Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα JOSEPH ROTH. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα JOSEPH ROTH. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Joseph Roth
Μετάφραση: Μαρία Αγγελίδου
Επίμετρο: Nadine Gordimer
Εκδόσεις Άγρα, Αθήνα 2021,σ.80
ISBN: 978-960-505-503-5
Τιμή: 10,50€
Τιμή ΜΙΕΤ: 9,45€
Η
παράξενη ιστορία του Αυστριακού σταθμάρχη Άνταμ Φαλλμεράυερ αξίζει
αναμφίβολα να γραφτεί, για να μην ξεχαστεί. Έχασε τη ζωή του –που
ειρήσθω εν παρόδω δεν επρόκειτο να ήταν λαμπρή, ίσως ούτε καν
ικανοποιητική– με τρόπο πολύ περίεργο. Σύμφωνα με όλα όσα ξέρουν οι
άνθρωποι ο ένας για τον άλλον, κανείς δεν θα μπορούσε να προβλέψει μοίρα
ασυνήθιστη για τον Φαλλμεράυερ. Και όμως : Η μοίρα αυτή τον βρήκε, τον
έπιασε στα χέρια της – και ο ίδιος φάνηκε μάλιστα να της παραδίδεται
σχεδόν μ’ ευχαρίστηση. […]
Η
θύελλα της αγάπης, που από τη μοιραία νύχτα της καταστροφής στο σταθμό
του Λ. είχε αρχίσει να φουντώνει στην καρδιά του Φαλλμεράυερ, είχε πια
συνεπάρει και τη γυναίκα, την είχε ξεσηκώσει και την είχε πάρει χιλιάδες
μίλια μακριά από το σπίτι και τη ζωή της, από την πραγματικότητα που
ήξερε και ζούσε. Την είχε παρασύρει στον άγριο και άγνωστο τόπο των
συναισθημάτων και των σκέψεων. Αυτός ο τόπος ήταν πια η πατρίδα της.
Ό,τι κι αν γινόταν στον μεγάλο ανάστατο κόσμο δεν τους ένοιαζε τους δυό
τους. […]
« Δεν χρειάζεται να πούμε πολλά για τον Σταθμάρχη Φαλλμεράυερ : Είναι ένα από τα σπουδαιότερα επιτεύγματα του Ροτ. Δημοσιευμένο το 1933, τον πρώτο χρόνο της κυριαρχίας των Ναζί στη Γερμανία, μέσα σε μια ανθολογία με συγγραφείς που είχαν εγκαταλείψει τη χώρα, είναι νομίζω μια από τις καλύτερες ιστορίες κεραυνοβόλου έρωτα, ή απλώς μια από τις καλύτερες νουβέλες που γράφτηκαν ποτέ. Εφάμιλλο της Κυρίας με το σκυλάκι του Τσέχοφ, ή με ένα διήγημα του Σοβιετικού συγγραφέα Κονσταντίν Παουστόφσκι, που μου έχει μείνει επίσης αξέχαστο (νύχτα, βροχή, ατμόπλοια στο Βόλγα, ένας αξιωματικός που φέρνει άσχημα νέα, μια χήρα) – και το οποίο, τώρα που το σκέφτομαι, ίσως χρωστάει κάτι στον Ροτ ».
–ΜΑΪΚΛ ΧΟΦΜΑΝ
*
« Τα έργα στα οποία εγώ επιστρέφω μοιάζουν μέρη ενός και μόνο ασύγκριτου έργου· είναι το Εμβατήριο του Ραντέτσκυ, η Κρύπτη των Καπουτσίνων και ίσως το πιο σπουδαίο διήγημα που γράφτηκε ποτέ – εφάμιλλο, αν όχι ανώτερο, ακόμα και των διηγημάτων του Τσέχοφ: εννοώ τον Σταθμάρχη Φαλλμεράυερ ».–ΝΑΝΤΙΝ ΓΚΟΡΝΤΙΜΕΡ
Μπροστά
του ήταν ξαπλωμένη η ξένη, με το κεφάλι της γερμένο στο δικό του
μαξιλάρι, κάτω από τα δικά του σκεπάσματα. Ο Φαλλμεράυερ μουρμούριζε
κάτι ακατάληπτο. Η γυναίκα, με τα μεγάλα σκοτεινά μάτια της, με το άσπρο
καλογραμμένο της πρόσωπο, πλατύ και ανοιχτό σαν ξένο, όμορφο τοπίο,
ακουμπισμένο στα μαξιλάρια του, σκεπασμένη με το δικό του πάπλωμα, η
γυναίκα έλεγε : « Γιατί δεν κάθεστε ; » Αυτό του έλεγε, κάθε μέρα δύο
φορές. Μιλούσε τα γερμανικά με τη σκληρή ξενική προφορά των Ρώσων. Με
φωνή βαθιά, παράξενη. Όλο το μεγαλείο της απεραντοσύνης, όλη η δόξα του
άγνωστου μέσα στο λαρύγγι της.
(παρουσίαση από το οπισθόφυλλο του βιβλίου)
Τα Χρόνια των Ξενοδοχείων.Περιπλανώμενος στην Ευρώπη Ανάμεσα στους Πολέμους.
Joseph Roth
Μετάφραση: Μαρία Αγγελίδου
Εισαγωγή-Ανθολόγηση: Michael Hofmann
Εκδόσεις Άγρα, Αθήνα 2019
ISBN: 978-960-505-395-6
Τιμή: 17,90€
Τιμή ΜΙΕΤ: 16,11€
"Είμαι ένας πολίτης των ξενοδοχείων. Ένας πατριώτης των ξενοδοχείων".
"Το ξενοδοχείο, που αγαπώ σαν πατρίδα μου, βρίσκεται σε ένα από τα μεγάλα ευρωπαϊκά λιμάνια, και τα βαριά χρυσά γράμματα-αντίκες, με τα οποία είναι γραμμένο το μπανάλ όνομά του (λάμποντας πάνω από τις στέγες των σπιτιών, που ανηφορίζουν μαλακά) είναι στα μάτια μου μεταλλικές σημαίες, υψωμένα μικρά λάβαρα που χαιρετούν αστράφτοντας αντί ν' ανεμίζουν".
Τις δεκαετίες 1920 και 1930 ο Γιοζεφ Ροτ ταξίδεψε πολύ σε μια Ευρώπη σε κρίση, περιπλανώμενος από ξενοδοχείο σε ξενοδοχείο και γράφοντας για τα μέρη από τα οποία περνούσε. Οξυδερκή, νοσταλγικά, γεμάτα περιέργεια και βαθιά παρατηρητικά - συγκεντρωμένα εδώ για πρώτη φορά από τον Άγγλο μεταφραστή του έργου του Ροτ, Michael Hofmann - τα άρθρα του ζωγραφίζουν την εικόνα μιας ηπείρου που σπαράζεται από την αδήριτη βία της αλλαγής, γαντζωμένης ταυτόχρονα στην παράδοση.
Από τα τυραννικά γυμνάσια του αλβανικού στρατού, τα ετοιμόρροπα "πηγάδια" της νέας πρωτεύουσας του πετρελαίου στη Γαλικία και τα διαλυμένα παζάρια, τα σπίτια τα κομμένα στα δυο για να γίνουν τα Τίρανα μια μοντέρνα πρωτεύουσα, μέχρι τους ξεχωριστούς, ιδιόμορφους ανθρώπους που συναντά ο Ροτ στα ξενοδοχεία όπου μένει, αυτά τα κείμενα-βινιέτες είναι τρυφερά και μεθυστικά μαζί. Με τη θαυμάσια επιλογή και εισαγωγή του Μάικλ Χόφμαν, αποτελούν λογοτεχνικές καρτ ποστάλ από έναν κόσμο χαμένο, που κατευθυνόταν αμετάκλητα προς έναν παγκόσμιο πόλεμο.
Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου
Συγγραφέας: Joseph Roth
Μετάφραση: Μαρία Αγγελίδου
Έκδοση: Εκδόσεις Άγρα, Αθήνα 2016
Σελίδες: 288
ISBN: 978-960-505-218-8
Τιμή στο βιβλιοπωλείο μας: 12,80€
Το 1920, ο ΓΙΟΖΕΦ ΡΟΤ, ο πιο διάσημος γερμανόφωνος ανταποκριτής της εποχής του, έφτασε στο Βερολίνο. Τα άρθρα του για αυτό επηρέασαν μια ολόκληρη γενιά συγγραφέων, ανάμεσά τους και τον Τόμας Μανν. Αντηχούν τους βίαιους κοινωνικούς και πολιτικούς παροξυσμούς που αδιάκοπα απειλούσαν την εύθραυστη Δημοκρατία της Βαϊμάρης.
Ο Ροτ κινήθηκε πίσω από το παραπέτασμα της πιο ξακουστής μητρόπολης της εποχής της τζαζ, όπως δεν έκανε κανένας άλλος Γερμανός συγγραφέας της εποχής του. Έγινε ο χρονικογράφος της ζωής των κατοίκων της που ήταν ξεχασμένοι από όλους: ανάπηροι του Πρώτου Παγκόσμιου πολέμου, Εβραίοι μετανάστες από την Ανατολική Ευρώπη που κατέκλυζαν την πόλη, άστεγοι στα άσυλα, αστοί στα δημόσια λουτρά, όλα τα ανώνυμα πτώματα στα νεκροτομεία, ενώ ταυτόχρονα περιέγραψε τις πιο φαντασμαγορικές όψεις της πρωτεύουσας, τους δημόσιους κήπους και τις μεικτές πισίνες, τα τρένα και τα τραμ, τους ουρανοξύστες και την αναδυόμενη βιομηχανία του θεάματος. Αντιλήφθηκε από τους πρώτους τη διαφαινόμενη απειλή του ναζιστικού κόμματος, που τελικά θα τον οδηγήσει στην αναγκαστική υπερορία.
Γι’ αυτό είχε βαλθεί να χαρτογραφήσει το τοπίο της ηθικής χρεοκοπίας και της απατηλής ομορφιάς της πόλης και να μας δώσει ένα απαράμιλλο πορτραίτο της σε μια στιγμή κομβική για την ιστορία της. Ο Ροτ έπιασε το σφυγμό της Ευρώπης αυτών των αβέβαιων ημερών που προηγήθηκαν της μεγάλης κατάρρευσης μιας ηπείρου και του χαμού ενός ολόκληρου πολιτισμού.
Το τελευταίο συγκλονιστικό κείμενο, «Το Auto-da-fé του πνεύματος», γραμμένο το 1933, μιλάει ακριβώς για το κάψιμο των βιβλίων από τους Ναζί έξω από το Ράιχσταγκ και την τραγική θέση των συγγραφέων που καταργήθηκε το έργο τους στη μητρική τους γλώσσα.
Μαζί με την έκδοση διατίθεται δίφυλλο σε ειδικό χαρτί με το τελευταίο κείμενο που έγραψε ο Γιόζεφ Ροτ στις 22 Μαΐου 1939, λίγες μέρες πριν από τον θάνατό του, με τίτλο "Η ΒΕΛΑΝΙΔΙΑ ΤΟΥ ΓΚΑΙΤΕ ΣΤΟ ΜΠΟΥΧΕΝΒΑΛΝΤ".
Παλαιότερες αναρτήσεις Αρχική σελίδα
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)