ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΟ ΜΙΕΤ- ΑΜΕΡΙΚΗΣ 13

Το Ημερολόγιο του Ολύμπου
Θεόφιλος Καϊρης

Επιστημονική επιμέλεια: Δημήτρης Κυρτάτας
Καϊρειος Βιβλιοθήκη - Εκδόσεις Gutenberg, Άνδρος 2021,σ.103
ISBN: 978-960-01-2204-6
Τιμή: 50,00€
Τιμή ΜΙΕΤ: 45,00€

Ο Καϊρης εκτός από δάσκαλος και φιλόσοφος υπήρξε επίσης εμπνευσμένος απόστολος της ελευθερίας. Μυημένος στα μυστικά της Φιλικής Εταιρείας, δεν περιορίστηκε στα λόγια αλλά σήκωσε τη σημαία της απελευθέρωσης στην Άνδρο στις 10 Μαϊου 1821 και άρπαξε το σπαθί του συμμετέχοντας στην εκστρατεία του Ολύμπου, κατά την οποία και τραυματίσθηκε. Με τους πύρινους λόγους του ανύψωσε το φρόνημα των Ελλήνων  και με την προσφώνηση του Καποδίστρια κατά την άφιξή του στην Αίγινα έδωσε μάθημα δημοκρατικής διοίκησης. Επίσης με τη συμμετοχή του στις εθνοσυνελεύσεις ως πληρεξούσιος παραστάτης της Άνδρου θέλησε να θεσπίσει τις αρχές μιας ευνομούμενης πολιτείας.

(Απόσπασμα από τον Πρόλογο της έκδοσης)

Με επίμονη και μακροχρόνια έρευνα, με συνολική και μικροσκοπική παρατήρηση, μπορεί κανείς να διακρίνει, όχι άνετα πάντως, ένα γενικό χαρακτηριστικό της Ελληνικής Επανάστασης του 1821, να διακρίνει, αλλιώτικα, το στοίχημα ενός ολόκληρου έθνους - από αυτό και ο πρωτοποριακός ρόλος του εγχειρήματος.

Από την αρχή, την έναρξη της δηλαδή στις Παραδουνάβιες Ηγεμονίες, μέχρι το τέλος της, που ως προς την πλήρη ικανοποίηση του αρχικού αιτήματος θα μπορούσε να το τοποθετήσει κανείς στο 1843, καθώς και στη διάρκεια της προετοιμασίας της, την Ελληνική Επανάσταση του 1821 διακρίνει μια διαρκής πάλη του νεωτερικού με το παραδοσιακό, του νέου εκείνη τη στιγμή με το παλαιό εκείνη τη στιγμή, σε όλες τις διαστάσεις, σε όλα τα μεγέθη και σε όλες τις εκφράσεις, η νεωτερικότητα πάλεψε, ακόμη και πολέμησε, την παράδοση και νίκησε.

(Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Το Βυζάντιο δέχτηκε και αφομοίωσε στοιχεία από πολλές παραδόσεις (αρμενικές, σλαβικές, ανατολικές ρωμαϊκές μεταξύ άλλων), αλλά εκείνο που χαρακτηρίζει την πολιτιστική του υπόσταση είναι η βάση πάνω στην οποία στηρίχτηκε και η ιστορική συνέχεια στην οποία εγγράφεται. Είναι αναμφισβήτητα πλέον γνωστό, και αυτό ασχέτως εθνικών σκοπιμοτήτων, ότι το βυζαντινό κράτος είναι η οργανική συνέχεια της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, ότι η τέχνη του χρωστά πολλά στο ελληνιστικό κατόρθωμα και στην ανατολική εμπειρία των χρόνων εκείνων, αλλά ως πολιτιστική συνέχεια (και όχι μόνο γλωσσική) εγγράφεται το Βυζάντιο μονάχα ως βίωμα του Ελληνισμού.

(Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Μέσα από αυτό το βιβλίο, γράφει η Judith Herrin, θα επιχειρήσω να δώσω μια σαφή εικόνα για το τι ήταν το Βυζάντιο, πώς λειτουργούσε και τι αντιπροσωπεύει σήμερα.

Να εξηγήσω τον θαυμασμό μου για το Βυζάντιο, παρουσιάζοντας τα σημαντικότερα επιτεύγματά του όσο πιο ξεκάθαρα και πειστικά μπορώ, και αναδεικνύοντας τις δομές και τις νοοτροπίες που στήριξαν τη μακραίωνη αυτοκρατορία.

Ποια είναι τα κύρια χαρακτηριστικά αυτής της σημαντικής αλλά ελάχιστα γνωστής ιστορίας; το Βυζάντιο ήταν ένας πολιτισμός με διάρκεια ζωής χιλίων χρόνων, που επηρέασε εξίσου τις χώρες της ανατολικής Μεσογείου, τα Βαλκάνια και τη Δυτικής Ευρώπη σε όλη τη διάρκεια του Μεσαίωνα. από τον 60 έως τον 15ο αιώνα η επιρροή αυτή αυξομειώθηκε, όμως αποτελούσε πάντα μια σταθερά. ο πολιτισμός του Βυζαντίου ήτα ένα κράμα από παγανιστικά, χριστιανικά, ελληνικά, ρωμαϊκά, αρχαία και αποκλειστικά μεσαιωνικά στοιχεία.

Οι πολιτισμικές και καλλιτεχνικές παραδόσεις του αναγνωρίζονται σήμερα ως διαχρονική κληρονομιά. Αλλά και ορισμένα θεμελιώδη χαρακτηριστικά διακυβέρνησης, όπως η αυτοκρατορική Αυλή με τις διπλωματικές υπηρεσίες και την πολιτική γραφειοκρατία, η τελετή της στέψης και η άσκηση εξουσίας από το γυναικείο φύλο, αναπτύχθηκαν αναμφίβολα στο Βυζάντιο….

Τελικά η συγγραφέας, διαλύοντας μύθους και ανασκευάζοντας στερεότυπα, συνέθεσε μια σύντομη ιστορία του Βυζαντίου και εξηγεί, με επιστημοσύνη, ακρίβεια αλλά και γλαφυρότητα, σε κάθε βιβλιόφιλο ή ιστοριολάτρη αναγνώστη, την ουσία της χιλιόχρονης ιστορίας και του πολιτισμού της αυτοκρατορίας του Βοσπόρου.

Παρουσίαση του εκδότη