Εβδομαδιαίο επιτραπέζιο ημερολόγιο 17 x 23.5

Διατίθεται σε δύο τύπους:

Χαρτόδετο με αφτιά σε 5 χρώματα:

• Μπλε
• Κόκκινο
• Πράσινο
• Κεραμιδί
• Μαύρο

Με τίτλους τυπωμένους σε μαύρο χρώμα

(κωδ.: ΗΜ.21.001)

Τιμή στο βιβλιοπωλείο μας: 6,40€

Σκληρή βιβλιοδεσία με ύφασμα σε 5 χρώματα:

• Πράσινο
• Μαύρο
• Πορτοκαλί
• Μπλε
• Κόκκινο

Με τίτλους τυπωμένους με τη μέθοδο της θερμοτυπίας.

Υπάρχει ενσωματωμένη υφασμάτινη κορδέλα για εύκολη εύρεση

(κωδ.: ΗΜ.21.006)

Τιμή στο βιβλιοπωλείο μας: 11,60€

Επιτραπέζιο Ημερήσιο ημερολόγιο 14 x 20,5

Ένα ημερολόγιο για το γραφείο… Κάθε σελίδα είναι μία μέρα της εβδομάδας χωρισμένη σε ώρες για καλύτερο προγραμματισμό των ραντεβού σας και τη διαχείριση του χρόνου σας.

Διατίθεται σε δύο  τύπους

Χαρτόδετο με αφτιά σε 5 χρώματα

• Μπλε
• Κόκκινο
• Μαύρο
• Πράσινο
• Κεραμιδί

Με τίτλους τυπωμένους σε μαύρο χρώμα

(κωδ.: ΗΜ.21.002)

Τιμή στο βιβλιοπωλείο μας: 8,00€

Σκληρή βιβλιοδεσία με ύφασμα σε 5 χρώματα

• Πορτοκαλί
• Μαύρο
• Κόκκινο
• Πράσινο
• Μπλε

Οι τίτλοι είναι τυπωμένοι με τη μέθοδο της θερμοτυπίας.

Υπάρχει ενσωματωμένη υφασμάτινη κορδέλα για εύκολη εύρεση

(κωδ.: ΗΜ.21.007)

Τιμή στο βιβλιοπωλείο μας: 14,00€ 

Στο παρόν ημερολόγιο παρουσιάζεται μια σειρά σχεδίων ‘νεκρής φύσης’ από τον αρχιτέκτονα Βαγγέλη Σαΐτη. Γνώριμα αντικείμενα μετασχηματίζονται και μεταμορφώνονται με σουρεαλιστική διάθεση.

Κυκλοφορεί σε σκληρή βιβλιοδεσία σε ύφασμα, σε 5 χρώματα

• Πράσινο
• Πορτοκαλί
• Κόκκινο
• Μπλε
• Μαύρο

Οι τίτλοι είναι τυπωμένοι με τη μέθοδο της θερμοτυπίας.

Υπάρχει ενσωματωμένη υφασμάτινη κορδέλα, για εύκολη εύρεση

(ΚΩΔ.: ΗΜ.21.008)

Τιμή στο βιβλιοπωλείο μας: 13,20€

Ένα χρηστικό ημερολόγιο ”τσάντας”και όχι μόνο…
Διατίθεται σε δύο  τύπους

Χαρτόδετο με αφτιά σε 5 χρώματα:

• Μπλε
• Κόκκινο
• Μαύρο
• Κεραμιδί
• Πράσινο

Με τίτλους τυπωμένους σε μαύρο χρώμα

(κωδ.: ΗΜ.21.003)

Τιμή στο βιβλιοπωλείο μας: 5,20€

Σκληρή βιβλιοδεσία με ύφασμα σε 5 χρώματα

• Μαύρο
• Μπλε
• Κόκκινο
• Πορτοκαλί
• Πράσινο

Οι τίτλοι είναι τυπωμένοι με τη μέθοδο της θερμοτυπίας.

Υπάρχει ενσωματωμένη υφασμάτινη κορδέλα για εύκολη εύρεση

(κωδ.: ΗΜ.21.009)

Τιμή στο βιβλιοπωλείο μας: 10,00€

Ένα  ημερολόγιο για να το έχετε πάντα μαζί σας.
Διατίθεται σε δύο  τύπους

Χαρτόδετο με αφτιά σε 5 χρώματα

• Κόκκινο
• Μαύρο
• Μπλε
• Πράσινο
• Κεραμιδί

Με τίτλους τυπωμένους σε μαύρο χρώμα

(κωδ.: ΗΜ.21.004)

Τιμή στο βιβλιοπωλείο μας: 3,60€

 Σκληρή βιβλιοδεσία με ύφασμα σε 5 χρώματα

• Πράσινο
• Μπλε
• Μαύρο
• Κόκκινο
• Πορτοκαλί

Οι τίτλοι είναι τυπωμένοι με τη μέθοδο της θερμοτυπίας.

Υπάρχει ενσωματωμένη υφασμάτινη κορδέλα για εύκολη εύρεση

(κωδ.: ΗΜ.21.010)

Τιμή στο βιβλιοπωλείο μας: 6,80€

Εβδομαδιαία Ατζέντα μικρή 6,5 x 10,5
Χωράει ιδανικά στην τσέπη του παντελονιού σας!
Διατίθεται σε δύο  τύπους:

Χαρτόδετο με αφτιά σε 5 χρώματα

• Μπλε
• Πράσινο
• Κόκκινο
• Κεραμιδί
• Μαύρο

Με τίτλους τυπωμένους σε μαύρο χρώμα.

(κωδ.: ΗΜ.21.005)

Τιμή στο βιβλιοπωλείο μας: 3,20€

Σκληρή βιβλιοδεσία με ύφασμα σε 5 χρώματα

• Πράσινο
• Μπεζ
• Κόκκινο
• Μπλε
• Μαύρο

Οι τίτλοι είναι τυπωμένοι με τη μέθοδο της θερμοτυπίας.

(κωδ.: ΗΜ.21.011)

Τιμή στο βιβλιοπωλείο μας: 6,00€

Ο Φραντς Κάφκα, ο Όρσον Ουέλς και ο Βάλτερ Μπένγιαμιν αντιπροσωπεύουν τρεις πολύ διαφορετικές παραλλαγές του αριστερού πολιτισμικού πεσιμισμού που αναπτύσσεται μέσα στο ευρύτερο πολιτικό και διανοητικό ρεύμα του Kulturpessimismus στην Κεντρική Ευρώπη. Στο έργο του Η Δίκη, ο πεσιμιστής Κάφκα φέρνει στο φως τη θανατηφόρα δύναμη των «μηχανισμών» και την ανημπόρια των ατόμων να αντισταθούν, θύματα καθώς είναι της εθελοδουλίας τους. Η ομώνυμη ταινία του Όρσον Ουέλς συμμερίζεται αυτή την ερμηνεία, μολονότι την εκφράζει χρησιμοποιώντας μιαν άλλη γλώσσα. Τέλος, ο Μπένγιαμιν, ο οποίος είχε διαβάσει με απεριόριστη προσοχή τα έργα του Κάφκα, είχε εντυπωσιαστεί βαθιά από την «απουσία ελπίδας» των κατηγορουμένων της Δίκης.Αυτός ο αριστερός πολιτισμικός πεσιμισμός επανέρχεται άραγε σήμερα στο προσκήνιο, ενόψει της οικολογικής καταστροφής που πλησιάζει με γοργό βήμα ή της θεαματικής αναρρίχησης στην εξουσία ακροδεξιών ή φασιζουσών κυβερνήσεων από τη μια άκρη του πλανήτη ως την άλλη; Μήπως πρέπει όμως να εξισορροπήσουμε τον πεσιμισμό του λόγου με τον οπτιμισμό της βούλησης, όπως πρότεινε ο Αντόνιο Γκράμσι (επικαλούμενος τον Ρομαίν Ρολλάν);

(Από τον πρόλογο του συγγραφέα)

Ο ΜΙΚΑΕΛ ΛΕΒΥ γεννήθηκε στη Βραζιλία από εβραίους Βιεννέζους γονείς το 1938 και ζει στο Παρίσι από το 1969. Σήμερα είναι ομότιμος διευθυντής έρευνας στο CNRS. Το 1994 του απονεμήθηκε το Αργυρό Μετάλλιο του  CNRS και φέτος βραβεύτηκε με το «Ευρωπαϊκό Βραβείο Βάλτερ Μπένγιαμιν 2020» για το τελευταίο βιβλίο του La révolution est le frein d’urgence. Essais sur Walter Benjamin, Editions de l’éclat, 2019, καθώς και για τη γενικότερη συμβολή του στη μελέτη και στη διάδοση της σκέψης του Μπένγιαμιν. Έχει γράψει πολλά βιβλία και άρθρα, που έχουν μεταφραστεί σε τριάντα γλώσσες. Πολλά από αυτά κυκλοφορούν και στα ελληνικά.

Η έκδοση αυτή, τέταρτη κατά σειρά του Αβραάμ Παυλίδη και δεύτερη στο ΜΙΕΤ, αποτελεί συνέχεια της προηγούμενης δουλειάς του – αποτέλεσμα της σχεδόν τριαντάχρονης ενασχόλησής του με εγκαταλειμμένους εσωτερικούς χώρους από διάφορα μέρη της Ελλάδας. Το νέο φωτογραφικό λεύκωμα συμπληρώνει την προηγούμενη έκδοση (Νέα Ερείπια, ΜΙΕΤ 2017) προσφέροντάς μας 73 νέες φωτογραφίες. Εικόνες χάρτινων φωτογραφιών ημικατεστραμμένων, σε αποσύνθεση, ενίοτε κολλημένων μεταξύ τους σε ένα παλίμψηστο ύλης και μορφής, που οδεύουν προς την απώλεια μέσα από μια φυσική διαδικασία φθοράς.

Ο Ηρακλής Παπαϊωάννου, επιμελητής της έκδοσης, σημειώνει στον πρόλογο:

«O Αβραάμ Παυλίδης είναι ένας από τους πρόσφατους και πιο διεξοδικούς περιηγητές του ελληνικού τόπου, τον οποίο έχει κυριολεκτικά οργώσει σε κάθε κατεύθυνση. Με γνήσιο ενδιαφέρον για κάθε χυμό της ελληνικής παράδοσης, για τη λαϊκή τέχνη του ανώνυμου μάστορα στην πληθώρα των εκφάνσεών της, περιδιαβαίνει από τις αρχές του ’90 για τρεις δεκαετίες όλους τους νομούς της χώρας. Την πρώτη περίοδο του έργου του, από τις αρχές του ’90 και για πάνω από δέκα χρόνια, ο Παυλίδης φωτογράφιζε εσωτερικά χώρων της επαρχίας, με ή χωρίς τους ενοίκους τους. Όλοι έφεραν ευδιάκριτα τη ματιέρα του χρόνου και της χρήσης, που κανείς καλλιτέχνης δεν μπορεί να μιμηθεί. Ακολούθως, για μερικά χρόνια επικεντρώθηκε σε όμοιους χώρους αλλά ερειπωμένους. Μετά το 2010 ξεκίνησε να μελετά εγκαταλειμμένους τόπους μαζικής παραγωγής προϊόντων και συμπεριφορών (εργοστάσια, στρατώνες, ψυχιατρεία, ξενοδοχεία, νοσοκομεία). Παράλληλα, άρχισε να απεικονίζει χαλασμένες εικόνες που έχασκαν σε τέτοια μέρη. Η πρώτη συνειδητή λήψη έγινε το 2010, σ’ ένα έρημο σαπωνοποιείο στην Κρήτη. Το ασκημένο βλέμμα του είχε ήδη εντοπίσει αλλοιωμένα εικονίσματα σε ερημωμένες εκκλησίες. Έτσι αθόρυβα συντελέστηκε η μετατόπιση από την “εικόνα των ερειπίων” στα “ερείπια των εικόνων” που ξεθώριαζαν, σάπιζαν, αλλοιώνονταν με κάθε πιθανό τρόπο.

Τι είδους εικόνες συστήνουν τη λεία του Παυλίδη; Αναμνηστικές κυρίως, οικογενειακά άλμπουμ αλλά και αφίσες νυχτερινών κέντρων, εξώφυλλα δίσκων, πορτρέτα από μνήματα, ακτινογραφίες, αισθησιακά δισέλιδα. Ακόμη, πίνακες και χαρακτικά για τα οποία η φωτογραφία λειτούργησε ως μέσον αναπαραγωγής. Αντίθετα από την κλίμακα των βιομηχανικών χώρων, ο Παυλίδης εδώ μελετά το μικρό κυρίως μέγεθος σε θέματα πάντα επίπεδα. Τα λάφυρα βρέθηκαν σε χώρους ετερόκλητους: στοίβες παλαιοπωλείων, αντρικά αποδυτήρια, φυλάκια, κάδους σκουπιδιών, πινακίδες στον δημόσιο χώρο, από ιδιωτικές πηγές.»

O ΑΒΡΑΑΜ ΠΑΥΛΙΔΗΣ γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1950. Μεταξύ 1957 και 1968 έζησε στον Γάζωρο Σερρών. Το διάστημα 1969–1972 σπούδασε Διακόσμηση, εργάστηκε για δύο χρόνια σε γραφείο αρχιτεκτονικών μελετών, ενώ παράλληλα άρχισε να τον ενδιαφέρει η ζωγραφική. Το 1976 ξεκίνησε να ταξιδεύει στην Ελλάδα. Τη δεκαετία του ’80 συναντήθηκε αρκετές φορές στο Άγιο Όρος με τον Γιάννη Τσαρούχη, που τον μύησε στους δρόμους της παράδοσης. Άρχισε να φωτογραφίζει το 1990 και από το 1995 / 96 ασχολήθηκε αποκλειστικά με την απεικόνιση εσωτερικών χώρων της ελληνικής υπαίθρου που διαθέτουν άρωμα παράδοσης. Το έργο του έχει παρουσιαστεί σε αρκετές ατομικές και ομαδικές εκθέσεις, όπως οι ατομικές εκθέσεις στο Μουσείο Φωτογραφίας Θεσσαλονίκης (2004) ή στην γκαλερί της Βιέννης Forum am Schillerplatz (2009). Έχουν εκδοθεί τα λευκώματα του έργου του Εστίες παράδοσης (ΜΦΘ, 2004), Το τελευταίο βλέμμα (Ρόδι, 2010), Νέα ερείπια (ΜΙΕΤ, 2017). Τα Νέα ερείπια παρουσιάστηκαν στο Μορφωτικό Ίδρυμα Εθνικής Τραπέζης (στη Θεσσαλονίκη και την Αθήνα), στο Μουσείο της Πόλης του Βόλου και στο Αρχαιολογικό Μουσείο Αγίου Νικολάου Κρήτης.

Μόλις κυκλοφόρησε, από τις εκδόσεις του Ιδρύματος Βουλής των Ελλήνων για τον Κοινοβουλευτισμό και τη Δημοκρατία, η Ιστορία του τακτικού στρατού της Ελλάδος 1821-1833 του Χρήστου Βυζάντιου, τρίτος  τόμος της σειράς «Κείμενα Μνήμης»  (διευθυντής:  Παντελής Μπουκάλας), με εισαγωγή, επιστημονική επιμέλεια και σχόλια  των ιστορικών Νίκου Θεοτοκά (Πάντειο Πανεπιστήμιο) και Διονύση Τζάκη (Ιόνιο Πανεπιστήμιο).

O τόμος Κλέφτικα τραγούδια μεταφρασμένα σε πέντε γλώσσες (1824-1843, που κυκλοφόρησε πρόσφατα από το Ίδρυμα της Βουλής των Ελλήνων, μας εισάγει, με τρόπο γλαφυρό και ελκυστικό, στο μεγάλο κεφάλαιο της υποδοχής από την ευρωπαϊκή λογιοσύνη των δημοτικών μας τραγουδιών, ιδιαίτερα εκείνων που συνδέονται με τον αγωνιστικό βίο των Κλεφτών. 

Το 1824-1825 ο Γάλλος φιλόλογος και ιστορικός Κλωντ Φωριέλ εξέδωσε στο Παρίσι μια δίτομη συλλογή Ελληνικών δημοτικών τραγουδιών, μεταφρασμένων στα γαλλικά. 

Η συμβολή του υπήρξε καθοριστική, καθώς σηματοδότησε τη στροφή του ενδιαφέροντος της καλλιεργημένης ευρωπαϊκής κοινής γνώμης, από τον αρχαιοελληνικό πολιτισμό, στους Έλληνες του καιρού της και τη σύγχρονη πολιτισμική τους δημιουργία. 

Ακολούθησαν, τα επόμενα χρόνια, μεταφράσεις και εκδόσεις ελληνικών δημοτικών τραγουδιών και σε άλλες ευρωπαϊκές γλώσσες: στα γερμανικά, τα αγγλικά, τα ιταλικά και τα ρωσικά. Στην εκδοτική αυτή παραγωγή πρωτοστάτησαν σημαντικά ονόματα της ευρωπαϊκής λογοτεχνίας και λογιοσύνης, όπως ο Βόλφγκανγκ Γκαίτε, ο Βίλχελμ Μύλλερ, ο Π.Μ.Λ. Τζος, ο Τσαρλς Μπρίνσλεϋ Σέρινταν, ο Νικολό Τομμαζέο, ο Ν.Ι. Γκνιέντιτς, ο Γεώργιος Ευλάμπιος.

Στην έκδοση του Ιδρύματος της Βουλής ανθολογούνται περί τα δώδεκα τραγούδια από κάθε γλώσσα υποδοχής: τη γαλλική, τη γερμανική, την αγγλική, την ιταλική και τη ρωσική. Στόχος είναι, με τα δείγματα αυτά, ο αναγνώστης να σχηματίσει εικόνα του λογοτεχνικού αλλά και του πολιτικού ενδιαφέροντος, στο πλαίσιο του φιλελληνικού κινήματος, των Ευρωπαίων για τη δημοτική ποίηση των Νεοελλήνων, στις αρχές και τα μέσα του 19ου αιώνα.

Όπως σημειώνουν οι συντελεστές της, η έκδοση αποτελεί μια μικρή ανταπόδοση στο μέγα δώρο του Φωριέλ, των άλλων συλλεκτών-εκδοτών και των μεταφραστών, μια πράξη επιβεβλημένη.

Οι αναγνώστες έχουν την ευκαιρία να διαβάσουν δύο εκτενή μελετήματα γραμμένα από δύο άριστους γνώστες των δημοτικών, και ειδικά των κλέφτικων, τραγουδιών: την Εισαγωγή του Αλέξη Πολίτη («Οι κλέφτες και τα τραγούδια τους») και το Επίμετρο του Παντελή Μπουκάλα («Τα κλέφτικα, ψηφίδες από την “Ιλιάδα” της νεότερης Ελλάδας»). Ο τόμος κοσμείται από ζωγραφικά έργα εμπνευσμένα από την Ελληνική Επανάσταση.

Όπως τονίζει στον Πρόλογό του ο Πρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων, Κωνσταντίνος Αν. Τασούλας, το ανθολόγιο αυτό «πιστοποιεί τη διάρκεια ενός αδάμαστου λαού που από την εποχή της “αρχαιολογίας” του Θουκυδίδη μέχρι το 1821 πάλευε και τραγουδούσε, για να στεφανώσει το μεγαλύτερο έπος της σύγχρονης ιστορίας του, την Εθνική Παλιγγενεσία, με τα κλέφτικα τραγούδια. Αξίζει όχι απλώς να τα διαβάσετε, αλλά και να τα μελετήσετε!».

Η έκδοση εντάσσεται στον Κύκλο Δράσεων «1821-2021. Διακόσια χρόνια από την Ελληνική Επανάσταση» του Ιδρύματος της Βουλής των Ελλήνων, ενός προγράμματος που αναπτύσσεται σε τρεις άξονες (Ιστορία – Αρχεία – Μνήμη) και περιλαμβάνει εκδόσεις, ερευνητικά προγράμματα και εκδηλώσεις, με την ευκαιρία της επετείου.

 (από την παρουσίαση του βιβλίου από τον εκδότη)

 «Στην ομιλία μου θα επιχειρήσω να εξετάσω εικόνες της Παναγίας που περιβάλλονται από την ιστορική αύρα είτε της εποχής κατά την οποία είχαν φιλοτεχνηθεί είτε του τόπου όπου βρίσκονται ή κάποτε βρισκόντουσαν. Εικόνες με άλλα λόγια συνυφασμένες με στιγμές ή πρόσωπα που έχουν αφήσει στο άπλωμα του χρόνου ισχυρό το αποτύπωμά τους στη μεγάλη ή τη μικρή ιστορία. Πέντε είναι οι εικόνες που έχουν εισέλθει στο μικροσκόπιο της έρευνάς μου: μία από αυτές σώζεται στο Λιβόρνο και οι άλλες τέσσερεις βρίσκονται στη Βενετία...».

(από το βιβλίο)

«Το έργο, που αποτελεί αντικείμενο μελέτης στο ανά χείρας βιβλίο, είναι ιδιαίτερα σημαντικό για την ιστορία των μεταφράσεων αρχαίων ελληνικών ιατρικών συγγραμμάτων σε αραβικές γλώσσες, όπως επίσης και για την ιστορία της διαδόσεως των ελληνικών χειρογράφων τους στην ευρύτερη Ανατολή και όχι μόνο στη βυζαντινή επικράτεια. Πρόκειται για την Επιστολή του Hunayn ibn Ishaq προς τον Ali ibn Yahya, όπου αναφέρει, από όσο γνωρίζει, ποιά από τα συγγράμματα του Γαληνού έχουν μεταφρασθεί, καθώς επίσης και μερικά από εκείνα που δεν έχουν μεταφρασθεί, ένα πόνημα με το οποίο ο Άραβας γιατρός και θεολόγος Hunayn ibn Ishaq, ένας από τους μεγαλύτερους λογίους της εποχής του και ο κύριος μεταφραστής των έργων του Γαληνού στα Συριακά, εκπληρώνει σχετική υπόσχεσή του προς τον Ali ibn Yahya, γραμματέα του χαλίφη al-Mutawakkil.
 

Οι αρχειομαρξιστές, αυτοί οι αγνοημένοι άλλοι κομμουνιστές του Μεσοπολέμου, ανήκουν σε εκείνες τις κατηγορίες που χαρακτηρίζονται από σύγχρονους ιστορικούς ως "blind alleys, lost causes and losers" [αδιέξοδα, χαμένες περιπτώσεις, διαρκώς ηττημένοι]. Όμως, χρησιμοποιώντας τα εργαλεία της κοινωνικής και πολιτισμικής ιστορίας, οι άσημοι αυτού του κόσμου, αρτεργάτες, υποδηματεργάτες, καπνεργάτες, οικοδόμοι, μυλεργάτες, ζαχαροπλάστες, γκαρσόνια, καπνοπώληδες και ανάπηροι πολέμου, γίνονται οι πρωταγωνιστές του. Κόκκινα Σχολεία της εργατικής αυτομόρφωσης, μαχητικά εργατικά σωματεία, μεγάλες και μικρές απεργίες, συνδικαλιστικές και πολιτικές μάχες, αντιπαραθέσεις που εξελίσσονται σε αιματηρές ενδοκομμουνιστικές συγκρούσεις, αλλά και βίαιες συγκρούσεις με το κράτος αποτελούν πλευρές της διαδικασίας διαμόρφωσης της ελληνικής εργατικής τάξης στο μεσοπόλεμο. Ταυτόχρονα, ηθικές αξίες συνθέτουν τη νέα κομμουνιστική λαϊκότητα και καθορίζουν τις έμφυλες εργατικές συμπεριφορές, αναδεικνύοντας ακόμη και μια άγνωστη μορφή κομμουνιστικού φεμινισμού. Σε αυτό το πλαίσιο, πρωτότυπες αναλύσεις και ιδιότυπες πολιτικές προτάσεις για την ελληνική κοινωνία εμπνέονται μεν από τη Ρωσική Επανάσταση, απορρίπτουν όμως τη σταλινική πορεία τόσο της Κομμουνιστικής Διεθνούς όσο και του ΚΚΕ. Σχεδιάζοντας ένα άλλο κομμουνιστικό κόμμα, οι αρχειομαρξιστές αναζητούν τον δρόμο της Διεθνούς Αριστερής Αντιπολίτευσης, συνθέτοντας μια ιδιαίτερη ελληνική εκδοχή τροτσκισμού. Παράλληλα, ακολουθούν τις νέες αναζητήσεις που η χιτλερική νίκη και η ήττα του γερμανικού κομμουνιστικού κινήματος προκαλούν. Οι τολμηρές ρήξεις, αλλά και πλάνες, έφεραν στην επιφάνεια μια σειρά από άλυτα αδιέξοδα, οδηγώντας την αρχειομαρξιστική οργάνωση των πλέον 2.300 μελών με επιρροή σε πολυάριθμα εργατικά σωματεία και χιλιάδες εργάτες στην πολιτική αφάνεια.

(Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

" Η εργασία αυτή εκκινεί από την αντίληψη - θεμελιώδη και αυταπόδεικτη στους κύκλους των θεραπόντων την ιστορική επιστήμη- ότι η Ιστορία δεν μπορεί να γραφεί οριστικά. Είτε γιατί -όπως είναι λογικό- η ιστορική οπτική συνεχώς μεταβάλλεται, καθώς αλλάζουν οι εποχές, είτε γιατί νέα στοιχεία ανακαλύπτονται διαρκώς, τα οποία έρχονται να αναγκάσουν στην επαναξιολόγηση των έως τότε "θέσφατων" της ιστορικής έρευνας. Η παραδοχή αυτή οριοθετεί και το εύρος της συγκεκριμένης προσπάθειας, καθώς με αυτήν επιχειρείται αφενός η αξιοποίηση σύγχρονων ιστορικών προσεγγίσεων και αφετέρου η χρησιμοποίηση ανέκδοτου αρχειακού υλικού. Οι δυο αυτοί πυλώνες της διατριβής εκβάλλουν σε μια συνολική επανεκτίμηση του ιστορικού πεδίου, το οποίο, αναγκαστικά, ενσωματώνει τα πορίσματα της νεότερης ιστοριογραφίας σχετικά με την Επανάσταση του 1821 και, συγχρόνως, τα συνδυάζει με τη μελέτη πολύτιμων εγγράφων, τα οποία έως τώρα είχαν διαφύγει της προσοχής των ερευνητών"

(απόσπασμα από τον πρόλογο της έκδοσης)

Το βιβλίο  είναι αφιερωμένο στους τρεις πρώτους επάρχους της Άνδρου, τον Γεώργιο Κλήρη, τον Κωνσταντίνο Ράδο και τον Ήβο Ρήγα. Νέοι άνθρωποι που οραματίστηκαν την εθνική ανεξαρτησία και την απελευθέρωση, στρατεύτηκαν στα ιδανικά του Αγώνα, υπηρέτησαν τους θεσμούς που δημιούργησε η επανάσταση και εμπνεύστηκαν από αυτούς. Κοινό τους σχολείο η Φιλική Εταιρεία· μια μαθητεία που ενώ τους σφράγισε και δημιούργησε δεσμούς ζωής, όφειλε να παραμείνει στο ημίφως ακόμη και μετά την εδραίωση της επανάστασης. Κοινό τους στοιχείο επίσης η θητεία ως επάρχων στην Άνδρο, ένα νησί που η πορεία του στα χρόνια της επανάστασης ήταν παρόμοια αλλά και διακριτή από τα άλλα νησιά του Αιγαίου. Οι έντονες πολιτικές διεργασίες και οι κοινωνικές αντιπαραθέσεις, η σχέση των προκρίτων της Άνδρου με την κεντρική διοίκηση και οι διαδικασίες ενσωμάτωσης, η είσπραξη και διαχείριση των φορολογικών προσόδων, αλλά και η καθημερινότητα των κατοίκων στα χρόνια της επανάστασης είναι μερικά από τα θέματα που ανοίγονται στη συζήτηση. Στο βιβλίο περιλαμβάνονται και 80 ανέκδοτα μέχρι σήμερα τεκμήρια που σχετίζονται με τη θητεία τους στην Άνδρο.

(Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου)