ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΟ ΜΙΕΤ- ΑΜΕΡΙΚΗΣ 13

Τιμή ΜΙΕΤ: 16,20€







Καρπός εξαντλητικής έρευνας αρχειακών τεκμηρίων και ευρύτατης βιβλιογραφίας, η έκδοση κατορθώνει να ανασυστήσει το αποκρυφιστικό και μυστικιστικό υπόβαθρο της σικελιανικής ποίησης, αλλά και των Δελφικών Γιορτών, του έργου ζωής του ζεύγους.

Υπογραμμίζεται η κυρίαρχη επίδραση των πνευματικών και αισθητικών αναζητήσεων της Εύας στον νεαρό και κατόπιν στον ώριμο Σικελιανό. Επίσης, αποδεικνύεται η ενεργή συμμετοχή του ζεύγους σε διεθνείς κύκλους, οι καλλιτεχνικές και πολιτικές αναζητήσεις των οποίων περιλάμβαναν μια μεγάλη γκάμα ενδιαφερόντων: από τον αποκρυφισμό και τον μυστικισμό, το ελεύθερο ανοιχτό θέατρο, την αναβίωση του αρχαίου ελληνικού δράματος και τα μοντερνιστικά καλλιτεχνικά ρεύματα, ως τα ριζοσπαστικά κινήματα κοινωνικής αναμόρφωσης και τις ουτοπικές κοινότητες του Μεσοπολέμου.

Ένα βιβλίο που βαθαίνει και διευρύνει τη γνώση μας για τον κόσμο του ζεύγους των Σικελιανών και για το έργο τους, παρουσιάζοντάς μας ολοζώντανα δύο διανοούμενους που ήταν ενεργά όσο και μαχητικά μέλη κάποιων από τα πιο προωθημένα πνευματικά και κοινωνικά ρεύματα της ανήσυχης εποχής τους.

«Όλα είναι παράδοξα στον Μυταρά. Ποίηση και βία, ηδονή και βαναυσότητα, λυρισμός και τραχύτητα, πληθωρικότητα και εγκράτεια συνυπάρχουν μέσα σ΄ ένα έργο σύνθετο και περίπλοκο, με πολλές όψεις, που εξελίσσεται επί σχεδόν εξήντα χρόνια μαζί με τον δημιουργό του. Υπήρξε ίσως ο πιο γνωστός ζωγράφος στην Ελλάδα όσο ήταν ήδη εν ζωή, αλλά μόνο για ένα ελάχιστο μέρος του έργου του. Αν και αρνιόταν πάντα να σχολιάσει την πολιτική ζωή της χώρας του, έγινε, με μοναδικό όπλο τη ζωγραφική του, ένας από τους πιο σφοδρούς επικριτές της δικτατορίας των συνταγματαρχών.

Απαράμιλλος σχεδιαστής, δεν επαναπαύθηκε ποτέ μόνο σε αυτό το ταλέντο του, ενώ δεν δίστασε να εισαγάγει τη φωτογραφία και την τεχνική του στένσιλ στη μέθοδο της δουλειάς του. Επιδεικνύοντας την ίδια ευχέρεια στα πορτραίτα των επωνύμων και στις συνθέσεις που προέκυπταν αποκλειστικά από τη φαντασία του, αρνήθηκε να περιοριστεί σε ένα μόνο είδος παραστατικότητας και χρησιμοποιούσε αδιακρίτως και με την ίδια άνεση τον ρεαλισμό και τη μυθοπλασία. Γοητευμένος από τον κόσμο του θεάτρου, τον συναναστράφηκε με περισσή χαρά, αφού ήξερε ότι τον περίμενε πάντα η απομόνωση του ατελιέ του.

Πίσω από την ειρωνεία, το μαύρο χιούμορ, ακόμη και τον κυνισμό –πάντα παρόντα τόσο στους πίνακες και στα ποιήματά του όσο και στις συνεντεύξεις του– κρύβεται στην πραγματικότητα μια έντονη ευαισθησία, ένας βαθύς ουμανισμός, που δεν έπαψε ποτέ να εξεγείρεται κατά των χειρότερων στοιχείων του ανθρώπου. Ταπεινής καταγωγής, απολάμβανε στο έπακρο τη δημοτικότητά του, αδιαφορώντας για τη συγκαταβατικότητα των ελίτ και για την εμπορική εκμετάλλευση του έργου του, που απέρρεαν από τη δική του καταδεκτικότητα και προσήνεια. Όλα αυτά τα παράδοξα, όλες αυτές τις αντιφάσεις, μας δείχνουν, παρ΄όλα αυτά, πόσο ολοκληρωμένος υπήρξε ο Μυταράς, τόσο στις καλλιτεχνικές επιλογές του, όσο και στην προσωπική διαδρομή του...».

Μαρία Κουτσομάλλη-Μορώ (από τον κατάλογο)

Τιμή ΜΙΕΤ: 44,06€

Περιορισμένος αριθμός αντιτύπων

«...Ο Ράλλης, ο γνωστότερος, κατά τεκμήριο, Έλληνας ζωγράφος του 19ου αιώνα που εγκαταστάθηκε, σπούδασε και έδρασε στο Παρίσι, ανέπτυξε διεθνή εκθεσιακή δραστηριότητα, έχοντας επιπλέον ανελλιπή παρουσία στο επίσημο παρισινό Σαλόν, διατηρούσε για χρόνια ένα δεύτερο ατελιέ στο Κάιρο και ταξίδευε συστηματικά στην Ελλάδα και στην Ανατολή, από όπου πρωτίστως άντλησε τα θέματα για τις σαγηνευτικές εικόνες του. Σε πλήρη αρμονία με το πνεύμα της παραδοσιακής ζωγραφικής που διδάχτηκε κοντά στον Γάλλο ακαδημαϊκό οριενταλιστή Jean-Leon Gerome, το έργο του συνθέτει τη ματιά στην Ελλάδα και στην Ανατολή με την προσωπική βιωματική σχέση και με την οπτική της Δύσης, στο πλαίσιο κυρίαρχων ιδεολογιών, και αφήνει διακριτό αποτύπωμα στην ιστορία της τέχνης.

Η μελέτη αυτή, που απευθύνεται τόσο στο ειδικό όσο και στο ευρύτερο κοινό, φιλοδοξεί να αναδείξει την καλλιτεχνική προσωπικότητα του Ράλλη και να εμβαθύνει στην εικαστική του δημιουργία, που και σήμερα εγείρει πολλαπλώς το ενδιαφέρον, λαμβάνοντας υπόψη τα ιστορικά και καλλιτεχνικά συμφραζόμενα, τους όρους πρόσληψης και την κριτική υποδοχή.»

(από το βιβλίο)

Ένα Υπόμνημα του Αδαμάντιου Κοραή στο Παρίσι το 1803, την εποχή που ο Ναπολέων ήταν ακόμα Ισόβιος Ύπατος, είναι η αφετηρία της διεθνοποίησης του Ελληνικού Ζητήματος τις δύο πρώτες δεκαετίες του 19ου αιώνα, αλλά και η αφορμή για έναν νεαρό Γάλλο ευγενή, τον Σατωμπριάν, να επισκεφθεί την Ελλάδα, τρία χρόνια αργότερα, το 1806, να γοητευθεί από τη λάμψη του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού και να απογοητευθεί από τους σύγχρονους Έλληνες, που δεν έμοιαζαν σε τίποτα με τους αρχαίους προγόνους τους. Δέκα χρόνια αργότερα, το Ελληνικό Ζήτημα, έχοντας ευαισθητοποιήσει ακόμα περισσότερους διανοούμενους και ανθρώπους του πνεύματος στην Ευρώπη, οδηγεί έναν νέο Γάλλο συγγραφέα με το καλλιτεχνικό ψευδώνυμο Σταντάλ να γράψει ένα κείμενο για την Αναγέννηση της Ελλάδας, και μάλιστα το 1816, την πρώτη χρονιά της Ιεράς Συμμαχίας, χρονιά σκοτεινή για όλους τους επαναστάτες της Ευρώπης. Είναι γοητευτικό να παρασυρθούμε σε μία μάλλον απλουστευτική προσέγγιση της επίδρασης που ασκεί η μία προσωπικότητα στην άλλη, καθώς οι διαδρομές των ιδεών του φιλελληνισμού ούτε γραμμικές υπήρξαν ούτε οι φορείς τους έδιναν το ίδιο περιεχόμενο στις έννοιες Έλληνας, Γραικός, Ρωμιός, Ελλάδα, ωστόσο εδώ, μέσα από την παράθεση των αντιλήψεων αυτών των τριών για το Ελληνικό Ζήτημα, αναδεικνύεται μία πανευρωπαϊκή αλήθεια που είχαν αρχίσει πια να την υποψιάζονται πολλοί. Το παλιρροϊκό κύμα της νεωτερικότητας που ξεκίνησε το 1789, παρά την προσωρινή του ήττα, ήταν αδύνατον να φρεναριστεί πλέον από οποιαδήποτε Ιερά Συμμαχία. 

(από το οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Η έκδοση κυκλοφόρησε στο πλαίσιο της ομότιτλης έκθεσης, η οποία πραγματοποιήθηκε στο Μουσείο Μπενάκη Ελληνικού Πολιτισμού από τις 7 Μαρτίου ως τις 29 Απριλίου 2018. Περιλαμβάνει σπάνιες εκδόσεις, έργα περιηγητικής φιλολογίας, χάρτες και απεικονίσεις του ελληνικού κόσμου, προερχόμενα από τη Συλλογή Ευστάθιου Φινόπουλου, η οποία αποτελεί σήμερα τμήμα της Βιβλιοθήκης του Μουσείου Μπενάκη, μετά από δωρεά του Συλλέκτη το 2013.

(από Μουσείο Μπενάκη)

H υπόθεση της ευτυχίας είναι ένα βιβλίο για δέκα Μεγάλες Ιδέες. Κάθε του κεφάλαιο είναι μια προσπάθεια να έρθουμε σε επαφή με μια ιδέα που έχουν ανακαλύψει πολλοί πολιτισμοί του κόσμου – να την αμφισβητήσουμε υπό το πρίσμα όσων γνωρίζουμε σήμερα από την επιστημονική έρευνα και να αποσπάσουμε από αυτή τα διδάγματα που εξακολουθούν να ισχύουν στη σύγχρονη ζωή.

Ο βραβευμένος ψυχολόγος Τζόναθαν Χάιντ μας δείχνει με ποιον τρόπο η βαθύτερη κατανόηση της πανανθρώπινης σοφίας και των διαχρονικών αρχών της μπορεί να εμπλουτίσει ή ακόμη και να μεταμορφώσει τη ζωή μας. Για τον σκοπό αυτό, εξετάζει στο φως της σύγχρονης επιστήμης την πολύπλευρη διαίρεση του νου μας, τη σημασία που έχει το πώς προσλαμβάνουμε τον κόσμο, τη λειτουργία της ανταπόδοσης στην κοινωνική ζωή, την έμφυτη μεροληψία μας, τις αντινομίες της επιδίωξης της ευτυχίας, τη σημασία της αγάπης, τις ευεργετικές συνέπειες της αντιξοότητας, τη δύναμη της πνευματικότητας και τη σημασία της συνοχής μεταξύ των επιπέδων της ύπαρξής μας.

Δεν νομίζω ότι έχω διαβάσει ποτέ μου ένα βιβλίο που να εκθέτει τη σύγχρονη κατανόηση της ανθρώπινης κατάστασης με τόση απλότητα και σαφήνεια.
THE GUARDIAN

Ένα απολαυστικό βιβλίο … με διαφορά το πιο ουσιαστικό βιβλίο που έχει προκύψει από το κίνημα της «θετικής ψυχολογίας».
NATURE

 

Ένας ιστορικός της τέχνης και μια φιλόλογος διερευνούν μαζί και χώρια πτυχές της νεωτερικότητας στην πεζογραφία του Μητσάκη, του Βιζυηνού και του Παπαδιαμάντη. Τα τρία διηγήματα που σχολιάζονται («Το βαπόρι», «Μεταξύ Πειραιώς και Νεαπόλεως», «Η Νοσταλγός») έχουν ως κοινό τόπο αναφοράς το ταξίδι στη θάλασσα και θεματοποιούν, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, μία από τις αντιφάσεις της νεωτερικής συνείδησης: τη γοητεία που ασκεί στον καλλιτέχνη το στοιχείο της τυχαιότητας (στη φύση αλλά και στην καλλιτεχνική διαδικασία) και την ταυτόχρονη επιθυμία απόλυτου ελέγχου (ομοίως: της φύσης και της καλλιτεχνικής διαδικασίας). Η τελευταία από τις μελέτες που συγκροτούν τον τόμο (αυτή για τη «Νοσταλγό» του Παπαδιαμάντη) συνυπογράφεται από τους δύο μελετητές και κοιτάζει έναν συγγραφέα που απολαμ-βάνει την απώλεια του ελέγχου πάνω στους χαρακτήρες του.

Ο ΚΩΣΤΑΣ ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ είναι επίκουρος καθηγητής της Θεωρίας και Κριτικής της Τέχνης στην ΑΣΚΤ. Έχει δημοσιεύσει μελέτες πάνω στην ιστοριογραφία και την κριτική της τέχνης, καθώς και το βιβλίο Σύγχρονη ελληνική φωτογραφία: Ένας αιώνας σε τριάντα χρόνια (2008) κι έχει επιμεληθεί εκθέσεις εικαστικών. Από τις εκδόσεις του ΜΙΕΤ κυκλοφορεί το βιβλίο Το εργαστήριο του καλλιτέχνη με εισαγωγικό του κείμενο (σειρά ΑΦΕΛΙΑ, αρ. 2, 2016). Πρόσφατα ολοκλήρωσε ένα βιβλίο με τον τίτλο Φωτογραφία: μία «εξόχως νόθος» τέχνη, που αναμένεται να εκδοθεί μέσα στο 2018.

Η Εμμανουέλα Κάντζια σπούδασε Συγκριτική και Νεοελληνική Φιλολογία στα Πανεπιστήμια Πρίνστον και Χάρβαρντ της Αμερικής. Έχει εκδώσει τη μονογραφία Το όνομα και το πράγμα: Πλατωνικοί απόηχοι στο διήγημα «Διατί η μηλιά δεν έγεινε μηλέα» του Γεωργίου Βιζυηνού (Ερμής, 2012).