Blogger Template by Blogcrowds.

ΑΓΝΕΙΑΣ ΠΕΙΡΑ

Τίτλος: Αγνείας πείρα
Συγγραφέας: Αδαμάντιος Αδαμαντίου
Έκδόσεις: ΜΙΕΤ, Αθήνα 2011
Σελίδες: 299 με 13 α/μ και έγχρωμες εικόνες
ISBN: 978-960-250-485-7
Τιμή με έκπτωση: 28,80€


Σε αυτή την άρτια επιστημονική μελέτη, που συνυφαίνει την προσέγγιση της ιστορίας της τέχνης με τη φιλολογία και τη λαογραφία, ο Αδαμάντιος Αδαμαντίου ανασύρει από τη λήθη μια σπάνια και δυσερμήνευτη (και γι’ αυτό συχνά παρερμηνευόμενη) παράσταση από τον κύκλο της θεομητορικής εικονογραφίας: την παράσταση με τη δοκιμασία (πείρα) της αγνείας της Θεοτόκου. Στο πρώτο μέρος της μελέτης του ο συγγραφέας εντοπίζει και ταξινομεί όλες τις σχετικές απεικονίσεις σε χριστιανικά μνημεία (ελεφάντινα μνημεία της Ραβέννας του 5ου και 6ου αιώνα, καππαδοκικοί ναοί του 10ου και 11ου αιώνα, ψηφιδωτά του Αγίου Μάρκου του 12ου αιώνα, ιστορημένα χειρόγραφα κ.α.) και ερμηνεύει την παράσταση βάσει αναφορών κυρίως στα Απόκρυφα Ευαγγέλια και σε άλλα εβραϊκά κείμενα, συνδέοντάς την με τον μωσαϊκό νόμο της ζηλοτυπίας. Στο δεύτερο μέρος ανιχνεύει τις σχετικές αναφορές στα υμνογραφικά κείμενα της βυζαντινής παράδοσης, και στο τρίτο, το επιγραφόμενο «Λαογραφικόν», συνδέει την «αγνείας πείρα» της Θεοτόκου με τον έλεγχο της παρθενίας των γυναικών σε αντίστοιχες παραδόσεις άλλων πολιτισμών, στην Ευρώπη, την Ασία και την Αφρική, από τα βάθη της αρχαιότητας ίσαμε τα μεσαιωνικά χρόνια.
Στο σοφό αυτό βιβλίο, όπως το αποκαλεί ο Παύλος Νιρβάνας, ο Αδαμαντίου εισάγει στην ελληνική γλώσσα τη λέξη ορδαλία (από το λατινικό ordalium, πβ. αγγλικό ordeal, γαλλικό ordalie) για τις λεγόμενες «θεοκρισίες», ή γενικότερα δοκιμασίες, που εγγράφονται στις παραδόσεις όλων των πολιτισμών, με συνηθέστερες τις δια πυρός και δια ύδατος. Μέσα από τη «διεπιστημονική» προσέγγισή του, ο συγγραφέας ιστορικοποιεί μια θρησκευτική παράσταση που είχε αποκοπεί από συγκεκριμένες πολιτιστικές πρακτικές και είχε αναχθεί σε ακατανόητο θρησκευτικό σύμβολο.

Η ΔΡΑΜΑΤΙΚΗ ΣΧΟΛΗ ΤΟΥ ΕΘΝΙΚΟΥ ΘΕΑΤΡΟΥ

Τίτλος: Η Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου
Συγγραφέας: Λυδία Σαπουνάκη-Δρακάκη, Μαρία Λουίζα Τζόγια-Μοάτσου
Εισαγωγικά σημειώματα: Σπύρος Ευαγγελάτος, Βίκτωρ Αρδίττης
Έκδόσεις: ΜΙΕΤ, Αθήνα 2011
Σελίδες: 539 με 46 α/μ εικόνες
ISBN: 978-960-250-483-3 χαρτόδετο / 978-960-250-484-0 πανόδετο
Τιμή με έκπτωση: 36,00€ χαρτόδετο / 45,00€ πανόδετο


Η Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου ιδρύθηκε το 1930, συγχρόνως με το Εθνικό Θέατρο και αφού είχαν προηγηθεί πολύχρονες, αποσπασματικές και συνήθως αναποτελεσματικές προσπάθειες εκπαίδευσης των ηθοποιών, κυρίως από ιδιώτες. Ως παράρτημα του Θεάτρου συνδέθηκε –και συνδέεται- στενά με την ιστορία της πόλης, δεδομένου ότι αντικατόπτριζε τις αξίες της τοπικής κοινωνίας και του αστικού πολιτισμού. Από την πρώτη στιγμή της λειτουργίας της η σχολή συμπεριέλαβε στο διδακτικό προσωπικό της σημαντικούς ανθρώπους των γραμμάτων και της τέχνης, οι οποίοι άφησαν πολύτιμο έργο στα θεατρικά δρώμενα του τόπου. Άλλωστε, πολλοί από τους αποφοίτους της υπήρξαν οι κατοπινοί πρωταγωνιστές του Εθνικού αλλά και του ελεύθερου θεάτρου, σκηνοθέτες, θεατρικοί κριτικοί, ενδυματολόγοι, σκηνογράφοι, ηθοποιοί του κινηματογράφου και, αργότερα, της τηλεόρασης. Η εφαρμογή των προγραμμάτων διδασκαλίας της σχολής, σε συνάρτηση με τις στεγαστικές ανάγκες της, αντιμετωπίστηκε κατά περιόδους με διάφορους και συχνά περιπετειώδεις τρόπους. Μέσα από την ενδελεχή μελέτη των ανέκδοτων πρακτικών των συνεδριάσεων του συλλόγου καθηγητών της σχολής και άλλων πηγών καταγράφεται η εξελικτική πορεία της, διερευνώνται συστηματικά οι μηχανισμοί υλοποίησης της θεατρικής εκπαίδευσης τα τελευταία 80 χρόνια και αποδεικνύεται η διαχρονικότητα των ευρύτερων προβληματισμών σχετικά με την εκπαίδευση των ηθοποιών. Η έρευνα επιχειρεί να δώσει απαντήσεις σε μια σειρά ερωτήματα σχετικά με τη διδακτική προσέγγιση της δραματικής τέχνης. Εφάρμοσε η Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου δικές της μεθόδους; Ποιο δόγμα έδινε πνοή στη διδασκαλία; Οι μαθητές ενδιαφέρονταν με τη φοίτηση να αποκτήσουν απλώς τυπικά προσόντα για κοινωνική και επαγγελματική ανέλιξη ή να γίνουν «επαναστάτες της θεατρικής τέχνης»; Κατά πόσο το τρίπτυχο, στο οποίο αναφέρθηκε το 1924 ο Σπύρος Μελάς, «καινούργιο πνεύμα, καινούργια πίστη και καινούργια αντίληψη» επικράτησε διαχρονικά στη Δραματική Σχολή του Εθνικού; Ποια ήταν δηλαδή η κατεύθυνση της σχολής και ποια η συμβολή της στην επίτευξη των στόχων του Εθνικού Θεάτρου; Τι είδους δραματικές μορφές πίστευαν ότι θα έπρεπε να ενσαρκώσει ο σπουδαστής για να προσεγγίσει αυτόν το σκοπό και ποια έννοια έπρεπε να δοθεί στον δραματικό χαρακτήρα για να επιτευχθεί καλύτερα η ενσάρκωση αυτών των μορφών; Πώς και τι δίδαξε η σχολή, σε ποιο θέατρο επιδίωξε να οδηγήσει, πώς συγκρότησε και κατηύθυνε το ανθρώπινο υλικό και πώς διαχειρίστηκε το άψυχο, δηλαδή την υλικοτεχνική υποδομή;     

ΤΟ ΕΙΚΟΣΙΕΝΑ ΣΤΗ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΕΖΟΓΡΑΦΙΑ

Τίτλος: Το Εικοσιένα στη νεοελληνική πεζογραφία (Σολωμός και Μακρυγιάννης)
Συγγραφέας: Στρατής Τσίρκας
Πρόλογος: Διονύση Καψάλη
Έκδόσεις: ΜΙΕΤ, Αθήνα 2011
Σελίδες: 31
ISBN: 978-960-250-487-1
Τιμή με έκπτωση: 5,40€


Το κείμενο αυτό του Στρατή Τσίρκα είναι ομιλία του που διαβάστηκε στην Πνευματική Εστία της Αλεξάνδρειας, σε εκδήλωση της ελληνικής κοινότητας με αφορμή τον εορτασμό της 25ης Μαρτίου 1947. Στον Πρόλογό του, ο Διονύσης Καψάλης σημειώνει: «Όπως ο Σεφέρης το 1943, στη δική του διάλεξη για τον Μακρυγιάννη, έτσι και ο Τσίρκας το 1947, στον ίδιο τόπο, την Αίγυπτο, και σε καιρό πολέμου πάλι, αναζητεί μια φωνή που να αγγίζει βαθύτερα στρώματα της συλλογικής μνήμης, ένα αυθεντικό κράτημα σε καιρούς ιλιγγιώδους αβεβαιότητας. Ο γενναίος Στρατηγός από το Λιδωρίκι ήταν ο επικρατέστερος υποψήφιος γι’ αυτόν το ρόλο. Ο Τσίρκας θα προσθέσει τη Γυναίκα της Ζάκυθος, που έχει εντωμεταξύ κυκλοφορήσει στη νέα, φροντισμένη έκδοση του Λίνου Πολίτη (1944), δίνοντας στη δική του ομιλία μεγαλύτερο εύρος. Τον τόνο όμως εξακολουθεί να τον δίνει ο Σεφέρης, που ο Τσίρκας τον θαυμάζει και τον παρακολουθεί από κοντά, τότε όπως και αργότερα. Παράλληλοι, επομένως; Σε καιρό πολέμου, ο Σεφέρης και ο Τσίρκας μιλούν από την ίδια αμήχανη θέση του παροπλισμένου στα μετόπισθεν συναγωνιστή που αγωνιά για την έκβαση της μάχης, με μια σημαντική διαφορά: ο πόλεμος του Σεφέρη ήταν κατά του κοινού εχθρού· ο πόλεμος του Τσίρκα είναι ο Εμφύλιος. Πώς λοιπόν, με ποιο κοινό μέτρο, θα συγκρίνουμε και θα συνυπολογίσουμε την ανάγκη που οδηγεί τον ένα και τον άλλο στον Μακρυγιάννη ή τον Σολωμό, όταν η ιστορική τομή ενός εμφυλίου πολέμου τους έχει τοποθετήσει στις αντίπαλες όχθες ενός αγεφύρωτου χάσματος; Η απάντηση, δύσκολη σε κάθε περίπτωση, μπορεί εντούτοις να στηριχτεί σε δύο υποθέσεις. Πρώτον, ότι η προηγούμενη μεγάλη τομή, ο Πόλεμος κατά του Άξονα, δεν έχει ακυρωθεί· το ηθικό κύρος της είναι ακόμα ενεργό και για τους δύο άνδρες. Δεύτερον, ότι όχι μόνο ως λογοτέχνες αλλά και ως πολίτες, ο Σεφέρης και ο Τσίρκας μπορεί εντέλει να πατούν σε κοινό έδαφος, και την ανάγκη τους να προσφύγουν στον Μακρυγιάννη και τον Σολωμό εν καιρώ πολέμου να την έχουν πλάσει τα ίδια υλικά: με τα λόγια του Σεφέρη, ‘ο αγώνας, το αίμα, ο πόνος και η δίψα της δικαιοσύνης’». 

ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΑΔΡΙΑΤΙΚΗΣ

Τίτλος: Ιστορία της Αδριατικής
Συγγραφείς: Pierre Cabanes, Olivier Chaline, Bernard Doumerc, Alain Ducellier, Michel Sivignon
Γενική εποπτεία: Pierre Cabanes
Πρόλογος: Jacques Le Goff
Μετάφραση: Μαργαρίτας Κρεμμυδά
Έκδοση: ΜΙΕΤ, Αθήνα 2011,
Σελίδες: 933 με 25 α/μ χάρτες
ISBN: 978-960-250-478-9 χαρτόδετο / 978-960-250-477-2 πανόδετο
Τιμή με έκπτωση: 40,50€ χαρτόδετο / 49,50€ πανόδετο

Η Αδριατική, αυτός ο βαθύς κόλπος της Μεσογείου, είναι μια σχεδόν κλειστή θάλασσα, και το γεωγραφικό τούτο στοιχείο της προσδίδει μια μοναδική ιδιαιτερότητα. Από την αρχή των ιστορικών χρόνων διαδραματίζει στην περιοχή εξέχοντα ρόλο. Πέρασμα που δίνει στον Νότο πρόσβαση στην Κεντρική Ευρώπη και αντίστροφα, όπως δείχνει η ιστορία της Βενετίας, αλλά κυρίως δρόμος επικοινωνίας της Ανατολής με τη Δύση, γέφυρα και σύνορο ανάμεσα σε δύο κόσμους, συνδετικός κρίκος ανάμεσα στην Ελλάδα και τη Μεγάλη Ελλάδα ήδη από τον 8ο π.Χ. αιώνα, η Αδριατική θάλασσα αναδεικνύεται, στο νότιο τμήμα της, ως το όριο ανάμεσα στις δύο Ρωμαϊκές Αυτοκρατορίες, την Ανατολική και τη Δυτική, ύστερα ανάμεσα στο Βυζάντιο και τον κόσμο των βαρβάρων, αργότερα ανάμεσα στην Οθωμανική Αυτοκρατορία και τη χριστιανική Δύση, και τέλος, τον 20ό αιώνα, ανάμεσα στον κόσμο της Δύσης και την κομμουνιστική Ευρώπη. Τόπος όλων των ειρηνικών επαφών και των εχθρικών συγκρούσεων μεταξύ λαών, πολιτισμών, θρησκειών και πολιτικών καθεστώτων, η Αδριατική παραμένει στις μέρες μας ένα ζωντανό σύνορο ανάμεσα σε πλούσιες και φτωχές χώρες. Πέντε Γάλλοι ιστορικοί, ο Πιερ Καμπάν, ο Ολιβιέ Σαλίν, ο Μπερνάρ Ντουμέρκ, ο Αλαίν Ντυσελλιέ και ο Μισέλ Σιβινιόν, αναλαμβάνοντας ο καθένας να διατρέξει με την εμβριθή μελέτη του μια ιστορική εποχή από την Αρχαιότητα ως τον πόλεμο της Γιουγκοσλαβίας στο τέλος του 20ού αιώνα, μας αφηγούνται στον συλλογικό αυτό τόμο τις μυθικές και πραγματικές περιπέτειες που σφράγισαν στο πέρασμα των αιώνων τη ρευστή ιστορική ταυτότητα του υδάτινου κόσμου των αδριατικών χωρών και των κατοίκων τους, από την Ιταλία ως τη Βαλκανική χερσόνησο, από τα Απέννινα όρη ως τις δειναρικές Άλπεις.  

ΦΡΑΝΣΙΣ ΜΠΕΪΚΟΝ, ΑΝΑΤΟΜΙΑ ΕΝΟΣ ΑΙΝΙΓΜΑΤΟΣ

Τίτλος: Φράνσις Μπέικον: Ανατομία ενός αινίγματος
Συγγραφέας: Michael Peppiatt
Μετάφραση: Σπύρος Τσούγκος
Έκδοση: Μικρή Άρκτος, 2011
Σελίδες: 512
ISBN: 978-960-8104-31-0
Τιμή με έκπτωση: 27,90€
   

Ο Φράνσις Μπέικον συγκαταλέγεται στους πιο χαρισματικούς και αινιγματικούς δημιουργούς του 20ού αιώνα. Οι πίνακές του, άμεσα αναγνωρίσιμοι, εξακολουθούν να αψηφούν ερμηνείες και να τροφοδοτούν διαμάχες. Ο Μπέικον υπήρξε επίσης μια σπάνια προσωπικότητα. Γενναιόδωρος αλλά σκληρός, ευθύς χαρακτήρας μα και επιδέξιος χειριστής των άλλων, ευδιάθετος και απεγνωσμένος, έζησε μια ζωή ακραίων αντιφάσεων, γεμάτη επιτεύγματα και θριάμβους, κακοτυχίες και προσωπικές τραγωδίες.

Σε αυτή την αναθεωρημένη έκδοση της έξοχης βιογραφίας του ο Michael Peppiatt χρησιμοποιεί καινούριο υλικό που του εμπιστεύτηκε ο ίδιος ο Μπέικον.

ΜΟΝΑΣΤΗΡΙΑ, ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ & ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Τίτλος: Μοναστήρια, οικονομία και πολιτική
Από τους μεσαιωνικούς στους νεώτερους χρόνους
Επιμέλεια: Ηλίας Κολοβός
Έκδοση: Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης, 2011
Σελίδες: 312
ISBN: 978-960-524-350-0
Τιμή με έκπτωση: 18,00€



Τα μοναστήρια, ένας κατεξοχήν θεσμός του μεσαίωνα που παρέμεινε στους νεώτερους χρόνους, επιβιώνοντας μέχρι σήμερα, αποτελούν ένα σημαντικό πεδίο έρευνας για την κοινωνική ιστορία: έχοντας διαφυλάξει σε πολλές περιπτώσεις σπουδαία αρχεία και υλικά κατάλοιπα, τα μοναστήρια μπορούν να μελετηθούν τόσο ως θεσμοί ή κτίρια καθεαυτά, όσο και σε ό,τι αφορά το οικονομικό υπόβαθρο της λειτουργίας τους καθώς και τις σχέσεις τους με την εκάστοτε πολιτική εξουσία. Στον παρόντα συλλογικό τόμο, ο ιστοριογραφικός στόχος είναι να αναδειχθεί η οικονομική και πολιτική φυσιογνωμία των μοναστηριακών θεσμών, σε μια συγκριτική προσέγγισή τους από τους μεσαιωνικούς στους νεώτερους χρόνους, σε ένα γεωγραφικό εύρος που εκτείνεται από τη μεσαιωνική Δύση στο Βυζάντιο, τη λατινική Ανατολή και την οθωμανική αυτοκρατορία των πρώιμων νεώτερων χρόνων, ως το σύγχρονο ελληνικό κράτος στα Βαλκάνια. Ο τόμος συγκεντρώνει τις εισηγήσεις στην επιστημονική συνάντηση που διοργάνωσε το Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Κρήτης μεταξύ 17-19 Δεκεμβρίου 2009 στο Ρέθυμνο.

Περιεχόμενα:

- Ηλίας Κολοβός, Εισαγωγικά
- Ελένη Σακελλαρίου, "Τα μοναστήρια στη μεσαιωνική Δύση: η σχέση τους με την πολιτική και την οικονομία (8ος-11ος αι.)"
- Αγλαΐα Κάσδαγλη, "Nihil sub sole novum - ουδέν καινόν υπό τον ήλιον. Σκέψεις περί την ιστοριογραφία με αφορμή τους Κιστερκιανούς μοναχούς κατά τον κεντρικό Μεσαίωνα"
- Κωστής Σμυρλής, "Τα μοναστήρια στο ύστερο Βυζάντιο: οικονομικός ρόλος και σχέσεις με το κράτος (13ος-15ος αι.)"
- Μαρίνα Κουμανούδη, "Όψεις του δυτικού μοναχισμού στην ελληνολατινική Ανατολή κατά το Μεσαίωνα"
- Όλγα Γκράτζιου, "Όσοι πιστοί προσέλθετε... Προσκυνήματα για αμφότερα τα δόγματα σε μοναστήρια της Κρήτης κατά τη βενετική περίοδο"
- Νίκος Καραπιδάκης, "Από την ευλάβεια στην οικονομική διαχείριση: ναοί, μονές και ευαγή ιδρύματα στην Κέρκυρα (16ος-18ος αι.)"
- Ελισάβετ Ζαχαριάδου, "Η ασφάλεια των ναυτιλλομένων στο Αιγαίο και τα μοναστήρια"
- Φωκίων Κοτζαγεώργης, "Τα μοναστήρια ως οθωμανικές τοπικές ελίτ"
- Δημήτρης Δημητρόπουλος, "Χριστιανικές μονές και περιφερειακές οθωμανικές αρχές: όψεις των τοπικών σχέσεων προστασίας"
- Σοφία Λαΐου, "Σχέσεις μοναχών και χριστιανών λαϊκών κατά την οθωμανική περίοδο"
- Ιωάννης Χ. Αλεξανδρόπουλος, "Χριστιανικές προσηλώσεις και ισλαμικά αφιερώματα: οι γκρίζες ζώνες της ορθόδοξης μοναστηριακής γαιοκτησίας"
- Ηλίας Κολοβός, "Ορθόδοξα μοναστήρια και δερβίσικοι τεκέδες: προς μια συγκριτική προσέγγιση του οικονομικού και πολιτικού τους ρόλου στην οθωμανική κοινωνία"
- Τάσος Αναστασιάδης, "(Αν)ίερη γη: ηθική και πολιτική οικονομία των ορθόδοξων μοναστηριών στο σύγχρονο ελληνικό κράτος".

ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΣΤΗ ΜΕΛΕΤΗ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΜΥΘΟΛΟΓΙΑΣ

Τίτλος: Εισαγωγή στη μελέτη της ελληνικής μυθολογίας
Συγγραφέας: Fritz Graf
Μετάφραση: Αγγελική Λέλλου
Επιμέλεια: Άγγελος Χανιώτης
Έκδοση: Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης, 2011
Σελίδες: 304
ISBN: 978-960-524-327-2
Τιμή με έκπτωση: 19,80€


Οι ελληνικοί μύθοι δεν είναι απλώς αφηγήσεις· είναι ένα πολύπλοκο πολιτισμικό φαινόμενο που συνδέεται με τη θρησκεία, την κοινωνία, την πολιτική, τη λογοτεχνία, τη φιλοσοφία και την τέχνη. Συστατικό στοιχείο του ελληνικού και του δυτικού πολιτισμού, οι μύθοι ερμηνεύτηκαν αλληγορικά κατά τον χριστιανικό μεσαίωνα, ενέπνευσαν την αναγεννησιακή τέχνη, ενώ εξακολουθούν μέχρι σήμερα να εμπλουτίζουν τη θεματολογία της λογοτεχνίας, των εικαστικών τεχνών, αλλά και της pop culture.
Το εγχειρίδιο του Fritz Graf, ενός από τους σημαντικότερους μελετητές της αρχαίας θρησκείας, ούτε αφηγείται ούτε ανασυνθέτει ελληνικούς μύθους· εξηγεί την ιστορία της μελέτης τους, τις βασικές ερμηνευτικές προσεγγίσεις, και τον ρόλο που διαδραμάτιζαν οι μύθοι στον θρησκευτικό, τον κοινωνικό και τον πολιτιστικό βίο των αρχαίων Ελλήνων. Αποτελεί έγκυρο βοήθημα τόσο για τη διδασκαλία της ελληνικής μυθολογίας στο πανεπιστήμιο όσο και για την ενημέρωση του καλλιεργημένου αναγνωστικού κοινού. Η ελληνική έκδοση, επαυξημένη και εμπλουτισμένη, συνοδεύεται από ένα πνευματώδες κείμενο του μεγάλου Πολωνού φιλοσόφου Leszek Kolakowski, το οποίο καταδεικνύει την προβληματική των διαφορετικών επιστημολογικών προσεγγίσεων στη μελέτη της μυθολογίας.

ΠΕΡΑ ΑΠ' ΤΑ ΓΟΝΙΔΙΑ

Τίτλος: Πέρα απ' τα γονίδια
Δοκίμια ενός βιοχημικού για τον άνθρωπο, τις προσδοκίες του και τον κόσμο που τον περιβάλλει
Συγγραφέας: Gottfried Schatz
Μετάφραση: Δήμητρα Τσαβάλου - Bill
Έκδοση: Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης, 2011
Σελίδες: 203
ISBN: 978-960-524-339-5
Τιμή με έκπτωση: 13,50

Μπορεί κάποιο παράσιτο να οδηγήσει ένα έντομο στην αυτοκτονία και τον άνθρωπο στη σχιζοφρένεια; Μπορεί η "σιωπή" ενός γονιδίου να επηρεάζει τον καρκίνο; Τι ρόλο μπορεί να παίζει το βιολογικό μας ρολόι στη θεραπεία του; Θα φθάσει ο άνθρωπος να ζει εκατοντάδες ή και χιλιάδες χρόνια, εφαρμόζοντας τον κατάλληλο συνδυασμό χημικών και γενετικών στρατηγικών; Μήπως η ανάπτυξη των θηλαστικών, άρα και του είδους μας, οφείλεται στο κύμα ρετροϊών που κατέκλυσε τη Γη πριν από 170 εκατομμύρια χρόνια; Ποιες φοβερές γυναίκες καταλαβαίνουν το ψέμα απ' το χρώμα του προσώπου μας και πόσο κίνδυνο μπορεί να κρύβει μια ζωή χωρίς πόνο; Γιατί τα μιτοχόνδρια
οδήγησαν στον θάνατο την 27χρονη Σουηδέζα που ίδρωνε ακόμα κι αν έκανε πολύ κρύο;

Με ύφος αφηγηματικό, συχνά σε πρώτο πρόσωπο και πάντα με διάθεση φιλοσοφική, ενίοτε και ποιητική, ο συγγραφέας, προσπαθώντας να απαντήσει στα παραπάνω ερωτήματα και σε πολλά άλλα, μεταφέρει τον αναγνώστη σ' έναν κόσμο συναρπαστικό, που ώς τώρα έμοιαζε δυσνόητος και απρόσιτος: τον αόρατο κόσμο της Μοριακής και Κυτταρικής Βιολογίας, της Βιοχημείας και της Γενετικής. Τον κόσμο της αυτογνωσίας μας.

Το "Πέρα απ' τα γονίδια" περιλαμβάνει μια σειρά άρθρων-δοκιμίων που δημοσίευσε ο μεγάλος Αυστριακός βιολόγος και βιοχημικός Gottfried Schatz στο ένθετο της Neue Zurcher Zeitung (NZZ), της πιο σοβαρής και έγκυρης ελβετικής εφημερίδας.

ΚΡΙΕΖΩΤΟΥ ΑΡ. 3

Τίτλος: Κριεζώτου αρ. 3. Νίκος Χατζηκυριάκος-Γκίκας. Το Σπίτι, το Εργαστήριο και η Πινακοθήκη

Συγγραφέας: Αράπογλου Εβίτα
Έκδοση: Μουσείο Μπενάκη, Αθήνα 2011
Σελίδες: 328 με 208 α/μ και 587 φωτογραφίες
ISBN: 978-960-476-100-5
Τιμή με έκπτωση: 45,00€



Το βιβλίο αφηγείται τη ζωή του μεγάλου ζωγράφου, παράλληλα με τις μεταμορφώσεις της «Κριεζώτου 3», του μεσοπολεμικού κτηρίου που υπήρξε για τον καλλιτέχνη τόπος κατοικίας και δημιουργίας για πάνω από σαράντα χρόνια.
Σε ιδιαίτερη ενότητα παρουσιάζονται το Εργαστήριο και η Πινακοθήκη του, ύστερα από τις σημερινές διαρρυθμίσεις και τις κτηριολογικές αποκαταστάσεις, ενώ ο τόμος ολοκληρώνεται με την αναλυτική καταγραφή της Συλλογής Έργων Τέχνης του Χατζηκυριάκου-Γκίκα, που ανήκει στο Μουσείο Μπενάκη.

Νεότερες αναρτήσεις Παλαιότερες αναρτήσεις Αρχική σελίδα