ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΟ ΜΙΕΤ- ΑΜΕΡΙΚΗΣ 13

Αυτό που έλεγε ο Γιάννης Τσαρούχης, ότι καταπιάστηκε με τις Τρωάδες σαν διαμαρτυρόμενος θεατής, ισχύει και γι' αυτές τις δοκιμαστικές μεταγραφές, που έχουν στόχο να μεταφέρουν στη σημερινή καθημερινή γλώσσα μας με κάθε δυνατή ακρίβεια αυτό που έλεγε ο Όμηρος γύρω στα 800 με 750 π.Χ., χωρίς να το αλλοιώνουν από "λογοτεχνική" διάθεση, από ηθικές ή σχολαστικές προκαταλήψεις ή, τέλος, από κεκτημένη ερμηνευτική ταχύτητα.

Η "λογοτεχνική" μεταφορά των έργων αυτών, μέχρι σήμερα, κατάφερε να ισοπεδώσει το αρχαίο κείμενο και να το εγκλωβίσει στο ύφος του μεταφραστού. Ικανός για να μεταφράσει τον Όμηρο στα νεότερα χρόνια θα ήταν εκείνος ο ποιητής (ή ο φιλόλογος) που (σαν τον Αλέξανδρο Παπαδιαμάντη) θα ήταν άριστος γνώστης του αρχαίου κειμένου του προγόνου του και θα χειριζόταν με άνεση τόσο τη λόγια όσο και τη λαϊκή γλώσσα του καιρού μας. Οι "λογοτεχνικές" επίσης μεταφορές στερούν τις ομιλίες των προσώπων των επών από την ιδιαίτερη γλώσσα του καθενός, που αναδεικνύει τον (ας πούμε, θεατρικά επεξεργασμένο) χαρακτήρα του.

(Από τον πρόλογο της έκδοσης)