Πραγματολογικά μόρια στην ελληνική και άλλες γλώσσες
Αναρτήθηκε από Βιβλιοπωλείο ΜΙΕΤ - Αμερικής 13 στις 1:19 π.μ.Πραγματολογικά μόρια στην ελληνική και άλλες γλώσσες
Συλλογικό
Επιμέλεια: Θ.-Σ. Παυλίδου
Ινστιτούτο Νεοελληνικών Σπουδών Ίδρυμα Μανόλη Τριανταφυλλίδη, Θεσσαλονίκη 2020,σ.320
ISBN: 978-960-231-201-8
Τιμή: 26,50€
Τιμή ΜΙΕΤ: 23,85€
Ο πέμπτος τόμος της σειράς Μελέτες για τον Προφορικό Λόγο του
Ινστιτούτου Νεοελληνικών Σπουδών έχει ως αντικείμενο τα πραγματολογικά
μόρια, ένα θέμα το οποίο, με τη στροφή της γλωσσολογίας στη χρήση της
γλώσσας και τη διερεύνησή της με εμπειρικά δεδομένα φυσικού προφορικού
λόγου, κατακτά ολοένα και περισσότερο το ενδιαφέρον των ειδικών.
Πρόκειται για στοιχεία κυρίως του (ανεπίσημου) προφορικού λόγου, την
ύπαρξη των οποίων η ‘κλασική’ γλωσσολογία του 20ού αιώνα αγνόησε ή/και
απαξίωσε και τα οποία αντιστέκονται στην τακτοποίησή τους σε μια
ομοιογενή κατηγορία.
Πρωτοτυπικά, τα στοιχεία αυτά εμφανίζουν
ορισμένα κοινά χαρακτηριστικά, που όμως στην πράξη δεν αποδεικνύονται
εξίσου καθοριστικά για όλα τα μέλη μιας υποψήφιας κατηγορίας
‘πραγματολογικό μόριο’ (και μάλιστα με αξιώσεις καθολικότητας). Το
γεγονός αυτό ευνοεί τον διαχωρισμό τους σε διάφορες (υπο)κατηγορίες και
την αποσπασματική προσέγγισή τους. Εν μέρει εξηγεί και την τεράστια
ποικιλία των ονομασιών που έχουν χρησιμοποιηθεί διεθνώς από ερευνήτριες
και ερευνητές, προκειμένου να αναφερθούν στα ίδια ή σε παρεμφερή
φαινόμενα.
Ο όρος πραγματολογικά μόρια που προκρίθηκε
εδώ (πρβ. και Ostman 1995, Foolen 1996, Fried & Ostman 2005) φέρνει
στο προσκήνιο γλωσσικά στοιχεία και δομές με δεικτικό και μεταεπικοινωνιακό χαρακτήρα,
χωρίς δεσμεύσεις ως προς επιμέρους οριοθετήσεις και κατηγοριοποιήσεις
των υπό εξέταση φαινομένων. Με άλλα λόγια, τα μόρια εκλαμβάνονται
πρωταρχικά ως μια λειτουργική κατηγορία, το πλήρες εύρος της οποίας και η
διαφοροποίησή της από άλλες μένει να στοιχειοθετηθούν. Στόχος του
παρόντος τόμου είναι ακριβώς να προσδιοριστούν (μερικά από) τα
προαπαιτούμενα για μια συνεκτική διερεύνηση του θέματος, στη βάση του
ελληνικού προφορικού λόγου.
(από το οπισθόφυλλο του βιβλίου)
Ιστορία ερωτική, ήτοι έρωτας σφοδρός ενός νέου, Κωνσταντινοπολίτου
Αναρτήθηκε από Βιβλιοπωλείο ΜΙΕΤ - Αμερικής 13 στις 1:16 π.μ.Ιστορία ερωτική, ήτοι έρωτας σφοδρός ενός νέου, Κωνσταντινοπολίτου
Γεώργιος Λαπάτης (Σταθάς)
Επιμέλεια: Γιώργος Κεχαγιόγλου
Ινστιτούτο Νεοελληνικών Σπουδών Ίδρυμα Μανόλη Τριανταφυλλίδη, Θεσσαλονίκη 2020,σ.340
ISBN:
978-960-231-200-1
Τιμή: 21,20€
Τιμή ΜΙΕΤ: 19,08€
Η Ιστορία ερωτική, ήτοι έρωτας σφοδρός ενός νέου, Κωνσταντινοπολίτου… είναι
το πρώτο γνωστό νεοελληνικό λογοτεχνικό πεζό ερωτικό αφήγημα που
ξεπερνά την έκταση ενός διηγήματος και φτάνει τα όρια της νουβέλας ή και
μικρού μυθιστορήματος. Γραμμένο στα 1793, πιθανότατα από τον
Γεώργιο/Γεωργάκη Λαπάτη (Σταθά), λόγιο «γραμματικό» του ηγεμόνα της
Βλαχίας Κωνσταντίνου Χα(ν)τζερ(λ)ή, σώθηκε ακέφαλο, χασματικό και κολοβό
σε ένα και μόνο χειρόγραφο αντίγραφο, του 1806. Το αφήγημα,
εμπλουτισμένο με αρκετά (άγνωστα ώς τώρα) «φαναριώτικα» ερωτικά
ποιήματα‑τραγούδια και με μερικές πεζές ερωτικές επιστολές, ακολουθεί
την ερωτογραφική παράδοση της έντυπης συλλογής μεταφρασμένων από τα
γαλλικά διηγημάτων του Ρήγα Βελεστινλή Σχολείον των ντελικάτων εραστών…, καθώς και της πρώτης, κυρίως, «ιστορίας» από τα έντυπα Έρωτος αποτελέσματα…,
και διηγείται την ειδυλλιακή και με «ευτυχές τέλος» ιστορία του έρωτα
του Γεωργάκη και της Μαριορίτσας, δύο πλούσιων, μοντέρνων και
προικισμένων με πολλά προσωπικά χαρίσματα, κωνσταντινουπολιτών νέων της
εποχής. Το βιβλίο δίνει την πρώτη φιλολογική έκδοση ολόκληρου του
σωζόμενου τμήματος του έργου.
Η Ιστορία ερωτική…, με
επιμέλεια του Γ. Κεχαγιόγλου, εγκαινιάζει την καινούργια εκδοτική σειρά
του Ι.Ν.Σ. «Κείμενα της Νεότερης Ελληνικής Λογοτεχνίας» («ΚΝΕΛ»), που
συνεχίζει, χρονικά, τη σειρά «Παλιότερα Κείμενα της Νεοελληνικής
Λογοτεχνίας» («ΠΚΝΛ») και απευθύνεται επίσης σε σπουδαστές,
εκπαιδευτικούς, και στο ευρύτερο αναγνωστικό κοινό. Η σειρά έχει στόχο
να δώσει χρηστικές φιλολογικές εκδόσεις κειμένων της νεοελληνικής
λογοτεχνίας γραμμένων από το τελευταίο τέταρτο του 18ου αιώνα έως και το
τέλος του Μεσοπολέμου (1940). Προτεραιότητα δίνεται σε έργα ανέκδοτα,
είτε γνωστά μόνον από παλιότερες μη φιλολογικές εκδόσεις, είτε ανεπαρκώς
εκδομένα ως τώρα. Κάθε (εικονογραφημένη με σχετικό εικαστικό υλικό)
έκδοση της σειράς περιλαμβάνει Εισαγωγή, το Κείμενο του έργου, Γλωσσάρι
και πίνακα κύριων ονομάτων, και Επίμετρο με συναφή κείμενα.
Ιμπέριος και Μαργαρόνα
Επιμέλεια: Γιώργος Κεχαγιόγλου
Ινστιτούτο Νεοελληνικών Σπουδών, Ίδρυμα Μανόλη Τριανταφυλλίδη, Θεσσαλονίκη 2020, σ.400
ISBN: 978-960-231-199-8
Τιμή: 21,20€
Τιμή ΜΙΕΤ: 19,08€
Η περιπετειώδης και ερωτική μυθιστορία του Πέτρου και της Μαργαριτ(ούλ)ας (σερ Πέρου, (Ε)μπέριου, (Ι)μπέριου και Μαργαρόνας) είναι ένα δημοφιλέστατο υστερομεσαιωνικό και αναγεννησιακό μεσογειακό λογοτέχνημα που, μέσω των δυτικοευρωπαϊκών εκδοχών του, γοήτευσε ευρωπαϊκούς λαούς, λογίους μα και καλλιτέχνες ώς και τον 20ό αιώνα (Cervantes, Lope de Vega, L. Tieck, Brahms). Πρωταγωνιστές του δύο πανέμορφοι, γενναιότατοι, μορφωμένοι, χαρισματικοί και, προπαντός, ατίθασοι, τολμηροί, εφευρετικοί και αντισυμβατικοί, στην αρχή, νεαροί ηγεμονόπαιδες, που ωριμάζουν μέσα από συνεχόμενες δοκιμασίες της ξεροκεφαλιάς όσο και της Τύχης/Μοίρας τους, και στο τέλος θριαμβεύουν χάρη στην αισθηματική σταθερότητα, την ευσέβεια, τα καλά έργα τους μα και τη θεία Χάρη.
Από το δεύτερο μισό του 15ου ώς περίπου τα μέσα του 16ου αι., η ελληνόγλωσση έμμετρη ανομοιοκατάληκτη εκδοχή είχε πλούσια χειρόγραφη τύχη, ενώ η μεταποίησή της σε ομοιοκατάληκτο ποίημα στο δεύτερο τέταρτο του 16ου αι. και η έντυπη εμφάνισή του στη Βενετία (τουλάχιστον από το 1543 ώς το 1806) έκαναν τον Ιμπέριο (Διήγησιν ωραιοτάτην του Ιμπερίου) ένα από τα πιο πολυδιαβασμένα «λαϊκά αναγνώσματα» του νέου ελληνισμού και των βαλκανικών δορυφόρων του, προσελκύοντας την προσοχή ξένων και Ελλήνων λεξικογράφων, βιβλιογράφων, κριτικών, εκδοτών και μελετητών, αλλά και τη δημιουργική ανταπόκριση κορυφαίων λογοτεχνών (του Β. Κορνάρου, του Κ. Δαπόντε, του Δ. Σολωμού, του Κ. Παλαμά).
Στο βιβλίο εκδίδεται, με εισαγωγικό σχολιασμό και με αντικριστή μετάφραση στα σύγχρονά μας ελληνικά, ο έντυπος Ιμπέριος, ενώ σε Επίμετρο, και μεταξύ άλλων, οι πρώτες χωριστές φιλολογικές εκδόσεις τριών από τα κείμενα της ανομοιοκατάληκτης μορφής του ποιήματος.
Ο επιμελητής της έκδοσης, Γ. Κεχαγιόγλου, είναι Ομότιμος Καθηγητής του Α.Π.Θ.
(παρουσίαση από τον εκδότη)
Ιμπέριος και Μαργαρόνα
Επιμέλεια: Γιώργος Κεχαγιόγλου
Ινστιτούτο Νεοελληνικών Σπουδών. Ίδρυμα Μανόλη Τριανταφυλλίδη, Θεσσαλονίκη 2020, σ.400
ISBN: 978-960-231-199-8
Τιμή: 21,20€
Τιμή ΜΙΕΤ: 19,08€
Η περιπετειώδης και ερωτική μυθιστορία του Πέτρου και της
Μαργαριτ(ούλ)ας (σερ Πέρου, (Ε)μπέριου, (Ι)μπέριου και Μαργαρόνας) είναι
ένα δημοφιλέστατο υστερομεσαιωνικό και αναγεννησιακό μεσογειακό
λογοτέχνημα που, μέσω των δυτικοευρωπαϊκών εκδοχών του, γοήτευσε
ευρωπαϊκούς λαούς, λογίους μα και καλλιτέχνες ώς και τον 20ό αιώνα
(Cervantes, Lope de Vega, L. Tieck, Brahms). Πρωταγωνιστές του δύο
πανέμορφοι, γενναιότατοι, μορφωμένοι, χαρισματικοί και, προπαντός,
ατίθασοι, τολμηροί, εφευρετικοί και αντισυμβατικοί, στην αρχή, νεαροί
ηγεμονόπαιδες, που ωριμάζουν μέσα από συνεχόμενες δοκιμασίες της
ξεροκεφαλιάς όσο και της Τύχης/Μοίρας τους, και στο τέλος θριαμβεύουν
χάρη στην αισθηματική σταθερότητα, την ευσέβεια, τα καλά έργα τους μα
και τη θεία Χάρη.
Από το δεύτερο μισό του 15ου ώς περίπου τα μέσα του 16ου αι., η
ελληνόγλωσση έμμετρη ανομοιοκατάληκτη εκδοχή είχε πλούσια χειρόγραφη
τύχη, ενώ η μεταποίησή της σε ομοιοκατάληκτο ποίημα στο δεύτερο τέταρτο
του 16ου αι. και η έντυπη εμφάνισή του στη Βενετία (τουλάχιστον από το
1543 ώς το 1806) έκαναν τον Ιμπέριο (Διήγησιν ωραιοτάτην του Ιμπερίου)
ένα από τα πιο πολυδιαβασμένα «λαϊκά αναγνώσματα» του νέου ελληνισμού
και των βαλκανικών δορυφόρων του, προσελκύοντας την προσοχή ξένων και
ελλήνων λεξικογράφων, βιβλιογράφων, κριτικών, εκδοτών και μελετητών,
αλλά και τη δημιουργική ανταπόκριση κορυφαίων λογοτεχνών (του Β.
Κορνάρου, του Κ. Δαπόντε, του Δ. Σολωμού, του Κ. Παλαμά).
Στο βιβλίο εκδίδεται, με εισαγωγικό σχολιασμό και με αντικριστή
μετάφραση στα σύγχρονά μας ελληνικά, ο έντυπος "Ιμπέριος", ενώ σε
Επίμετρο, και μεταξύ άλλων, οι πρώτες χωριστές φιλολογικές εκδόσεις
τριών από τα κείμενα της ανομοιοκατάληκτης μορφής του ποιήματος.
(οπισθόφυλλο βιβλίου)
Guy (Michel) Saunier, Emmanuelle Moser
Ινστιτούτο Νεοελληνικών Σπουδών, Ίδρυμα Μ. Τριανταφυλλίδη, Θεσσαλονίκη 2019, σ. 131
ISBN: 978-960-231-192-9
Τιμή: 12,72€
Τιμή ΜΙΕΤ: 11,45€
Για τους σκοπούς της έρευνας, το υπό εξέταση υλικό των δημοτικών τραγουδιών οργανώθηκε σε δύο ξεχωριστές κατηγορίες. Η πρώτη αφορά τα τελετουργικά τραγούδια και τις μυθικές παραλογές, ηρωικές ή μη, που είναι αφιερωμένες σε ένα κύριο μυητικό επεισόδιο, το οποίο εξετάζεται χωριστά, με τα διάφορα τραγούδια που είναι αφιερωμένα σε αυτό. Η δεύτερη ομάδα αναφέρεται στις σύνθετες παραλογές, που περιέχουν πολλαπλά ίχνη από διάφορους μυητικούς μύθους και επεισόδια, τα οποία εξετάζονται κατά θέματα τραγουδιών.
Η προσφώνηση στις συνομιλιακές αφηγήσεις
Αναρτήθηκε από Βιβλιοπωλείο ΜΙΕΤ - Αμερικής 13 στις 7:39 π.μ.
Ράνια Καραχάλιου
Ινστιτούτο Νεοελληνικών Σπουδών - Ίδρυμα Μανόλη Τριανταφυλλίδη, Θεσσαλονίκη 2018, σ.228
ISBN: 978-960-231-189-9
Τιμή:15,90€
Τιμή ΜΙΕΤ: 14,31€
Το βιβλίο αυτό αποτελεί τον τέταρτο τόμο της σειράς Μελέτες για τον Προφορικό Λόγο που εγκαινιάστηκε το 2015 με υπεύθυνη τη Θ.-Σ. Παυλίδου. Αντικείμενό του είναι το φαινόμενο της προσφώνησης με τη βοήθεια κλητικών μορίων (π.χ. ρε, βρε, μωρέ) και κλητικών προσφωνήσεων (π.χ. παιδιά, Μαρία μου, φίλε) στην καθημερινή επικοινωνία. Η χρήση των προσφωνητικών εκφράσεων διερευνάται στο πλαίσιο ενός συγκεκριμένου κειμενικού είδους, της αφήγησης, γεγονός που συνιστά μία όψη της πρωτοτυπίας της έρευνας.
Ειδικότερα, εξετάζεται η συμβολή της προσφώνησης στη συγκρότηση ταυτοτήτων τόσο στο πλαίσιο της αφήγησης όσο και της πραγματικής διεπίδρασης. Με άλλα λόγια, το κεντρικό ερευνητικό ερώτημα είναι πώς βοηθούν οι προσφωνήσεις να δομηθούν οι αφηγηματικοί χαρακτήρες και να προβληθούν τα αφηγούμενα πρόσωπα καθώς και οι ακροατές/τριές τους ως άτομα με συγκεκριμένα χαρακτηριστικά. Το θεωρητικό κλειδί για την απάντηση αυτού του ερωτήματος αναζητείται σε προσεγγίσεις της ταυτότητας μέσω της "τοποθέτησης" του εαυτού σε διάφορα επίπεδα (αφηγηματικός κόσμος, αφηγηματική πράξη, κοινωνικοϊδεολογικό πλαίσιο μιας κοινωνικής ομάδας). Πρόκειται για άλλη μία πρωτότυπη πτυχή της έρευνας που παρουσιάζεται εδώ.
Η κοινωνική ομάδα - ακριβέστερα: η κοινότητα πρακτικής - από την οποία αντλείται το υλικό της έρευνας είναι μια θεατρική ομάδα, μέλος της οποίας είναι και η ίδια η ερευνήτρια. Τα μέλη της ομάδας γνωρίζονται πολλά χρόνια, συναντώνται σε τακτά διαστήματα κυρίως για πρόβες αλλά και άλλες δραστηριότητες, και διατηρούν μεταξύ τους σχέσεις οικειότητας ή/και φιλίας. Με τον τρόπο αυτό, η συγγραφέας είχε τη δυνατότητα όχι απλώς να συγκεντρώσει συνομιλιακές αφηγήσεις από αυθόρμητο προφορικό λόγο αλλά και να γνωρίζει έσωθεν τις αξίες/νόρμες που διέπουν τη συγκεκριμένη κοινότητα πρακτικής.
Επιμέλεια: Χρ. Τζιτζιλής & Γ. Παπαναστασίου
Ινστιτούτο Νεοελληνικών Σπουδών (Ίδρυμα Μ. Τριανταφυλλίδη), Θεσσαλονίκη 2017, σ.660
Τιμή: 31,80€
Τιμή ΜΙΕΤ: 25,44€
Με τη δίγλωσση αυτή έκδοση το Ινστιτούτο Νεοελληνικών Σπουδών εγκαινιάζει μια σειρά βιβλίων που έχει τον γενικό τίτλο “Ελληνική γλώσσα: συγχρονία και διαχρονία” και καλύπτει τρεις θεματικές: (α) την ετυμολογία της ελληνικής, (β) τις γλωσσικές επαφές, και (γ) την κοινή και τα προβλήματά της. Συγκεκριμένα, στον πρώτο αυτό τόμο περιλαμβάνονται 23 εργασίες, οι περισσότερες από τις οποίες παρουσιάστηκαν στο 1ο Διεθνές Συνέδριο για την Ετυμολογία της Ελληνικής Γλώσσας (Αρχαίας, Μεσαιωνικής και Νέας), που διοργάνωσε το Ινστιτούτο στις 5 και 6 Νοεμβρίου 2015, στο Τελλόγλειο Ίδρυμα Τεχνών του Α.Π.Θ. Σκοπός του Συνεδρίου, αλλά και των υπόλοιπων που θα ακολουθήσουν με αυτό το περιεχόμενο, ήταν να εξετάσει θεωρητικά και πρακτικά ζητήματα που αναφέρονται στην ετυμολογία της ελληνικής γλώσσας όλων των περιόδων της και των μορφών της, διαλεκτικών και μη, αλλά και να ανιχνεύσει παρόμοια ζητήματα που αφορούν τον ευρύτερο βαλκανικό χώρο, με έμφαση στην ετυμολογική διερεύνηση των ελληνικών στοιχείων στις άλλες βαλκανικές (και όχι μόνο) γλώσσες, καθώς και να παρουσιάσει συγκεκριμένες ετυμολογικές προτάσεις για λέξεις της αρχαίας, της μεσαιωνικής και της νέας ελληνικής. Τη δίγλωσση αυτή έκδοση επιμελήθηκαν ο Χρ. Τζιτζιλής, ομότιμος καθηγητής του Α.Π.Θ., και ο Γ. Παπαναστασίου, αναπληρωτής καθηγητής του Α.Π.Θ.
Ερωτήσεις-απαντήσεις στην προφορική επικοινωνία
Αναρτήθηκε από Βιβλιοπωλείο ΜΙΕΤ - Αμερικής 13 στις 7:57 π.μ.Θ. - Σ. Παυλίδου
Ινστιτούτο Νεοελληνικών Σπουδών (Ίδρυμα Μ. Τριανταφυλλίδη), ΑΠΘ Θεσσαλονίκη 2018, 272σελ.
ISBN: 978-960-231-185-1
Τιμή: 21,20€
Τιμή ΜΙΕΤ: 16,96€
Οι εργασίες που δημοσιεύονται εδώ έρχονται να συμβάλουν στην πρόσφατη διεθνή έρευνα πάνω στο ζήτημα των πράξεων που πραγματοποιούνται με μια ερώτηση και τις συνθήκες διαφοροποίησής τους. Η έρευνα αυτή διεξάγεται τα τελευταία χρόνια κυρίως από τη σκοπιά της Ανάλυσης Συνομιλίας, η οποία καταστατικά εκλαμβάνει το πυρηνικό ζεύγος της ερώτησης-απάντησης (και γενικότερα, τη χρήση της γλώσσας) ως κοινωνική δραστηριότητα, συνδέοντάς το με την ανισοκατανομή της γνώσης μεταξύ των συνομιλούντων ατόμων και τη διαχείρισή της στην επικοινωνία. Οι θεωρητικές παραδοχές, τα κεντρικά ζητήματα και τα βασικά πορίσματα των σχετικών ερευνών εξετάζονται από την ειδική επί του θέματος των ερωταποκρίσεων, καθηγήτρια M.-L. Sorjonen, στο εισαγωγικό άρθρο του τόμου (Α΄ Μέρος).
Με τον τρόπο αυτό, οι επιμέρους μελέτες για την ελληνική μπορούν να προσεγγιστούν μέσω ενός συνεκτικού θεωρητικού πλαισίου, χωρίς απαραίτητα οι ίδιες να το ασπάζονται. Επιπλέον, δίνεται η δυνατότητα τα ευρήματά τους να ενταχθούν σε ένα διαγλωσσικό πλέγμα και να αποτιμηθούν στη βάση της καθολικότητας ή μη των έως τώρα συμπερασμάτων για τις ερωτήσεις-απαντήσεις σε άλλες γλώσσες.
Η επιμελήτρια του τόμου είναι ομότιμη καθηγήτρια του Α.Π.Θ.
(Από την παρουσίαση του βιβλίου)
Επιμέλεια: Σ. Σταυρακοπούλου
Σειρά: Παλιότερα Κείμενα της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας, αρ. 11
Ινστιτούτο Νεοελληνικών Σπουδών, Ίδρυμα Μανόλη Τριανταφυλλίδη, Θεσσαλονίκη 2018, 239σελ.
ISBN: 978-960-231-184-4
Τιμή: 15,90€
Τιμή ΜΙΕΤ: 12,72€
Πανουργίαι υψηλόταται του Μπερτόλδου είναι η αρχή του τίτλου της ανώνυμης πρώτης έντυπης ελληνικής μετάφρασης (1645) του πεζού, αφηγηματο-διαλογικού έργου Le sottilissime astuzie di Bertoldo (1606) του παραγωγικότατου λαϊκού ιταλού συγγραφέα Giulio Cesare [dalla] Croce. Το έργο βρισκόταν στο τέρμα μιας δυτικοευρωπαϊκής μεσαιωνικής παράδοσης που παρουσίαζε έναν άξεστο και δύσμορφο χωριάτη με τσουχτερή πονηριά και θυμοσοφία, ισχυρό ένστικτο αυτοσυντήρησης και άσβεστη δίψα για την ελευθερία, να είναι ο αντίποδας του σοφού Σολομώντα. Ο Croce προσάρμοζε στο πνεύμα του αναγεννησιακού μανιερισμού ένα λατινικό έντυπο κείμενο (περ. 1470) με εβραϊκή προέλευση, τον Διάλογο Σολομώντα και Μαρκόλφου, αλλάζοντας τα ονόματα των πρωταγωνιστών και μεταφέροντάς τους στη βερονέζικη αυλή του βάρβαρου ηγεμόνα Αλμποΐνου: θέλοντας να διασκεδάσει, μα και να σταθμίσει την εξυπνάδα του Μπερτόλδου, ο βασιλιάς, η εχθρική προς τον ήρωα γυναίκα του και άλλοι της αυλής υποβάλλουν τον ήρωα σε αλλεπάλληλες ερωτήσεις και δύσκολες δοκιμασίες, τις οποίες ο «απλοϊκός» και «αμόρφωτος» χωριάτης ξεπερνά με θάρρος και αντισυμβατική αυθάδεια. Οι κριτικοί αναγνωρίζουν στον Μπερτόλδο όχι μονάχα έναν καινούργιο Αίσωπο, μα και έναν τύπο γελωτοποιού, ήρωα της φάρσας, του καρναβαλιού και της commedia dell’arte, που τα καμώματα και οι νίκες του μετατρέπονταν σε πηγή τέρψης του κοινού. Όπως και αλλού, το έργο γνώρισε και στον ελληνικό κόσμο μεγάλη απήχηση ως λαϊκό λογοτεχνικό ανάγνωσμα, ως αφετηρία θεατρικών έργων κτλ., ώς και τα χρόνια της δικτατορίας (1967-1974), αφού, τόσο σε περιόδους ξενοκρατίας όσο και αργότερα, ο λαός είχε ανάγκη από πρόσωπα υπερασπιστές του δικαίου.
Το βιβλίο, πρώτη ανθολογία πεζού κειμένου, είναι το ενδέκατο της σειράς του ΙΝΣ «Παλιότερα Κείμενα της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας» (επόπτες Γ.Κεχαγιόγλου και A.van Gemert), η οποία έχει σκοπό τη γνωριμία και εξοικείωση του μη εξειδικευμένου κοινού με τη λογοτεχνία παλιότερων περιόδων μέσα από εύχρηστες και αξιόπιστες επιστημονικά εκδόσεις, που απαλλάσουν από την ανάγκη καταφυγής σε πρόσθετα βοηθήματα. Προπομπό της σειράς αποτέλεσε το βιβλίο-εισαγωγή Από τον ύστερο Μεσαίωνα ώς τον 18ο αιώνα. Εισαγωγή στα παλιότερα κείμενα της νεοελληνικής λογοτεχνίας (2009), ενώ έχουν κυκλοφορήσει ήδη (2010-2017) οι εξής εκδόσεις κειμένων: Η κακοπαντρεμένη· Ο κάτης και ο μποντικός· Πτωχολέων· Ανακάλημα της Κωνσταντινούπολης· Ο έπαινος των γυναικών· Μ. Φαλιέρος, Λόγοι διδακτικοί του πατρός προς τον υιόν· Μανόλης Σκλάβος, Της Κρήτης ο χαλασμός· Εμμανουήλ/Μανόλης Λιμενίτης, Το Θανατικόν της Ρόδου· Η Βοσκοπούλα· Καταλόγια (Στίχοι περί έρωτος αγάπης).
(από το οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Συγγραφέας: Εμμανουήλ / Μανόλης Λιμενίτης
Επιμέλεια: G. St. Henrich
Έκδοση: Ινστιτούτο Νεοελληνικών Σπουδών
Σελίδες: 128
ISBN: 978-960-231-169-1
Τιμή στο βιβλιοπωλείο μας: 11,45€
Το έμμετρο Θανατικόν της Ρόδου του Εμμανουήλ/Μανόλη Λιμενίτη (γνωστού παλιότερα ως Γεωργηλλά) αναφέρεται στην επιδημία πανούκλας που ξέσπασε στην ιπποτοκρατούμενη πόλη της Ρόδου τον Οκτώβριο του 1498. Ακολουθώντας μια παραδοσιακή χριστιανική κοσμοθεωρία, που αποδίδει τις φυσικές και άλλες καταστροφές στις αμαρτίες των ανθρώπων, κυρίως στον ελεύθερο ερωτισμό, στα τυχερά παιχνίδια και στην απληστία, ο ποιητής παρουσιάζει την επιδημία ως δίκαιη θεία τιμωρία.

Συγγραφέας: Π. Πολίτης
Έκδοση: Ίδρυμα Νεοελληνικών Σπουδών Μαν. Τριανταφυλλίδη, Θεσσαλονίκη 2014
Σελίδες: 404
ISBN: 978-960-231-160-8
Τιμή με έκπτωση: 28,75€
Στο βιβλίο μελετάται η γλώσσα της τηλεοπτικής ενημέρωσης στη χώρα μας από τη Μεταπολίτευση και μετά. Γίνεται σαφές ότι η τηλεοπτική γλώσσα των τελευταίων δεκαετιών καθορίστηκε από δύο συντεταγμένες: τη θεσμική λύση του γλωσσικού ζητήματος, που οδήγησε στην προοδευτική διαμόρφωση της κοινής νεοελληνικής, και το τέλος της «μονοφωνίας» της κρατικής τηλεόρασης, που συνοδεύτηκε από την ορμητική είσοδο των ιδιωτικών καναλιών και την εδραίωσή τους στη σφαίρα της δημόσιας επικοινωνίας.
Μαρίνος Φαλιέρος: Λόγοι διδακτικοί του πατρός προς τον υιόν
Αναρτήθηκε από Βιβλιοπωλείο ΜΙΕΤ - Αμερικής 13 στις 7:58 π.μ.Συγγραφέας: Μαρίνος Φαλιέρος
Επιστημονική επιμέλεια: Arnold van Gemert & Wim Bakker
Έκδοση: Ινστιτούτο Νεοελληνικών Σπουδών - Ίδρυμα Μανόλη Τριανταφυλλίδη, Θεσσαλονίκη 2014
Σελίδες:116
ISBN: 978-960-231-157-8
Τιμή με έκπτωση: 11.50€
Οι Λόγοι διδακτικοί του πατρός προς τον υιόν του βενετοκρητικού φεουδάρχη και ποιητή Μαρίνου Φαλιέρου είναι ένα δημώδες παραινετικό ποίημα του πρώτου μισού του 15ου αιώνα. Έχει αποδέκτη τον γιο του ποιητή, τον Μάρκο, αλλά αποτυπώνει και γενικότερα προβλήματα της αρχοντικής κοινωνίας στη βενετοκρατούμενη Κρήτη: τις σχέσεις με τους χωρικούς και την αντιμετώπιση καινούργιων κοινωνικών δεδομένων, όπως η ανατροφή των αγοριών, η διεύθυνση μιας οικογένειας, οι απειλές που απορρέουν από τον πλούτο και τη χλιδή, ο χειρισμός του δεύτερου γάμου και οικονομικών-κληρονομικών ζητημάτων. Το έργο του Φαλιέρου φαίνεται να ακολουθεί την ηθικοδιδακτική παράδοση της ελληνικής υστερομεσαιωνικής λογοτεχνίας (π.χ. Σπανέας, Διδαχή Σολομώντος ή Ψευδο-Σπανέας, Συμβουλές στον Φραντσισκή του Στέφανου Σαχλίκη). Στην πραγματικότητα, αποτελεί, σε ένα τμήμα του, διασκευή μιας μορφής του μεσαιωνικού πεζού έργου De cura rei familiaris, που γνώριζε τότε εξαιρετική επιτυχία. Πάντως ο Φαλιέρος χρησιμοποιεί το πρότυπο αυτό, και άλλες πηγές, επιλεκτικά, για να διατυπώσει τις δικές του, επίκαιρες και πρακτικές συμβουλές για τη ζωή μέσα στον κόσμο. Είναι η πρώτη φορά που δημώδες λογοτέχνημα συμβουλεύει λεπτομερειακά για την επιλογή της νύφης, τις συζυγικές σχέσεις, την κατανομή καθηκόντων μέσα στην οικογένεια και τη μοίρα των παιδιών.
Η ΑΡΧΑΙΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΤΕΧΝΗ ΚΑΙ Η ΑΚΤΙΝΟΒΟΛΙΑ ΤΗΣ
Αναρτήθηκε από Βιβλιοπωλείο ΜΙΕΤ - Αμερικής 13 στις 6:07 π.μ.Συγγραφέας: Μ. Βουτυράς & Α. Γουλάκη - Βουτυρά
Επιμέλεια Σειράς: Δ. Ν. Μαρωνίτης
Έκδοση: Ινστιτούτο Νεοελληνικών Σπουδών. Ίδρυμα Μανόλη Τριανταφυλλίδη, Θεσσαλονίκη 2011
Σελίδες: 444
ISBN: 978-960-231-147-9
Τιμή με έκπτωση: 33,55€
Το έβδομο και τελευταίο εγχειρίδιο της σειράς "Αρχαιογνωσία και Αρχαιογλωσσία στη Μέση Εκπαίδευση" επιγράφεται "Η αρχαία ελληνική τέχνη και η ακτινοβολία της" και αποτελεί συνεργατικό πόνημα του ζεύγους Μανόλη και Αλεξάνδρας Βουτυρά. Προκαταβάλλονται με δίκαιη, πιστεύω, έμφαση δύο δυσεύρετες αρετές του εγχειριδίου.
Η μία αρετή αποτυπώνεται ήδη στη διαίρεση του εγχειριδίου σε δύο σχεδόν ισότιμα μέρη. Το πρώτο, συνταγμένο από τον Μανόλη Βουτυρά, είναι εξ ορισμού αρχαιολογικό και επιγράφεται "Αρχαία ελληνική τέχνη". Εξελισσόμενο σε οκτώ έντιτλα κεφάλαια, καλύπτει με επάρκεια και ενάργεια, όλο το φάσμα της ελληνικής τέχνης, από τους Σκοτεινούς Αιώνες και τη γεωμετρική περίοδο έως την όψιμη ελληνιστική εποχή.
Το δεύτερο μέρος, σπάνιο και απρόβλεπτο σε παρόμοιες περιπτώσεις, οφείλεται στη αρμόδια γνώση και στον επίμονο μόχθο της Αλεξάνδρας Γουλάκη-Βουτυρά. Η οποία ερευνά και συντάσσει συστηματικά σε έξι κεφάλαια τα βασικά εκείνα στοιχεία που μαρτυρούν τη γόνιμη και εξελισσόμενη επίδραση της αρχαίας ελληνικής τέχνης στα νεότερα χρόνια, από την πρώιμη Αναγέννηση έως το τέλος του 20ού αιώνα. Καταλήγοντας στα ίχνη και στα σήματα της αρχαιοελληνικής καλλιτεχνικής παράδοσης, όσα και όπως αναγνωρίζονται σε επώνυμα πρόσωπα και έργα της νεοελληνικής τέχνης.
Η δεύτερη, μεθοδολογική και ιδεολογική, αρετή, αφορά τον αμφίδρομο τύπο, με τον οποίο νοείται και εφαρμόζεται στην προκειμένη περίπτωση η αρχή της ακτινοβολίας και της επίδρασης, στην πορεία και στην εξέλιξη της αρχαίας ελληνικής τέχνης. Επιβεβαιώνοντας την παραγωγική αξία που έχει και στον καλλιτεχνικό τομέα η μέθοδος της αμοιβαιότητας. Που πάει να πει: στη τέχνη όποιος δίνει παίρνει, και όποιος παίρνει δίνει. Έτσι μόνο το ξένο παράδειγμα τρέπεται σε οικείο και το οικείο ξενίζεται, διευρύνοντας συνεχώς τον ορίζοντα της καλλιτεχνικής δημιουργίας, τόσο στη διάσταση του χώρου όσο και στο άνυσμα του χρόνου.
Τούτο σημαίνει ότι η αμφίδρομη ακτινοβολία και επίδραση της αρχαίας ελληνικής τέχνης συστήνουν έναν τύπο πολιτισμού ανοιχτού στον χώρο και στον χρόνο, προάγοντας την αρχή της αμοιβαίας ανταλλαγής και στην ευρύτερη περιοχή της οικονομίας και της πολιτικής, όταν μάλιστα κλονίζεται. Από την άποψη αυτή το έβδομο και τελευταίο εγχειρίδιο της σειράς δεν είναι εκτός τόπου και χρόνου.
Δ. Ν. Μαρωνίτης
Τίτλος: Η Ελληνική Αρχαιότητα
Συγγραφέας: Δ.Ι. Κυρτάτας & Σ.Ι. Ράγκος
Εκδόσεις: Ινστιτούτο Νεοελληνικών Σπουδών, Ίδρυμα Μανώλη Τριανταφυλλίδη, Θεσσαλονίκη 2010
Σελίδες: 419
ISBN: 978-960-231-136-3
Τιμή με έκπτωση: 19,00€
Στόχος του βιβλίου είναι να παρουσιάσει με τρόπο ωφέλιμο και ερεθιστικό για τους διδάσκοντες και τους μαθητές της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης την ελληνική ιστορία από τον 8ο αι. π.Χ. έως τον 4ο αι. μ.Χ. Κατάλληλος δρόμος για τη συνάντηση με το συγκεκριμένο ιστορικό παρελθόν κρίθηκε αυτός που ορίζεται από το τρίπτυχο πόλεμος – πολιτική (έννοιες με τεράστιες ιδεολογικές και πρακτικές διαστάσεις στην ελληνική αρχαιότητα) – πολιτισμός (ως σύνολο αντιλήψεων που διαπότιζαν τους σύγχρονους και επιτευγμάτων που σημάδεψαν τους μεταγενέστερους).
Η αφηγηματική μέθοδος που προκρίθηκε ήταν αυτή της συνεχούς αφήγησης, η οποία διακόπτεται μόνο στους αρμούς και στις αρθρώσεις της, ενώ το εικονογραφικό στοιχείο περιορίστηκε στους απαραίτητους χάρτες. Όπως γράφει ο συντονιστής της σειράς, «το ύφος του βιβλίου θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ηροδότειο, συνδυάζοντας την αναγνωστική μάθηση με την αναγνωστική τέρψη».
Στα ξεχωριστά κεφάλαια και υποκεφάλαια εξετάζονται τα πολεμικά, πολιτικά και πολιτιστικά δρώμενα της κάθε εποχής (αρχαϊκή, κλασική, ελληνιστική, ελληνορωμαϊκή), όσα θεώρησαν οι δύο συγγραφείς ενδεικτικά, ώστε να δοθεί ανάγλυφα η εικόνα της κάθε περιόδου, με τις φωτεινές και τις σκοτεινές πλευρές της. Στο τέλος του βιβλίου παρατίθενται Επιλεγόμενα, Χρονολόγιο και Ευρετήριο.
Ο Δ. Κυρτάτας είναι καθηγητής Aρχαίας Iστορίας στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας και ο Σπ. Ράγκος επίκουρος καθηγητής Kλασικών Σπουδών στο Πανεπιστήμιο Πατρών.
To εγχειρίδιο αναπληρώνει, για πρώτη φορά στην ιστορία της εκπαίδευσής μας, ένα κενό της σχολικής αρχαιογνωσίας: το μερίδιο Pωμαίων στη συγκρότηση και στην παράδοση της κλασικής παιδείας. O συγγραφέας αποτυπώνει με συναρπαστικό τρόπο τη συγγένεια και τη συνέχεια του ρωμαϊκού με τον ελληνικό κόσμο. Παρουσιάζει τις συμπτώσεις και τις αποκλίσεις των δύο μερών του κλασικού ανθρωπισμού, κυρίως σε θέματα πολιτικής και πολιτισμού. Ο Θ. Παπαγγελής είναι καθηγητής Λατινικής Φιλολογίας στο Α.Π.Θ.
Το βιβλίο παρουσιάζει την ανάπτυξη της φιλοσοφικής σκέψης από τον 6ο αι. π.Χ. ως τον 6ο αι μ.Χ. στον ελληνόφωνο κόσμο της εποχής. Οι συγγραφείς πετυχαίνουν να αναδείξουν τα κυρίαρχα ζητήματα των σημαντικότερων φιλοσοφικών ρευμάτων της αρχαιότητας, αξιοποιώντας κάθε διδακτικό τρόπο, από την αναλυτική έκθεση και την ανασυγκρότηση επιχειρημάτων ως και τη σύνθεση φανταστικών διαλόγων και επιστολών μεταξύ των αρχαίων φιλοσόφων.
Αρχαία Ελληνική Γραμματολογία, Φ.Ι. Κακριδής, Ίδρυμα Μανώλη Τριανταφυλλίδη, Θεσσαλονίκη 2006, σελ. 324,ISBN 960-231-114-2, Τιμή με έκπτωση 17,77€
Στην Εισαγωγή του βιβλίου ορίζονται με συντομία βασικές έννοιες και διακρίσεις του λόγου, τα όρια της αρχαίας ελληνικής γραμματείας, και πληροφορίες για την παράδοση των κειμένων. Το κύριο μέρος διαιρείται σε πέντε κεφάλαια που περιγράφουν τα γραμματειακά είδη όπως αυτά εξελίχθηκαν στις αντίστοιχες περιόδους της ελληνικής αρχαιότητας. Προτάσσοντας σε κάθε περίοδο πλούσια σχόλια για τα ιστορικά συμφραζόμενά της, ο συγγραφέας, ομότιμος καθηγητής Κλασικής Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, πετυχαίνει να μην απομονώνονται τα πρόσωπα και τα πράγματα από τα γεγονότα που τα διαφωτίζουν. Στο τέλος παρατίθεται Ευρετήριο των συγγραφέων και Μικρό λεξικό φιλολογικών και αρχαιογνωστικών όρων.
Το βιβλίο είναι μια εισαγωγή στην αρχαϊκή επική ποίηση, με έμφαση στα δύο ομηρικά έπη, προορισμένη για διαταξική υποστήριξη της διδασκαλίας τους στο Γυμνάσιο.
Η Εισαγωγή ορίζει το ευρύτερο πλαίσιο της ομηρικής ποίησης: Aνιχνεύει την ταυτότητα του Ομήρου και την υποθετική σχέση των ομηρικών επών με την ιστορία. Σχολιάζει το ύφος και τη γλώσσα, τον τρόπο σύνθεσης, εκφοράς και πρόσληψής τους, καθώς και τις αναλογικές ομοιότητες και διαφορές Ιλιάδας και Οδύσσειας.
Το βιβλίο επιχειρεί να παρουσιάσει απλά (αλλά όχι απλοϊκά) την ιστορία της αρχαίας ελληνικής γλώσσας. Στην πραγματικότητα καλύπτει λίγο πολύ όλο το φάσμα της ελληνικής, από τα προϊστορικά χρόνια ως τις μέρες μας, αποκαλύπτοντας με συναρπαστική ενάργεια τα μυστικά της γλώσσας και της γραφής ειδικότερα, δίνοντας έμφαση όχι μόνο στις πληροφορίες αλλά και στους μηχανισμούς που τις παράγουν και τις νοηματοδοτούν. Συγχρόνως, διαφωτίζει, με νηφάλιο και τεκμηριωμένο τρόπο, παθολογικές εκτροπές στην πορεία της ελληνικής.
Παλαιότερες αναρτήσεις Αρχική σελίδα