ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΟ ΜΙΕΤ- ΑΜΕΡΙΚΗΣ 13

Ο απελευθερωτικός αγώνας των Ελλήνων κατά το έτος 1822. Από το ημερολόγιο του κυρίου Α. v. L., συναγωνιστή του κόμη von Normann, σε διασκευή του Ludwig von Bollmann αποτελεί τον πέμπτο τόμο της σειράς με μεταφρασμένα στα ελληνικά απομνημονεύματα Φιλελλήνων και φιλελληνικά φυλλάδια από τον ελληνικό αγώνα της ανεξαρτησίας, την οποία εκδίδει η Ιστορική και Εθνολογική Εταιρεία της Ελλάδος-Εθνικό Ιστορικό Μουσείο με αφορμή τον εορτασμό των 200 χρόνων από την έναρξη της Ελληνικής Επανάστασης το 2021.

Η μετάφραση και η έκδοση του κειμένου του Γερμανού Φιλέλληνα Adolph von Lubtow, διασκευασμένου από τον επίσης Γερμανό Ludwig von Bollmann, οι οποίοι συμμετείχαν ενεργά στον ελληνικό αγώνα, χρηματοδοτήθηκε από το γερμανικό Ομοσπονδιακό Υπουργείο Εξωτερικών, από πόρους του Ελληνογερμανικού Ταμείου για το Μέλλον.

Ευχαριστούμε θερμά το γερμανικό Ομοσπονδιακό Υπουργείο Εξωτερικών και την Πρεσβεία της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας στην Αθήνα για την υποστήριξη που παρείχαν στη μετάφραση και έκδοση των γερμανικών φιλελληνικών κειμένων της σειράς που εκδίδει η ΙΕΕΕ. Τα κείμενα αυτά αποτελούν έκφανση του Φιλελληνισμού που εκδηλώθηκε στις γερμανόφωνες περιοχές της Ευρώπης, όπου φιλελληνικοί σύλλογοι υπέρ των αγωνιζόμενων Ελλήνων συστάθηκαν μόλις μερικούς μήνες μετά το ξέσπασμα του ελληνικού απελευθερωτικού αγώνα.

Η μετάφραση του έργου από τα γερμανικά έγινε από τη Μαριάννα Χάλαρη, η οποία προσέγγισε το κείμενο με συνέπεια και ευαισθησία. Για τη γενική επιμέλεια του τόμου και τη σύνταξη των ευρετηρίων του Επιμέτρου ευχαριστούμε την επιμελήτρια της σειράς Δρα Παναγιώτα Παναρίτη, ενώ για τη σελιδοποίηση του κείμενου τον συνεργάτη του Μουσείου Μάρκο Κουτσουλάφτη.

Από τον Πρόλογο της Έκδοσης

Ο τέταρτος τόμος της σειράς με απομνημονεύματα Φιλελλήνων και φιλελληνικά κείμενα, που εκδίδει η Ιστορική και Εθνολογική Εταιρεία της Ελλάδος-Εθνικό Ιστορικό Μουσείο με αφορμή τον εορτασμό των διακοσίων χρόνων από την έναρξη του ελληνικού αγώνα της ανεξαρτησίας το 2021, περιλαμβάνει το κείμενο του Johann Wilhelm August Streit "Η Κωνσταντινούπολη κατά το έτος 1821". Πρόκειται για τη διήγηση ενός Γερμανού, αυτόπτη μάρτυρα των σφαγών που συντελέστηκαν εις βάρος των χριστιανικών πληθυσμών στην Κωνσταντινούπολη μόλις έγινε γνωστή η εξέγερση των Ελλήνων κατά της οθωμανικής κυριαρχίας.

Η μετάφραση στα ελληνικά και η έκδοση του κειμένου, όπως επίσης των τόμων 5-9 που ακολουθούν και που περιλαμβάνουν αναμνήσεις Γερμανών Φιλελλήνων από τη συμμετοχή τους στην Ελληνική Επανάσταση και γερμανικά φιλελληνικά φυλλάδια υπέρμαχα του ελληνικού αγώνα, χρηματοδοτήθηκε από το γερμανικό Ομοσπονδιακό Υπουργείο Εξωτερικών από πόρους του Ελληνογερμανικού Ταμείου για το Μέλλον.

Από τη θέση αυτή εκφράζουμε τις θερμές μας ευχαριστίες στο γερμανικό Ομοσπονδιακό Υπουργείο Εξωτερικών για την αγαστή συνεργασία και την έμπρακτη συμβολή στη μετάφραση και έκδοση των γερμανικών φιλελληνικών κειμένων της σειράς. Τα κείμενα αυτά διαφωτίζουν πτυχές της ιστορίας του ελληνικού αγώνα της ανεξαρτησίας και παράλληλα προβάλλουν τις στενές σχέσεις ανάμεσα στις δύο χώρες, όπως διαμορφώθηκαν ήδη από την εποχή της εθνεγερσίας των Ελλήνων.

Η μετάφραση του κειμένου του Johann Wilhelm August Streit στα ελληνικά έγινε από τη Μαριάννα Χάλαρη με συνέπεια και ευαισθησία. Ευχαριστούμε επίσης την επιμελήτρια της σειράς Δρα Παναγιώτα Παναρίτη για τη γενική επιμέλεια του τόμου, καθώς και τον συνεργάτη του Μουσείου Μάρκο Κουτσουλάφτη για τη σελιδοποίηση του κειμένου.

Από τον πρόλογο της έκδοσης

Τα πρώτα σκάφη που κατασκεύασαν οι νησιώτες ήταν ολκάδες (μεγάλες βάρκες) με κουπιά και ένα υποτυπώδες μικρό τριγωνικό πανί, για να εκμεταλλεύονται το άνεμο αλλά και να κινούνται στη νηνεμία. Σύντομα όμως αυτά αντικαταστάθηκαν από μικρά τρεχαντήρια και καλοτάξιδα καΐκια. Αργότερα, κατασκευάστηκαν όλο και μεγαλύτερα καράβια, γνωστά ως σακολέβες, λατινάδικα και σαχτούρια. Αυτά όλα χρησιμοποιήθηκαν έως το τέλος του 1700...».

«Από αρκετά ενωρίς οι νησιώτες ήταν φυσικό να στραφούν προς τη θάλασσα και το εμπόριο. Αλλά με ποιες γνώσεις και με ποια μάθηση κατόρθωσαν να προκόψουν τόσο σύντομα, όχι μόνο στη ναυτική τέχνη αλλά και στη ναυπήγηση πλοίων, είναι άξιο προσοχής. Ούτε σχολεία αξιόλογα υπήρχαν τότε στα νησιά, ούτε επιστήμονες ικανοί να διδάξουν, θεωρητικά τουλάχιστον, τη ναυτική τέχνη και την κατασκευή κατάλληλων πλοίων.

(από το βιβλίο)