Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΠΑΠΑΔΙΑΜΑΝΤΗΣ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΠΑΠΑΔΙΑΜΑΝΤΗΣ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης
Εισαγωγή: Σταύρος Ζουμπουλάκης
Μορφωτικό Ίδρυμα Εθνικής Τραπέζης, Αθήνα 2020, σ.480
ISBN: 978-960-250-765-0
Τιμή: 22,00€
Τιμή ΜΙΕΤ: 19,80€
Ο τόμος
συγκεντρώνει όλα τα αθηναϊκά κείμενα του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη
(1851-1911), διηγήματα και χρονογραφήματα, άλλα δημοσιευμένα όσο ζούσε
και άλλα μετά το θάνατό του, βασισμένα στη φιλολογική έκδοση των Απάντων του
που φρόντισε ο Ν. Δ. Τριανταφυλλόπουλος. Εξαίρεση αποτελεί το διήγημα
«[Ο αυτοκτόνος]», που δημοσιεύεται εδώ σύμφωνα με τη νέα εκδοτική
πρόταση της Λαμπρινής Τριανταφυλλοπούλου (σε τρία «σχεδιάσματα»), η
οποία βασίστηκε σε νέα ανάγνωση του παπαδιαμαντικού χειρογράφου.
Ο Παπαδιαμάντης
περιγράφει την πόλη όπου έζησε «υπέρ το ήμισυ της ζωής», και κυρίως την
περιοχή του Ψυρρή και τα πέριξ της – μια πόλη «πολυάνθρωπη και
αντιφατική, πνευματικά άκεντρη, μια πόλη των κοινωνικών αποκλεισμών, της
φτώχειας, της κυριαρχίας του χρήματος» (Εισαγωγή, σ. xlix). Σκιαγραφεί
τις συνθήκες ζωής, τη φτωχολογιά, τους εσωτερικούς μετανάστες – εντέλει
τους διάφορους ανθρώπινους τύπους, θρησκευτικούς και μη: τον «διδάχο»,
τον «κοσμολαΐτη», το «αειπλάνητο», τον γέρο ναυτικό, τον ερωτύλο
ξελογιαστή ξένων γυναικών, τις ευλαβείς ενορίτισσες, την Πολίτισσα
ζωντοχήρα, τη χολεριασμένη, τη σπιτονοικοκυρά. Όλοι τους ζουν σε
ενοικιαζόμενα χαμόγεια δωμάτια, συνήθως γύρω από μια αυλή, όλοι τους,
άντρες, γυναίκες και παιδιά, θα συναντηθούν κάποια στιγμή στο
ταβερνομπακάλικο της γειτονιάς.
Για την
καλύτερη κατανόηση των παπαδιαμαντικών κειμένων, η έκδοση συνοδεύεται
από Πίνακα με τις πηγές των εκκλησιαστικών και άλλων χωρίων που
παρατίθενται από τον συγγραφέα, καθώς και από εκτενές Γλωσσάρι, που
συντάχθηκε ειδικά για τις ανάγκες της χρηστικής αυτής έκδοσης και
περιλαμβάνει, εκτός από τις ιδιωματικές λέξεις, και τις λέξεις της
λόγιας αλλά και της δημώδους παράδοσης.
Αναίρεσις. Απάντηση ενός Έλληνα στον Friedrich Thiersch
Αναρτήθηκε από Βιβλιοπωλείο ΜΙΕΤ - Αμερικής 13 στις 5:20 π.μ.
Νικόλαος Σπηλιάδης
Επιμέλεια - Προλεγόμενα - Σχόλια: Γιώργος Καλπαδάκης
Μετάφραση από τα γαλλικά: Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη
Εκδόσεις Ποταμός, Αθήνα 2018, σ.512
ISBN: 978-960-545-108-0
Τιμή: 30,00€
Τιμή ΜΙΕΤ: 27,00€
Ανεπιθύμητος για τις βαυαρικές αρχές κι έχοντας τεθεί στο περιθώριο της
πολιτικής ζωής, ο «πρωθυπουργός» του Ιωάννη Καποδίστρια, ο Νικόλαος
Σπηλιάδης, θα αφιέρωνε τον ύστερο βίο του στη συγγραφή των
απομνημονευμάτων του. Στα 1838, ωστόσο, στη σκιά της απολυταρχίας του
Όθωνα και στο απόγειο της εκστρατείας αποδόμησης των επιτευγμάτων της
Ελληνικής Πολιτείας, επιστράτευσε τη γραφίδα του για να ανασκευάσει το
κατηγορητήριο που είχε εξαπολύσει ένας από τους επιφανέστερους ίσως
πολέμιους του Καποδίστρια, ο Βαυαρός φιλέλληνας Friedrich Thiersch.
Πρωταρχική έγνοια του ήταν να αποκαταστήσει την υπόληψη του
«μπαρμπα-Γιάννη», απαντώντας, μεταξύ άλλων, στις συκοφαντίες γύρω από τη
διπλωματική στρατηγική του, η οποία συνδεόταν με το όραμα που είχε για
την εδραίωση της ελληνικής κυριαρχίας στην ευρύτερη περιοχή· την
ανταπόκρισή του στο αίτημα περί διανομής της εθνικής γης στους
ακτήμονες, το οποίο φαίνεται ότι συσχέτιζε με το φλέγον πολιτειακό
ζήτημα· τις αντιλήψεις του σχετικά με τη θέση της αρχαιοελληνικής
κληρονομιάς στη νεοελληνική ταυτότητα· τη στάση του απέναντι στην
αντιπολίτευση και τα εγχώρια ολιγαρχικά συμφέροντα· καθώς και τις
διαθέσεις του απέναντι στην προοπτική πολιτειακής συμβίωσης με τον
Όθωνα.
Εκατόν ογδόντα χρόνια από τη συγγραφή του στα γαλλικά, το μέχρι τούδε ανέκδοτο πόνημα του Σπηλιάδη προσφέρεται για πρώτη φορά στο αναγνωστικό κοινό έτσι όπως μεταφράστηκε από τον «άγιο» των ελληνικών γραμμάτων, τον Αλέξανδρο Παπαδιαμάντη, με εκτενή ιστορικό σχολιασμό και προλεγόμενα. Σκοπός της έκδοσης είναι αφενός να εμπλουτίσει τις γνώσεις μας για τα μετεπαναστατικά χρόνια· αφετέρου, να συνεισφέρει στη συζήτηση για τον πραγματικό χαρακτήρα της βραχύβιας καποδιστριακής πολιτείας (1828-1832) και των ατέλεστων επιδιώξεων του πρώτου Κυβερνήτη της χώρας.
Εκατόν ογδόντα χρόνια από τη συγγραφή του στα γαλλικά, το μέχρι τούδε ανέκδοτο πόνημα του Σπηλιάδη προσφέρεται για πρώτη φορά στο αναγνωστικό κοινό έτσι όπως μεταφράστηκε από τον «άγιο» των ελληνικών γραμμάτων, τον Αλέξανδρο Παπαδιαμάντη, με εκτενή ιστορικό σχολιασμό και προλεγόμενα. Σκοπός της έκδοσης είναι αφενός να εμπλουτίσει τις γνώσεις μας για τα μετεπαναστατικά χρόνια· αφετέρου, να συνεισφέρει στη συζήτηση για τον πραγματικό χαρακτήρα της βραχύβιας καποδιστριακής πολιτείας (1828-1832) και των ατέλεστων επιδιώξεων του πρώτου Κυβερνήτη της χώρας.
Κ. Ιωαννίδης, Εμ. Καντζιά
Μορφωτικό Ίδρυμα Εθνικής Τραπέζης, Αθήνα 2018, σελ.128
ISBN: 978-960-250-723-0
Τιμή: 9,00€
Τιμή ΜΙΕΤ: 6,30€
Ένας ιστορικός της τέχνης και μια φιλόλογος διερευνούν μαζί και χώρια πτυχές της νεωτερικότητας στην πεζογραφία του Μητσάκη, του Βιζυηνού και του Παπαδιαμάντη. Τα τρία διηγήματα που σχολιάζονται («Το βαπόρι», «Μεταξύ Πειραιώς και Νεαπόλεως», «Η Νοσταλγός») έχουν ως κοινό τόπο αναφοράς το ταξίδι στη θάλασσα και θεματοποιούν, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, μία από τις αντιφάσεις της νεωτερικής συνείδησης: τη γοητεία που ασκεί στον καλλιτέχνη το στοιχείο της τυχαιότητας (στη φύση αλλά και στην καλλιτεχνική διαδικασία) και την ταυτόχρονη επιθυμία απόλυτου ελέγχου (ομοίως: της φύσης και της καλλιτεχνικής διαδικασίας). Η τελευταία από τις μελέτες που συγκροτούν τον τόμο (αυτή για τη «Νοσταλγό» του Παπαδιαμάντη) συνυπογράφεται από τους δύο μελετητές και κοιτάζει έναν συγγραφέα που απολαμ-βάνει την απώλεια του ελέγχου πάνω στους χαρακτήρες του.
Ο ΚΩΣΤΑΣ ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ είναι επίκουρος καθηγητής της Θεωρίας και Κριτικής της Τέχνης στην ΑΣΚΤ. Έχει δημοσιεύσει μελέτες πάνω στην ιστοριογραφία και την κριτική της τέχνης, καθώς και το βιβλίο Σύγχρονη ελληνική φωτογραφία: Ένας αιώνας σε τριάντα χρόνια (2008) κι έχει επιμεληθεί εκθέσεις εικαστικών. Από τις εκδόσεις του ΜΙΕΤ κυκλοφορεί το βιβλίο Το εργαστήριο του καλλιτέχνη με εισαγωγικό του κείμενο (σειρά ΑΦΕΛΙΑ, αρ. 2, 2016). Πρόσφατα ολοκλήρωσε ένα βιβλίο με τον τίτλο Φωτογραφία: μία «εξόχως νόθος» τέχνη, που αναμένεται να εκδοθεί μέσα στο 2018.
Η Εμμανουέλα Κάντζια σπούδασε Συγκριτική και Νεοελληνική Φιλολογία στα Πανεπιστήμια Πρίνστον και Χάρβαρντ της Αμερικής. Έχει εκδώσει τη μονογραφία Το όνομα και το πράγμα: Πλατωνικοί απόηχοι στο διήγημα «Διατί η μηλιά δεν έγεινε μηλέα» του Γεωργίου Βιζυηνού (Ερμής, 2012).
Ἦτον πνοή, ἴνδαλμα ἀφάνταστον, ὄνειρον… Διηγήματα ερωτικά
Αναρτήθηκε από Βιβλιοπωλείο ΜΙΕΤ - Αμερικής 13 στις 7:33 π.μ.
Ἦτον πνοή, ἴνδαλμα ἀφάνταστον, ὄνειρον… Διηγήματα ερωτικάΑλέξανδρος Παπαδιαμάντης
Έρως νάρκισσος, έρως θείος: όψεις του έρωτα στο έργο του Παπαδιαμάντη
Αγγέλα Καστρινάκη
Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης, Ηράκλειο 2017, 440σελ.
ISBN:978-960-524-503-0
Τιμή:12,00€
Τιμή ΜΙΕΤ:10,80€
Τα ερωτικά διηγήματα του Παπαδιαμάντη, κείμενα εξαιρετικής αφηγηματικής τέχνης, περιγράφουν με ένταση, πυκνότητα, μυστικό παλμό και χάρη ταυτόχρονα, τον έρωτα που πυρπολεί τον άνθρωπο και τον τρελαίνει, καθώς και την απάρνηση του πάθους, με το μεγαλείο και τη μελαγχολία της. Μιλούν για το πόσο ηρωικό είναι να σκοτώσει κανείς μέσα του τον δράκο του πόθου, αλλά και για την «αγρία χαρά» εκείνου που επιλέγει να ζει μέσα στο βάσανό του. Ο Νοσταλγός τού επέκεινα, ο αθεράπευτα μελαγχολικός Παπαδιαμάντης, βλέπει τον γήινο έρωτα ως συγκαλυμμένο ναρκισσισμό, ενώ θεωρεί πως οι μόνες στιγμές αληθινής ευτυχίας για τον άνθρωπο γεννιούνται από τον έρωτα προς το θείο. Είναι αυτές οι μυστικές στιγμές, ωστόσο, που αποδίδονται από τον μεγάλο τεχνίτη με εξόχως γήινο και αισθησιακό τρόπο.
Στη μελέτη της η Αγγέλα Καστρινάκη επιχειρεί να φωτίσει τα αινιγματικά παπαδιαμαντικά κείμενα, με οδηγό τα πανανθρώπινα και τα χριστιανικά σύμβολα. Όμορφες κόρες, κάτω από τη γοητευτική τους όψη αποκαλύπτονται επικίνδυνα στοιχειά του νερού, και νεαροί άντρες κρύβουν κάποτε μέσα τους τη βία του αρπακτικού, ακόμα και τον ίδιο τον διάβολο. Η θάλασσα και η λίμνη, η φωτιά, τα λουλούδια, οι σπηλιές, τα άστρα κι η σελήνη δεν είναι μονάχα διάκοσμος του φυσικού κόσμου, παρά αποτελούν σημεία που οδηγούν βαθύτερα στο νόημά του. Παρακολουθώντας τον τρόπο με τον οποίο ο Παπαδιαμάντης χειρίζεται το θέμα του προπατορικού αμαρτήματος, η μελετήτρια υποστηρίζει ότι ο συγγραφέας έμμεσα αλλά επίμονα υποβάλλει την ανάγκη αποφυγής του σαρκικού έρωτα και της τεκνογονίας, που μόνο δεινά προσθέτουν στον κόσμο, κινούμενος έτσι στα όρια της αποδεκτής χριστιανικής πίστης.
(από το οπισθόφυλλο του βιβλίου)
Στη μελέτη της η Αγγέλα Καστρινάκη επιχειρεί να φωτίσει τα αινιγματικά παπαδιαμαντικά κείμενα, με οδηγό τα πανανθρώπινα και τα χριστιανικά σύμβολα. Όμορφες κόρες, κάτω από τη γοητευτική τους όψη αποκαλύπτονται επικίνδυνα στοιχειά του νερού, και νεαροί άντρες κρύβουν κάποτε μέσα τους τη βία του αρπακτικού, ακόμα και τον ίδιο τον διάβολο. Η θάλασσα και η λίμνη, η φωτιά, τα λουλούδια, οι σπηλιές, τα άστρα κι η σελήνη δεν είναι μονάχα διάκοσμος του φυσικού κόσμου, παρά αποτελούν σημεία που οδηγούν βαθύτερα στο νόημά του. Παρακολουθώντας τον τρόπο με τον οποίο ο Παπαδιαμάντης χειρίζεται το θέμα του προπατορικού αμαρτήματος, η μελετήτρια υποστηρίζει ότι ο συγγραφέας έμμεσα αλλά επίμονα υποβάλλει την ανάγκη αποφυγής του σαρκικού έρωτα και της τεκνογονίας, που μόνο δεινά προσθέτουν στον κόσμο, κινούμενος έτσι στα όρια της αποδεκτής χριστιανικής πίστης.
(από το οπισθόφυλλο του βιβλίου)
Συγγραφέας: Thomas Gordon
Μετάφραση: Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης
Φιλολογική επιμέλεια: Λαμπρινή Τριανταφυλλοπούλου
Συνεπιμελητές: 'Αγγελος Μαντάς, Ν.Δ. Τριανταφυλλόπουλος
Έκδοση: Μορφωτικό Ίδρυμα Εθνικής Τραπέζης, Αθήνα 2015
Σελίδες: Τόμος Α΄: 499, Τόμος Β΄: 541, Τόμος Γ΄: 577
ISBN: 978-960-250-547-2 set
Τιμή: 49,77€
Τιμή ΜΙΕΤ: 37,33€
Το βιβλίο αυτό του Βρετανού φιλέλληνα Τόμας Γκόρντον (1788-1841) συγκαταλέγεται στα πρωιμότερα έργα που γράφτηκαν για την Ελληνική Επανάσταση και από την αρχή θεωρήθηκε ένα από τα σοβαρότερα και εγκυρότερα. Σημαντική είναι άλλωστε η επίδραση που άσκησε στις πολύ γνωστές σήμερα ιστορίες του Τζορτζ Φίνλεϋ και του Σπυρίδωνος Τρικούπη. Γόνος πλούσιας σκοτσέζικης οικογένειας, ο Τόμας Γκόρντον (Θωμάς Γόρδων επί το ελληνικότερον) σπούδασε στο Ήτον και στην Οξφόρδη. Η κλασική παιδεία του εξηγεί ως ένα βαθμό τον ενθουσιασμό του για την Ελλάδα και την ανάμειξή του στις ελληνικές υποθέσεις.
Σε όλη τη διάρκεια του πολέμου για την ανεξαρτησία της Ελλάδας ο Γκόρντον πρόσφερε την αμέριστη υλική και ηθική συμπαράστασή του στον αγώνα των Ελλήνων, κυρίως από τη Σκοτία. Και για δύο μάλλον σύντομα χρονικά διαστήματα συμμετείχε ενεργά σε αυτόν τον αγώνα: πρώτα στις αρχές της Επανάστασης, οπότε πολέμησε υπό τον Δημήτριο Υψηλάντη και έλαβε μέρος στην πολιορκία της Τριπολιτσάς, και κατόπιν το 1826-1827.
Αυτή η δεύτερη και πιο μακρόχρονη περίοδος της άμεσης συμμετοχής του συνέπεσε με τους καταστροφικούς εμφυλίους πολέμους και την εισβολή του Ιμπραήμ στην Πελοπόννησο. Στην περίπτωση αυτή, ειδική αποστολή του Γκόρντον ήταν να φέρει στους Έλληνες το τελευταίο ποσόν του δευτέρου αγγλικού δανείου, διατηρώντας απόλυτο έλεγχο της διαχείρισής του. Μεταξύ άλλων, επιχείρησε να αναδιοργανώσει μαζί με τον Φαβιέρο τον τακτικό στρατό και ηγήθηκε (ως την παραίτησή του) της αποτυχημένης εκστρατείας του Φαλήρου.
Μετά τη λήξη των πολεμικών επιχειρήσεων και ως τον θάνατό του, η ζωή του Γκόρντον μοιράστηκε μεταξύ των δύο τόσο διαφορετικών τόπων που είχε αγαπήσει: της Σκοτίας και της Ελλάδας. «Το έργον είνε σπουδαίον και το επόνεσα», έγραφε τον Νοέμβριο του 1903 ο Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης στον Γιάννη Βλαχογιάννη για το βιβλίο του Γόρδωνα.
Και η μετάφραση του έργου είναι επίσης σπουδαία. Όπως σημειώνει στον πρόλογό του ο Ν.Δ. Τριανταφυλλόπουλος: «Παρά τα βάσανά του, ο Παπαδιαμάντης μεταφράζει στοργικά τον Γόρδωνα. Και μολονότι η καθαρεύουσά του είναι εδώ επισημότερη, δεν βρισκόμαστε μακριά από το θαυμαστό γλωσσικό αμάλγαμα των διηγημάτων του».
ΤΟ ΕΙΚΟΣΙΕΝΑ ΣΤΗ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΕΖΟΓΡΑΦΙΑ
Αναρτήθηκε από Βιβλιοπωλείο ΜΙΕΤ - Αμερικής 13 στις 4:25 π.μ.
Τίτλος: Το Εικοσιένα στη νεοελληνική πεζογραφία (Σολωμός και Μακρυγιάννης)Συγγραφέας: Στρατής Τσίρκας
Πρόλογος: Διονύση Καψάλη
Έκδόσεις: ΜΙΕΤ, Αθήνα 2011
Σελίδες: 31
ISBN: 978-960-250-487-1
Τιμή με έκπτωση: 5,40€
Το κείμενο αυτό του Στρατή Τσίρκα είναι ομιλία του που διαβάστηκε στην Πνευματική Εστία της Αλεξάνδρειας, σε εκδήλωση της ελληνικής κοινότητας με αφορμή τον εορτασμό της 25ης Μαρτίου 1947. Στον Πρόλογό του, ο Διονύσης Καψάλης σημειώνει: «Όπως ο Σεφέρης το 1943, στη δική του διάλεξη για τον Μακρυγιάννη, έτσι και ο Τσίρκας το 1947, στον ίδιο τόπο, την Αίγυπτο, και σε καιρό πολέμου πάλι, αναζητεί μια φωνή που να αγγίζει βαθύτερα στρώματα της συλλογικής μνήμης, ένα αυθεντικό κράτημα σε καιρούς ιλιγγιώδους αβεβαιότητας. Ο γενναίος Στρατηγός από το Λιδωρίκι ήταν ο επικρατέστερος υποψήφιος γι’ αυτόν το ρόλο. Ο Τσίρκας θα προσθέσει τη Γυναίκα της Ζάκυθος, που έχει εντωμεταξύ κυκλοφορήσει στη νέα, φροντισμένη έκδοση του Λίνου Πολίτη (1944), δίνοντας στη δική του ομιλία μεγαλύτερο εύρος. Τον τόνο όμως εξακολουθεί να τον δίνει ο Σεφέρης, που ο Τσίρκας τον θαυμάζει και τον παρακολουθεί από κοντά, τότε όπως και αργότερα. Παράλληλοι, επομένως; Σε καιρό πολέμου, ο Σεφέρης και ο Τσίρκας μιλούν από την ίδια αμήχανη θέση του παροπλισμένου στα μετόπισθεν συναγωνιστή που αγωνιά για την έκβαση της μάχης, με μια σημαντική διαφορά: ο πόλεμος του Σεφέρη ήταν κατά του κοινού εχθρού· ο πόλεμος του Τσίρκα είναι ο Εμφύλιος. Πώς λοιπόν, με ποιο κοινό μέτρο, θα συγκρίνουμε και θα συνυπολογίσουμε την ανάγκη που οδηγεί τον ένα και τον άλλο στον Μακρυγιάννη ή τον Σολωμό, όταν η ιστορική τομή ενός εμφυλίου πολέμου τους έχει τοποθετήσει στις αντίπαλες όχθες ενός αγεφύρωτου χάσματος; Η απάντηση, δύσκολη σε κάθε περίπτωση, μπορεί εντούτοις να στηριχτεί σε δύο υποθέσεις. Πρώτον, ότι η προηγούμενη μεγάλη τομή, ο Πόλεμος κατά του Άξονα, δεν έχει ακυρωθεί· το ηθικό κύρος της είναι ακόμα ενεργό και για τους δύο άνδρες. Δεύτερον, ότι όχι μόνο ως λογοτέχνες αλλά και ως πολίτες, ο Σεφέρης και ο Τσίρκας μπορεί εντέλει να πατούν σε κοινό έδαφος, και την ανάγκη τους να προσφύγουν στον Μακρυγιάννη και τον Σολωμό εν καιρώ πολέμου να την έχουν πλάσει τα ίδια υλικά: με τα λόγια του Σεφέρη, ‘ο αγώνας, το αίμα, ο πόνος και η δίψα της δικαιοσύνης’».
Παλαιότερες αναρτήσεις Αρχική σελίδα
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)