΟΔΩΡΟΣ, γλύπτης
ΣΤΙΓΜΑΤΑ  ΠΟΡΕΙΑΣ
ΙΧΝΗ ΣΠΟΥΔΩΝ
1947-1962

την Πέμπτη 10 Μαρτίου 2016, στις 8 μ.μ. στο Μέγαρο Εϋνάρδου 

(Αγ. Κωνσταντίνου 20 & Μενάνδρου).

 
Στην έκθεση Στίγματα πορείας – Ίχνη Σπουδών , παρουσιάζονται ολοκληρωμένα για πρώτη φορά  σχέδια του γλύπτη Θόδωρου, που χρονολογούνται από το έτος 1947 και φθάνουν έως το 1962. Στόχος της έκθεσης δεν είναι τόσο η παρουσίαση των σχεδίων του ως έργων τέχνης, όσο η ένταξή τους σε ένα ευρύτερο πλαίσιο μαθητείας, αποκαλύπτοντας πώς ο Θόδωρος μελέτησε τη γλώσσα του σχεδίου. Από την έκθεση αυτή συναισθανόμαστε πως ο καλλιτέχνης αντιλαμβάνεται τον εαυτό του ως τεχνίτη που δουλεύει συστηματικά πάνω στην κατανόηση και ερμηνεία της γλώσσας του σχεδίου. Δίχως να τον ενδιαφέρει το εικαστικό αποτέλεσμα, επιδιώκει να απαλλαγεί από τα παλαιά κριτήρια της τέχνης που αφορούν την ωραιότητα και την αισθητική, και επιλέγει να παρουσιάσει τα σχέδιά του με τέτοιον τρόπο ώστε ο θεατής να γίνεται μέτοχος ακριβώς αυτής του της μαθητείας και προσωπικής διαδρομής. Στην έκθεση παρουσιάζονται τέλος 9 γλυπτά από τη σπουδαστική περίοδο του γλύπτη που εντάσσονται στο πλαίσιο της μαθητείας του.

Ο γλύπτης Θόδωρος γεννήθηκε στο Αγρίνιο το 1931. Φοίτησε στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών της  Αθήνα κατά τα έτη 1952-58. Το διάστημα 1959-1962 συνέχισε τις σπουδές του ως μεταπτυχιακός φοιτητής στην Ecole des Beaux- Arts στο Παρίσι  . Το 1972 δίδαξε ως επισκέπτης καθηγητής στο California State University. Το 1980 εξελέγη καθηγητής στον τομέα της πλαστικής στο τμήμα των Αρχιτεκτόνων του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου, όπου παρέμεινε ενεργός έως το 1998. Ορκίστηκε ομότιμος καθηγητής του Ε.Μ.Π., το 2007  Κατά τη διάρκεια της καριέρας του πραγματοποίησε ατομικές εκθέσεις και performances. Συμμετείχε σε πολλές ομαδικές εκθέσεις.

Διάρκεια έκθεσης: 10 Μαρτίου – 23 Απριλίου 2016
Ώρες λειτουργίας: Τρίτη – Παρασκευή 10 π.μ.–2 μ.μ.
Τετάρτη & Παρασκευή 6 – 8 μ.μ., Σάββατο 12-2 μ.μ.
Πληροφορίες: 210 5223 101, 210 5223540, 210 3234 267

Η έκδοση Α. Τάσσος 1914-1985 πραγματοποιήθηκε με την ευκαιρία της αναδρομικής έκθεσης στο Μουσείο Μπενάκη, Κτήριο οδού Πειραιώς από 30 Νοεμβρίου 2015 έως 31 Ιανουαρίου 2016. «...Δύο είναι οι σκοποί αυτής της αναδρομικής έκθεσης: πρώτον, να επανεκτιμηθεί το έργο του Α. Τάσσου από ένα κοινό με διαφορετικό αισθητήριο και κριτήριο από ότι το κοινό της εποχής που δημιουργήθηκαν τα έργα, αλλά και με οπτική διαμορφωμένη μέσα από τις "ευκολίες" των ψηφισκών αναπαραγωγών. Δεύτερον, να παρουσιαστούν δυσπρόσιτα έργα που αποκάλυψε η έρευνα, δηλαδή έργα γνωστά μόνο από τη βιβλιογραφία ή αφανή έως σήμερα. 

Η έκθεση διαρθρώνεται γύρω από τα πολύ σημαντικά και χαρακτηριστικά έργα που καθόρισαν την πορεία του και χωρίζεται σε έξι ενότητες. Πολλά από τα έργα πλαισιώνονται από τις αντίστοιχες πλάκες χαρακτικής...». 

Tο Διοικητικό Συμβούλιο του Μορφωτικού Ιδρύματος Εθνικής Τραπέζης

σας προσκαλεί στα εγκαίνια της έκθεσης

ΓΙΑΝΝΗΣ ΜΙΧΑΗΛΙΔΗΣ 

ΕΡΓΑ 1972-2012

Διάρκεια έκθεσης : 18 Δεκεμβρίου 2015—13 Φεβρουαρίου2016

Η έκθεση θα παραμείνει κλειστή την Παρασκευή 25, το Σάββατο 26 Δεκεμβρίου 2015, την Παρασκευή 1, το Σάββατο 2 και την Τετάρτη 6 Ιανουαρίου 2016.Ώρες λειτουργίας: Τρίτη έως Παρασκευή 10 π.μ.–2 μ.μ.
Τετάρτη και Παρασκευή 6–8 μ. μ., Σάββατο 12–2 μ.μ.
Πληροφορίες: τηλ. 210 5223101, 210 3234267.

Η έκδοση αυτή πραγματοποιήθηκε με την ευκαιρία της ομώνυμης έκθεσης που διοργάνωσε το Μορφωτικό Ίδρυμα Εθνικής Τραπέζης στον χώρο του βιβλιοπωλείου του ΜΙΕΤ επί της οδού Αμερικής 13 (2 Δεκεμβρίου 2015 έως 27 Φεβρουαρίου 2016). 

Δημιουργός του εκδοτικού οίκου Κασταλία ήταν ο Γερμανορώσος Έρμαν Κάουφμαν, που ήρθε στην Ελλάδα το 1920, μετά την επικράτηση των μπολσεβίκων στη Ρωσία. Ο Κάουφμαν, που διέθετε καλή μόρφωση, διακινούσε αρχικά με ένα καροτσάκι μεταχειρισμένα γαλλικά βιβλία. Σύντομα όμως, καθώς ο κύκλος των εργασιών του αυξανόταν ταχύτατα, στέγασε τη βιβλιεμπορική δραστηριότητά του στο Μέγαρο Εφεσίου, στην οδό Σταδίου 28. Το βιβλιοπωλείο Κάουφμαν έγινε γρήγορα το κέντρο του ξενόγλωσσου βιβλίου στην Αθήνα. 

Στις αρχές του 1934, ο Κάουφμαν ίδρυσε την εκδοτική εταιρεία Κασταλία, που ευθύς από την πρώτη εμφάνισή της έδειξε στους βιβλιόφιλους της Αθήνας ότι είχε ιδιαίτερα υψηλούς στόχους. Ο νέος εκδοτικός οίκος συγκέντρωσε τη λογοτεχνική πρωτοπορία της εποχής. Τερζάκης, Θεοτοκάς, Σεφέρης, Εμπειρίκος, Μυριβήλης, Βενέζης κ.ά. της γενιάς του ’30 εκδίδουν τα έργα τους στην Κασταλία, ενώ μεταξύ των συνεργατών συγκαταλέγεται και ο Κ. Θ. Δημαράς. 

Η περίοδος ακμής της Κασταλίας περιορίστηκε μόλις σε δύο τρία χρόνια και συγκεκριμένα από την ίδρυσή της, το 1934, μέχρι τα μέσα περίπου του 1936. Στο διάστημα αυτό η Κασταλία εξέδωσε περίπου 28 τίτλους, αναβαθμίζοντας σημαντικά την ποιότητα των βιβλίων με καλό χαρτί, σχέδια γνωστών καλλιτεχνών, αριθμημένα αντίτυπα κ.λπ. Η επιβολή της δικτατορίας της 4ης Αυγούστου 1936 υπήρξε καθοριστική για την Κασταλία, που υποχρεώθηκε να περιορίσει σημαντικά τις εκδοτικές δραστηριότητές της. Το τελειωτικό χτύπημα ήρθε με τη ναζιστική εισβολή (Απρίλιος 1941). 

Ο βίος της Κασταλίας ήταν βραχύτατος. Υπήρξε όμως καθοριστικός στη διαμόρφωση της μελλοντικής πορείας του ελληνικού λογοτεχνικού βιβλίου. Άνοιξε το δρόμο στους νέους λογοτέχνες, που η δυναμική παρουσία τους ευθύς μετά τον πόλεμο θα καθόριζε την πνευματική πορεία του έθνους.