ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΟ ΜΙΕΤ- ΑΜΕΡΙΚΗΣ 13

Τίτλος: Ο δρόμος για το μέλλον της ανθρωπότητας
Συγγραφέας: Έντγκαρ Μορέν
Μετάφραση: Θεόδωρος Παραδέλλης 
Έκδοση: Εκδόσεις 21ου, Αθήνα, 2016 
Σελίδες: 368
ISBN: 978-618-5118-14-3
Τιμή στο βιβλιοπωλείο μας: 16,96€




Το διαστημόπλοιο Γη συνεχίζει με μεγάλη ταχύτητα την πορεία του μέσα από μια διαδικασία με τρία πρόσωπα: οικουμενικοποίηση, δυτικοποίηση και ανάπτυξη.
Όλα είναι αλληλεξαρτημένα, ταυτόχρονα όμως είναι χωρισμένα. Η τεχνο-οικονομική ενοποίηση του κόσμου συνοδεύεται από εθνοτικές, θρησκευτικές, πολιτικές συγκρούσεις, από οικονομικές αναστατώσεις, από την υποβάθμιση της βιόσφαιρας, από την κρίση των παραδοσιακών πολιτισμών, αλλά και από τη νεωτερικότητα. Πολλαπλές κρίσεις εμπλέκονται στη μεγάλη κρίση της ανθρωπότητας, που δεν κατορθώνει να γίνει ανθρωπότητα.
Πού μας οδηγεί ο δρόμος που ακολουθούμε; Προς μια συνεχή πρόοδο; Δεν μπορούμε πλέον να το πιστεύουμε. Ο θάνατος του ολοκληρωτισμού ξύπνησε το θρησκευτικό φανατισμό και ενίσχυσε το χρηματοπιστωτικό καπιταλισμό. Αυτά σφίγγουν ολοένα και περισσότερο τον κόσμο στα πλοκάμια τους. Η μείωση της φτώχειας συντελείται όχι μόνο με την αύξηση της υλικής ευμάρειας, αλλά και με μια τεράστια αύξηση της αθλιότητας.
Βαίνουμε προς μια αλυσιδωτή καταστροφή; Φαίνεται πολύ πιθανόν, αν δεν αλλάξουμε δρόμο.
Ο Εντγκάρ Μορέν θέτει τις βάσεις για ένα «Δρόμο» σωτηρίας, που θα μπορούσε να σχεδιαστεί με τη σύγκλιση μυριάδων μεταρρυθμιστικών δρόμων και να μας οδηγήσει σε μια μεταμόρφωση ακόμα πιο εντυπωσιακή από αυτή που πραγματοποίησαν οι ιστορικές κοινωνίες με αφετηρία τις αρχαϊκές θηρο-τροφοσυλλεκτικές κοινωνίες.


Ο Εντγκάρ Μορέν (Edgar Morin), ομότιμος Διευθυντής Ερευνών στο Εθνικό Κέντρο Επιστημονικής Έρευνας (CNRS) της Γαλλίας, γεννήθηκε το 1921 στο Παρίσι από γονείς που ανήκαν στην εβραϊκή μεσογειακή διασπορά και είχαν ζήσει πολλά χρόνια στη Θεσσαλονίκη. Λίγο πριν το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο εντάχθηκε στο Κομμουνιστικό Κόμμα και έλαβε ενεργό μέρος στην Αντίσταση. Αργότερα (1951) διαγράφτηκε από το Γαλλικό Κ.Κ. και έγινε ένας διεισδυτικός και οξύς κριτικός του σταλινικού ολοκληρωτισμού.
Αφιερώθηκε έκτοτε στην επιστημονική και τη συγγραφική εργασία του, παραμένοντας πολιτικά αυτόνομος στο χώρο της ριζοσπαστικής αριστεράς, δίνοντας πάντα το «παρών» με την κριτική του στάση απέναντι στα «μεγάλα γεγονότα» του δεύτερου μισού του 20ού αιώνα. Το 1957 ήταν συνιδρυτής, με τον Κ. Αξελό και άλλους, του περιοδικού Arguments.