Blogger Template by Blogcrowds.

Η Τέχνη ως Όπλο

Τίτλος: Η Τέχνη ως Όπλο. Ο Φραντς Ζάιμπερτ και οι "Προοδευτικοί της Κολωνίας"
Συγγραφέας: Μάρτιν Έβερετ
Μετάφραση: Γαλάτουλας Μάνος
Επιμέλεια: Κατσιαούνης Νίκος
Έκδοση: Οι Εκδόσεις των Συναδέλφων, Αθήνα 2013
Σελίδες: 32
ISBN:
978-960-9797-19-1
Τιμή στο βιβλιοπωλείο μας: 3,18€





Μια αναφορά στον Φραντς Ζάιμπερτ και τους "Προοδευτικούς της Κολωνίας", μια ομάδα ή έναν κύκλο καλλιτεχνών που ακολούθησαν και συμμετείχαν στα ριζοσπαστικά ρεύματα γύρω από τις γερμανικές οργανώσεις των συμβουλιακών κομμουνιστών AAU και ειδικότερα την AAU-E. Οι "Προοδευτικοί της Κολωνίας" είναι πιθανόν η πιο ριζοσπαστική ομάδα καλλιτεχνών που υπήρξε ποτέ.

(Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Σκόρπιες Σκέψεις πάνω στην Ελληνική Γραμμή

Τίτλος: Σκόρπιες Σκέψεις πάνω στην Ελληνική Γραμμή
Συγγραφέας: Φοίβος Πιομπίνος
Επιστημονική επιμέλεια:
Έκδοση:
Εκδόσεις του Φοίνικα, Αθήνα 2016
Σελίδες: 136
ISBN: 978-960-6849-57-2
Τιμή στο βιβλιοπωλείο μας:
12,60€






" Τὰ πάντα στὴν Ἑλλάδα εἶναι πλασμένα ἀπὸ φῶς, λούζονται στὸ φῶς, τὸ ὁποῖο ὁρίζει, ἀπὸ τὴ φύση του καὶ τὸ σκοτάδι. Γι’ αὐτὸ στὴν Ἑλλάδα περνάει κανεὶς κάθε τόσο ἀπότομα, ἰδίως τὸ καλοκαίρι, ἀπὸ τὸ ἐκτυφλωτικὸ φῶς τῆς ὑπαίθρου στὸ πρόσκαιρο σκοτάδι τῶν σπιτιῶν, κι ἀπὸ τὸ μικροσκόταδο τῶν σπιτιῶν καὶ τῶν ἐκκλησιῶν στὸ θάμβος τοῦ ἡλιακοῦ φωτὸς ὅπως τὸ ἀντανακλοῦν οἱ ἀσβεστωμένοι τοῖχοι τῶν οἰκημάτων. Στὶς Κυκλάδες τὰ κάθε εἴδους ἀνοίγματα στὰ κτίσματα (πόρτες, παραθύρια κ.ἄ.) φαντάζουν ἀπέξω σὰν μαῦρες τρύπες στὶς ἀσβεστωμένες ἐπιφάνειες. Ὅλα εἶναι ἀσπρόμαυρα καὶ τὸ πολὺ κυανά. Τὸ φῶς ἀρέσκεται νὰ παίζει ἀκατάπαυστα, σὰν νὰ ἐρωτοτροπεῖ, μὲ τὶς ξερολιθιές, τὶς πεζοῦλες, τὶς καλαμωτές, τὶς κρεβατίνες, τὶς πέργκολες, τὶς μάντρες, τοὺς φράχτες."

(Απόσπασμα του βιβλίου)

Ο Φοίβος Ι. Πιομπίνος (Αθήνα, 1945), απόφοιτος της Γερμανικής Σχολής Αθηνών (Dοrpfeld Gymnasium), σπούδασε οικονομικές επιστήμες στην Αθήνα (ΑΣΟΕΕ) και οικονομία και φιλοσοφία στο Παρίσι (Σορβόννη και Εcole Pratique des Hautes Εtudes). Είναι συνταξιούχος της Ε.Τ.Ε, όπου εργάστηκε επί 32 χρόνια (1964-1996).Τα τελευταία δώδεκα χρόνια της υπαλληλικής του σταδιοδρομίας ήταν προϊστάμενος του Ιστορικού Αρχείου της Ε.Τ.Ε. Το 1979 δημοσίευσε το βιβλίο "Έλληνες αγιογράφοι μέχρι το 1821" (β΄ έκδ. αναθεωρημένη και βελτιωμένη 1984, ΕΛΙΑ), το 1996 τη "Σπουδή θανάτου" (β' έκδ. 2006, Μαΐστρος), το 2003 τη μαρτυρία του για τον ζωγράφο Θεόδωρο Στάμο (Fagotto/Θρόισμα) το 2014 το "Τόπων ενθυμήματα" (Θίνες) και το 2016 τις "Σκόρπιες σκέψεις πάνω στην ελληνική γραμμή" (Εκδόσεις του Φοίνικα). Μεταφράζει γαλλική, γερμανική και ιταλική λογοτεχνία και συνεργάζεται με τα σημαντικότερα ελληνικά λογοτεχνικά περιοδικά.

Αριστερή Μελαγχολία

Τίτλος: Αριστερή μελαγχολία.
Συγγραφέας: Enzo Traverso
Μετάφραση:  Νίκος Κούρκουλος
Έκδοση:
Εκδόσεις του Εικοστού Πρώτου, Αθήνα 2017
Σελίδες: 294
ISBN: 978-618-5118-28-0
Τιμή στο βιβλιοπωλείο μας:
14,40€





Από τον 19ο αιώνα, οι επαναστάσεις είχαν πάντα και μια μνημονική διάσταση: ήθελαν να διασώσουν την ανάμνηση των εμπειριών του παρελθόντος για να τις κληροδοτήσουν στο μέλλον. Ήταν μια στρατηγική μνήμη, θρεμμένη με ελπίδες. Στην αυγή του 21ου αιώνα, αυτή η διαλεκτική μεταξύ παρελθόντος και μέλλοντος έχει πια ραγίσει κι ο κόσμος βρίσκεται εγκλωβισμένος στο παρόν. Η πτώση του κομμουνισμού δεν έθαψε μόνο, μια για πάντα, την απλοϊκή τελεολογία της εξασφαλισμένης προόδου, αλλά σκίασε, για ένα μεγάλο διάστημα, τις επαγγελίες της χειραφέτησης που συνδέονταν μαζί του.

Ωστόσο αυτή η νέα σχέση μεταξύ ιστορίας και μνήμης μας προσφέρει τη δυνατότητα να ανακαλύψουμε και πάλι μια "κρυφή παράδοση", την παράδοση ακριβώς της αριστερής μελαγχολίας, που διαπερνά σαν κόκκινο νήμα την επαναστατική ιστορία, από τον Μπλανκί μέχρι τον Βάλτερ Μπένγιαμιν, περνώντας από τη Λουίζ Μισέλ και τη Ρόζα Λούξεμπουργκ. Ούτε τροχοπέδη ούτε παραίτηση, η αριστερή μελαγχολία ξυπνάει τη μνήμη των νικημένων, πλεγμένη με τις ελπίδες του παρελθόντος που έμειναν ανεκπλήρωτες και προσδοκούν να ζωντανέψουν ξανά.

Κάθε άλλο παρά νοσταλγικό μανιφέστο, τούτο το βιβλίο -με ποικιλόμορφη εικονογράφηση: από τους πίνακες του Κουρμπέ ως τις σοβιετικές αφίσες κι από τις ταινίες του Αϊζενστάιν ως τα έργα του Αγγελόπουλου ή του Κεν Λόουτς- ανοίγει γόνιμο διάλογο με τα νέα ρεύματα της κριτικής σκέψης. Αποκαλύπτει με σφρίγος και με απροσδόκητους τρόπους όλη την ανατρεπτική και απελευθερωτική φόρτιση του επαναστατικού πένθους.

(από το οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Εγκαίνια Έκθεσης: Σωτήρης Ιατρίδης "Τοπία"



Στο βιβλιοπωλείο του Μορφωτικού Ιδρύματος Εθνικής Τραπέζης, Αμερικής 13,
εγκαινιάζεται την Πέμπτη 29 Ιουνίου 2017, στις 8.00 μ.μ., η έκθεση:

ΣΩΤΗΡΗΣ ΙΑΤΡΙΔΗΣ ΤΟΠΙΑ

Σπίτι στην Ελλάδα, 1995


Στην έκθεση παρουσιάζονται περίπου 20 σχέδια με κάρβουνο που αποτυπώνουν τοπία από την Ελλάδα και τη Βόρεια Καρολίνα των ΗΠΑ. Ο Δημοσθένης Κοκκινίδης, ομότιμος καθηγητής της ΑΣΚΤ, σημειώνει για τον Σωτήρη Ιατρίδη και τα έργα του: «Ο Σωτήρης Ιατρίδης είναι διακεκριμένος, εντός και εκτός Ελλάδος, για την προσφορά του στην ιατρική. Ταυτόχρονα όμως επί δεκαετίες διέθετε τον ελεύθερο χρόνο του στη ζωγραφική του σχεδίου, του σχεδίου με το απλούστερο μέσο έκφρασης: το μολύβι. Ένα, θα έλεγα, μέσο έκφρασης από τα πλέον δύσκολα. Και ομολογώ ότι με εντυπωσίασε το αποτέλεσμα της δουλειάς του. Κι αυτό, επειδή κατορθώνει να καταγράψει με επίμονο και ελεγχόμενο τρόπο τα θέματά του, δηλαδή το φυτικό και κτισμένο περιβάλλον. Με λεπτό και πυκνό τρόπο γραφής καταδεικνύει τη συναισθηματική σχέση του και την αγάπη του τόσο για την ίδια την τέχνη όσο και για το φυσικό περιβάλλον ως κίνητρο θεματικό και εκφραστικό. Τούτη την ψυχοσωματική ενέργεια του σχεδιάζειν ο Σωτήρης Ιατρίδης τη μεταδίδει ως ολοκληρωμένο αισθητικό –και φυσικά οπτικό –γεγονός, για τον καθένα που βλέπει τα σχέδιά του».

Ο Σωτήρης Ιατρίδης γεννήθηκε στην Αίγυπτο το 1925. Είναι ομότιμος καθηγητής Παθολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών. Έζησε τα παιδικά του χρόνια στην Αίγυπτο και αποφοίτησε από το Ελληνικό Γυμνάσιο. Μετά τη λήξη του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου σπούδασε στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών από όπου πήρε και το διδακτορικό του δίπλωμα. Έχοντας πλούσια επιστημονική και ερευνητική δράση ως ιατρός, διετέλεσε διευθυντής παθολογικών κλινικών στην Αθήνα, όπου και επί σειρά ετών δίδαξε κλινική παθολογία σε πεμπτοετείς φοιτητές της Ιατρικής. Από το 1959 έως το 1963 εργάστηκε ως ερευνητής στο Πανεπιστήμιο της Βόρειας Καρολίνας στις ΗΠΑ. Τα αποτελέσματα των ερευνών του έτυχαν μεγάλης αποδοχής από τη διεθνή επιστημονική κοινότητα, αναγορεύτηκε μάλιστα και τακτικό μέλος της Ακαδημίας Επιστημών της Νέας Υόρκης. Από τα δεκαεφτά του χρόνια ασχολήθηκε « συστηματικότερα» , όπως λέει ο ίδιος, με τη ζωγραφική. Συστηματικότερα, γιατί ήδη από παιδί προσπαθούσε να αποδώσει στο χαρτί με μολύβι ή κάρβουνο τα αντικείμενα και τα τοπία που υπήρχαν γύρω του. Είναι αυτοδίδακτος και δεν σταμάτησε ποτέ να ζωγραφίζει μέχρι σήμερα. Στα έργα του αποτυπώνει κυρίως τοπία από όλη την Ελλάδα, εκκλησίες, μοναστήρια, κτίσματα. Χρησιμοποίησε διάφορες τεχνικές (λάδι, παστέλ, κάρβουνο).

Διάρκεια έκθεσης:
29 Ιουνίου έως 9 Σεπτεμβρίου 2017

Ώρες λειτουργίας:
Δευτέρα και Τετάρτη 9.30 πμ - 3.30 μμ
Τρίτη, Πέμπτη, Παρασκευή 9.30 πμ - 8.00 μμ,
Σάββατο 10 πμ - 5.00 μμ

Τηλέφωνα επικοινωνίας:
210 3614143 και 210 3234267

Η Πολιτισμική Ποιητική της Ελληνικής Πεζογραφίας

Τίτλος: Η Πολιτισμική Ποιητική της Ελληνικής Πεζογραφίας. Από την ερμηνεία στην ηθική
Συγγραφέας: Δημήτρης Τζιόβας
Μετάφραση:  Αθανάσιος Κατσικερός
Έκδοση:
Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης, Ηράκλειο 2017
Σελίδες: 608
ISBN:
978-960-524-484-2
Τιμή στο βιβλιοπωλείο μας:
16,00€






Η πολιτισμική ποιητική βλέπει το λογοτεχνικό κείμενο ως σημείο συνάντησης διαφορετικών λόγων και λειτουργεί ως ένα διαδραστικό πλέγμα που συστεγάζει, συναιρεί και συνθέτει κοινωνικές, ιστορικές, πολιτικές και τεχνοτροπικές αναζητήσεις στον χώρο της ελληνικής πεζογραφίας αλλά και πέρα από αυτόν. Το παρόν βιβλίο προσφέρει εναλλακτικές θεωρήσεις πεζογράφων και νέες αναγνώσεις κειμένων της νεοελληνικής πεζογραφίας από την ανεξαρτησία μέχρι τις μέρες μας, θέτοντας νέα ερωτήματα και επανατοποθετώντας τα λογοτεχνικά κείμενα στα συμφραζόμενα της εποχής τους και της δικής μας. Στέκεται σε κάποιες κρίσιμες στιγμές της ελληνικής πεζογραφικής παραγωγής, επιδιώκοντας, με άξονα την ανάγνωση είτε ως ερμηνεία είτε ως ηθική πρό(σ)κληση, να προσεγγίσει συγγραφείς, κείμενα και λογοτεχνικές τάσεις μέσα σε ένα ευρύτερο πολιτισμικό πλαίσιο. Ορισμένα κεφάλαια εστιάζουν σε γενικότερα φαινόμενα ή στις εξελίξεις μιας περιόδου ενώ άλλα ασχολούν­ται με μεμονωμένους συγγραφείς ή κείμενα. Συζητούνται οι κειμενικές μεταμορφώσεις της "Πάπισσας Ιωάννας" και της "Ιστορίας ενός αιχμαλώτου" και μείζονες συγγραφείς όπως ο Καζαντζάκης, ο Θεοτοκάς, ο Καραγάτσης, ο Βασιλικός, ο Χατζής και άλλοι, ενώ ξεκινώντας από τον ρομαντισμό της μυθιστορίας καταλήγουμε στην πεζογραφία της μεταπολίτευσης και από τον μοντερνισμό στο nouveau roman. Το γενικό με το ειδικό εναλλάσσονται και αλληλοσυμπληρώνονται, διερευνώντας μεταβάσεις, πολιτικές αφηγήσεις και πολιτισμικές αλληγορίες.

Ο Φεμινισμός στα Χρόνια της Μεταπολίτευσης 1974-1990

Τίτλος: Ο Φεμινισμός στα Χρόνια της Μεταπολίτευσης 1974-1990. Ιδέες,
Κείμενα: Μαρία Ρεπούση, Αγγέλικα Ψαρρά, Άννα Μιχοπούλου
Επιμέλεια:  Άννα Καραπάνου
Έκδοση:
Ίδρυμα της Βουλής των Ελλήνων, Αθήνα 2017
Σελίδες: 103
ISBN: 978-618-5154-110
Τιμή στο βιβλιοπωλείο μας: 8,00€


Η οικονομική και κοινωνική κρίση των τελευταίων επτά ετών έχει συμβάλει, δυστυχώς στην πράξη, στο φαινόμενο έντασης της καταστρατήγησης των de jure δικαιωμάτων των γυναικών. Αυξάνεται η ενδοοικογενειακή βία, η έμφυλη βία, αμφισβητούνται στην πράξη τα εργασιακά δικαιώματα που αφορούν την κύηση και την ανατροφή των παιδιών, ενώ παράλληλα δεν έχει αναγνωριστεί η οικιακή εργασίακαι δεν εξασφαλίζεται η ισόρροπη συμμετοχή των γυναικών στα κέντρα λήψης αποφάσεων.Γίνεται ωστόσο προσπάθεια να ενισχυθούν οι πολιτικές διασφάλισης των δικαιωμάτων αυτών, με τη δημιουργία και λειτουργία δομών υποστήριξης γυναικών θυμάτων βίας κάθε μορφής, και με ένα εθνικό σχέδιο δράσης για την ισότητα των φύλων, εφαρμόζονται πολιτικές για την αντιμετώπιση της φτώχειας των γυναικών, την επαγγελματική επιμόρφωσή τους, την υγεία και την αναπαραγωγική τους υγεία και την προώθησή τους στα κέντρα λήψης αποφάσεων με θετικά μέτρα και στρατηγικές. Η δε επικείμενη κύρωση της Σύμβασης της Κωνσταντινούπολης, η οποία υπογράφηκε το 2011 και από την Ελλάδα, είναι ένα ακόμα πιο ενεργό βήμα προς την κατεύθυνση της πρόληψης της βίας σε βάρος των γυναικών, καθώς αποτελεί το πρώτο νομικά δεσμευτικό μέσο διεθνώς, το οποίο δημιουργεί ένα ολοκληρωμένο νομικό πλαίσιο για την πρόληψη όλων των μορφών βίας κατά των γυναικών, την προστασία των θυμάτων έμφυλης και ενδοοικογενειακής βίας και τον τερματισμό της ατιμωρησίας των δραστών.

Αυτή η ιστορική διαδρομή, που καλύπτει δεκαέξι ενεργά χρόνια αγώνων και διεκδικήσεων (1974-1990), καταγράφεται στην έκθεση του Ιδρύματος της Βουλής των Ελλήνων. Κάθε ιστορική καταγραφή και παρουσίαση, ωστόσο, θα πρέπει να εγείρει ερωτήματα για το σήμερα. Διότι κανείς δεν πρέπει να επαναπαύεται στα κεκτημένα προηγούμενων γενεών, ιδιαίτερα στην εποχή μας, που αυτά ξανά διακυβεύονται και επαναθίγονται, αντί να αυτονόητα εμπεδωμένα, τόσο κοινωνικά όσο και θεσμικά.

(Απόσπασμα από τον πρόλογο του Ν. Βούτση)

Στυλιανός Αλεξίου. Ο Διαπρεπής Αρχαιολόγος - Ο Μεγάλος Νεοελληνιστής

Τίτλος: Στυλιανός Αλεξίου. Ο Διαπρεπής Αρχαιολόγος - Ο Μεγάλος Νεοελληνιστής
Συγγραφέας: Ευγενία Λαγουδάκη
Επιμέλεια: Στέλλα Τσάμου
Έκδοση: Βικελαία Δημοτική Βιβλιοθήκη, Ηράκλειο 2017
Σελίδες: 248
ISBN: 978-960-7970-73-2
Τιμή στο βιβλιοπωλείο μας: 8,50€






Σκοπός της παρούσας μελέτης, που αποτελείται από δώδεκα κεφάλαια, είναι να δώσει μια συνοπτική εικόνα της ζωής και του έργου του Στυλιανού Αλεξίου. Στα δύο πρώτα δίδονται βιογραφικά στοιχεία για τον Στυλιανό Αλεξίου, την οικογένειά του, την παιδική του ηλικία, τις σπουδές και την επαγγελματική του σταδιοδρομία. Στα επόμενα (3-11) κεφάλαια αναφέρεται, περιληπτικά, το σπουδαίο αρχαιολογικό και φιλολογικό έργο του. Στο δωδέκατο μνημονεύονται οι τιμητικές διακρίσεις που του έχουν απονεμηθεί από ύψιστους πολιτειακούς θεσμούς, από Πανεπιστημιακά ιδρύματα και την Τοπική Αυτοδιοίκηση, σε ένδειξη τιμής και αναγνώρισης του πολυδιάστατου έργου του. Ο τόμος ολοκληρώνεται με ενδεικτική βιβλιογραφία, ευρετήριο κυρίων προσώπων και εικόνες.

(Απόσπασμα από τον πρόλογο της έκδοσης)

Ομάδα Τέχνη 100 Χρόνια

Τίτλος: Ομάδα Τέχνη 100 Χρόνια
Κείμενα:
Συλλογικό
Επιμέλεια:  Όλγα Μεντζαφού-Πολύζου
Έκδοση:
Εθνική Πινακοθήκη, Μουσείο Αλέξανδρου Σούτζου, Αθήνα 2017
Σελίδες: 295
ISBN: 978-960-7791-62-7
Τιμή στο βιβλιοπωλείο μας: 36,00€






Η «Ομάδα τέχνη» δημιουργήθηκε με πρωτοβουλία του Νικόλαου Λύτρα (1883-1927), γιου του γενάρχη της Σχολής του Μονάχου Νικηφόρου Λύτρα. Ο Νικόλαος ήταν τότε τριάντα τεσσάρων χρονών και είχε ήδη καθιερωθεί  ως ζωγράφος με τολμηρές καινοτομίες στο έργο του. Οι περισσότεροι από τους καλλιτέχνες της Ομάδας ήταν συνομήλικοι και φίλοι του Λύτρα. Είχαν γεννηθεί γύρω και μέσα στη δεκαετία του 1880, εκτός από τον πρεσβύτερο Οδυσσέα Φωκά (1857-1946) και τον νεότερο Περικλή Βυζάντιο (1893-1974). Ανάμεσά τους θα συναντήσουμε λαμπρά ονόματα όπως ο Αλεξανδρινός Κωνσταντίνος Παρθένης (1878-1967)  ή ο Κωνσταντινοπολίτης Κωνσταντίνος Μαλέας (1879-1928), άξιους ζωγράφους με έργο λιγότερο προβεβλημένο,  όπως ο Θεόφραστος Τριανταφυλλίδης (1881-1955), ο  Κερκυραίος Λυκούργος  Κογεβίνας (1887-1940), ο Νικόλαος Οθωναίος (1877-1950), ο Όθων Περβολαράκης (1887-1974). Στα πιο αφανή μέλη της Ομάδας ανήκαν οι  Σταύρος Καντζίκης (1885-1958) και Δημήτριος Στεφανόπουλος (1881-1932). Δυο γλύπτες συμπλήρωναν την Ομάδα: ο  Μιχάλης Τόμπρος (1889-1974 και ο λιγότερο γνωστός Γρηγόριος Ζευγώλης (1886-1950). Η επιλογή ενός άτυπου χώρου για την έκθεσή τους, τα γραφεία μιας εφημερίδας και όχι το Ζάππειο ή ο Παρνασσός, όπου εξέθεταν τα μέλη του «Συνδέσμου», υπογράμμιζε την βούλησή τους για ρήξη και αιφνιδιασμό, παραπέμποντας στο παράδειγμα της πρώτης έκθεσης των Ιμπρεσιονιστών, που οργανώθηκε στο φωτογραφείο του Ναντάρ το 1874. 

Θεϊκοί διάλογοι. Cy Twombly & Ελληνική Αρχαιότητα

Τίτλος: Θεϊκοί διάλογοι. Cy Twombly & Ελληνική Αρχαιότητα
Κείμενα: Ν. Σταμπολίδης, J. Storsve
Έκδοση:
Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης, Αθήνα 2017
Σελίδες:168
ISBN:
978-618-5060-22-0
Τιμή στο βιβλιοπωλείο μας:
22,50€








«…Έχοντας δει επί ώρες τα έργα του Twombly, Venus και Apollo με όλα τα δηλωτικά συνοδευτικά τους επίθετα, θεώρησα πως ένας διάλογος με έργα της αρχαιότητας θα ήταν ιδανικός: πρώτον γιατί κάτι τέτοιο δεν είχε ξαναγίνει σε έκθεση˙ δεύτερον, γιατί η πρωτοτυπία θα συνδυαζόταν με το ενδιαφέρον όχι μόνον του ελληνικού αλλά και του ξένου κοινού στην Αθήνα˙ τρίτον, για την χρονική σύμπτωση της έκθεσης με την documenta 14 στην Αθήνα. Τέλος, γιατί η βαθειά ριζωμένη σκέψη μου για έναν «απρόσμενο επισκέπτη» (an unexpected visitor) στο Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης, που χρόνια είχε να ξαναγίνει μετά την παρουσίαση της Αθηνάς του Arezzo το 2010-2011, ήταν να φέρω τον μοναδικό, αταξίδευτο έως τώρα κρατήρα του Εργότιμου και του Κλειτία, το περίφημο αγγείο Francois, από τη Φλωρεντία.


[…] Επομένως, η κυρίαρχη σκέψη μου ήταν ο συνδυασμός δυο καλλιτεχνών με απόσταση 2500 χρόνων και αυτό αποτυπώθηκε και στο αρχικό μου σκεπτικό, όπως αυτό διατυπώνεται παρακάτω: περίπου 2500 χρόνια μετά τον Αθηναίο ζωγράφο, ένα παιδί γεννιέται, ανατρέφεται και ανδρώνεται σε μιαν άλλη ήπειρο, στις Η.Π.Α. Και κάποια στιγμή, αυτός ο νεαρός άνδρας, ο CyTwombly, ταξιδεύει στη Μεσόγειο και μετά μεταναστεύει σε μια από τις πατρίδες του πολιτισμού, την Ιταλία, σ’ έναν κόσμο γεμάτο μύθους, αγάλματα, μουσεία, κτήρια και εικόνες, βιβλία που μυθολογούν, που διαβάζοντάς τα καταγράφονται στον σκληρό δίσκο της γνώσης και της φαντασίας του και από ‘κει ξεκινά ένα ταξίδι δημιουργίας με θέματα αλλιώτικα από αυτά που διδάχθηκε από τους δασκάλους του έστω και για λίγο στο BlackMountainCollegeστις αρχές της δεκαετίας του ’50. Εκεί που εκτός από τον R. Rauschenbergγνώρισε τον CharlesOlsonκαι το πλέξιμο του λογοτεχνικού μοντερνισμού με τη σύγχρονη προχωρημένη (avant-garde) τέχνη. Η επαφή του με τη Μεσόγειο, με την ελληνική μυθολογία, με την ελληνική και ρωμαϊκή τέχνη, ουσιαστικά με την αρχαιότητα της Μεσογείου και την αρχαία ελληνική και λατινική γραμματεία, τον κάνει να ταξιδέψει στον χώρο της καλλιτεχνικής του δημιουργίας με τη δική του γλώσσα, τη δική του σφραγίδα, τον δικό του κώδικα: ένα μινιμαλιστικό πολυεπίπεδο συμβολισμό…»    


Νικόλαος  Χρ. Σταμπολίδης
(από τον πρόλογο του καταλόγου)

Γκίκας ● Craxton ● Leigh Fermor. Η γοητεία της ζωής στην Ελλάδα

Τίτλος: Γκίκας ● Craxton ● Leigh Fermor. Η γοητεία της ζωής στην Ελλάδα
Κείμενα: Εβίτα Αράπογλου, Ian Collins, Michael Llewellyn-Smith, Ιωάννα Μωραϊτη
Επιμέλεια: Εβίτα Αράπογλου
Έκδοση: Λεβέντειος Πινακοθήκη, Λευκωσία 2017
Σελίδες: 253
ISBN:
978-9963-732-22-7
Τιμή:
30,60€
Τιμή ΜΙΕΤ: 27,54€




«Η έκδοση αυτή και η έκθεση που τη συνοδεύει είναι αφιερωμένες σε τρεις διακεκριμένες προσωπικότητες του κόσμου των τεχνών και των γραμμάτων, στον Νίκο Χατζηκυριάκο-Γκίκα, στον John Craxton και στον Patrick Leigh Fermor. Τιμούν ουσιαστικά τον τρόπο με τον οποίο η τέχνη τους, τα λογοτεχνικά τους κείμενα και οι ζωές τους ενώθηκαν μέσα από μια στενή φιλία και επηρεάστηκαν από την εξερεύνηση ενός τόπου που ήταν η πατρίδα του ενός μονάχα. Δουλεύοντας πλάι πλάι, μοιράστηκαν και εμπνεύστηκαν από το ελληνικό φως και τον ελληνικό πολιτισμό, αλλά και από την κοινή εμπειρία του να ζεις στην Ελλάδα εκείνης της εποχής και εκείνων των συγκυριών. Η έκθεση θα ταξιδέψει σε τρεις πόλεις: στη Λεβέντειο Πινακοθήκη στη Λευκωσία, στο Μουσείο Μπενάκη στην Αθήνα και στο Βρετανικό Μουσείο στο Λονδίνο.

Η Λεβέντειος Πινακοθήκη φιλοδοξεί, μέσα από τη δύναμη της τέχνης, να συμβάλει στην προσέγγιση των ανθρώπων πέρα από σύνορα και πολιτισμικές διαφορές. Διαρκής δέσμευση της Πινακοθήκης είναι η ανάδειξη της ιστορίας της τέχνης και η ενίσχυση της αγάπης για την τέχνη στις διάφορες εκφάνσεις της, διευρύνοντας τους πολιτισμικούς ορίζοντες της Κύπρου και πιο πέρα ακόμη. Επίσης, προσδοκίες της Πινακοθήκης είναι η εκπαίδευση και η προσφορά –μέσα από επιτυχημένες διεθνείς συνεργασίες με τον κόσμο της επιστήμης και των μουσείων, αλλά και μέσα από τις δικές της πρωτοβουλίες – μιας πλούσιας , πολυδιάστατης καλλιτεχνικής και εκπαιδευτικής εμπειρίας…»


Αναστάσιος Π. Λεβεντης
(από τον κατάλογο)

Δίκαιο και Δικανική Κρίση

Τίτλος: Δίκαιο και Δικανική Κρίση
Συγγραφέας: Παύλος Σούρλας
Έκδοση:
Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης, Ηράκλειο 2017
Σελίδες: 916
ISBN: 978-960-524-486-6
Τιμή στο βιβλιοπωλείο μας:
48,00€





 

Τί είναι το δίκαιο και πώς οι δικαστές αντλούν από αυτό τις κρίσεις που εκφέρουν, οφείλοντας μάλιστα να τις αιτιολογήσουν ως σύννομες; Όσο και αν φαίνεται παράδοξο, οι απαντήσεις που δίνονται συνήθως στο ερώτημα αυτό χαρακτηρίζονται από μία υπεραπλούστευση που δεν συνάδει με την κρισιμότητά του. Κατά την κρατούσα άποψη, το δίκαιο είναι ένα σύνολο κανόνων αρμοδίως τεθειμένων, ο κάθε κανόνας αποτελεί μία γενικού χαρακτήρα γλωσσική πρόταση και η αιτιολόγηση της δικανικής κρίσης γίνεται μέσω ενός απαγωγικού συλλογισμού, δηλαδή μιάς λογικής μετάβασης από το γενικό στο ατομικό, με τη συνεπικουρία της σημασιολογικής ανάλυσης των γλωσσικών εκφράσεων που απαρτίζουν το κείμενο του εφαρμοζόμενου κανόνα, ώστε να εξαχθεί το ρυθμιστικό νόημα που περιέκλεισε σε αυτό ο νομοθέτης.

Το παρόν βιβλίο, που απευθύνεται όχι μόνο στους νομικούς της θεωρίας και της πράξης αλλά και σε όλους όσους ενδιαφέρονται για βασικά ζητήματα της πρακτικής φιλοσοφίας, θέτει υπό αμφισβήτηση όλες αυτές τις παραδοχές. Εμβαθύνοντας στη σύγχρονη φιλοσοφική συζήτηση γύρω από την κανονιστικότητα και τους κανόνες, και ιδίως διαλεγόμενο με τις πιο πρόσφατες απόψεις που έχουν διατυπωθεί στο πεδίο της ηθικής θεωρίας, υποστηρίζει με αναλυτικά επιχειρήματα ότι η ισχύς του δικαίου δεν στηρίζεται στο ωμό γεγονός της θέσπισης των κανόνων του από πρόσωπα αρμόδια να καθιστούν τη βούλησή τους δεσμευτική για όλους, αλλά στην ερμηνεία των κρίσιμων «θεσμικών γεγονότων» υπό το πρίσμα όλων των συναφών αρχών πολιτικής ηθικής. Οι λόγοι με τους οποίους οι δικαστές αιτιολογούν τις κρίσεις τους δεν μπορούν να είναι άλλοι από τους ηθικούς λόγους που απευθύνονται προς τους πολίτες, ζητώντας από αυτούς να πράττουν σύμφωνα με το δίκαιο, ακόμη και όταν διαφωνούν ηθικά ή πολιτικά με το περιεχόμενό του. Μία βασική μεθοδολογική συνέπεια της φιλοσοφικής αυτής αφετηρίας είναι ότι η θεμελίωση των δικανικών κρίσεων έχει πάντοτε χαρακτήρα επιχειρηματολογικό και όχι λογικό.

Αβραάμ Παυλίδης Νέα Ερείπια

Τίτλος: Αβραάμ Παυλίδης Νέα Ερείπια
Κείμενο: Ηρακλής Παπαϊωάννου
Έκδοση:
Μορφωτικό Ίδρυμα Εθνικής Τραπέζης, Θεσσαλονίκη 2017
Σελίδες: 113
ISBN: 978-960-250-686-8
Τιμή στο βιβλιοπωλείο μας:
20,00€





«Πριν από είκοσι πέντε χρόνια ο Αβραάμ Παυλίδης ξεκίνησε να φωτογραφίζει εσωτερικούς χώρους, αθέατους μικρόκοσμους από τα σωθικά της ελληνικής επαρχίας. Η διεισδυτική ματιά του ανθολογήθηκε στο λεύκωμα Εστίες παράδοσης (2004). Στο Τελευταίο βλέμμα (2010) επέμεινε στη θεματική της εγκατάλειψης, ως ευλαβής προσκυνητής των ερειπίων που αφήνουν πίσω τους η ζωή που σβήνει και η νεωτερικότητα που ελαύνει. Το έργο του συνιστά καίρια πραγματεία για την απογύμνωση από έναν κόσμο λαϊκό, χειροποίητο, ανώνυμο, ο οποίος –χωρίς να αγνοούνται οι στρεβλώσεις και τα αόρατα δεσμά των μικρών κοινοτήτων- διέθετε τουλάχιστον την αυθεντικότητα της αναγκαιότητας. Σε μια εποχή που η γυαλιστερή θωριά του διαρκώς καινούριου θάμπωνε το βλέμμα, ο Παυλίδης ανίχνευε έρημες κατοικίες και καφενέδες σ’ όλη την επικράτεια. Μετά το 2010 και ενώ η χώρα είχε εισέλθει απότομα στα άπατα νερά της κρίσης, στράφηκε σε παρατημένες εγκαταστάσεις της βιομηχανικής κοινωνίας, που παρήγε μαζικά προϊόντα και συμπεριφορές, όπως εργοστάσια, στρατόπεδα, ξενοδοχεία, ψυχιατρεία…».


Ηρακλής Παπαϊωάννου
(από τον κατάλογο)

Μίκης Ματσάκης 1900-1978

Τίτλος: Μίκης Ματσάκης 1900-1978
Κείμενα: Σπ. Μοσχονάς, Μίκης Ματσάκης
Έκδοση:
Μορφωτικό Ίδρυμα Εθνικής Τραπέζης, Αθήνα 2017
Σελίδες: 205
ISBN: 978-960-250-689-9
Τιμή στο βιβλιοπωλείο μας: 26,25€








Η έκδοση αυτή πραγματοποιήθηκε με την ευκαιρία της ομώνυμης έκθεσης που διοργάνωσε το Μορφωτικό Ίδρυμα Εθνικής Τραπέζης στον εκθεσιακό χώρο του Μεγάρου Εϋνάρδου (27 Μαΐου - 30 Σεπτεμβρίου 2017). Αφορμή για τη διοργάνωσή της αποτέλεσε η δωρεά στο ΜΙΕΤ του αρχείου του ζωγράφου από τον γιο του Γιάνη Ματσάκη και την οικογένειά του. Στον παρόντα τόμο συγκεντρώνονται για πρώτη φορά ζωγραφικά έργα, σχέδια και αγιογραφίες του Μίκη Ματσάκη, από ολόκληρη την πενηντάχρονη καλλιτεχνική πορεία του.

Ο ΜΙΚΗΣ ΜΑΤΣΑΚΗΣ γεννήθηκε στα Μύρα της Μικράς Ασίας το 1900 από γονείς δωδεκανησιακής καταγωγής. Η οικογένεια εγκαταστάθηκε το 1906 στην Αλεξάνδρεια, και το 1918 ο νεαρός Ματσάκης αποφοίτησε από το Ελληνικό Γυμνάσιο Αλεξανδρείας. Το 1921 έφυγε για σπουδές ζωγραφικής στο Παρίσι, αλλά μέσα στον ίδιο χρόνο το εγκατέλειψε και πήγε στο Μόναχο, όπου αρχικά παρακολούθησε μαθήματα στην ιδιωτική σχολή του Χανς Χόφμαν Schule für Bildende Kunst. Εν συνεχεία, το 1922, έγινε δεκτός στη φημισμένη Ακαδημία του Μονάχου. Το 1926 επέστρεψε στην Αλεξάνδρεια και ξεκίνησε την καλλιτεχνική του σταδιοδρομία. Εισήλθε στους καλλιτεχνικούς και λογοτεχνικούς κύκλους της πόλης, γνώρισε τον Κ. Π. Καβάφη, φιλοτέχνησε προσωπογραφίες επιφανών Αιγυπτιωτών, εξέθεσε έργα του σε ατομικές εκθέσεις στην Αλεξάνδρεια και το Κάιρο και συμμετείχε σε ομαδικές. Έμεινε στην Αίγυπτο έως το 1932, πραγματοποιώντας παράλληλα ταξίδια στην Ελλάδα και την Κύπρο, όπου αντλούσε έμπνευση από τα τοπία τους.

Το 1932 εγκαταστάθηκε με την οικογένειά του στην Αθήνα. Έγινε φίλος με τον Δ. Πικιώνη, τον Φ. Κόντογλου, τον Σ. Παπαλουκά και τον Δ. Δάβη. Η πρώτη του έκθεση στην Αθήνα πραγματοποιήθηκε με μεγάλη επιτυχία τον Μάιο του 1932 στην αίθουσα του «Παρνασσού». Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1930, ο Ματσάκης διετέλεσε πρόεδρος του καλλιτεχνικού σωματείου «Ένωσις Ελεύθεροι Καλλιτέχναι» και γενικός γραμματέας της «Ενώσεως Σωματείων Εικαστικών Τεχνών», ενώ παράλληλα συνέχισε να εκθέτει συστηματικά και ανέπτυξε πλούσια συνδικαλιστική δράση, κυριαρχώντας στην καλλιτεχνική ζωή της Αθήνας ως ένας από τους πλέον δραστήριους δημιουργούς.

Το 1947 ανέλαβε να αγιογραφήσει τον μητροπολιτικό ναό της ελληνικής κοινότητας Αλεξανδρείας, τον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου, και επέστρεψε στην Αίγυπτο, όπου έμεινε έως το 1956. Στο διάστημα αυτό εργάστηκε επίσης σε πολλές εκκλησίες της ελληνικής κοινότητας και παράλληλα συνέχισε το κοσμικό έργο του. Αλλά και μετά την επιστροφή του στην Ελλάδα παρέμεινε εξαιρετικά δραστήριος, εκθέτοντας στην Αθήνα, στην επαρχία, αλλά και στο εξωτερικό, αναλαμβάνοντας την αγιογράφηση εκκλησιών στην Ελλάδα, την Αίγυπτο και τις ΗΠΑ, και εργαζόμενος για τη διακόσμηση του Ζαππείου Μεγάρου (1968) και τη συντήρηση των εσωτερικών διακοσμήσεων της Εθνικής Βιβλιοθήκης (1974). Πέθανε στην Αθήνα το 1978.

Το ζωγραφικό και σχεδιαστικό έργο του Ματσάκη, ρεαλιστικό στη βάση του, κατά κύριο λόγο εμπνέεται από τα διδάγματα του ιμπρεσιονισμού. Αποτυπώνει μορφές, συχνά των οικείων του, σκηνές της καθημερινής ζωής και ιδίως σκηνές δρόμου, καθώς και τοπία, από μέρη που άλλοτε δηλώνονται και άλλοτε όχι. Τα χρώματά του στις προσωπογραφίες μοιάζουν να αναδεικνύουν την ψυχική διάσταση των εικονιζόμενων προσώπων, ενώ οι τοπιογραφίες αντανακλούν με σεβασμό την ατμόσφαιρα του εκάστοτε τόπου. Η θάλασσα και ο κάμπος εναλλάσσονται με το χωριό και την πόλη.

Η έμπνευσή του αξιοποιεί εικόνες τόσο από την Αίγυπτο, όπου μεγάλωσε, όσο και από την Ελλάδα, στην οποία εγκαταστάθηκε αργότερα. Γενικότερα όμως το καλλιτεχνικό του βλέμμα προσελκύεται από πλήθος θέματα, τα οποία δεν σταματά να καταγράφει και να απεικονίζει όπου κι αν βρίσκεται. Χαρακτηριστικά, μετά το 1960 κυρίαρχο θέμα της ζωγραφικής του αναδεικνύεται το τοπίο του Αιγαίου.

Η έκδοση συμπληρώνεται με το κατατοπιστικό κείμενο και το χρονολόγιο που συνέταξε ο ιστορικός τέχνης Σπύρος Μοσχονάς, αδημοσίευτα κείμενα του Μίκη Ματσάκη (μια διάλεξη για τον Φ. Κόντογλου, τον Σ. Παπαλουκά και τον Ο. Αργυρό, και ένα θεωρητικό κείμενο για τα καλλιτεχνικά ζητήματα του Μεσοπολέμου) και κριτικές για το έργο του από τον Ο. Ελύτη, τον Δ. Πικιώνη, την Ε. Βακαλό και τον Δ. Κόκκινο.

Φωκίων Ρωκ. Ο γλύπτης και το αρχείο του


Τίτλος: Φωκίων Ρωκ. Ο γλύπτης και το αρχείο του
Κείμενα:
Κ. Μ. Χανδρά, Φ. Ρωκ, Ζ. Παπαντωνίου, Σ. Σκίπης
Έκδοση:
Μορφωτικό Ίδρυμα Εθνικής Τραπέζης, Αθήνα 2017
Σελίδες:
157
ISBN:
978-960-250-688-2
Τιμή στο βιβλιοπωλείο μας:
12,75€







Η έκδοση πραγματοποιήθηκε με την ευκαιρία της ομώνυμης έκθεσης που διοργάνωσε το Μορφωτικό Ίδρυμα Εθνικής Τραπέζης στον εκθεσιακό χώρο του Μεγάρου Εϋνάρδου (6 Ιουνίου - 28 Οκτωβρίου 2017). Στην έκθεση παρουσιάζονται για πρώτη φορά τεκμήρια του βίου και του έργου του γλύπτη Φωκίωνα Ρωκ (1891–1945), καθώς και γλυπτά, ξυλόγλυπτα, σχέδια και προσχέδια εφαρμογών, προερχόμενα από το προσωπικό του αρχείο. Το αρχείο του καλλιτέχνη και τα έργα του περιήλθαν στο ΜΙΕΤ με δωρεά του γιου του Νικολάου Ρωκ-Μελά (1938–2015).


Ο Φωκίων Ρωκ (Αργοστόλι 1891–Αθήνα 1945), ιδιαιτέρως σημαντικός Έλληνας καλλιτέχνης των αρχών του 20ού αιώνα, ήταν απόγονος του Γάλλου Πιέρ-Νικολά Ρωκ, που εγκαταστάθηκε στην Αθήνα το 1789. Ορφανός από μητέρα, ανατράφηκε ουσιαστικά από τον θείο του Νικόλαο Ρωκ, άνθρωπο με ισχυρή προσωπικότητα, κύρος και παιδεία υψηλού επιπέδου, χάρη στις διασυνδέσεις του οποίου απέκτησε πρόσβαση στους καλλιτεχνικούς κύκλους της εποχής. Σπούδασε στο Σχολείο των Τεχνών στην Αθήνα και συνέχισε παρακολουθώντας μαθήματα στην Académie Julian και στην École Nationale Supérieure des Beaux-Arts στο Παρίσι. Το 1919 ενοικίασε μαζί με τους ζωγράφους Περικλή Βυζάντιο και Παύλο Καλλιγά ένα εργαστήριο στην οδό Διογένους 4 στην Πλάκα, το οποίο παράλληλα αποτέλεσε τόπο συνάντησης καλλιτεχνών και συγγραφέων. Το 1927 συμμετείχε ως ιδρυτικό μέλος στη Λέσχη Καλλιτεχνών «Ατελιέ», τη μετέπειτα (1936) «Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών», μια πρωτοβουλία καλλιτεχνών και φιλοτέχνων με σκοπό την ανάπτυξη της καλλιτεχνικής κίνησης του τόπου. Από το 1926 ασχολήθηκε συστηματικά με την ξυλογλυπτική, επηρεασμένος από τη λαϊκή παράδοση. Το 1931 ανέλαβε και εκτέλεσε το ανάγλυφο για το μνημείο του Άγνωστου Στρατιώτη στο Σύνταγμα, συνεργαζόμενος στενά με τον γλύπτη Κώστα Δημητριάδη. Εκτέλεσε δημόσιες και ιδιωτικές παραγγελίες, κυρίως προτομές, καθώς και ελεύθερα έργα. Εικαστικός καλλιτέχνης και ταυτόχρονα διανοούμενος με μεγάλο εύρος ενδιαφερόντων, υπήρξε πολύ δραστήριος σε όλες τις καλλιτεχνικές και κοινωνικές εκδηλώσεις της εποχής του. Εργάστηκε ως έφορος και δάσκαλος στο Τμήμα Γλυπτικής της ΑΣΚΤ και συνέγραψε πλήθος άρθρα για θέματα της σύγχρονης τέχνης και επικαιρότητας σε πολλές εφημερίδες. Στο πλαίσιο του διδακτικού του οράματος εξέδωσε το 1944 το βιβλίο Μαθήματα τέχνης των Ενγκρ, Ροντέν, Μπουρντέλ, που επιμελήθηκε και μετέφρασε ο ίδιος. Η πρώτη του σύζυγος Νίνα Παπαζαφειροπούλου, την οποία παντρεύτηκε το 1929, ήταν η ιδρύτρια της γκαλερί Studio στην πλατεία Καρύτση, όπου εξέθεσαν πολλοί γνωστοί καλλιτέχνες. Το 1936 παντρεύτηκε τη δεύτερη σύζυγό του Σοφία Μελά, με την οποία απέκτησαν τον γιο τους Νικόλαο Ρωκ-Μελά.

Η έκδοση περιλαμβάνει φωτογραφίες των εκθεμάτων και φωτογραφικό υλικό από τη ζωή και το αρχείο του καλλιτέχνη. Συμπληρώνεται με εισαγωγικό κείμενο, χρονολόγιο και περιγραφή του αρχείου του από την Κάτια Μ. Χανδρά, καθώς και με κείμενα του ιδίου, του Ζ. Παπαντωνίου και του Σ. Σκίπη.

Η Πολιτισμική Μνήμη

Τίτλος: Η Πολιτισμική Μνήμη. Γραφή, ανάμνηση και πολιτική ταυτότητα στους πρώιμους ανώτερους πολιτισμούς
Συγγραφέας: Jann Assmann
Μετάφραση: Διαμαντής Παναγιωτόπουλος
Επιμέλεια: Διαμαντής Παναγιωτόπουλος
Έκδοση: Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης, Αθήνα 2017
Σελίδες: 528
ISBN: 978-960-524-485-9
Τιμή στο βιβλιοπωλείο μας: 20,00€





Με τον όρο πολιτισμική μνήμη, που εισήγαγε ο αιγυπτιολόγος Jan Assmann, δεν εννοούμε την ανάμνηση πρόσφατων γεγονότων, αλλά τις παραδόσεις που μεταβιβάζονται προφορικά ή γραπτά στα μέλη μιας κοινότητας. Με βάση παλαιότερες θεωρίες για τη συλλογική μνήμη και χρησιμοποιώντας υλικό από την εθνολογία και την ανθρωπολογία, στο κλασικό πλέον θεωρητικό έργο του ο Assmann ερμηνεύει τους μηχανισμούς συγκρότησης και συντήρησης της πολιτισμικής μνήμης και αναδεικνύει τη σημασία των εγγράμματων πολιτισμών και των κανονικών κειμένων για τη διαμόρφωση συλλογικής ταυτότητας. Με βάση το τρίπτυχο ανάμνηση, γραφή και συλλογική ταυτότητα, ο συγγραφέας μελετά την αρχαία Αίγυπτο και τον τρόπο με τον οποίο το ιερατείο διαμόρφωσε την εικόνα για το παρελθόν της και την κοινωνία της, και στη συνέχεια εξετάζει συγκριτικά ανάλογες διεργασίες σε δύο εντελώς διαφορετικούς κόσμους: το αρχαίο Ισραήλ και τις ελληνικές πόλεις. Αμέσως μετά την πρώτη του έκδοση, το βιβλίο μεταφράστηκε σε πολλές γλώσσες και άσκησε βαθιά επίδραση στον χώρο των ανθρωπιστικών επιστημών, καθώς διαφωτίζει, προβληματίζει και δίνει ερεθίσματα για σκέψη, όχι μόνο για την κατανόηση ιστορικών δεδομένων, αλλά και, ευρύτερα, για τον τρόπο με τον οποίο η ιστορική μνήμη επηρεάζει τη ζωή μας.

Φόβοι και ελπίδες στα νεότερα χρόνια

Τίτλος: Φόβοι και ελπίδες στα νεότερα χρόνια
Κείμενα:  Συλλογικό
Επιμέλεια: 
Κατερίνα Δέδε, Δημήτρης Δημητρόπουλος, Τάσος Σακελλαρόπουλος
Έκδοση:
Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών, Αθήνα 2017
Σελίδες: 208
ISBN: 978-960-9538-60-2
Τιμή στο βιβλιοπωλείο μας:12,00€





Οι ιστορικές μελέτες συνήθως δεν συνδέονται άμεσα με την συγκυρία και αυτό είναι αναμενόμενο καθώς ο χρόνος διενέργειας μίας τεκμηριωμένης ιστορικής έρευνας δεν επιτρέπει την ευθεία πρόσδεση στην τρέχουσα επικαιρότητα, ενώ και η ιστορική μελέτη απαιτεί νηφάλια αντιμετώπιση και χρονική απόσταση από το στιγμιαίο ερέθισμα. Από την άλλη, δεν μπορεί να υποστηρίξει κανείς ότι η ιστορία είναι ξεκομμένη από την εκάστοτε πραγματικότητα, καθώς τα ερωτήματα για το παρελθόν διατυπώνονται από ένα παρόν το οποίο σε καμία περίπτωση δεν παραμένει απαράλλακτο. Υπό αυτό το πρίσμα, το παρόν βιβλίο είναι τέκνο της εποχής του, μιας εποχής που σημαδεύτηκε από την οικονομική κρίση των τελευταίων χρόνων. Οι βαθιές και μακρόχρονες κρίσεις, όπως η παρούσα, αναταράσσουν την κοινωνική συγκρότηση, αναδιατάσσουν το πολιτικό σκηνικό, παράλληλα όμως σε συλλογικό και ατομικό επίπεδο δημιουργούν δυνατά συναισθήματα. Αυτό συνέβη στην τωρινή συγκυρία, ανάλογα φαινόμενα όμως έχουν παρατηρηθεί και στο παρελθόν υπό παρόμοιες ή τελείως διαφορετικές καταστάσεις. Η σκέψη μας λοιπόν ήταν να συζητηθούν οι αποτυπώσεις στις ιστορικές πηγές των μεγάλων και συλλογικών φόβων και των ελπίδων, αλλά και των προσωπικών που καταγράφονται σε μαρτυρίες, όταν αυτοί συνδέονται ή αποκλίνουν από τα ιδεολογικά ρεύματα και τα γεγονότα της εποχής τους. Η έκφραση, η υποδοχή, η διάψευση, η επιβεβαίωση φόβων και ελπίδων, όπως αποτυπώνονται σε ιστορικές πηγές στα νεότερα χρόνια, όπως και οι σχέσεις μεταξύ των συλλογικών αισθημάτων και των προσωπικών βιωμάτων αποτελούν άξονες στους οποίους κινούνται οι μελέτες που έχουν συγκεντρωθεί στον τόμο αυτό. [...]

(Από το εισαγωγικό σημείωμα της έκδοσης)

Μελέτες Οικονομικής και Κοινωνικής Ιστορίας της Πελοποννήσου

Τίτλος: Μελέτες Οικονομικής και Κοινωνικής Ιστορίας της Πελοποννήσου
Συγγραφέας: Γιώργος Β. Νικολάου
Έκδοση:
Παρασκήνιο, Αθήνα 2017
Σελίδες: 213
ISBN: 978-618-5003-41-8
Τιμή στο βιβλιοπωλείο μας: 12,75€








Οι μελέτες που συγκροτούν αυτόν τον τόμο έχουν ως κεντρικούς άξονες την οικονομική και κοινωνική ιστορία της Πελοποννήσου από την ύστερη Οθωμανοκρατία ως τις πρώτες δεκαετίες μετά την ίδρυση του Νεοελληνικού Κράτους· συγκεκριμένα, από τις αρχές του 19ου αιώνα ως τις αρχές της δεκαετίας του 1870-80· φωτίζουν δε, από διαφορετικές οπτικές γωνίες η καθεμιά, ορισμένες όψεις της οικονομίας και της κοινωνίας αυτού του γεωγραφικού χώρου, σε μια περίοδο κατά την οποία συντελούνται πολυεπίπεδες αλλαγές, καθώς περνάμε από την περίοδο της οθωμανικής κυριαρχίας, δηλαδή -για να θυμηθούμε την εύστοχη έκφραση του καθηγητή Σπύρου Ασδραχά- από την κατακτημένη κοινωνία στο ελεύθερο έθνος-κράτος με τον Αγώνα της ανεξαρτησίας. Τονίζω την έννοια "όψεις" γιατί δεν πρόκειται, σε καμία περίπτωση, για μία σφαιρική εξέταση των σχετικών με την οικονομία και την κοινωνία ζητημάτων του πελοποννησιακού χώρου κατά την εν λόγω περίοδο. Εξάλλου, οι μελέτες που δημοσιεύονται εδώ δεν καλύπτουν όλες τις περιοχές της Πελοποννήσου. Φέρνουν όμως -με εξαίρεση την πρώτη- στο φως νέα και άγνωστα, έως τώρα, στοιχεία από ανέκδοτες αρχειακές πηγές, τα οποία μας επιτρέπουν να δώσουμε πιο στέρεες απαντήσεις σε ορισμένα ζητήματα της πελοποννησιακής ιστοριογραφίας του 19ου αιώνα.

(Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Επίλυση Προβλήματος στα Μαθηματικά

Τίτλος: Επίλυση Προβλήματος στα Μαθηματικά. Η πορεία της σκέψης κατά την αναζήτηση της λύσης
Συγγραφείς:
Γιάννα Μαμμωνα-Downs, Ιωάννης Παπαδόπουλος
Έκδοση:
Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης, Ηράκλειο 2017
Σελίδες: 248
ISBN:
978-960-524-483-5
Τιμή στο βιβλιοπωλείο μας:
13,60€







O πυρήνας του μαθηματικού έργου είναι η επίλυση προβλημάτων τα οποία είναι ανοικτά για τη μαθηματική επιστήμη. Στο πλαίσιο της μαθηματικής παιδείας, η επίλυση προβλήματος συνιστά μια μαθησιακή προοπτική την οποία επέβαλε η ανάγκη της «ενεργού» μάθησης των μαθηματικών και της παραλληλίας της με τον τρόπο που δομείται αυτό καθ’ αυτό το μαθηματικό έργο. Ο ούγγρος μαθηματικός Polya ήταν εκείνος που πρώτος διατύπωσε γενικές στρατηγικές (τις Ευρετικές) για την επίλυση προβλημάτων, ενώ άλλοι ερευνητές αναλύουν έκτοτε όλες εκείνες τις ιδιαίτερες διεργασίες του ανθρώπινου νου όταν επιλύει προβλήματα στα μαθηματικά ώστε, με βάση την ανάλυση αυτή, να διαμορφωθούν αποτελεσματικές προσεγγίσεις διδακτικής παρέμβασης.

Στο βιβλίο εξετάζονται θέματα όπως η νοερή επιχειρηματολογία, ο έλεγχος, η διερεύνηση και ο πειραματισμός, η ανάκληση και η εφαρμογή της μαθηματικής γνώσης, η μαθηματικοποίηση-μοντελοποίηση, η χρήση συναρτήσεων, η αλληλοσυσχέτιση επίλυσης προβλήματος και απόδειξης και, τέλος, η δημιουργία προβλήματος. Παρουσιάζεται η πορεία επίλυσης προβλημάτων με διαβαθμισμένη δυσκολία, καθώς κάποια από αυτά είναι δυνατόν να αντιμετωπιστούν και από καλούς στα μαθηματικά μαθητές του δημοτικού, αλλά πολλά απαιτούν ιδιαίτερα προχωρημένη μαθηματική γνώση. Η προσέγγισή μας είναι να ενθαρρύνουμε τους μαθητές/φοιτητές να «κάνουν» μαθηματικά παρά να μελετούν μαθηματικά.

Η έκδοση απευθύνεται τόσο σε φοιτητές Μαθηματικών και Παιδαγωγικών τμημάτων όσο και σε εκπαιδευτικούς όλων των βαθμίδων, που είτε επιθυμούν να βελτιώσουν τη διδασκαλία τους είτε να αναπτύξουν τις ικανότητές τους ως λύτες προβλημάτων στα μαθηματικά, καθώς και σε νέους ερευνητές που θα θελήσουν να θεραπεύσουν ερευνητικά πολλά ανοικτά θέματα της μαθηματικής παιδείας στην Επίλυση Προβλήματος.

Νεότερες αναρτήσεις Παλαιότερες αναρτήσεις Αρχική σελίδα